ด อ โคโนม สต อ งกฤษ The Economist เป นระหว างประเทศท พ มพ ในและซ งเน นท เหต การณ ป จจ บ น ธ รก จระหว างประเทศ การเม อง แ

ดิอีโคโนมิสต์ (อังกฤษ: The Economist) เป็นระหว่างประเทศที่พิมพ์ในและซึ่งเน้นที่เหตุการณ์ปัจจุบัน, ธุรกิจระหว่างประเทศ, การเมือง และเทคโนโลยี หนังสือพิมพ์ดังกล่าวตั้งฐานอยู่ในลอนดอน ซึ่งมีเป็นเจ้าของ โดยมีกองบรรณาธิการหลักในสหรัฐ เช่นเดียวกับเมืองใหญ่ ๆ ในยุโรปภาคพื้นทวีป, เอเชีย และตะวันออกกลาง ซึ่งใน ค.ศ. 2019 ปริมาณการพิมพ์ทั่วโลกเฉลี่ยมากกว่า 909,476 ฉบับ และเมื่อรวมกับการปรากฏตัวทางดิจิทัลแล้ว มีจำนวนมากกว่า 1.6 ล้านฉบับ ส่วนในแพลตฟอร์มโซเชียลมีเดีย มีผู้ชม 35 ล้านคนใน ค.ศ. 2016 หนังสือพิมพ์นี้ให้ความสำคัญกับวารสารศาสตร์ข้อมูล และการวิเคราะห์มากกว่า ทั้งในด้านคำวิจารณ์และคำชม

ดิอีโคโนมิสต์

หน้าปกฉบับวันที่ 1 สิงหาคม ค.ศ. 2020
ประเภท
รูปแบบ	ดิจิทัล
เจ้าของ
ผู้ก่อตั้ง
บรรณาธิการ
รองบรรณาธิการ
ก่อตั้งเมื่อ	กันยายน 1843; 180 ปีที่แล้ว (1843-09)
นโยบายทางการเมือง	การเมืองสายกลางมูลวิวัติ
สำนักงานใหญ่	เวสต์มินสเตอร์ ลอนดอน ประเทศอังกฤษ
	909,476 ฉบับ (พิมพ์) 748,459 ฉบับ (ดิจิทัล) 1.6 ล้านฉบับ (รวมกัน) (as of กรกฎาคม–ธันวาคม ค.ศ. 2019)
เลขมาตรฐานสากล (ISSN)	0013-0613
เว็บไซต์	economist.com

ดิอีโคโนมิสต์ได้รับการก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1843 เผยแพร่ครั้งแรกโดย นักเศรษฐศาสตร์ชาวสกอต เพื่อรวบรวมการสนับสนุนการยกเลิกของอังกฤษ (ค.ศ. 1815–ค.ศ. 1846) ซึ่งเป็นระบบ เมื่อเวลาผ่านไป ความครอบคลุมของหนังสือพิมพ์ได้ขยายไปสู่เศรษฐศาสตร์การเมือง และในที่สุดก็เริ่มเขียนบทความเกี่ยวกับเหตุการณ์ปัจจุบัน, การเงิน, การพาณิชย์ ตลอดจนการเมืองของอังกฤษ ตลอดช่วงกลางถึงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 20 ได้การขยายการจัดวางและรูปแบบโดยเพิ่มคอลัมน์ความคิดเห็น, รายงานพิเศษ, การ์ตูนล้อการเมือง, , เรื่องจากปก, บทวิจารณ์ศิลปะ, บทวิจารณ์หนังสือ และคุณลักษณะทางเทคโนโลยี หนังสือพิมพ์นี้มักจะจดจำได้ด้วยป้ายชื่อและภาพประกอบปกเกี่ยวกับหัวข้อ บทความแต่ละบทความเขียนขึ้นโดยไม่ระบุชื่อ ซึ่งไม่มี เพื่อให้บทความบรรยายเป็นเสียงเดียวกัน เสริมด้วยนิตยสารไลฟ์สไตล์พี่น้องอย่าง รวมถึงพอดแคสต์, ภาพยนตร์ และหนังสือที่หลากหลาย

ส่วนใหญ่เวียนวนเกี่ยวกับเสรีนิยมคลาสสิก, และที่โดดเด่นที่สุดคือ นับตั้งแต่ก่อตั้ง บริษัทได้สนับสนุนการเมืองสายกลางมูลวิวัติ นิยมนโยบายและรัฐบาลที่รักษาการเมืองสายกลาง โดยทั่วไปแล้ว หนังสือพิมพ์นี้สนับสนุนเสรีนิยมทางเศรษฐกิจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตลาดเสรี, การค้าเสรี, , และโลกาภิวัตน์ แม้จะมีจุดยืนด้านบรรณาธิการที่เด่นชัด แต่ก็ถูกมองว่ามีอคติในการรายงานเพียงเล็กน้อย และใช้การตรวจสอบข้อเท็จจริงอย่างเข้มงวดกับการแก้ไขการคัดลอกที่เข้มงวด หนังสือพิมพ์นี้ใช้ครอบคลุม, ราคาสมัครสมาชิกสูง และความครอบคลุมในเชิงลึกได้เชื่อมโยงบทความนี้กับผู้อ่านที่มีรายได้สูงและมีการศึกษา ซึ่งดึงความหมายทั้งด้านบวกและด้านลบ โดยอ้างสอดคล้องกับสิ่งนี้ว่ามีผู้อ่านที่มีอิทธิพลของผู้นำธุรกิจและผู้กำหนดนโยบายที่โดดเด่น

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

"The Economist Is a Newspaper, Even Though It Doesn't Look Like One". Observer (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2013-09-02. สืบค้นเมื่อ 2020-04-08.
Iber, Patrick (2019-12-17). "The World The Economist Made". The New Republic. ISSN 0028-6583. สืบค้นเมื่อ 2020-04-08.
Zevin, Alexander (December 20, 2019). "Liberalism at Large — how The Economist gets it right and spectacularly wrong". www.ft.com. สืบค้นเมื่อ March 11, 2020.
Mishra, Pankaj. "Liberalism According to The Economist". The New Yorker. สืบค้นเมื่อ 2020-04-09.
"Is The Economist left- or right-wing?". The Economist. 2 September 2013. สืบค้นเมื่อ 24 April 2016.
"True Progressivism". The Economist. 13 October 2012. สืบค้นเมื่อ 16 October 2016.
"The Economist - Data - ABC | Audit Bureau of Circulations". www.abc.org.uk.
Pressman, Matt (April 20, 2009). "Why Time and Newsweek Will Never Be The Economist". Vanity Fair. สืบค้นเมื่อ March 11, 2020.
Leadership, The Berlin School Of Creative (February 1, 2017). "10 Journalism Brands Where You Find Real Facts Rather Than Alternative Facts". Forbes. สืบค้นเมื่อ March 10, 2020.
Burnell, Ian (31 January 2019). . The Drum. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 August 2020. สืบค้นเมื่อ 11 March 2020.
Peters, Jeremy W. (2010-08-08). "The Economist Tends Its Sophisticate Garden". The New York Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2020-03-13.

อ่านเพิ่ม

Arrese, Angel (1995), La identidad de The Economist, Pamplona: Eunsa. ISBN . (preview)
Edwards, Ruth Dudley (1993), The Pursuit of Reason: The Economist 1843–1993, London: Hamish Hamilton, ISBN
Tungate, Mark (2004). "The Economist". Media Monoliths. Kogan Page Publishers. pp. 194–206. ISBN .