เครื่องหมายกรณฑ์

ในทางคณิตศาสตร์ เครื่องหมายกรณฑ์ เป็นสัญลักษณ์ของรากที่สองหรือรากที่สูงกว่าของจำนวน รากที่สองของจำนวน ${\displaystyle x}$ เขียนได้เป็น:

${\displaystyle {\sqrt {x}},}$

ในขณะที่รากที่ ${\displaystyle n}$ ของ ${\displaystyle x}$ เขียนได้เป็น:

${\displaystyle {\sqrt[{n}]{x}}.}$

ในภาษาศาสตร์สัญลักษณ์นี้ใช้เพื่อแสดงถึง

ที่มา

ที่มาของเครื่องหมายกรณฑ์ √ ส่วนใหญ่เป็นการคาดเดา แหล่งข้อมูลบางแห่งคาดว่านักคณิตศาสตร์ชาวอาหรับใช้สัญลักษณ์นี้เป็นครั้งแรก จากตำนานเล่าว่านำมาจากอักษรอาหรับ "ج" (ǧīm) ซึ่งเป็นอักษรตัวแรกในคำภาษาอาหรับ "جذر" (jadhir แปลว่า "ราก") อย่างไรก็ตามเลออนฮาร์ด ออยเลอร์ เชื่อว่ามีต้นกำเนิดมาจากตัวอักษร "r" ซึ่งเป็นอักษรตัวแรกของคำภาษาละติน "radix" (หมายถึง "ราก") ซึ่งหมายถึงการกระทำทางคณิตศาสตร์แบบเดียวกัน

สัญลักษณ์ดังกล่าวปรากฏเป็นครั้งแรกในการพิมพ์โดยไม่มี vinculum ("แถบ" แนวนอนอยู่เหนือตัวเลขในเครื่องหมายกรณฑ์) ในปี 1525 ใน Die Coss โดย Christoff Rudolff นักคณิตศาสตร์ชาวเยอรมัน ในปี 1637 เดส์การตส์เป็นคนแรกที่รวมเครื่องหมายกรณฑ์ของเยอรมัน √ เข้ากับขีดแนวนอนข้างบนเป็นสัญลักษณ์รากศัพท์ที่ใช้กันทั่วไปในปัจจุบัน

อ้างอิง

1. Leonhard Euler (1755). Institutiones calculi differentialis (ภาษาละติน).
2. Cajori, Florian (2012) [1928], A History of Mathematical Notations, vol. I, Dover, p. 208, ISBN