ฮูด (นบี)

ฮูด (อาหรับ: هود) เป็นนบีแห่งที่ถูกกล่าวในอัลกุรอาน โดยมีที่ 11 ของอัลกุรอานที่เป็น ชื่อตนเอง แม้ว่าจะเล่าเรื่องในบทเพียงไม่มากก็ตาม

นบี ฮูด هود
สุสาน	ก็อบร์นะบีฮูด (เป็นไปได้)
ชื่ออื่น	น่าจะเป็น (ฮีบรู: עֵבֶר) แต่ยังกำกวม
ตำแหน่ง	นบี
ผู้ดำรงตำแหน่งก่อน	ฮันเซาะละห์
ผู้สืบตำแหน่ง	ศอลิห์

เรื่องเล่าในอัลกุรอาน

นี่คือเรื่องราวของฮูดโดยย่อในสองอายะฮ์เฉพาะ:

ชาวอ๊าดมีมีอำนาจและรวยมากและพวกเขาสร้างสิ่งก่อสร้างเป็นจำนวนมาก อย่างไรก็ตาม ความร่ำรวยของชาวอ๊าดทำให้พวกเขาหยิ่งผยองและทอดทิ้งพระเจ้าแล้วเริ่มสักการะเทวรูป ซึ่งรวมไปถึงเทวรูป 3 องค์ที่มีนามว่า ศ็อดดาอ์, เศาะมูด และ อัลฮะบาอ์ ฮูดยังคงภักดีต่อพระเจ้าอย่างสม่ำเสมอ แม่แต่ในวัยเด็ก ซึ่งมีอรรถกถาว่าแม่ของฮูด เป็นคนเดียวที่ส่งเสริมให้ฮูดทำอิบาดะฮ์ต่อพระองค์ ดังนั้น อัลลอฮ์จึงทรงยกฐานะฮูดให้เป็นศาสดาของชาวอ๊าด

เมื่อฮูดเริ่มเทศนาและเชิญชวนให้สักการะพระเจ้าองค์เดียว ชาวอ๊าดเริ่มที่จะด่าทอและเยาะเย้ยคำสอนของท่าน เรื่องราวของฮูดเป็นไปตามวงจรของศาสดาช่วงแรกในอัลกุรอานว่า: ศาสดาถูกส่งมายังผู้คนของเขา เพื่อเรียกร้องให้สักการะพระเจ้าองค์เดียว และบอกให้ขอบคุณพระเจ้าที่ประทานพรให้พวกเขา ในกุรอานได้เล่าไว้ว่า:

และยังอ๊าด (เราได้ส่ง) พี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือฮูด เขากล่าวว่า "โอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย พวกท่านจงเคารพอิบาดะฮฺอัลลอฮฺเถิดพวกท่านไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์ พวกท่านมิใช่อื่นใดนอกจากเป็นพวกอุปโลกน์เท่านั้น
โอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย ฉันมิได้ขอร้องต่อพวกท่านซึ่งรางวัลในการนี้เลย รางวัลของฉันนั้นอยู่กับพระผู้ให้บังเกิดฉัน พวกท่านไม่ใช้ปัญญาหรือ?
และโอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย จงขออภัยโทษต่อพระเจ้าของพวกท่าน แล้วจงกลับเนื้อกลับตัวต่อพระองค์ พระองค์จะส่งเมฆ(น้ำฝน) มาเหนือพวกท่าน ให้หลั่งน้ำฝนลงมาอย่างหนัก และจะทรงเพิ่มพลังเป็นทวีคุณให้แก่พวกท่านและพวกท่านอย่าผินหลังโดยเป็นผู้กระทำผิด"
พวกเขากล่าวว่า "โอ้ฮูดเอ๋ย ท่านมิได้นำหลักฐานอันชัดแจ้งมาให้แก่เรา และพวกเราก็จะไม่ละทิ้งพระเจ้าทั้งหลายของเราเพราะคำกล่าวของท่าน และพวกเราก็จะไม่ศรัทธาในตัวท่าน
เราจะไม่กล่าวอย่างใด เว้นแต่พระเจ้าบางองค์ของเราได้นำความชั่วเข้าไปสิงในตัวท่าน" เขา (ฮูด) กล่าวว่า "แท้จริงฉันให้อัลลอฮ์ทรงเป็นพยาน แล้วพวกท่านจงเป็นพยานด้วยว่าแท้จริงฉันปลีกตัวออกจากสิ่งที่พวกท่านตั้งภาคี
อื่นจากพระองค์ ดังนั้นพวกท่านทั้งหมดจงวางแผนทำร้ายฉันเถิด แล้วพวกท่านอย่าได้ให้ฉันต้องรอคอยเลย
แท้จริงฉันมอบหมายต่ออัลลอฮ์ พระเจ้าของฉันและพระเจ้าของพวกท่าน ไม่มีสัตว์เลื้อยคลานใด ๆ เว้นแต่พระองค์ทรงกำขมับมัน แท้จริงพระเจ้าของฉันอยู่บนทางที่เที่ยงตรง
หากพวกท่านผินหลังให้แล้วไซร้ แน่นอนฉันได้แจ้งข่าวแก่พวกท่านแล้ว ตามที่ฉันได้ถูกส่งมายังพวกท่านเพื่อมัน และพระเจ้าของฉันจะทรงแต่งตั้งกลุ่มชนอื่นจากพวกท่านเป็นตัวแทน และพวกท่านจะไม่อันตรายต่อพระองค์แต่อย่างใด แท้จริงพระเจ้าของฉันเป็นผู้ทรงพิทักษ์ทุกสิ่ง"

— กุรอาน ซูเราะฮ์ที่ 11 (ฮูด), อายะฮ์ที่ 50-57

ฮูดสั่งสอนชาวอ๊าดเป็นเวลานาน แต่คนส่วนใหญ่ไม่ยอมฟัง แถมล้อเลียนท่านด้วย ทำให้พระเจ้าส่งพายุฟ้าคะนองมาทำลายพวกอ๊าดให้หมดสิ้น ตามที่กล่าวในอัลกุรอานไว้ว่า:

ครั้นเมื่อพวกเขาเห็นเมฆทึบเคลื่อนมายังที่ราบลุ่มในหมู่บ้านของพวกเขา พวกเขากล่าวว่า "นี่คือเมฆที่จะให้น้ำฝนแก่เรา" เปล่าเลย มันคือสิ่งที่พวกเจ้าเร่งขอให้เกิด มันคือลมพายุ ในนั้นมีการลงโทษอันเจ็บปวด!
มันจะทำลายทุกสิ่งตามพระบัญชาของพระเจ้าของมัน แล้วพวกเขาก็กลายเป็นไม่มีอะไรให้แลเห็น นอกจากบ้านพักอาศัยของพวกเขาเท่านั้น เช่นนี้แหละเราจะตอบแทนหมู่ชนผู้กระทำผิด

— กุรอาน ซูเราะฮ์ที่ 46 (), อายะฮ์ที่ 24-25

ที่ฝังศพ

มีการกล่าวถึงที่ฝังศพหลายแห่ง สถานที่ที่โดดเด่นที่สุดคือ ก็อบร์นะบีฮูด ที่ตั้งอยู่ในหมู่บ้านร้างใน, ประเทศเยเมน และเป็นสถานที่ที่มุสลิมมาแสวงบุญบ่อย กล่าวยืนยันในงานวิจัยของเขาว่าสุสานของฮูดอยู่ที่นี่ ซึ่งคล้ายกับ^: 97/220-1 ที่อธิบายว่า ที่ประตูมัสยิดฝั่งตะวันตก มีหินที่ฮูดปีนขึ้นไปอะซาน และอุโมงค์ บัลฮุต ใต้หุบเขาลึก รอบ ๆ สุสานและบริเวณนั้น พบซากปรักหักพังสมัยโบราณและจารึกมากมาย อย่างไรก็ตาม ที่ตั้งที่เป็นไปได้อีกแห่งอยูใกล้บ่อซัมซัมในประเทศซาอุดีอาระเบีย^: 86/98 หรือกำแพงทิศใต้ของมัสยิดอุมัยยะฮ์ในประเทศซีเรีย^: 15/38 นักวิชาการบางคนกล่าวเพิ่มเติมว่า ตัวมัสยิดมีจารึกที่เขียนไว้ว่า: "ฮาซาฮูด" (อาหรับ: هذا مقام هود, "นี่คือสุสานของฮูด") อย่างไรก็ตาม อีกส่วนหนึ่งกล่าวแนะว่า นี่คือความเชื่อในธรรมเนียมท้องถิ่น

ดูเพิ่ม

• มุฮัมมัดในศาสนาอิสลาม
• นบี

อ้างอิง

1. Wensinck, A.J.; Pellat, Ch. (1960–2007). (PDF). ใน Bearman, P.; Bianquis, Th.; Bosworth, C.E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W.P. (บ.ก.). (2nd ed.). . p. 537. doi:10.1163/1573-3912_islam_SIM_2920. ISBN . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-23. สืบค้นเมื่อ 2020-11-10.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown () CS1 maint: date format ()
2. อัลกุรอาน 7:65–72 ^{(โดย )}
3. อัลกุรอาน 11:50–60 ^{(โดย )}
4. อัลกุรอาน 26:123–139 ^{(โดย )}
5. อัลกุรอาน 38:11–13 ^{(โดย )}
6. อัลกุรอาน 46:21–26 ^{(โดย )}
7. อัลกุรอาน 50:12–14 ^{(โดย )}
8. อัลกุรอาน 54:21–26 ^{(โดย )}
9. อัลกุรอาน 26:128–129
10. Ibn Kathir. "Story of Hud". [Stories of the Prophets].
11. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Noegel
12. (1954). "Hud and Other Pre-islamic Prophets in Hadhramawt". . . 67: 129.
13. . Kitab al-Isharat ila Ma rifat al-Ziyarat [Book of indications to make known the places of visitations].
14. van der Meulen, Daniel; (1964). Hadramaut: Some of its mysteries unveiled. Publication of the De Goeje Fund no. 9. (1st ed.). Leiden: . ISBN .
15. . [The Travels]. i, 205; ii, 203.

บรรณานุกรม

อ้างอิงในอัลกุรอาน

• ชาวอ๊าดก่อตั้งดินแดน: 7:69 ⁽⁾, 26:133–134 ⁽⁾, 89:7–8 ⁽⁾
• ความดื้อรั้นของชาวอ๊าด: 41:15 ⁽⁾, 26:128–129 ⁽⁾,
• คำทำนายของฮูด: 7:65–72 ⁽⁾, 11:50–57 ⁽⁾, 23:32 ⁽⁾26:124–127 ⁽⁾, 26:131–132 ⁽⁾, 26:135 ⁽⁾, 46:21–23 ⁽⁾
• การข่มเหงฮูด: 7:66–67 ⁽⁾, 11:53–55 ⁽⁾, 14:9 ⁽⁾, 26:136–137 ⁽⁾38:12 ⁽⁾, 46:21 ⁽⁾, 50:13 ⁽⁾, 54:18 ⁽⁾
• การทำลายชาวอ๊าด: 7:72 ⁽⁾, 11:58 ⁽⁾, 11:89 ⁽⁾, 23:41 ⁽⁾, 25:38 ⁽⁾, 26:139 ⁽⁾, 29:38 ⁽⁾, 29:40 ⁽⁾, 40:31 ⁽⁾, 41:13 ⁽⁾, 41:16 ⁽⁾, 46:24–25 ⁽⁾, 51:41–42 ⁽⁾, 53:50 ⁽⁾, 54:19–20 ⁽⁾, 69:6–8 ⁽⁾, 89:6 ⁽⁾

อ่านเพิ่ม

• ตัฟซีรกุรอานในตอน VII, XI, XXVI (cf. index: Hud)
• (1960). Kitāb al-Ma'ārif (ภาษาอาหรับ) (‘Ukāshah, Tharwat ed.). Cairo: . pp. 28, 56.
• . [History of the Prophets and Kings]. Vol. I. p. 231.
• (2002). Qisas Al-Anbiya [Tales of the Prophets]. แปลโดย Brinner, William M. Leiden: . pp. 105–113. ISBN .
• . Kitāb al-Iklīl min akhbār al-Yaman wa-ansāb Ḥimyar [Crowns from the Accounts of al-Yemen and the genealogies of Ḥimyar] (ภาษาอาหรับ). Vol. I. p. 37.

แหล่งข้อมูลอื่น

• . Witness-Pioneer: A Virtual Islamic Organization. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 January 2002. สืบค้นเมื่อ 21 November 2019.