อ มาด ดด น อะบ ลฟ ดาอ อ สมาอ ล อ บน อ ม ร อ บน กะษ ร อ ลก เราะช อ ดด ม ชก อาหร บ إسماعيل بن عمر بن كثير القرشي الدمشقي أ

อิมาดุดดีน อะบูลฟิดาอ์ อิสมาอีล อิบน์ อุมัร อิบน์ กะษีร อัลกุเราะชี อัดดิมัชกี (อาหรับ: إسماعيل بن عمر بن كثير القرشي الدمشقي أبو الفداء عماد; ประมาณ ค.ศ. 1300 – ค.ศ. 1373) หรือที่รู้จักกันในชื่อ อิบน์ กะษีร เป็นอาหรับ นักตัฟซีร และนักวิชาการที่มีอิทธิพลสูงในยุคมัมลุกในซีเรีย เป็นผู้เชี่ยวชาญด้าน ตัฟซีร (อรรถกถาคัมภีร์อัลกุรอาน) และ ฟิกฮ์ (หลักนิติศาสตร์) ท่านเขียนหนังสือหลายเล่ม รวมถึงประวัติศาสตร์สากลเล่มสิบสี่เล่มที่มีชื่อว่า อัลบิดายะฮ์ วันนิฮายะฮ์

อิสมาอีล อิบน์ กะษีร

ส่วนบุคคล
เกิด	ค.ศ.ที่ 1300 ฮ.ศ.ที่ 701 , รัฐสุลต่านมัมลูก
มรณภาพ	18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1373 ฮ.ศ. 774 ดามัสกัส, รัฐสุลต่านมัมลูก (ซีเรียในปัจจุบัน)
ศาสนา	อิสลาม
ยุค
ภูมิภาค	อัชชาม
นิกาย	ซุนนี
สำนักคิด
ลัทธิ	อะษะรีย์
ผลงานโดดเด่น	ตัฟซีรอัลกุรอาน อัลอะซีม (ตัฟซีร อิบน์ กะษีร), หนังสือตัฟซีรอัลกุรอาน อัลบิดายะฮ์ วันนิฮายะฮ์ ("ปฐมบทและปัจฉิมบท"), หนังประวัติศาสตร์อิสลาม 14 เล่ม กิตาบุลญามิอ์ หนังสือรวบรวมฮะดีษ
ตำแหน่งชั้นสูง
ได้รับอิทธิจาก อิบน์ ตัยมียะฮ์

การ ตัฟซีร ของท่านได้รับการยอมรับจากแนวทางเชิงวิพากษ์ต่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ชาวมุสลิมตะวันตกและนักวิชาการวะฮาบีย์ วิธีการของท่านส่วนใหญ่มาจากอิบน์ ตัยมียะฮ์ ครูของท่าน และแตกต่างจากวิธีการของนักตัฟซีรที่มีชื่อเสียงคนอื่น ๆ ก่อนหน้านี้ เช่น ด้วยเหตุผลดังกล่าว เขาจึงถือว่าเป็นชาวอะษะรี เป็นส่วนใหญ่ แม้จะสังกัตมัซฮับอัชชาฟิอี

ชีวประวัติ

ชื่อเต็มของเขาคือ อะบูลฟิดาอ์ อิสมาอีล อิบน์ อุมัร อิบน์ กะษีร (أبو الفداء إسماعيل بن عمر بن كثير) และมีละก็อบ (ฉายา) คือ อิมาดุดดีน (عماد الدين "เสาแห่งศรัทธา")ครอบครัวของเขาสืบเชื้อสายกลับไปยังเผ่ากุร็อยช์ เขาเกิดในมิจญ์ดัล หมู่บ้านที่ชานเมือง ทางตะวันออกของกรุงดามัสกัส ประเทศซีเรียประมาณ ฮิจเราะฮ์ที่ 701 (ค.ศ. 1300/1) เขาได้รับการสอนโดยอิบน์ ตัยมียะฮ์ และ

เมื่อสำเร็จการศึกษา เขาได้รับการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการครั้งแรกในปี ค.ศ. 1341 เมื่อเขาเข้าร่วมคณะกรรมาธิการไต่สวนที่จัดตั้งขึ้นเพื่อตัดสินคำถามบางข้อเกี่ยวกับลัทธินอกรีต

เขาแต่งงานกับลูกสาวของ ซึ่งเป็นหนึ่งในนักวิชาการชาวซีเรียชั้นแนวหน้าในยุคนั้น ซึ่งทำให้เขาสามารถเข้าถึงนักวิชาการระดับหัวกะทิได้ ในปี 1345 เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้กล่าวสุนทรพจน์ในวันศุกร์ (คอเฏบ) ที่มัสยิดที่สร้างขึ้นใหม่ในมิซซา ซึ่งเป็นบ้านเกิดของพ่อตาของเขา ในปี 1366 เขาได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์ที่มัสยิดใหญ่แห่งดามัสกัส

ในชีวิตต่อมาเขากลายเป็นคนตาบอด เขาระบุว่าการตาบอดของเขามาจากการทำงานในช่วงดึกในความพยายามเรียงหนังสือหะดีษ มุสนัด ของอะหมัด บิน ฮัมบัล ที่จะจัดเรียงใหม่ตามหัวข้อแทนที่จะเป็นผู้รายงานเขาเสียชีวิตในเดือนกุมภาพันธ์ 1373 (ฮิจญ์เราะฮ์ที่ 774) ในเมืองดามัสกัส เขาถูกฝังไว้ข้างๆ อิบน์ ตัยมียะฮ์ อาจารย์ของเขา

ความเชื่อ

บันทึกจากนักวิจัยสมัยใหม่ เช่น , ยาซิด อับดุลกอฎิร อัลญะวาส และบาบาร่า สโตเวสเซอร์ ได้แสดงให้เห็นถึงความคล้ายคลึงกันที่สำคัญระหว่าง อิบน์ กะษีร และ ตะกียุดดีน อิบน์ ตัยมียะฮ์ ปรมาจารย์ผู้มีอิทธิพลของเขา เช่น การปฏิเสธอรรถกถาของอัลกุรอาน สนับสนุนการทำสงคราม ญิฮาด และยึดมั่นในการต่ออายุ หนึ่งเดียว นอกจากนี้ นักวิชาการเหล่านี้ยืนยันว่าเช่นเดียวกับอิบน์ ตัยมียะฮ์ อิบน์ กะษีร์จะต้องถูกจัดประเภทเป็นนักวิชาการที่ต่อต้านการใช้เหตุผล อนุรักษนิยม และหะดีษ ตามที่ Jane McAuliffe กล่าวถึงอรรถกถาของอัลกุรอาน อิบน์ กะษีรใช้วิธีการที่ตรงกันข้ามกับอดีตนักวิชาการสุนนะฮ์ บาร์บารา เฟรเยอร์เชื่อว่าแนวทางที่ต่อต้านการใช้เหตุผลนิยม จารีตนิยม และหะดีษซึ่งถือโดยอิบน์ กะษีร์นี้ ไม่เพียงแต่ถูกแบ่งปันโดยอิบน์ ตัยมียะฮ์ เท่านั้น แต่ยังรวมถึง มุฮัมมัด อัลบุคอรี

ผลงาน

ตัฟซีร

อิบน์ กะษีร เขียนหนังสืออรรถธิบายที่มีชื่อเสียงเกี่ยวกับอัลกุรอาน ชื่อ ตัฟซีร อีลกุรอาน อัล-อะซีม หรือที่รู้จักกันดีในชื่อ ตัฟซีร อิบน์ กะษีร ซึ่งเชื่อมโยงหะดีษ บางคำ หรือคำพูดของนบีมุฮัมมัด (ศ็อลฯ) และคำพูดของ กับโองการของอัลกุรอาน และหลีกเลี่ยงการใช้ ชาวมุสลิมสายสุนนะฮ์หลายคนถือว่าตัฟซีรของเขาดีที่สุดรองจาก และ และตัฟซีรนี้ได้รับการยกย่องอย่างสูงโดยเฉพาะในหมู่ชาว แม้ว่า อิบน์ กะษีรจะอ้างว่าพึ่งพา แต่เขาก็แนะนำวิธีการใหม่และเนื้อหาที่แตกต่าง เพื่อพยายามทำให้อิสลามพ้นจากสิ่งที่เขาประเมินว่าเป็นอิสรออีลลิยาต ความสงสัยของเขาเกี่ยวกับอิสรออีลิยาต อาจมาจากอิทธิพลของอิบน์ ตัยมียะฮ์ ซึ่งลดความเชื่อการเหยียดศาสนาลงมากตั้งแต่นั้นมา

ตัฟซีรของเขาได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในยุคปัจจุบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ชาวมุสลิมตะวันตก อาจเป็นเพราะวิธีการที่ตรงไปตรงมาของเขา แต่ก็เนื่องมาจากขาดการแปลทางเลือกของนักตัฟซีรแบบดั้งเดิม งาน ตัฟซีร ของอิบน์ กะษีร มีผลกระทบอย่างมากต่อขบวนการเคลื่อนไหวร่วมสมัยของการปฏิรูปอิสลาม ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1920 เป็นต้นมา นักวิชาการวะฮาบีย์ได้มีส่วนอย่างมากในการเผยแพร่คำอธิบายและอรรถาธิบายที่เน้นหะดีษให้เป็นที่นิยม เช่น ตัฟซีรเกี่ยวกับ คัมภีร์อัลกุรอาน ของอิบน์ กะษีร และ และ อัลมุก็อดดิมะฮ์ ฟีอุศูลุตตัฟซีร ของอิบน์ ตัยมียะฮ์ ผ่านแท่นพิมพ์ การส่งเสริมงานจากวะฮาบีย์ ของอิบน์ ตัยมียะฮ์ และอิบน์ กะษีร ผ่านการพิมพ์สิ่งพิมพ์ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 มีส่วนสำคัญในการทำให้นักวิชาการสองคนนี้เป็นที่นิยมในยุคร่วมสมัย และส่งผลอย่างมากต่องานอรรถาธิบายสมัยใหม่

ในวาทกรรมทางวิชาการ

ตัฟซีร อัลกุรอาน อัลอะซีม เป็นที่ถกเถียงกันในแวดวงวิชาการตะวันตก ถือว่ามันเป็นงานหลักทางปรัชญา และ "พื้นฐานมาก" นอร์แมน คาลเดอร์ อธิบายว่าเป็นคนใจแคบ ดันทุรัง และไม่เชื่อในความสำเร็จทางปัญญาของอดีตผู้บริหาร ความกังวลของเขาจำกัดอยู่ที่การให้คะแนนอัลกุรอานตามคลังข้อมูลของหะดีษ และเป็นคนแรกที่ประเมินแหล่งข้อมูลของชาวยิวอย่างราบเรียบว่าไม่น่าเชื่อถือ ในขณะเดียวกันก็เลือกใช้แหล่งข้อมูลเหล่านี้เช่นเดียวกับหะดีษของท่าานบี เพื่อสนับสนุนความคิดเห็นสำเร็จรูปของเขา มิฉะนั้น เจน แดมเมน แมคออลิฟฟ์ ถือว่า ตัฟซีรนี้เป็น "การเลือกอย่างจงใจและระมัดระวัง ซึ่งการตีความของเขามีลักษณะเฉพาะตามวิจารณญาณของเขาที่จะรักษาไว้ ซึ่งเขาถือว่าดีที่สุดในบรรดาความเชื่อของเขา"

หะดีษ

อัลญามิอ์ (الجامع) เป็นชุดใหญ่ของตำราหะดีษที่มีไว้สำหรับใช้เป็นสารานุกรม เป็นรายการตามตัวอักษรของบรรดาเศาะฮาบะฮ์และคำพูดที่แต่ละคนถ่ายทอด ดังนั้นจึงสร้างสายรายงานใหม่สำหรับแต่ละหะดีษ

ดูเพิ่ม

อิบน์ ตัยมียะฮ์

อ้างอิง

"The Re-Formers of Islam: The Mas'ud Questions". Ibn Kathir is a scholar of Ahl al-Sunna who was of the Shafi‘i school (according to the first volume of his main work, Tafsir al-Qur’an al-‘Azim, 1.2), while Ibn Taymiya was a scholar whose fiqh remained in the general framework of the Hanbali school.
Younus Y. Mirza (2012). IBN KATHĪR (D. 774/1373): HIS INTELLECTUAL CIRCLE, MAJOR WORKS AND QUR'ĀNIC EXEGESIS. Georgetown University. Ibn Kathīr is often portrayed as the “spokesperson” for Ibn Taymiyya, one who promoted his work and implemented his theories. Ibn Kathīr is more accurately described as a Shāfi‘ī traditionalists or a group of Shāfiʻī ḥadīth scholars who maintained a traditionalist creed.
Mirza, Younus Y. (2014-02-01). "Was Ibn Kathīr the 'Spokesperson' for Ibn Taymiyya? Jonah as a Prophet of Obedience". Journal of Qur'anic Studies. 16 (1): 3. doi:10.3366/jqs.2014.0130. ISSN 1465-3591.
Shah, Muhammad, Mustafa, Muhammad; Pink, Johanna (2020). "55:Classical Qur'anic Hermeneutics". The Oxford Handbook of Qur'anic Studie. Great Clarendon Street, Oxford, OX2 6DP, United Kingdom: Oxford University Press. p. 829. ISBN . the methodology proposed by Ibn Taymiyya (d.728/1328) and adopted by Ibn Kathīr (d. 774/1373), which ultimately resulted in the dismissal of philology in favour of hadith and of the doctrines of Sunnī traditionalism.{{}}: CS1 maint: location ()
Richard Netton, Ian (2008). Encyclopedia of Islamic Civilisation and Religion. Abingdon, Oxon: Routledge. pp. 256–257. ISBN . IBN KATHIR, ‘IMAD AL-DIN ISMA‘IL IBN ‘UMAR (AD 1300–73)... His reliance is totally upon hadith material; the era of Ibn Kathir, in fact, marks the triumph of traditionalism over the powers of rationalism.
J. Silverstine, G. Stroumsa, Blidstein, Adam, Guy, Moshe; Bakhos, Carol (2015). "13: Interpreters of Scripture". The Oxford Handbook of the Abrahamic Religions. Great Clarendon Street, Oxford, OX2 6DP, United Kingdom: Oxford University Press. p. 247. ISBN . Born in Bosra in 1300, Ibn Kathīr was a historian and traditionalist of Mamlūk, Syria.{{}}: CS1 maint: location () CS1 maint: multiple names: authors list ()
Okawa, Reiko (March 2013). "Contemporary Muslim Intellectuals Who Publish Tafsīr Works in English: The Authority of Interpreters of the Qur'ān". Orient. The Society for Near Eastern Studies in Japan. 48: 71–72. doi:10.5356/orient.48.57 – โดยทาง JSTOR. Philips is a follower of traditional literalist interpretation of the Qur’ān.... This is a basic and conservative method of interpreting the Qur’ān, which is used by traditionalist Muslim scholars such as Ibn Kathīr (d.1373)...
"Ibn Kathir - Muslim scholar". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ 26 March 2016. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่สมเหตุสมผล มีนิยามชื่อ "brit" หลายครั้งด้วยเนื้อหาต่างกัน
"Scholar of renown: Ibn Katheer". April 2002.
Mirza, Younus Y. (2014-02-01). "Was Ibn Kathīr the 'Spokesperson' for Ibn Taymiyya? Jonah as a Prophet of Obedience". Journal of Qur'anic Studies. 16 (1): 3. doi:10.3366/jqs.2014.0130. ISSN 1465-3591. Jane McAullife remarks that ‘certainly the most famous of Ibn Kathīr's teachers, and perhaps the one who influenced him the most, was the Ḥanbalī theologian and jurisconsult Ibn Taymiyyah’.
Mirza, Younus Y. (2014-02-01). "Was Ibn Kathīr the 'spokesperson' for Ibn Taymiyya? Jonah as a Prophet of Obedience". Journal of Qur'anic Studies. 16 (1): 1. doi:10.3366/jqs.2014.0130. ISSN 1465-3591.
(2009), Historical Dictionary of Islam, p.138.
Mirza, Younus Y. (2016-09-01). "Ibn Kathīr, ʿImād al-Dīn". Encyclopaedia of Islam, THREE (ภาษาอังกฤษ).
Ibn Kathir I; Fareed M (reviewer) (2000). The Life of the Prophet Muhammad : English translation of Ibn Kathir's Al Sira Al Nabawiyya. แปลโดย Le Gassick T. ISBN .
Mirza, Younus Y. (2014-02-01). "Was Ibn Kathīr the 'Spokesperson' for Ibn Taymiyya? Jonah as a Prophet of Obedience". Journal of Qur'anic Studies. 16 (1): 2. doi:10.3366/jqs.2014.0130. ISSN 1465-3591. Ibn Qāḍī al-Shuhba concludes mentioning that Ibn Kathīr was buried ‘next to his teacher (shaykhihi) Ibn Taymiyya’.
Stowasser, Barbara Freyer (1996). Women in the Qur'an, Traditions, and Interpretation (ภาษาอังกฤษ). Oxford University Press. p. 9. ISBN .
bin Abdul Qadir al-Jawaz, Yazid (2006). Syarah 'Aqidah Ahlussunnah wal Jama'ah (ภาษาอินโดนีเซีย). Pustaka Imam Syafi'i. pp. 310, 533. ISBN . สืบค้นเมื่อ 13 December 2021.
Alwani, Taha Jabir Fayyad; DeLorenzo, Yusuf Talal; Al-Shikh-Ali, A. S. (2003). Source Methodology in Islamic Jurisprudence Uṣūl Al Figh Al Islāmī. International Institute of Islamic Thought. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 November 2021.
R. Hrair Dekmejian Islam in Revolution: Fundamentalism in the Arab World Syracuse University Press 1995 ISBN page 40
Barbara Freyer Stowasser Women in the Qur'an, Traditions, and Interpretation Oxford University Press 1994 ISBN
Karen Bauer Gender Hierarchy in the Qur'an: Medieval Interpretations, Modern Responses Cambridge University Press 2015 ISBN page 115
Spevack, Aaron (2014). The Archetypal Sunni Scholar: Law, Theology, and Mysticism in the Synthesis of al-Bajuri (ภาษาอังกฤษ). SUNY Press. pp. 129–130. ISBN .
Lucas, Scott C. (2006). "The legal principles of Muḥammad b. Ismāʿīl al-Bukhārī and their relationship to classical Salafi Islam". ILS. 13: 289–324. doi:10.1163/156851906778946341.
Oliver Leaman The Qur'an: An Encyclopedia Taylor & Francis 2006 ISBN page 632
Aysha A. Hidayatullah Feminist Edges of the Qur'an Oxford University Press 2014 ISBN page 25
Andreas Görke and Johanna Pink Tafsir and Islamic Intellectual History Exploring the Boundaries of a Genre Oxford University Press in association with The Institute of Ismaili Studies London ISBN p. 478
Schmidtke, Sabine; Pink, Johanna (2014). "Striving for a New Exegesis of the Qurʾān". The Oxford Handbook of Islamic Theology. New York, United States of America: Oxford University Press. p. 778. ISBN . .. from the 1920s onwards invested in printing activities and contributed massively to the popularization of what the Saudi scholars considered to be legitimate, i.e. ḥadīth-based hermeneutics and exegesis, for example Ibn Kathīr’s and al-Baghawī’s Qurʾān commentaries and Ibn Taymiyya’s al-Muqaddima fī uṣūl al-tafsīr. The Wahhābī promotion of Ibn Taymiyya’s and Ibn Kathīr’s works—especially by publishing them in print in the early twentieth century—was instrumental in making these two authors popular in the contemporary period and had a strong impact on modern exegetical activities.
Johanna Pink Sunnitischer Tafsir in der modernen islamischen Welt: Akademische Traditionen, Popularisierung und nationalstaatliche Interessen BRILL, 11.11.2010 p. 40 (German)
Johanna Pink Sunnitischer Tafsir in der modernen islamischen Welt: Akademische Traditionen, Popularisierung und nationalstaatliche Interessen BRILL, 11.11.2010 ISBN p. 40 (German)

หมายเหตุ

Norman Calder, 'Tafsir from Tabari to Ibn Kathir, Problems in the description of a genre, illustrated with reference to the story of Abraham', in: G. R. Hawting / Abdul-Kader A. Shareef (eds.): Approaches to the Qur'an, London 1993, pp. 101–140.
Jane Dammen-McAuliffe, 'Quranic Hermeneutics, The views of al-Tabari and Ibn Kathir', in: Andrew Rippin (ed.): Approaches to the history of the interpretation of the Qur'an, Oxford 1988, pp.& nbs al hafid ibn kathir is not ash,ai

แหล่งข้อมูลอื่นๆ

อะกีดะฮ์ของอิบน์ กะษีร
เมาลิดนบี อิบน์ กะษีรพูดเกี่ยวกับเมาลิด

วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับ อิบน์ กะษีร

Wikisource

วิกิซอร์ซภาษาอาหรับ (العربية) มีข้อมูลต้นฉบับเกี่ยวกับ: Tafsir ibn Kathir

Wikisource

วิกิซอร์ซภาษาอาหรับ (العربية) มีข้อมูลต้นฉบับเกี่ยวกับ: Al-Bidaya wa'l-Nihaya

[1] "The Re-Formers of Islam: The Mas'ud Questions". Ibn Kathir is a scholar of Ahl al-Sunna who was of the Shafi‘i school (according to the first volume of his main work, Tafsir al-Qur’an al-‘Azim, 1.2), while Ibn Taymiya was a scholar whose fiqh remained in the general framework of the Hanbali school.

[2] Younus Y. Mirza (2012). IBN KATHĪR (D. 774/1373): HIS INTELLECTUAL CIRCLE, MAJOR WORKS AND QUR'ĀNIC EXEGESIS. Georgetown University. Ibn Kathīr is often portrayed as the “spokesperson” for Ibn Taymiyya, one who promoted his work and implemented his theories. Ibn Kathīr is more accurately described as a Shāfi‘ī traditionalists or a group of Shāfiʻī ḥadīth scholars who maintained a traditionalist creed.

[3] Mirza, Younus Y. (2014-02-01). "Was Ibn Kathīr the 'Spokesperson' for Ibn Taymiyya? Jonah as a Prophet of Obedience". Journal of Qur'anic Studies. 16 (1): 3. doi:10.3366/jqs.2014.0130. ISSN 1465-3591.

[4] Shah, Muhammad, Mustafa, Muhammad; Pink, Johanna (2020). "55:Classical Qur'anic Hermeneutics". The Oxford Handbook of Qur'anic Studie. Great Clarendon Street, Oxford, OX2 6DP, United Kingdom: Oxford University Press. p. 829. ISBN . the methodology proposed by Ibn Taymiyya (d.728/1328) and adopted by Ibn Kathīr (d. 774/1373), which ultimately resulted in the dismissal of philology in favour of hadith and of the doctrines of Sunnī traditionalism.{{}}: CS1 maint: location ()

[5] Richard Netton, Ian (2008). Encyclopedia of Islamic Civilisation and Religion. Abingdon, Oxon: Routledge. pp. 256–257. ISBN . IBN KATHIR, ‘IMAD AL-DIN ISMA‘IL IBN ‘UMAR (AD 1300–73)... His reliance is totally upon hadith material; the era of Ibn Kathir, in fact, marks the triumph of traditionalism over the powers of rationalism.

[6] J. Silverstine, G. Stroumsa, Blidstein, Adam, Guy, Moshe; Bakhos, Carol (2015). "13: Interpreters of Scripture". The Oxford Handbook of the Abrahamic Religions. Great Clarendon Street, Oxford, OX2 6DP, United Kingdom: Oxford University Press. p. 247. ISBN . Born in Bosra in 1300, Ibn Kathīr was a historian and traditionalist of Mamlūk, Syria.{{}}: CS1 maint: location () CS1 maint: multiple names: authors list ()

[7] Okawa, Reiko (March 2013). "Contemporary Muslim Intellectuals Who Publish Tafsīr Works in English: The Authority of Interpreters of the Qur'ān". Orient. The Society for Near Eastern Studies in Japan. 48: 71–72. doi:10.5356/orient.48.57 – โดยทาง JSTOR. Philips is a follower of traditional literalist interpretation of the Qur’ān.... This is a basic and conservative method of interpreting the Qur’ān, which is used by traditionalist Muslim scholars such as Ibn Kathīr (d.1373)...

[brit-8] "Ibn Kathir - Muslim scholar". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ 26 March 2016. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่สมเหตุสมผล มีนิยามชื่อ "brit" หลายครั้งด้วยเนื้อหาต่างกัน

[arabnews.com-9] "Scholar of renown: Ibn Katheer". April 2002.

[10] Mirza, Younus Y. (2014-02-01). "Was Ibn Kathīr the 'Spokesperson' for Ibn Taymiyya? Jonah as a Prophet of Obedience". Journal of Qur'anic Studies. 16 (1): 3. doi:10.3366/jqs.2014.0130. ISSN 1465-3591. Jane McAullife remarks that ‘certainly the most famous of Ibn Kathīr's teachers, and perhaps the one who influenced him the most, was the Ḥanbalī theologian and jurisconsult Ibn Taymiyyah’.

[11] Mirza, Younus Y. (2014-02-01). "Was Ibn Kathīr the 'spokesperson' for Ibn Taymiyya? Jonah as a Prophet of Obedience". Journal of Qur'anic Studies. 16 (1): 1. doi:10.3366/jqs.2014.0130. ISSN 1465-3591.

[Ludwig_2009-12] (2009), Historical Dictionary of Islam, p.138.

[13] Mirza, Younus Y. (2016-09-01). "Ibn Kathīr, ʿImād al-Dīn". Encyclopaedia of Islam, THREE (ภาษาอังกฤษ).

[ibn_kathir-14] Ibn Kathir I; Fareed M (reviewer) (2000). The Life of the Prophet Muhammad : English translation of Ibn Kathir's Al Sira Al Nabawiyya. แปลโดย Le Gassick T. ISBN .

[15] Mirza, Younus Y. (2014-02-01). "Was Ibn Kathīr the 'Spokesperson' for Ibn Taymiyya? Jonah as a Prophet of Obedience". Journal of Qur'anic Studies. 16 (1): 2. doi:10.3366/jqs.2014.0130. ISSN 1465-3591. Ibn Qāḍī al-Shuhba concludes mentioning that Ibn Kathīr was buried ‘next to his teacher (shaykhihi) Ibn Taymiyya’.

[Ahl_al_Hadith_traditionalist-16] Stowasser, Barbara Freyer (1996). Women in the Qur'an, Traditions, and Interpretation (ภาษาอังกฤษ). Oxford University Press. p. 9. ISBN .

[Syarah_'Aqidah_Ahlussunnah_wal_Jama'ah-17] Abdul Qadir al-Jawaz, Yazid (2006). Syarah 'Aqidah Ahlussunnah wal Jama'ah (ภาษาอินโดนีเซีย). Pustaka Imam Syafi'i. pp. 310, 533. ISBN . สืบค้นเมื่อ 13 December 2021.

[Zubayr_ibn_awwam-18] Alwani, Taha Jabir Fayyad; DeLorenzo, Yusuf Talal; Al-Shikh-Ali, A. S. (2003). Source Methodology in Islamic Jurisprudence Uṣūl Al Figh Al Islāmī. International Institute of Islamic Thought. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 November 2021.

[19] R. Hrair Dekmejian Islam in Revolution: Fundamentalism in the Arab World Syracuse University Press 1995 ISBN page 40

[20] Barbara Freyer Stowasser Women in the Qur'an, Traditions, and Interpretation Oxford University Press 1994 ISBN

[ReferenceA-21] Karen Bauer Gender Hierarchy in the Qur'an: Medieval Interpretations, Modern Responses Cambridge University Press 2015 ISBN page 115

[22] Spevack, Aaron (2014). The Archetypal Sunni Scholar: Law, Theology, and Mysticism in the Synthesis of al-Bajuri (ภาษาอังกฤษ). SUNY Press. pp. 129–130. ISBN .

[Lucas,_Scott_journall_bukhari-23] Lucas, Scott C. (2006). "The legal principles of Muḥammad b. Ismāʿīl al-Bukhārī and their relationship to classical Salafi Islam". ILS. 13: 289–324. doi:10.1163/156851906778946341.

[24] Oliver Leaman The Qur'an: An Encyclopedia Taylor & Francis 2006 ISBN page 632

[25] Aysha A. Hidayatullah Feminist Edges of the Qur'an Oxford University Press 2014 ISBN page 25

[26] Andreas Görke and Johanna Pink Tafsir and Islamic Intellectual History Exploring the Boundaries of a Genre Oxford University Press in association with The Institute of Ismaili Studies London ISBN p. 478

[27] Schmidtke, Sabine; Pink, Johanna (2014). "Striving for a New Exegesis of the Qurʾān". The Oxford Handbook of Islamic Theology. New York, United States of America: Oxford University Press. p. 778. ISBN . .. from the 1920s onwards invested in printing activities and contributed massively to the popularization of what the Saudi scholars considered to be legitimate, i.e. ḥadīth-based hermeneutics and exegesis, for example Ibn Kathīr’s and al-Baghawī’s Qurʾān commentaries and Ibn Taymiyya’s al-Muqaddima fī uṣūl al-tafsīr. The Wahhābī promotion of Ibn Taymiyya’s and Ibn Kathīr’s works—especially by publishing them in print in the early twentieth century—was instrumental in making these two authors popular in the contemporary period and had a strong impact on modern exegetical activities.

[28] Johanna Pink Sunnitischer Tafsir in der modernen islamischen Welt: Akademische Traditionen, Popularisierung und nationalstaatliche Interessen BRILL, 11.11.2010 p. 40 (German)

[29] Johanna Pink Sunnitischer Tafsir in der modernen islamischen Welt: Akademische Traditionen, Popularisierung und nationalstaatliche Interessen BRILL, 11.11.2010 ISBN p. 40 (German)