อ สมาอ ล อาหร บ إ س م اع ي ل อ กษรโรม น ʾIsmāʿīl ได ร บการยกย องว าเป นนบ และเราะส ล และเป นบรรพบ ร ษของชาวอาหร บ ในศาสน

อิสมาอีล ( อาหรับ: إِسْمَاعِيْل, อักษรโรมัน: ʾIsmāʿīl ) ได้รับการยกย่องว่าเป็นนบีและเราะสูล และเป็นบรรพบุรุษของชาวอาหรับ ในศาสนาอิสลาม ท่านเป็นบุตรของอิบรอฮีม (อับราฮัม) เกิดกับฮาญัร () นบีอิสมาอีลยังเกี่ยวข้องกับมักกะฮ์ และการก่อสร้างกะอ์บะฮ์ นบีอิสมาอีลถือเป็นบรรพบุรุษของนบีมุฮัมมัด

นบี อิสมาอีล إِسْمَاعِيْل อิชมาเอล
ชื่ออิสมาอีลใน
เกิด	2424 ก่อนฮิจญ์เราะห์ศักราช (1800 ก่อนคริสต์ศตวรรษ) ^[] คานาอัน
เสียชีวิต	(อายุ 136) มักกะฮ์, อาระเบีย
ผู้ดำรงตำแหน่งก่อน	ลูฏ
ผู้สืบตำแหน่ง	อิสหาก
บุตร	วงศ์วานอิชมาเอล
บิดามารดา	อิบรอฮีม นางฮาญัร
ญาติ	อิสหาก (พี่ชายต่างมารดา)

นบีอิสมาอีลเป็นบุคคลที่เรียกว่า อิชมาเอล ในศาสนายูดาย และ ศาสนาคริสต์ แหล่งข้อมูลเหล่านี้รวมถึง คัมภีร์อัลกุรอาน อรรถธิบายอัลกุรอาน (ตัฟซีร) หะดีษ และคอลเลกชันประวัติศาสตร์เช่นเดียวกับของและ (ตำราอิสลามเกี่ยวกับบุคคลในพระคัมภีร์ไบเบิลหรือชาวอิสราเอล โบราณที่มาจากแหล่งที่มาของชาวยิวหรือคริสเตียน) ^: 13

เรื่องเล่าในกุรอานของนบีอิสมาอีล

การเกิด

นบีอิสมาอีลเป็นบุตรชายคนแรกของนบีอิบรอฮีม มารดาของท่านคือฮาญัร มีเรื่องราวหลายเวอร์ชัน บางเรื่องรวมถึงคำทำนายเกี่ยวกับการเกิดของนบีอิสมาอีล ตัวอย่างหนึ่งมาจากอิบนุ กะษีร (d.1373) ซึ่งมีเรื่องราวกล่าวว่า มะลาอิกะฮ์บอกนางฮาญัรที่ตั้งครรภ์ให้ตั้งชื่อลูกของนางว่า อิสมาอีล และทำนายว่า "มือของเขาจะอยู่เหนือทุกคน และมือของทุกคนจะต่อต้านเขา พี่น้องของเขาจะปกครองดินแดนทั้งหมด” อิบนุ กะษีร คิดเห็นว่าสิ่งนี้เป็นการบอกล่วงหน้าถึงความเป็นผู้นำของนบีมุฮัมมัด ^: 42

นบีอิสมาอีลและนางฮาญัรถูกนบีอิบรอฮีมพามาอยู่มักกะฮ์

นบีอิสมาอีลและนางฮาญัรถูกนำตัวไปยังมักกะฮ์โดยนบีอิบรอฮีมในตำราอิสลาม เป็นส่วนสำคัญในเรื่องราวของนบีอิสมาอีล เนื่องจากมันนำความสนใจไปที่มักกะฮ์และเป็นจุดเริ่มต้นของการชำระให้บริสุทธิ์ของมักกะฮ์ในฐานะพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ ^: 61นักตัฟซีรของอิสลามกล่าวว่านบีอิบรอฮีมได้รับคำสั่งจากอัลลอฮ์ให้พานางฮาญัรและนบีอิสมาอีลไปที่มักกะฮ์ และต่อมานบีอิบรอฮีมกลับไปที่มักกะฮ์เพื่อสร้างกะอ์บะฮ์ ในหลายเรื่องราวเหล่านี้ (บางอย่างเช่นลมหรือวิญญาณที่ส่งมาจากอัลลอฮ์ ) หรือมะลาอิกะฮ์(ญิบรีล) (กาเบรียล) นำทางพวกเขาไปยังที่ตั้งของกะอ์บะฮ์ ซึ่งเป็นจุดที่นบีอิบรอฮีมสร้างมันขึ้นมา และหลังจากนั้นก็ทิ้งอีกสองคนไว้ที่นั่น (เรื่องเล่าอื่นกล่าวถึงด้านล่างกล่าวว่าการก่อสร้างกะอ์บะฮ์เกิดขึ้นในภายหลังและอิชมาเอลเข้ามามีส่วนร่วมในนั้น) โดยทั่วไป ว่ากันว่าฮาญัรถามนบีอิบรอฮีมว่า ท่านทิ้งตัวข้าและอิสมาอีลไว้กับใครเมื่อท่านจากไป ท่านตอบว่า ท่านกำลังมอบความไว้วางใจให้อัลลอฮ์ ซึ่งฮาญัรก็ตอบกลับซึ่งแสดงถึงความเชื่อของนาง โดยระบุว่านางเชื่อว่าอัลลอฮ์จะทรงนำทางพวกเรา ฮาญัรและอิสมาอีลดื่มน้ำหมดและอิสมาอีลกระหายน้ำมาก ฮาญัรเป็นทุกข์และค้นหาน้ำ วิ่งไปมาเจ็ดครั้งระหว่างเนินเขา ฮาญัรเป็นที่จดจำของชาวมุสลิมในภายหลังสำหรับการกระทำนี้ในช่วงฮัจญ์ หรือการแสวงบุญ ซึ่งชาวมุสลิม เดืนระหว่างเนินเขาเดียวกันนี้ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ เมื่อนางกลับไปหานบีอิสมาอีล นางพบว่ามีทูตสวรรค์กำลังใช้ส้นเท้าหรือนิ้วเซาะพื้น จากนั้นน้ำก็เริ่มไหลและฮาญัรก็เก็บบางส่วนหรือทำเขื่อนกั้นน้ำ บ่อน้ำนี้เรียกว่า ซัมซัม เมื่อถึงจุดหนึ่ง ชนเผ่าที่ผ่านไปมาซึ่งรู้จักกันในชื่อ มองเห็นนกที่บินวนอยู่ในน้ำและสำรวจดู พวกเขาถามฮาญัรว่าสามารถตั้งถิ่นฐานที่นั่นได้หรือไม่ ซึ่งนางก็อนุญาต และหลายรุ่นบอกว่าเมื่อนบีอิสมาอีลเติบโตขึ้น ท่านได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ จากชนเผ่านี้ เรื่องนี้มีหลายเวอร์ชัน แต่ละเวอร์ชันก็แตกต่างกันไป เวอร์ชันที่ใช้ในบทสรุปนี้ รวมถึงเวอร์ชันอื่นๆ สามารถพบได้ใน และมีการเล่าขานใน Reuven Firestone's Journeys in Holy Lands

การเสียสละ

ในขณะที่เตารอต (ชื่อภาษาอาหรับสำหรับโตราห์ในบริบทของหนังสือศักดิ์สิทธิ์ของอิสลาม) กล่าวว่าอิสหากเป็นผู้ถูกผูกมัด ชาวมุสลิมบางคนเชื่อว่านบีอิบรอฮีมได้รับคำสั่งให้เสียสละนบีอิสมาอีลบุตรชายอีกคนของท่าน แม้ว่าอัลกุรอานจะกล่าว การยอมเสียสละก็ตาม ไม่เอ่ยชื่อลูกชาย หลายเวอร์ชันเสนอว่าซิบบินอะซีม เป็นเรื่องปากเปล่าที่มีการเผยแพร่ก่อนที่จะถูกเขียนตามที่มีในอัลกุรอานและในข้อคิดเห็นเพิ่มเติม ^: 92–95Norman Calder อธิบายว่า "การเล่าเรื่องด้วยปากเปล่าถูกทำเครื่องหมายด้วยความไม่แน่นอนของรูปแบบและรายละเอียดจากรุ่นสู่รุ่น และด้วยความยืดหยุ่นในการสร้างสรรค์ที่เหมาะสม ซึ่งทำให้การแสดงผลทุกครั้งเป็นงานศิลปะที่ไม่เหมือนใคร" ^: 92–93แต่ละรุ่นเป็น "งานศิลปะที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว" ซึ่งแตกต่างจากรุ่นอื่นในการนำเสนอแนวคิดบางอย่าง เช่น ความสำคัญของอิชมาเอลเหนือไอแซกเพราะเขาเป็นลูกคนแรก

เรื่องเล่าทั่วไปเกี่ยวกับนบีอิสมาอีลอธิบายการเสียสละว่าเป็นการทดสอบหรือเป็นส่วนหนึ่งของคำปฏิญาณ บางฉบับเล่าถึงชัยฏอนที่พยายามขัดขวางคำสั่งของอัลลอฮ์ไม่ให้เชื่อฟังโดยไปหาฮาญัร นบีอิสมาอีล และนบีอิบรอฮีม ทุกครั้งที่ชัยฏอนพูดว่า นบีอิบรอฮีมกำลังจะสังเวยนบีอิสมาอีล แต่ละคนจะตอบว่าหากอัลลอฮ์สั่ง พวกเขาก็ควรจะเชื่อฟัง ในที่สุด นบีอิบรอฮีมบอกนบีอิสมาอีลเกี่ยวกับคำสั่งนั้น และนบีอิสมาอีลเต็มใจที่จะถูกสังเวยและสนับสนุนให้นบีอิบรอฮีมฟังอัลลอฮ์ บ่อยครั้งที่นบีอิสมาอีลถูกบรรยายว่ากำลังบอก นบีอิบรอฮีมให้นำเสื้อของเขากลับไปหาฮาญัร มัดท่านให้แน่น ลับมีดให้คม และคว่ำหน้าลง ทั้งหมดนี้เพื่อไม่ให้มีความตั้งใจแน่วแน่ที่จะเชื่อฟังพระเจ้า

ขณะที่นบีอิบรอฮีมพยายามสังหารนบีอิสมาอีล ไม่ว่าจะพลิกมีดในมือหรือทองแดงก็ปรากฏบนอิชมาเอลเพื่อป้องกันการตาย และพระเจ้าตรัสบอกนบีอิบรอฮีมว่าท่านปฏิบัติตามคำสั่งแล้ว ไม่เหมือนในพระคัมภีร์ ไม่มีการกล่าวถึงสัตว์ (แกะผู้) ในอัลกุรอานที่จะมาแทนที่เด็กชาย แต่เขาถูกแทนที่ด้วย 'การเสียสละอันยิ่งใหญ่' (ซิบบิน อะซีม) เนื่องจากการเสียสละของแกะผู้ไม่สามารถยิ่งใหญ่กว่าของบุตรชายของนบีอิบรอฮีม (และนบีในเวลานั้น) การแทนที่นี้ดูเหมือนจะชี้ไปที่สถาบันทางศาสนาของการเสียสละหรือการเสียสละตนเองในอนาคตของนบีมุฮัมมัด และพรรคพวกของท่าน (ซึ่งถูกกำหนดให้กำเนิดจากบุตรหลานอิสมาอีล) ในอุดมการณ์แห่งศรัทธาของพวกท่าน ทุกๆ วันอีดิลอัฏฮา ปีละครั้ง ชาวมุสลิมทั่วโลกจะฆ่าสัตว์เพื่อรำลึกถึงการเสียสละของนบีอิบรอฮีม วรรณกรรมเชิงประวัติศาสตร์ในยุคต่อมาได้รวมเรื่องเล่าในพระคัมภีร์ไบเบิลซึ่งมีการจัดเตรียมแกะผู้ซึ่งถูกฆ่าแทนนบีอิสมาอีล การกระทำของนบีอิสมาอีลในเรื่องเล่านี้ทำให้ท่านกลายเป็นต้นแบบของการยินดีและการเชื่อฟังที่โดดเด่น เรื่องราวในคัมภีร์กุรอานนี้มีความพิเศษเฉพาะเมื่อเปรียบเทียบกับเรื่องราวในพระคัมภีร์ เพราะนบีอิบรอฮีมพูดคุยกับบุตรชายของท่าน ไม่ว่าเขาจะเชื่อเรื่องใดก็ตาม ดังนั้น บุตรชายของท่านจึงตระหนักถึงแผนการที่จะกลายเป็นเครื่องสังเวยและเห็นชอบกับมัน ตามที่ระบุไว้ข้างต้น ในบางเวอร์ชัน นบีอิสมาอีลทำให้แน่ใจว่าทั้งท่านและบิดาของท่านไม่ลังเลที่จะเชื่อฟังอัลลอฮ์ด้วยวิธีต่างๆ ด้วยวิธีนี้ นบีอิสมาอีลเป็นแบบอย่างของการยอมจำนนต่ออัลลอฮ์ ซึ่งเป็นลักษณะสำคัญในอิสลาม แม้ว่าชาวมุสลิมสมัยใหม่จะเชื่อกันโดยทั่วไปว่านบีอิสมาอีลเป็นบุตรชายที่เกือบถูกสังเวยไปแล้ว แต่ในหมู่นักวิชาการและนักประวัติศาสตร์อิสลามในยุคแรกก็ยังมีข้อถกเถียงกันอยู่มาก มีข้อโต้แย้งที่น่าโน้มน้าวใจสำหรับทั้งสอง อันที่จริง คาดกันว่า ตัฟซีร 131กล่าวว่านบีอิสหากเป็นบุตรชาย ในขณะที่ ตัฟซีร 133 กล่าวว่านบีอิสมาอีล ความขัดแย้งดังกล่าวซึ่งลูกชายชี้ให้เห็นว่าเรื่องราวและสถานที่และเกิดขึ้นกับใครนั้นมีความสำคัญอย่างยิ่ง : 144 เป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าเรื่องนี้มีต้นตอมาจากตำราของพวกแรบไบและถูกดัดแปลงให้เข้ากับศาสนาอิสลามเมื่อเวลาผ่านไปเพื่อให้เมกกะมีความสำคัญทางศาสนาและเชื่อมโยงเรื่องราวกับการแสวงบุญ ข้อโต้แย้งของนักวิชาการมุสลิมยุคแรกสำหรับอิชมาเอลในฐานะเครื่องสังเวยที่ตั้งใจรวมถึงชาวยิวอ้างว่าเป็นนบีอิสหากเพียงเพราะพวกเขาอิจฉาที่นบีอิสมาอีลเป็นบรรพบุรุษของชาวอาหรับจริงๆ และเขาของแกะผู้ที่ถูกสังเวยแทนที่จะแขวนอยู่ในกะอ์บะฮ์ที่ครั้งหนึ่ง. ในการดูเนื้อหาของอัลกุรอานเพียงอย่างเดียวเพื่อตัดสินว่าลูกชายคนใดควรถูกสังเวย ยังมีมุมมองที่หลากหลาย กรณีที่แข็งแกร่งที่สุดสำหรับนบีอิสมาอีลในอัลกุรอานคือหลังจากบรรยายการสังเวยโดยตรง นบีอิบรอฮีมได้รับการบอกเล่าถึงการกำเนิดของนบีอิสหาก ดังนั้น นบีอิสมาอีลจะต้องถูกสังเวย มีการกล่าวว่าหะดีษเศาะฮีห์ไม่ขัดแย้งกันเพราะนั่นเป็นการลบล้างคำจำกัดความของหะดีษ การก่อสร้างกะอ์บะฮ์ เมื่อถึงจุดหนึ่ง ซึ่งมักเชื่อกันว่าเกิดขึ้นหลังการตายของฮาญัร นบีอิสมาอีลได้แต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งจาก เผ่าญุรฮุม ซึ่งตั้งรกรากอยู่ในบริเวณรอบๆ ซัมซัม นบีอิบรอฮีมไปเยี่ยมนบีอิสมาอีลในมักกะฮ์ และเมื่อท่านมาถึงบ้าน นบีอิสมาอีลไม่อยู่ที่นั่น ภรรยาของนบีอิสมาอีลทักทายนบีอิบรอฮีมแทน แต่นางกลับไม่ต้อนรับหรือเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อท่าน นบีอิบรอฮีมสั่งให้นางบอกนบีอิสมาอีลบางฉบับว่าท่านไม่พอใจหรือเปลี่ยน "ธรณีประตู" เมื่อนบีอิสมาอีลกลับมาบ้านและภรรยาของท่านบอกท่านว่า ท่านรู้ว่ามันมาจากบิดาของท่านและรับคำแนะนำ ท่านจึงหย่ากับผู้หญิงคนนั้น จากนั้นท่านได้แต่งงานกับผู้หญิงอีกคนจากเผ่าญุรฮุม นบีอิบรอฮีมมาเยี่ยมอีกครั้งและได้พบกับภรรยาคนที่สองของนบีอิสมาอีล ขณะที่นบีอิสมาอีลออกไป ภรรยาคนนี้ใจดีมากและจัดอาหารให้ท่าน นบีอิบรอฮีมสั่งให้เธอบอกนบีอิสมาอีลบางฉบับว่าท่านพอใจกับ "ธรณีประตูของท่าน" เมื่อนบีอิสมาอีลมาถึงและภรรยาของเขาย้ำคำพูดของนบีอิบรอฮีม นบีอิสมาอีลรู้ว่ามันมาจากบิดาของท่านและรักษาภรรยาไว้ มีหลายเวอร์ชันของการก่อสร้างกะอ์บะฮ์ที่แตกต่างกันในแนวทางที่ค่อนข้างสำคัญ แม้ว่านบีอิบรอฮีมจะสร้างหรือบกะอ์บะฮ์ และหลังจากนั้นทันทีหรือในเวลาที่ไม่ทราบ อัลลอฮ์ทรงเรียกนบีอิบรอฮีมให้จัดตั้งฮัจญ์หรือการแสวงบุญ เรื่องเล่าเหล่านี้แตกต่างกันไปเมื่อเหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้น การมีส่วนร่วมเหนือธรรมชาติ การรวมหรือการละเว้นของหินดำหรือไม่และอย่างไร และไม่ว่านบีอิสมาอีลจะช่วยเหลือพ่อของเขาหรือไม่ ในบรรดาผู้ที่กล่าวว่านบีอิสมาอีลมีส่วนร่วมในการก่อสร้าง ส่วนใหญ่อธิบายว่านบีอิบรอฮีมไปเยี่ยมนบีอิสมาอีลเป็นครั้งที่สามในมักกะฮ์ ในระหว่างที่พวกเขาสร้างกะอ์บะฮ์ บางคนบอกว่านบีอิสมาอีลมองหาหินก้อนสุดท้าย แต่นบีอิบรอฮีมไม่ยอมรับหินที่ท่านนำมาคืน มะลาอิกะฮ์กลับนำหินดำซึ่งนบีอิบรอฮีมใส่เข้าไปแทน นบีอิสมาอีลถูกทิ้งไว้ที่กะอ์บะฮ์ ในการรับผิดชอบดูแลและสอนผู้อื่นเกี่ยวกับฮัจญ์ การเริ่มต้นพิธีฮัจญ์มีหลายแบบ และนักวิชาการบางคนเชื่อว่าสิ่งนี้สะท้อนถึงความสัมพันธ์ช่วงหลังของนบีอิบรอฮีมกับฮัจญ์หลังจากที่อิสลามได้พัฒนาขึ้นเพื่อช่วยขจัดความเกี่ยวพันกับพิธีกรรมนอกรีตในยุคแรกเริ่มเริ่ม

ในความคิดของอิสลาม

การเป็นนบี

อิสมาอีลถือเป็นนบีในศาสนาอิสลามและมีรายชื่ออยู่ในอัลกุรอานร่วมกับนบีคนอื่นๆ ในหลายกรณี ในโองการอื่นๆ เช่น 21:85 และ 38:48, นบีอิสมาอีลได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้มีความอดทน เป็นคนดี และชอบธรรม ตัวอย่างเฉพาะที่อธิบายถึงนบีอิสมาอีลเป็นรายบุคคลคือ 19:54-55 – "และเรียกให้นึกถึงอิสมาอีล โดยผ่านการกำหนดของอัลลอฮ์นี้ ดูเถิด ท่านซื่อสัตย์ต่อคำสัญญาของท่านเสมอ และเป็นเราะสูล [ของอัลลอฮ์] เป็นนบี ผู้ซึ่งเคยสั่งการแก่กลุ่มชนของท่านในการละหมาดและจ่ายซะกาต และได้รับความโปรดปรานในสายพระเนตรของผู้อุปถัมภ์ของท่าน" ในฐานะผู้สืบเชื้อสายของนบีอิสมาอีล นบีมุฮัมมัดได้รับการพิจารณาว่าเป็นนบีโดยชอบธรรม และยังคงสืบเชื้อสายนบีจากยุคก่อนอิสลาม

ลำดับวงศ์ตระกูลและการเชื่อมโยงกับชาวอาหรับ

ตำแหน่งของนบีอิสใอีลในฐานะ "ผลบรรพบุรุษชาวอาหรับ" ถูกระบุโดยโยเซพุส เป็นครั้งแรก เมื่ออิสลามเริ่มก่อตั้ง นบีอิสมาอีลและผู้ที่สืบเชื้อสายมาจากเขา คือบะนีอิสมาอีล ก็มีความเชื่อมโยงกันและมักจะเทียบเคียงกับคำว่า อาหรับ ในวรรณกรรมยิวและคริสเตียนยุคแรกๆ ก่อนที่อิสลามจะพัฒนาเป็นศาสนา นบีอิสมาอีลได้รับการพรรณนาในหลายๆด้าน แต่หลังจากการก่อตั้ง นบีอิสมาอีลมักถูกมองในแง่ลบในสาส์นของชาวยิวและคริสเตียน ในขณะที่เขากลายเป็นสัญลักษณ์แทน "ผู้อื่น" ในศาสนาเหล่านี้ ^: 2–3เมื่อชุมชนอิสลามมีอำนาจมากขึ้น ของชาวยิว เกี่ยวกับนบีอิสมาอีลก็ได้รับการแก้ไขเพื่อให้เขาถูกแสดงออกมาในทางลบมากขึ้นเพื่อท้าทายมุมมองของอิสลามที่มีนบีอิสมาอีล และด้วยเหตุนี้ชาวมุสลิมจึงเป็นบุตรหลานที่โปรดปรานของนบีอิบรอฮีม ^: 130สิ่งนี้กลายเป็นลำดับวงศ์ตระกูลตามแหล่งที่มาของชาวยิวและพระคัมภีร์ ตรงกันข้ามกับลำดับวงศ์ตระกูลของชาวอาหรับตามที่ชาวมุสลิมกล่าวถึง การพัฒนาของศาสนาอิสลามสร้างแรงกดดันให้อิสลามแตกต่างไปจากศาสนายูดายและศาสนาคริสต์ ดังนั้นเชื้อสายของนบีอิสมาอีลที่มีต่อชาวอาหรับจึงถูกเน้นย้ำ ^: 117

ทุกวันนี้ คริสเตียนบางคนเชื่อว่าพระเจ้าทรงทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับนบีอิสมาอีลในวันนี้โดยอวยพรชาติอาหรับด้วยน้ำมัน และความเข้มแข็งทางการเมือง ในยุคก่อนอิสลาม มีชาวอาหรับสามกลุ่มที่แตกต่างกัน ได้แก่ บาอิดะฮ์, อาริบะฮ์ และมุสตะอ์ริบะฮ์ บาอิดะฮ์เป็น "ชาวอาหรับในอดีต" ในขณะที่อาริบะฮ์เป็น "ชาวอาหรับทางใต้" วงศ์วานอิสมาอีลกลายเป็นชาวอาหรับเหนือที่รู้จักกันในนามมุสจะอ์ริบะฮ์หรือ "ชาวอาหรับลูกผสม" มุสตะอ์ริบะฮ์ถูกอธิบายว่าเป็นอาหรับเนื่องจากเชื่อกันว่านบีอิสมาอีลเรียนภาษาอาหรับเมื่อเขาย้ายไปมักกะฮ์และแต่งงานกับชาวอาหรับเผ่าญุรฮุม จากนั้นผู้สืบเชื้อสายของอิชมาเอลจากบุตรชายของท่าน จากนั้นลงมาถึง จากนั้นไปยังมุสตะอ์ริบะฮ์ไปจนถึงกุร็อยช์ ^: 118ด้วยวิธีนี้ บรรพบุรุษของนบีมุฮัมมัดนำกลับไปที่นบีอิสมาอีล โดยเข้าร่วมกับ "บรรพบุรุษดั้งเดิมของนบีอิบรอฮีมในพระคัมภีร์ไบเบิลกับกลุ่มสุดท้ายที่เป็นชาวอาหรับอย่างชัดเจน" ^: 147และเชื่อมต่อนบีมุฮัมมัดกับมักกะฮ์และกะอ์บะฮ์ ^: 152

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

Vajda, G. "Isrāʾīliyyāt". doi:10.1163/1573-3912_islam_SIM_3670. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))
Firestone, Reuven (1990). Journeys in Holy Lands: The Evolution of the Abraham-Ishmael Legends in Islamic Exegesis. Albany, NY: State University of NY Press. ISBN .
Hadith 4:583
Ibraaheem (peace be upon him)
Paret, Rudi. "Ismāʿīl". doi:10.1163/1573-3912_islam_SIM_3644. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))
al-Tabari (1987). Brinner, William M. (บ.ก.). The History of al-Tabari Vol. 2: Prophets and Patriarchs. Albany, NY: State University of NY Press. ISBN .
(2000). "4". ใน Andrew Rippin (บ.ก.). The Qur'an : formative interpretation. Aldershot: Ashgate. ISBN .
อัลกุรอาน 37:100–111
อัลกุรอาน 2:136
อัลกุรอาน 3:84
อัลกุรอาน 4:163
อัลกุรอาน 6:84
^{[อัลกุรอาน 21:85]}
^{[อัลกุรอาน 38:48]}
Asad, Muhammad (2003). The Message of the Qur'an. Bristol, England: The Book Foundation.
อัลกุรอาน 19:54–55
Asad, Muhammad (2003). The Message of the Qur'an. Bristol, England: The Book Foundation. p. 517.
Millar, Fergus, 2006. ‘Hagar, Ishmael, Josephus, and the origins of Islam’. In Fergus Millar, Hannah H. Cotton, and Guy MacLean Rogers, Rome, the Greek World and the East. Vol. 3. The Greek World, the Jews and the East, 351-377. Chapel Hill: University of North Carolina Press.
Ephʿal, I. (1976). ""Ishmael" and "Arab(s)": A Transformation of Ethnological Terms". Journal of Near Eastern Studies. 35 (4): 225–235. doi:10.1086/372504.
Bakhos, Carol (2006). Ishmael on the Border: Rabbinic Portrayals of the First Arab. Albany, NY: State University of NY Press. ISBN .
An invitation to Ishmael by C. George Fry.
The Ishmael Promise and Contextualization Among Muslims by Jonathan Culver
Varisco, Daniel Martin (1995). "Metaphors and Sacred History: The Genealogy of Muhammad and the Arab "Tribe"". Anthropological Quarterly. 68 (3): 139–156. doi:10.2307/3318071. JSTOR 3318071.

[1] Vajda, G. "Isrāʾīliyyāt". doi:10.1163/1573-3912_islam_SIM_3670. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))

[Firestone1990-2] Firestone, Reuven (1990). Journeys in Holy Lands: The Evolution of the Abraham-Ishmael Legends in Islamic Exegesis. Albany, NY: State University of NY Press. ISBN .

[3] Hadith 4:583

[4] Ibraaheem (peace be upon him)

[5] Paret, Rudi. "Ismāʿīl". doi:10.1163/1573-3912_islam_SIM_3644. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))

[Tabari1987-6] -Tabari (1987). Brinner, William M. (บ.ก.). The History of al-Tabari Vol. 2: Prophets and Patriarchs. Albany, NY: State University of NY Press. ISBN .

[Norman2000-7] (2000). "4". ใน Andrew Rippin (บ.ก.). The Qur'an : formative interpretation. Aldershot: Ashgate. ISBN .

[8] อัลกุรอาน 37:100–111

[9] อัลกุรอาน 2:136

[10] อัลกุรอาน 3:84

[11] อัลกุรอาน 4:163

[12] อัลกุรอาน 6:84

[13] {[อัลกุรอาน 21:85]}

[14] {[อัลกุรอาน 38:48]}

[15] Asad, Muhammad (2003). The Message of the Qur'an. Bristol, England: The Book Foundation.

[16] อัลกุรอาน 19:54–55

[17] Asad, Muhammad (2003). The Message of the Qur'an. Bristol, England: The Book Foundation. p. 517.

[18] Millar, Fergus, 2006. ‘Hagar, Ishmael, Josephus, and the origins of Islam’. In Fergus Millar, Hannah H. Cotton, and Guy MacLean Rogers, Rome, the Greek World and the East. Vol. 3. The Greek World, the Jews and the East, 351-377. Chapel Hill: University of North Carolina Press.

[Ephal1976-19] Ephʿal, I. (1976). ""Ishmael" and "Arab(s)": A Transformation of Ethnological Terms". Journal of Near Eastern Studies. 35 (4): 225–235. doi:10.1086/372504.

[Bakhos2006-20] Bakhos, Carol (2006). Ishmael on the Border: Rabbinic Portrayals of the First Arab. Albany, NY: State University of NY Press. ISBN .

[21] An invitation to Ishmael by C. George Fry.

[22] The Ishmael Promise and Contextualization Among Muslims by Jonathan Culver

[Varisco1995-23] Varisco, Daniel Martin (1995). "Metaphors and Sacred History: The Genealogy of Muhammad and the Arab "Tribe"". Anthropological Quarterly. 68 (3): 139–156. doi:10.2307/3318071. JSTOR 3318071.