บทความน อ างอ งคร สต ศ กราช คร สต ทศวรรษ คร สต ศตวรรษ ซ งเป นสาระสำค ญของเน อหา สงครามเคม หร อ อาว ธเคม อ งกฤษ Chemical

บทความนี้อ้างอิง ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

สงครามเคมี หรือ อาวุธเคมี (อังกฤษ: Chemical warfare หรือ CW) คือการใช้ของสารเคมีในการเป็นอาวุธเพื่อการสังหาร, สร้างความบาดเจ็บ หรือ สร้างความพิการให้แก่ศัตรู

ทหารแคนาดาที่ถูกรมด้วยในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

ประเภทของสงครามนี้แตกต่างจากการใช้ (conventional weapons) หรือ อาวุธนิวเคลียร์ เพราะการทำลายโดยสารเคมีมิได้เกิดจากแรงระเบิด

อาวุธเคมีจัดอยู่ในประเภทอาวุธเพื่อการทำลายล้างสูงโดยสหประชาชาติและการผลิตก็เป็นการผิดกฎอนุสัญญาว่าด้วยอาวุธเคมี (Chemical Weapons Convention) ของปี ค.ศ. 1993 แต่การใช้พิษของสิ่งมีชีวิต (organism) เป็นอาวุธไม่ถือว่าเป็นอาวุธเคมีแต่เป็น

ความหมาย

สงครามเคมีแตกต่างจากการใช้ หรือ อาวุธนิวเคลียร์ เพราะเป็นการทำลายที่เกิดจากคุณสมบัติของสารเคมี ที่มิได้เกิดจากแรงระเบิด หรือการใช้พิษของสิ่งมีชีวิตเป็นอาวุธเช่นการใช้เชื้อแอนแทรกซ์ก็ไม่ถือว่าเป็นอาวุธเคมีแต่เป็น แต่การใช้พิษที่ผลิตจากสิ่งมีชีวิต เช่น botulinum toxin, ricin, and ถือว่าเป็นอาวุธเคมีภายใต้คำนิยามของอนุสัญญาว่าด้วยอาวุธเคมี ตามข้อตกลงในอนุสัญญาสารเคมีไม่ว่าจะมีที่มาอย่างใดก็ถือว่าเป็นอาวุธเคมีทั้งสิ้น นอกจากว่าจะเป็นการใช้โดยวัตถุประสงค์ที่มิได้ห้ามตามรายละเอียดที่ระบุไว้ใน

ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 20 ได้มีการสะสมอาวุธเคมีด้วยกันทั้งสิ้น 70 ชนิด ตามอนุสัญญาสารเคมีที่มีพิษพอที่จะใช้เป็นอาวุธหรืออาจจะใช้ในการผลิตอาวุธเคมี แบ่งออกเป็นสามประเภทตามวัตถุประสงค์ของอาวุธ:

(CWC Schedule 1) – คือประเภทของอาวุธเคมีที่แทบจะไม่มีการใช้ที่ถูกต้อง อาวุธเคมีประเภทนี้สามารถใช้ได้เฉพาะในการผลิตหรือใช้ในการค้นคว้า, การแพทย์, การเภสัชกรรม หรือ การป้องกัน (ในการทดลองเครื่องตรวจอาวุธเคมี หรือเครื่องแต่งกายที่ใช้ในการป้องกันจากอาวุธ) ตัวอย่างของอาวุธเคมีในกลุ่มนี้ก็ได้แก่ , ricin, and ผู้ผลิตมากกว่า 100 กรัมต้องยื่นคำร้องขออนุญาตจากองค์การเพื่อการห้ามอาวุธเคมี (Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons (OPCW)) และแต่ละประเทศสามารถสะสมอาวุธเคมีได้ไม่เกินประเทศละหนึ่งตัน

(CWC Schedule 2) – คือประเภทของอาวุธเคมีที่ไม่มีประโยชน์ในการใช้สอยทางอุตสาหกรรมขนาดใหญ่แต่อาจจะมีประโยชน์สำหรับการใช้สอยจำนวนน้อย ตัวอย่างของอาวุธเคมีในกลุ่มนี้ก็ได้แก่ (dimethyl methylphosphonate) หรือ (Thiodiglycol) ซึ่งเป็นสารเคมีที่ใช้ในการทำ แต่ก็ใช้ในการเป็นสารละลายสำหรับทำหมึกด้วย

(CWC Schedule 3) – คือประเภทของอาวุธเคมีที่มีประโยชน์ต่อการใช้สอยทางอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ ตัวอย่างของอาวุธเคมีในกลุ่มนี้ก็ได้แก่ ฟอสจีน (phosgene) และ (chloropicrin) สารเคมีทั้งสองต่างก็ได้รับการใช้ในการผลิตอาวุธเคมี แต่ฟอสจีนเป็นสารเคมีที่มีความสำคัญในการผลิตพลาสติก และ คลอโรพิครินในการใช้เป็นตัวฉีดรม (fumigant) ในกรณีนี้ผู้ผลิตต้องแจ้งองค์การเพื่อการห้ามอาวุธเคมี และทางองค์การมีสิทธิที่จะตรวจสอบโรงงานที่ผลิตมากกว่า 30 ตันต่อปี

อ้างอิง

Bureau of International Security and Nonproliferation. "Chemical Weapons Convention States Parties and Signatories". {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))

CBWInfo.com (2001). A Brief History of Chemical and Biological Weapons: Ancient Times to the 19th Century 2004-12-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Retrieved Nov. 24, 2004.
Chomsky, Noam (Mar. 4, 2001). Prospects for Peace in the Middle East, page 2. Lecture.
Cordette, Jessica, MPH(c) (2003). Chemical Weapons of Mass Destruction 2005-04-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Retrieved Nov. 29, 2004.
Croddy, Eric (2001). Chemical and Biological Warfare. Copernicus. ISBN .
Smart, Jeffery K., M.A. (1997). History of Biological and Chemical Warfare 2006-04-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Retrieved Nov. 24, 2004.
United States Senate, , 2d Session. (May 25, 1994). The Riegle Report 2012-07-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Retrieved Nov. 6, 2004.
Gerard J Fitzgerald. American Journal of Public Health. Washington: Apr 2008. Vol. 98, Iss. 4; p. 611

ดูเพิ่ม

Leo P. Brophy and George J. B. Fisher; The Chemical Warfare Service: Organizing for War Office of the Chief of Military History, 1959; L. P. Brophy, W. D. Miles and C. C. Cochrane, The Chemical Warfare Service: From Laboratory to Field (1959); and B. E. Kleber and D. Birdsell, The Chemical Warfare Service in Combat (1966). official US history;
Gordon M. Burck and Charles C. Flowerree; International Handbook on Chemical Weapons Proliferation 1991
L. F. Haber. The Poisonous Cloud: Chemical Warfare in the First World War Oxford University Press: 1986
James W. Hammond Jr.; Poison Gas: The Myths Versus Reality Greenwood Press, 1999
Jiri Janata, Role of Analytical Chemistry in Defense Strategies Against Chemical and Biological Attack 2022-04-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Annual Review of Analytical Chemistry, 2009
Benoit Morel and Kyle Olson; Shadows and Substance: The Chemical Weapons Convention Westview Press, 1993
Adrienne Mayor, "Greek Fire, Poison Arrows & Scorpion Bombs: Biological and Chemical Warfare in the Ancient World" Overlook-Duckworth, 2003, rev ed with new Introduction 2008
Geoff Plunkett, Chemical Warfare in Australia, Australian Military History Publications, 2007
. Chemical Warfare from World War I to Al-Qaeda (2006)

ดูเพิ่ม

แหล่งข้อมูลอื่น

ATSDR Case Studies in Environmental Medicine: Cholinesterase Inhibitors, Including Insecticides and Chemical Warfare Nerve Agents U.S.
Russian Biological and Chemical Weapons, about the danger posed by non-state weapons transfers
Gaddum Papers at the Royal Society 2007-10-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Chemical Weapons stored in the United States
[1] The Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons OPCW
[2]^[] Chemical Warfare in Australia
Classes of Chemical Agents 2012-11-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน U.S. National Library of Medicine
Chemical warfare agent potency, logistics, human damage, dispersal, protection and types of agents (bomb-shelter.net) เก็บถาวร 2007-08-14 ที่
"'War of Nerves': A History of Chemical Weapons" (interview with Jonathan Tucker from program, May 8, 2006

บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Bureau of International Security and Nonproliferation. "Chemical Weapons Convention States Parties and Signatories". {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))