อังคุตตรนิกาย

คัมภีร์หลักในพระพุทธศาสนา พระไตรปิฎกเถรวาท ๔๕ เล่ม
		พระวินัยปิฎก
		คัมภีร์ สุตตวิภังค์ คัมภีร์ ขันธกะ คัมภีร์ ปริวาร
		พระสุตตันตปิฎก
		คัมภีร์ ทีฆนิกาย คัมภีร์ มัชฌิมนิกาย คัมภีร์ สังยุตตนิกาย
		คัมภีร์ อังคุตตรนิกาย คัมภีร์ ขุททกนิกาย
		พระอภิธรรมปิฎก
		ปุ. กถา ปัฏฐานปกรณ์

อังคุตตรนิกาย ("หมวดคำสอนรวบรวมจัดลำดับเข้าด้วยกัน") เป็นชุมนุมพระสูตรลำดับสี่จากห้าหมวดของพระสุตตันตปิฎก นิกายนี้ประกอบด้วยธรรมะหลายพันสูตรของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอัครสาวก โดยจัดเป็น "นิบาต" สิบเอ็ดหมวดตามแต่ละพระสูตรที่มีหัวข้อธรรม

อังคุตตรนิกายสอดคล้องกับเอโกตระอกามา (หมายถึง "เพิ่มขึ้นทีละพระสูตร") ที่พบในพระไตรปิฎกของวิทยาลัยพุทธศาสนาสันสกฤตยุคแรกหลายแห่ง ซึ่งยังปรากฎอยู่ในภาษาสันสกฤต ในฉบับสมบูรณ์ปรากฎในการแปลเป็นฉบับภาษาจีนในนามว่า เจิงยี่อาหันจิง (增一阿含經) เชื่อกันว่ามาจากพระสูตรของนิกายมหาสังฆิกะหรือสรวาสติวาท ตามข้อมูลของเควท์ เชื่อว่า "มีความแตกต่างกันอย่างมากระหว่างฉบับภาษาบาลีและฉบับของนิกายสรวาสติวาท โดยมากกว่าสองในสามของพระสูตรพบในการรวบรวมฉบับเดียว แต่ไม่พบฉบับอื่น ซึ่งแสดงว่าส่วนใหญ่ของพระสูตรนี้ไม่ได้ถูกระบุในพระไตรปิฎกจนกระทั่งเวลาล่วงเลยไป"

หมายเหตุ

1. ในพระสูตรของพระสุตตันตปิฎกเรียกว่า นิกาย ซึ่งหมายความว่าหมู่ของพระสูตรหรือชุมนุมพระสูตร

อ้างอิง

1. A Dictionary of Buddhism, by Damien Keown, Oxford University Press: 2004