สฺวี เซี่ยงเฉียน

สฺวี เซี่ยงเฉียน (จีน: 徐向前; พินอิน: Xú xiàngqián; 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 1901 – 21 กันยายน ค.ศ. 1990) เป็นจอมพลของสาธารณรัฐประชาชนจีน เขาเป็นลูกชายเจ้าของที่ดินผู้ร่ำรวย แต่เข้าร่วม กองทัพปฏิวัติแห่งชาติของก๊กมินตั๋งโดยขัดต่อความปรารถนาของพ่อแม่ใน ค.ศ. 1924 เมื่อสงครามกลางเมืองจีนเริ่มต้นขึ้นใน ค.ศ. 1927 สฺวีเข้าร่วมที่นำโดยจาง กั๋วเทา สฺวีกลายเป็นผู้บัญชาการกองทัพแดงที่สี่ซึ่งมีฐานอยู่ในเอ้อยฺวี่หว่าน จางและสฺวีล่าถอยไปยังเสฉวนตอนเหนือหลังพ่ายแพ้ในการรณรงค์โอบล้อมของก๊กมินตั๋ง สฺวีรอดชีวิตทางการเมืองจากการแปรพักตร์ของจางไปอยู่กับก๊กมินตั๋งในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1930 เขาเข้าร่วมกองทัพแดงอีกครั้งในตำแหน่งที่ด้อยกว่าภายใต้การนำของเหมา เจ๋อตง

จอมพล สฺวี เซี่ยงเฉียน
徐向前
จอมพล สฺวี เซี่ยงเฉียน (ค.ศ. 1955)
ดำรงตำแหน่ง 8 มกราคม ค.ศ. 1966 – 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1987
ประธาน	เหมา เจ๋อตง ฮฺว่า กั๋วเฟิง เติ้ง เสี่ยวผิง
คนที่ 4
ดำรงตำแหน่ง 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1978 – 6 มีนาคม ค.ศ. 1981
หัวหน้ารัฐบาล	ฮฺว่า กั๋วเฟิง จ้าว จื่อหยาง
ก่อนหน้า	เย่ เจี้ยนอิง
ถัดไป
ดำรงตำแหน่ง มีนาคม ค.ศ. 1978 – กันยายน ค.ศ. 1980
หัวหน้ารัฐบาล	ฮฺว่า กั๋วเฟิง
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	8 พฤศจิกายน ค.ศ. 1901(1901-11-08) ชานซี จักรวรรดิชิง
เสียชีวิต	21 กันยายน ค.ศ. 1990(1990-09-21) (88 ปี) ปักกิ่ง สาธารณรัฐประชาชนจีน
อาชีพ	นายพล นักการเมือง นักเขียน
ชื่อเล่น	"จอมพลเสื้อผ้าฝ้าย" (bù yī yuán shuài, 布衣元帅)
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้	สาธารณรัฐประชาชนจีน
สังกัด	กองทัพบกกองทัพปลดปล่อยประชาชน
ประจำการ	1924–1987
ยศ	จอมพลแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน
บังคับบัญชา	ผู้บัญชาการ กองทัพหน้าที่ 4 กองทัพแดงจีน รองผู้บัญชาการ กองทัพสนาม กองทัพปลดปล่อยประชาชน ผู้บัญชาการและ กองพลที่ 1 กองทัพสนามจีนตอนเหนือ หัวหน้าคณะเสนาธิการใหญ่ คณะกรรมการทหารปฏิวัติประชาชน รัฐบาลประชาชนส่วนกลาง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม สาธารณรัฐประชาชนจีน
ผ่านศึก	การกรีธาทัพขึ้นเหนือ สงครามกลางเมืองจีน การเดินทัพทางไกล สงครามจีน–ญี่ปุ่นครั้งที่สอง
รางวัล	(ชั้นที่ 1) เครื่องอิสริยาภรณ์เอกราชและเสรีภาพ (ชั้นที่ 1) (ชั้นที่ 1)

ในช่วงสงครามจีน–ญี่ปุ่นครั้งที่สอง (1937–1945) สฺวีรับราชการในหน่วยทหารหลายหน่วยในพื้นที่ที่คอมมิวนิสต์ควบคุมทั่ว และกำกับการก่อสร้างพื้นที่ฐานหลายแห่ง เมื่อสงครามกลางเมืองจีนเริ่มขึ้นอีกครั้งใน ค.ศ. 1947 สฺวีก็ยังคงเคลื่อนไหวอยู่ในจีนตอนเหนือ กำลังภายใต้การบังคับบัญชาของเขาเป็นผู้รับผิดชอบในการยึดเมืองไท่หยวนซึ่งมีปราการที่แข็งแกร่งในช่วงปลายสงครามใน ค.ศ. 1949

สฺวีได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นจอมพลหลังการก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีนใน ค.ศ. 1949 เขาดำรงตำแหน่งทางการเมืองและทางทหารมากมาย และรอดชีวิตจากการปฏิวัติวัฒนธรรมแม้จะพยายามบรรเทาความรุนแรงของผลเสียที่เกิดขึ้นก็ตาม เขาเป็นผู้สนับสนุนคนสำคัญของเติ้ง เสี่ยวผิงและการกลับคืนสู่อำนาจทางการเมืองของเขาใน ค.ศ. 1976 เขาดำรงตำแหน่งทางการเมืองและทหารหลายตำแหน่งต่อไปกระทั่งถูกบังคับให้เกษียณใน ค.ศ. 1985

อ้างอิง