สถาป ตยกรรมม วร อ งกฤษ Moorish architecture เป นร ปแบบหน งในสถาป ตยกรรมอ สลามท ซ งม ว ว ฒนาการในโลกอ สลามตะว นตก อ นรวมถ

สถาปัตยกรรมมัวร์ (อังกฤษ: Moorish architecture) เป็นรูปแบบหนึ่งในสถาปัตยกรรมอิสลามที่ซึ่งมีวิวัฒนาการในโลกอิสลามตะวันตก อันรวมถึงอัลอันดะลุส (สเปนและโปรตุเกสภายใต้การปกครองของมุสลิมระหว่าง ค.ศ. 711 ถึง 1492), โมร็อกโก, แอลจีเรีย และตูนิเซีย ศัพท์ มัวร์ มาจากคำที่ชาวยุโรปตะวันตกใช้เรียกชาวมุสลิมในภูมิภาคเหล่านั้นว่า "ชาวมัวร์" ซึ่งมาจากคำในภาษาละตินว่า "" (Mauri) ซึ่งดั้งเดิมแล้วหมายถึงผู้ที่มาจากดินแดน (Mauretania) ซึ่งคือโมร็อกโกในปัจจุบัน จึงทำให้บางครั้งมีผู้เรียกสถาปัตยกรรมมัวร์ว่า สถาปัตยกรรมอิสลามตะวันตก (Western Islamic architecture)

ประตูหลักของในกรุงราบัต ประเทศโมร็อกโก (ปลายคริสต์ศตวรรษที่ 12)

สถาปัตยกรรมมัวร์เป็นการผสมผสานวัฒนธรรมของชาวเบอร์เบอร์ในแอฟริกาเหนือ, ไอบีเรียยุคก่อนอิสลาม (โรมันโบราณ, ไบแซนไทน์ และ) และอิสลามแบบตะวันออกกลาง องค์ประกอบที่เป็นที่รู้จักของสถาปัตยกรรมมัวร์ เช่น , สวน และลวดลายนูนต่ำและอะราเบสก์ในงานไม้ งานปูนแต่ง และงานกระเบื้อง (เช่น ) เมืองที่เป็นศูนย์กลางสำคัญของการพัฒนาสถาปัตยกรรมมัวร์ได้แก่ กอร์โดบา, อัลก็อยเราะวาน, แฟ็ส, มาร์ราเกช, เซบิยา, กรานาดา และตแลมแซนเป็นต้น

หลังจากการปกครองของมุสลิมในสเปนและโปรตุเกสสิ้นสุดลงแล้ว ธรรมเนียมของสถาปัตยกรรมมัวร์ยังคงปรากฏในแอฟริกาตอนเหนือและในในสเปน ที่ซึ่งนำเอาองค์ประกอบของมัวร์ไปประยุกต์ใช้ในงานของศาสนาคริสต์ ต่อมาในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ปรากฏว่าสถาปัตยกรรมมัวร์ถูกนำมาหรือพัฒนาขึ้นเป็น (Moorish Revival) หรือมัวร์ใหม่ (Neo-Moorish) โดยเฉพาะในแถบสหรัฐอเมริกา ซึ่งเป็นผลจากกระแสจินตนิยมใน นอกจากนี้ในปัจจุบันยังปรากฏสถาปัตยกรรมแบบมัวร์โดดเด่นเป็นพิเศษในสถาปัตยกรรมซิโนกอก ศาสนสถานของศาสนายิวที่สร้างขึ้นในยุคหลัง ๆ

อ้างอิง

Marçais, Georges (1954). L'architecture musulmane d'Occident. Paris: Arts et métiers graphiques.
Parker, Richard (1981). A practical guide to Islamic Monuments in Morocco. Charlottesville, VA: The Baraka Press.
Gaudio, Attilio (1982). Fès: Joyau de la civilisation islamique. Paris: Les Presse de l'UNESCO: Nouvelles Éditions Latines. ISBN .
Touri, Abdelaziz; Benaboud, Mhammad; Boujibar El-Khatib, Naïma; Lakhdar, Kamal; Mezzine, Mohamed (2010). Andalusian Morocco: A Discovery in Living Art (2 ed.). Ministère des Affaires Culturelles du Royaume du Maroc & Museum With No Frontiers. ISBN .
Dodds, Jerrilynn D., บ.ก. (1992). Al-Andalus: The Art of Islamic Spain. New York: The Metropolitan Museum of Art. ISBN .
"moor | Origin and meaning of moor by Online Etymology Dictionary". www.etymonline.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-06-09.
Barrucand, Marianne; Bednorz, Achim (1992). Moorish architecture in Andalusia. Taschen. ISBN .
Lévi-Provençal, E.; Donzel, E. van (2012). "Moors". ใน Bearman, P.; Bianquis, Th.; Bosworth, C.E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W.P. (บ.ก.). Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Brill.
Gabriel Camps (2007). Les Berbères, Mémoire et Identité. pp. 116–118.
Bloom, Jonathan M. (2020). Architecture of the Islamic West: North Africa and the Iberian Peninsula, 700-1800. Yale University Press. ISBN .
Bennison, Amira K. (2016). The Almoravid and Almohad Empires. Edinburgh University Press. ISBN .
López Guzmán, Rafael. Arquitectura mudéjar. Cátedra. ISBN .
Giese, Francine; Varela Braga, Ariane; Lahoz Kopiske, Helena; Kaufmann, Katrin; Castro Royo, Laura; Keller, Sarah (2016). "Resplendence of al-Andalus: Exchange and Transfer Processes in Mudéjar and Neo-Moorish Architecture" (PDF). Asiatische Studien – Études Asiatiques. 70 (4): 1307–1353. doi:10.1515/asia-2016-0499. S2CID 99943973.
. Museum at Eldridge Street (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2017-04-27. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-01. สืบค้นเมื่อ 2019-11-17.

[:02-1] Marçais, Georges (1954). L'architecture musulmane d'Occident. Paris: Arts et métiers graphiques.

[:122-2] Parker, Richard (1981). A practical guide to Islamic Monuments in Morocco. Charlottesville, VA: The Baraka Press.

[:63-3] Gaudio, Attilio (1982). Fès: Joyau de la civilisation islamique. Paris: Les Presse de l'UNESCO: Nouvelles Éditions Latines. ISBN .

[:13-4] Touri, Abdelaziz; Benaboud, Mhammad; Boujibar El-Khatib, Naïma; Lakhdar, Kamal; Mezzine, Mohamed (2010). Andalusian Morocco: A Discovery in Living Art (2 ed.). Ministère des Affaires Culturelles du Royaume du Maroc & Museum With No Frontiers. ISBN .

[:4-5] Dodds, Jerrilynn D., บ.ก. (1992). Al-Andalus: The Art of Islamic Spain. New York: The Metropolitan Museum of Art. ISBN .

[6] "moor | Origin and meaning of moor by Online Etymology Dictionary". www.etymonline.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-06-09.

[:1-7] Barrucand, Marianne; Bednorz, Achim (1992). Moorish architecture in Andalusia. Taschen. ISBN .

[:052-8] Lévi-Provençal, E.; Donzel, E. van (2012). "Moors". ใน Bearman, P.; Bianquis, Th.; Bosworth, C.E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W.P. (บ.ก.). Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Brill.

[camps-9] Gabriel Camps (2007). Les Berbères, Mémoire et Identité. pp. 116–118.

[:8-10] Bloom, Jonathan M. (2020). Architecture of the Islamic West: North Africa and the Iberian Peninsula, 700-1800. Yale University Press. ISBN .

[:23-11] Bennison, Amira K. (2016). The Almoravid and Almohad Empires. Edinburgh University Press. ISBN .

[12] López Guzmán, Rafael. Arquitectura mudéjar. Cátedra. ISBN .

[13] Giese, Francine; Varela Braga, Ariane; Lahoz Kopiske, Helena; Kaufmann, Katrin; Castro Royo, Laura; Keller, Sarah (2016). "Resplendence of al-Andalus: Exchange and Transfer Processes in Mudéjar and Neo-Moorish Architecture" (PDF). Asiatische Studien – Études Asiatiques. 70 (4): 1307–1353. doi:10.1515/asia-2016-0499. S2CID 99943973.

[:0-14] . Museum at Eldridge Street (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2017-04-27. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-01. สืบค้นเมื่อ 2019-11-17.