บทความน ไม ม การอ างอ งจากแหล งท มาใดกร ณาช วยปร บปร งบทความน โดยเพ มการอ างอ งแหล งท มาท น าเช อถ อ เน อความท ไม ม แหล

วิกฤตการณ์เบอร์ลิน (เยอรมัน: Berlin-Krise) เกิดขึ้นในช่วงระหว่างวันที่ 4 มิถุนายน - 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1961 และเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นครั้งใหญ่ทางการเมือง-การทหารในยุโรปในช่วงสงครามเย็นเกี่ยวกับสถานะการยึดครองเมืองหลวงของเยอรมันคือกรุงเบอร์ลินและเยอรมนีในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง วิกฤตการณ์เบอร์ลินได้เริ่มต้นขึ้นเมื่อสหภาพโซเวียตได้เปิดฉากในการยื่นคำขาดให้ถอนกองกำลังทั้งหมดออกไปจากกรุงเบอร์ลิน รวมทั้งกองทัพฝั่งตะวันตกในเบอร์ลินตะวันตก วิกฤตการณ์ครั้งนี้ได้ก่อให้เกิดการแบ่งแยกเมืองโดยพฤตินัยพร้อมกับเยอรมนีตะวันออกได้ก่อสร้างกำแพงเบอร์ลิน

วิกฤตการณ์เบอร์ลิน ค.ศ. 1961

ส่วนหนึ่งของ สงครามเย็น

รถถังสหรัฐ เผชิญหน้ากับรถถังโซเวียต(ที-55) ที่, ตุลาคม ค.ศ. 1961

วันที่	4 มิถุนายน – 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1961
สถานที่
ผล	การก่อสร้าง กำแพงเบอร์ลินเมื่อวันที่ 12–13 สิงหาคม ค.ศ. 1961

คู่สงคราม

สหภาพโซเวียต

เยอรมนีตะวันออก
สนับสนุนโดย:

กติกาสัญญาวอร์ซอ (ยกเว้นแอลเบเนีย)

สหรัฐ

เยอรมนีตะวันตก
สนับสนุนโดย:

เนโท

ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ

นีกีตา ครุชชอฟ

วัลเทอร์ อุลบริชท์

จอห์น เอฟ. เคนเนดี

ค็อนราท อาเดอเนาเออร์

การประชุมสภาคองเกรสของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียตครั้งที่ 22 — เป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้เข้าร่วมโดยพรรคคอมมิวนิสต์จีน-ได้ถูกจัดขึ้นในกรุงมอสโกในช่วงวิกฤตการณ์