วัดปูแหล

วัดปูแหล หรือ วัดสวนแก้ว เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติกนิกาย ตั้งอยู่ในบ้านปูแล อำเภอยะหา จังหวัดยะลา วัดแห่งนี้มีลักษณะพิเศษคือรายล้อมด้วยสวนยางพาราของชาวไทยเชื้อสายมลายูซึ่งนับถือศาสนาอิสลาม กระทั่งวันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 กลุ่มขบวนการแนวร่วมปฏิวัติแห่งชาติมลายูปัตตานีได้ลอบวางระเบิดแสวงเครื่องในขณะที่พระสงฆ์กำลังออกบิณฑบาต ทำให้พระสงฆ์ที่มีเพียงสองรูปมรณภาพไป วัดแห่งนี้จึงปราศจากพระสงฆ์มาจำพรรษาและร้างลง ก่อนได้รับการฟื้นฟูขึ้นอีกครั้งใน พ.ศ. 2563

วัดปูแหล
ชื่อสามัญ	วัดสวนแก้ว
ที่ตั้ง	อำเภอยะหา จังหวัดยะลา
ประเภท	วัดราษฎร์
นิกาย	ธรรมยุติกนิกาย
ส่วนหนึ่งของ

ประวัติ

ช่วงต้น

วัดปูแหล หรือ วัดสวนแก้ว ก่อตั้งขึ้นโดยพระครูญาณวีรคุณ (ธวัธชัย าณสุโข) ผู้เชี่ยวชาญด้านการรักษาโรคร้ายด้วยวิธีพื้นบ้าน วัดแห่งนี้จึงมีชื่อเสียงไปยังต่างประเทศอยู่ในช่วงหนึ่ง และพระครูญาณวีรคุณยังเป็นผู้ก่อสร้างวัดคชศิลาวนาราม อำเภอกาบัง จังหวัดยะลา ขึ้นอีกแห่งหนึ่ง แต่ท่านก็ยังดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสวัดปูแหลอยู่ดังเดิม กระทั่งพระครูญาณวีรคุณมรณภาพไปด้วยความชรา คณะสงฆ์จึงนิมนต์พระสมุห์ชาตรี กนฺตรโต (ชาตรี ทองราช) หรือ หลวงชา เป็นรักษาการเจ้าอาวาสวัดปูแหล และมีพระวีระพงษ์ เขมวีโร (วีระพงษ์ ดอกมะลิ) หรือ หลวงอ้วน ชาวจังหวัดชุมพร เป็นพระลูกวัด รวมมีพระสงฆ์จำพรรษาในวัดแห่งนี้เพียงสองรูป อย่างไรก็ตามพระสงฆ์ในวัดนี้มีศาสนสัมพันธ์อันดีกับชาวมุสลิมมาโดยตลอด

วัดปูแหลมีพื้นที่กว่า 20 ไร่ ประกอบไปด้วย อุโบสถ ศาลาการเปรียญ ห้องปฏิบัติธรรม และกุฎิเจ้าอาวาส ซึ่งถูกสร้างมาตั้งแต่เจ้าอาวาสรูปแรก ซึ่งเป็นยุครุ่งเรือง ตั้งอยู่กลางสวนยางพาราชาวไทยเชื้อสายมลายูมุสลิมที่ค่อนข้างเปลี่ยว ถนนเป็นทางลูกรัง บ้านของชาวไทยพุทธที่ใกล้ที่สุดตั้งอยู่ห่างออกไปสามกิโลเมตร ทั้งยังมีพุทธศาสนิกชนไม่มากนัก ใน พ.ศ. 2563 มีชาวไทยพุทธในตำบลบาโร๊ะเพียง 27 คน กอปรกับเหตุการณ์ไม่สงบทำให้วัดโรยราลงไป ไม่มีชาวบ้านเข้าไปทำบุญในวัดปูแหลอีก ด้วยเหตุนี้พระสงฆ์ทั้งสองรูปต้องออกไปบิณฑบาตในเขตเทศบาลตำบลยะหา ซึ่งตั้งอยู่ห่างออกไปอีกสี่กิโลเมตร เพราะไม่ต้องการเว้นกิจของสงฆ์ โดยทางวัดมีรถกระบะคันหนึ่งที่ทหารหน่วยเฉพาะกิจยะลา 14 ใช้ขับพาพระทั้งสองรูปออกไปบิณฑบาตนอกพื้นที่

เหตุลอบวางระเบิด

เวลาประมาณ 7.00 น. ของวันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 กลุ่มขบวนการแนวร่วมปฏิวัติแห่งชาติมลายูปัตตานีก่อเหตุลอบวางระเบิดรถกระบะบนถนนในหมู่บ้านบาโย หมู่ 8 ตำบลบาโร๊ะ อำเภอยะหา จังหวัดยะลา ขณะที่เจ้าหน้าที่ทหาร ร้อย ร. 1511 ฉก.ยะลา 14 กำลังนำพระสมุห์ชาตรี กนฺตรโต และพระวีระพงษ์ เขมวีโร เดินทางออกจากวัดเพื่อไปบิณฑบาต ทำให้ทหารซึ่งเป็นพลขับและชุดรักษาความปลอดภัยได้รับบาดเจ็บสามนาย แต่พระสงฆ์มรณภาพทันทีทั้งสองรูป ทำให้วัดปูแหลแปรสภาพเป็นวัดร้าง ต่อมาเจ้าหน้าที่เสียชีวิตไปไปอีกสองนาย ร่างของพระสมุห์ชาตรีถูกนำไปบำเพ็ญกุศลที่ จังหวัดยะลา ส่วนร่างของพระวีระพงษ์ถูกนำไปบำเพ็ญกุศลที่วัดนพวงศาราม จังหวัดปัตตานี

ชาวไทยพุทธในพื้นที่รู้สึกเสียขวัญกำลังใจ โดยกล่าวว่า "...หลังเกิดเหตุระเบิด รู้สึกว่ากำลังใจที่มีน้อยอยู่แล้วเหลือน้อยเต็มที เพราะกลัวและตกใจมาก ยิ่งมาทำกับพระยิ่งรับไม่ได้..." พระครูพุทธวีรกร รองเจ้าคณะจังหวัดยะลา ฝ่ายธรรมยุต กล่าวว่า "...เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น รู้สึกเศร้าใจ ศาสนาพุทธถูกรังแกมามาก ในหลายจังหวัดพระถูกทำร้ายจำนวนมาก ผู้ที่จะบวชเป็นพระก็ไม่มี ถ้ามาบวชก็จะอยู่แค่ 15 วัน 30 วัน ผู้ที่มาบวชเป็นทายาทของพระพุทธศาสนาลดน้อยลง ส่วนการดูแลคุ้มครองพระ ที่ผ่านมามีทหารมาดูแลแล้ว แต่ก็ดูแลไม่ได้ ทหารระวังตัวเต็มที่ พระก็ระวังตัวแต่ไม่รู้ว่าภัยจะมาเมื่อไร ไม่รู้จะทำอย่างไรเหตุการณ์ก็เกิดขึ้นบ่อย ๆ..." ขณะที่ชาวมุสลิมในพื้นที่ราว 100 คน ร่วมกันละหมาดฮายัตที่มัสยิดนูรุลฮูดา (บ้านปูแล) เพื่อแสดงความไม่เห็นด้วยกับการก่อเหตุร้ายดังกล่าว และในวันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 หรือหนึ่งวันหลังเกิดเหตุ ซึ่งตรงกับวันวิสาขบูชา อันเป็นเทศกาลสำคัญของชาวพุทธ ก็ไม่มีชาวบ้านมาเวียนเทียนหรือทำบุญตักบาตรแต่อย่างใด

หลังวัดปูแหลกลายสภาพเป็นวัดร้าง หน่วยเฉพาะกิจยะลา 14 ยังคงต้องปฏิบัติภารกิจรักษาความปลอดภัยภายในวัดและพื้นที่โดยรอบต่อไป เพียงแต่ตัดภารกิจรับพระไปบิณฑบาตเท่านั้น และหน่วยเฉพาะกิจกรมทหารพรานที่ 47 (4704-4705) รับผิดชอบเรื่องการรักษาความปลอดภัย และดูแลเสนาสนะ เพื่อมิให้ถูกบุกรุก และชำรุดทรุดโทรด เพื่อให้วัดมีสภาพสมบูรณ์พร้อมที่สุด

การฟื้นฟู

มกราคม พ.ศ. 2563 ผู้แทนพิเศษของรัฐบาลเข้าร่วมประชุมเพื่อฟื้นฟูวัดปูแหล กระทั่งวันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 ซึ่งตรงกับวันมาฆบูชา ได้มีพระสงฆ์อาสา คือ พระชำนาญ อภิชาโน เข้ามาสืบพระศาสนาที่วัดปูแหล ถือเป็นพระสงฆ์รูปล่าสุดที่เข้ามาจำพรรษาในวัดดังกล่าว หลังวัดถูกทิ้งร้างไปนานถึงแปดปี

กรกฎาคม พ.ศ. 2565 ผู้แทนของรัฐบาลได้เข้ามาตรวจสอบการบูรณะพระอุโบสถ และวางแผนที่จะสร้างที่พักอาศัยแก่ชาวไทยพุทธที่มีฐานะยากจนจำนวนสองครอบครัวบริเวณด้านหลังวัด

อ้างอิง

1. ""วัดสวนแก้ว" ที่ยะหา...ในวันร้างผ้าเหลือง". อิศรา. 20 พฤษภาคม 2554. สืบค้นเมื่อ 16 มิถุนายน 2566. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
2. "สานต่อภารกิจฟื้น "วัดร้าง" ในชายแดนใต้ คือการสร้าง "ความมั่นคง" ในพื้นที่ปลายด้ามขวาน". ผู้จัดการออนไลน์. 22 กุมภาพันธ์ 2563. สืบค้นเมื่อ 16 มิถุนายน 2566. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
3. "วัดสวนแก้วยะลาไม่มีพิธีกรรมทางศาสนาวันวิสาขบูชา หลังเจ้าอาวาสมรณภาพจากเหตุระเบิด". ผู้จัดการออนไลน์. 17 พฤษภาคม 2554. สืบค้นเมื่อ 16 มิถุนายน 2566. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
4. "เผยพระ 2 รูปสุดท้ายของวัดถูกระเบิด". วอยซ์ทีวี. 16 พฤษภาคม 2554. สืบค้นเมื่อ 16 มิถุนายน 2566. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
5. "มติมหาเถรสมาคม ครั้งที่ 13/2554 มติที่ 320/2554 เรื่อง รายงานพระสงฆ์ถูกลอบวางระเบิดถึงแก่มรณภาพ". มหาเถรสมาคม. 9 มิถุนายน 2554. สืบค้นเมื่อ 16 มิถุนายน 2566. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
6. "รองเจ้าคณะฯยะลาชี้พระสงฆ์ 3 จชต.หวาดระแวงปฏิบัติศาสนกิจไม่เต็มที่หลังโดนโจรป่วน". ผู้จัดการออนไลน์. 16 พฤษภาคม 2554. สืบค้นเมื่อ 16 มิถุนายน 2566. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
7. "ผู้แทนพิเศษของรัฐบาล ประชุมติดตามความคืบหน้าการขับเคลื่อนการฟื้นฟูวัดปูแหล (สวนแก้ว)". สำนักข่าว กรมประชาสัมพันธ์. 25 มกราคม 2563. สืบค้นเมื่อ 16 มิถุนายน 2566. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))^[]
8. "ติดตามความคืบหน้าในการปรับปรุงซ่อมแซมบูรณปฏิสังขรณ์พระอุโบสถของวัดสวนแก้ว (วัดปูแหล) ตำบลบาโร๊ะ อำเภอยะหา จังหวัดยะลา". สำนักสารสนเทศ กอ.รมน.ภาค 4 สน. 5 กรกฎาคม 2565. สืบค้นเมื่อ 28 ธันวาคม 2566. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))