ลูกของมุฮัมมัด

นบีมุฮัมมัดในมุมมองทั่วไปมีลูกชายสามคน ได้แก่ , และ และลูกสาว 4 คน ได้แก่ ฟาฏิมะฮ์, , และ กล่าวกันว่า ลูกของมุฮัมมัดทุกคนถือกำเนิดจากเคาะดีญะฮ์ บินต์ คุวัยลิด ภรรยาคนแรกของท่าน ยกเว้นอิบรอฮีมที่กำเนิดจาก ไม่มีลูกชายคนใดที่มีชีวิตถึงวัยผู้ใหญ่ แต่ท่านมีบุตรบุญธรรมวัยผู้ใหญ่ชื่อ ส่วนลูกสาวทั้งหมดมีชีวิตถึงวัยผู้ใหญ่ แต่มีเพียงฟาฏิมะฮ์เท่านั้นที่มีชีวิตต่อหลังจากพ่อเสียชีวิต

ลูกของมุฮัมมัด
أولاد محمد
บุตร	ลูกของมุฮัมมัด เกิด–เสียชีวิต 598–601 599–629 601–624 603–630 ฟาฏิมะฮ์ 605/15–632 611–615 630–632
ครอบครัว

มุมมองซุนนี

ข้อมูลซุนนีส่วนใหญ่จัดรายการลูกของนบีมุฮัมมัดตามลำดับเวลา (ในปีคริสตศักราช) ดังนี้

• (598–601)
• (599–629)
• (601–624)
• (603–630)
• ฟาฏิมะฮ์ (605–632)
• (611–615)
• (630–632)

มุมมองซุนนีระบุว่าลูกทั้งหมดถือกำเนิดจากเคาะดีญะฮ์ ภรรยาคนแรก ยกเว้นอิบรอฮีมที่กำเนิดจาก

มุมมองชีอะฮ์

เนื่องจากความไม่น่าเป็นไปได้ที่เคาะดีญะฮ์ผู้สูงวัยจะคลอดบุตรได้มากขนาดนี้ ทำให้ข้อมูลชีอะฮ์บางส่วนจึงโต้แย้งว่ารุก็อยยะฮ์ อุมมุกุลษูม และไซนับเป็นบุตรีบุญธรรมที่มุฮัมมัดรับเลี้ยงหลัง Hala แม่ผู้เป็นพี่/น้องสาวของเคาะดีญะฮ์ เสียชีวิต หรือเป็นลูกสาวสามคนของเคาะดีญะฮ์จากการแต่งงานครั้งก่อน นักเขียนชีอะฮ์โต้แย้งว่าก่อนที่รุก็อยยะฮ์กับอุมมุกุลษูมแต่งงานกับอุษมาน อิบน์ อัฟฟาน พวกเธอเคยแต่งงานกับผู้ที่นับถือพหุเทวนิยม ซึ่งเป็นสิ่งที่มุฮัมมัดคงไม่อนุญาตให้กับลูกของท่าน พวกเขายังอ้างถึงการไม่มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์สำหรับความสัมพันธ์อันใกล้ชิดระหว่างมุฮัมมัดกับรุก็อยยะฮ์ ซัยนับ หรืออุมมุกุลษูม ซึ่งต่างจากฟาฏิมะฮ์ มุมมองที่ว่าฟาฏิมะฮ์เป็นลูกสาวแท้คนเดียวของมุฮัมมัดอาจถือเป็นมุมมองสายหลักในอิสลามนิกายชีอะฮ์ หรืออย่างน้องในชีอะฮ์สิบสองอิหม่าม ชีอะฮ์สายหลัก ความเชื่อนี้พบเห็นได้ชัดในบรรดาชีอะฮ์แถบเอเชียใต้

ลูกหลาน

ลูกชายของมุฮัมมัดทั้งหมดเสียชีวิตตั้งแต่วัยเด็ก แม้ว่าท่านมีบุตรบุญธรรมวัยผู้ใหญ่ชื่อก็ตาม บางคนเสนอแนะว่าการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรของบรรดาลูกชายเป็นอันตรายต่อระบบการสืบมอดตามกรรมพันธุ์ของมุฮัมหมัด อีกมุมมองหนึ่งคือลูกหลานของนบีก่อนหน้ากลายเป็นทายาททางจิตวิญญาณและโลกิยะในอัลกุรอาน และผู้สืบทอดของบรรดานบีคนก่อนหน้าได้รับการแก้ไขผ่านการคัดเลือกของพระเจ้าในอัลกุรอาน และไม่ใช่โดยผู้ศรัทธา

ลูกสาวของมุฮัมมัดมีชีวิตถึงวัยผู้ใหญ่ แต่ทั้งหมดเสียชีวิตตั้งแต่ยังสาว ยกเว้นเพียงฟาฏิมะฮ์ที่มีชีวิตหลังจากท่านเสียชีวิตฟาฏิมะฮ์แต่งงานกับอะลี อิบน์ อะบี ฏอลิบ ลูกพี่ลูกน้องของมุฮัมมัด จากครอบครัวนี้ทำให้ลูกหลานของมุฮัมมัดกระจายทั่วโลกมุสลิม ลูกหลานฟาฏิมะฮ์ได้รับตำแหน่งยกย่องเป็นหรือ และได้รับเกียรติในชุมชนมุสลิม รุก็อยยะฮ์กับอุมมุกุลษูมแต่งงานกับอุษมาน และซัยนับแต่งงานกับ ของมุฮัมมัดอีกคน อุมมุกุลษูมไม่ได้ให้กำเนิดลูก ส่วนรุก็อยยะฮ์ให้กำเนิดลูกชายชื่อที่เสียชีวิตในวัยเด็ก ซัยนับให้กำเนิดลูกชายที่เสียชีวิตในวัยเด็กชื่อ และลูกสาวชื่อที่อะลี อิบน์ อะบี ฏอลิบแต่งงานหลังฟาฏิมะฮ์เสียชีวิตใน ค.ศ. 632 ชาวมุสลิมถือว่ามุมมองและการเลี้ยงดูลูกของท่านที่ได้รับการบันทึกในฮะดีษ เป็นตัวอย่างที่สมควรทำตาม

ดูเพิ่ม

• ภรรยาของมุฮัมมัด

อ้างอิง

1. Buehler 2014.
2. Ali 2008, p. 17.
3. Abbas 2021, p. 33.
4. Fedele 2018, p. 56.
5. Keaney 2021, p. 135.
6. Hyder 2006, p. 75.
7. Hughes 1885, p. 869.
8. Peterson 2001, p. 497.
9. Hazleton 2013, pp. 67, 68.
10. Madelung 1997, pp. 9, 17.
11. Jafri 1979, pp. 14–16.
12. Kazuo 2012, p. 2.
13. Madelung 1997, pp. 364.
14. Ahmed 2011, p. 50.
15. Haylamaz 2007, p. 83.
16. Yust 2006, p. 72.

ข้อมูล

• (2021). The Prophet's Heir: The Life of Ali ibn Abi Talib. Yale University Press. ISBN .
• Ahmed, A.Q. (2011). The Religious Elite of the Early Islamic Ḥijāz: Five Prosopographical Case Studies. Occasional Publications UPR. ISBN .
• Ali, K. (2008). Smith, B.G. (บ.ก.). Khadijah. Vol. 3. Oxford University Press. pp. 17–18. ISBN .
• Buehler, A.F. (2014). "Fatima (d. 632)". ใน Fitzpatrick, Coeli; Walker, A.H. (บ.ก.). Muhammad in History, Thought, and Culture: An Encyclopaedia of the Prophet of God. Vol. 1. ABC-CLIO. pp. 182–187. ISBN .
• Fedele, V. (2018). "Fatima (605/15–632 CE)". ใน de-Gaia, S. (บ.ก.). Encyclopedia of Women in World Religions. ABC-CLIO. p. 56. ISBN .
• Haylamaz, R. (2007). Khadija: The First Muslim and the Wife of the Prophet Muhammad (ภาษาEnglish). Tughra Books. ISBN .{{}}: CS1 maint: date and year () CS1 maint: unrecognized language ()
• (2013). The First Muslim: The Story of Muhammad. Atlantic Books Ltd. ISBN .
• (1885). Dictionary of Islam. .
• Hyder, S.A. (2006). Reliving Karbala: Martyrdom in South Asian Memory. Oxford University Press. ISBN .
• (1979). Origins and Early Development of Shia Islam. London: Longman.
• Kazuo, M. (2012). "How to Behave Toward sayyids and sharīfs: A Trans-Sectarian Tradition of Dream Accounts". ใน Kazuo, M. (บ.ก.). Sayyids and Sharifs in Muslim societies: The Living Links to the Prophet. Routledge. ISBN .
• Keaney, H.N. (2021). 'Uthman ibn 'Affan: Legend or Liability?. Oneworld Academic. ISBN .
• Khetia, V. (2013). Fatima as a Motif of Contention and Suffering in Islamic Sources (วิทยานิพนธ์). Concordia University.
• (1997). The Succession to Muhammad: A Study of the Early Caliphate. Cambridge University Press. ISBN .
• Peterson, D.C. (2001). "Muhammad". ใน Freedman, D.N.; McClymond, M.J. (บ.ก.). The Rivers of Paradise: Moses, Buddha, Confucius, Jesus, and Muhammad as Religious Founders. William B. Eerdmans Publishing Company. pp. 457–612. ISBN .
• Soufi, D.L. (1997). The Image of Fatima in Classical Muslim Thought (วิทยานิพนธ์ PhD). Princeton University.  304390529.
• Yust, K.M., บ.ก. (2006). Nurturing Child and Adolescent Spirituality: Perspectives from the World's Religious Traditions. Rowman & Littlefield. ISBN .

อ่านเพิ่ม

• . "The Sons of Khadija" (PDF). สืบค้นเมื่อ 22 February 2015.