รายชื่อนัดชิงชนะเลิศยูโรเปียนคัพและยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก

ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก เป็นการแข่งขันฟุตบอลประจำปีที่จัดขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1955 ก่อน การแข่งขันมีชื่อว่า ยูโรเปียนคัพ ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกนั้นเปิดให้แชมป์ลีกจากสมาคมสมาชิกยูฟ่า (สหภาพสมาคมฟุตบอลยุโรป) ทั้งหมดเข้าร่วมได้ (ยกเว้น ลิกเตนสไตน์ ซึ่งไม่มีการแข่งขันในลีก) เช่นเดียวกับสโมสรที่จบอันดับตั้งแต่รองชนะเลิศถึงอันดับที่สี่ในลีกที่แข็งแกร่งที่สุด แต่เดิม อนุญาตให้เฉพาะแชมป์ของลีกระดับประเทศและแชมป์เก่าของการแข่งขันเท่านั้นที่จะเข้าร่วมได้ อย่างไรก็ตาม ใน ค.ศ. 1997 ได้มีการเปลี่ยนแปลงกฎดังกล่าวเพื่อให้รองแชมป์ของลีกที่แข็งแกร่งกว่าสามารถเข้าร่วมการแข่งขันได้เช่นกัน และใน ค.ศ. 1999 ได้มีการเปลี่ยนแปลงกฎดังกล่าวอีกครั้ง โดยทีมที่จบอันดับที่สามและสี่ของลีกดังกล่าวก็มีสิทธิ์เข้าร่วมการแข่งขันเช่นกัน ในยุคแชมเปียนส์ลีก ทีมแชมป์เก่าของการแข่งขันไม่ได้ผ่านเข้ารอบโดยอัตโนมัติจนกระทั่งมีการเปลี่ยนแปลงกฎใน ค.ศ. 2005 เพื่อให้แชมป์เก่าอย่างลิเวอร์พูลสามารถเข้าร่วมการแข่งขันได้

รายชื่อนัดชิงชนะเลิศยูโรเปียนคัพและยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก

ถ้วยรางวัลยูโรเปียนคัพ / ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก
ก่อตั้ง	ค.ศ. 1955
ภูมิภาค	ยูฟ่า (ยุโรป)
จำนวนทีม	36 (รอบลีก) 2 (นัดชิงชนะเลิศ)
ทีมชนะเลิศปัจจุบัน	เรอัลมาดริด (15 สมัย)
ทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุด	เรอัลมาดริด (15 สมัย)
ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก นัดชิงชนะเลิศ 2024

ทีมที่ชนะเลิศยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกสามครั้งติดต่อกันหรือห้าครั้ง จะได้รับ(ตราสัญลักษณ์ผู้ชนะเลิศหลายสมัย) หกทีมได้รับสิทธิพิเศษนี้ ได้แก่ เรอัลมาดริด, อายักซ์, ไบเอิร์นมิวนิก, เอซี มิลาน, ลิเวอร์พูล และบาร์เซโลนา^[] จนกระทั่ง ค.ศ. 2009 สโมสรที่ได้รับตราสัญลักษณ์ดังกล่าวจะได้รับอนุญาตให้เก็บถ้วยรางวัลยูโรเปียนแชมเปียนคลับส์คัพไว้ได้ และมีการสั่งทำตราสัญลักษณ์ใหม่ขึ้น นับตั้งแต่ ค.ศ. 2009 ทีมที่ชนะเลิศในแต่ละปีจะได้รับถ้วยรางวัลจำลองขนาดเท่าจริง ส่วนถ้วยรางวัลดั้งเดิมนั้นจะถูกเก็บรักษาไว้โดยยูฟ่า

มี 23 สโมสรที่เคยชนะเลิศยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก/ยูโรเปียนคัพ เรอัลมาดริดครองสถิติชนะเลิศมากที่สุด โดยชนะเลิศ 15 สมัย รวมถึงครั้งแรกด้วย พวกเขาชนะเลิศติดต่อกันมากที่สุดถึงห้าสมัยตั้งแต่ ค.ศ. 1956 ถึง 1960 ยูเวนตุส เป็นรองชนะเลิศมากที่สุด โดยแพ้ในนัดชิงชนะเลิศเจ็ดครั้ง อัตเลติโกเดมาดริด เป็นทีมเดียวที่เข้าถึงนัดชิงชนะเลิศสามครั้งแต่ไม่ชนะเลิศ ขณะที่ แร็งส์ และบาเลนเซีย เป็นรองชนะเลิศสองครั้ง ทีมจากสเปนชนะเลิศมากที่สุด โดยได้ชนะเลิศถึงยี่สิบครั้งจากสองสโมสร หกสโมสรจากอังกฤษชนะเลิศรวมกันสิบห้าสมัย ซึ่งถือเป็นสถิติสูงสุด ส่วนสามสโมสรจากอิตาลีชนะเลิศรวมกันสิบสองสมัย สโมสรจากอังกฤษถูกแบนจากการแข่งขันเป็นเวลาห้าปี หลังเกิดภัยพิบัติเฮย์เซลใน ค.ศ. 1985 แชมป์ปัจจุบันคือ เรอัลมาดริด โดยชนะ โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์ 2–0 ในนัดชิงชนะเลิศ 2024

แม้ว่าสถานที่จัดการแข่งขันนัดชิงชนะเลิศจะได้รับการเลือกไว้ล่วงหน้าแล้ว แต่มีสี่ครั้งที่สโมสรเข้าถึงนัดชิงชนะเลิศแล้วแข่งขันในสนามกีฬาของตนเอง เรอัลมาดริด และอินเตอร์มิลาน ชนะเลิศยูโรเปียนคัพครั้งที่สองของพวกเขาในซานเตียโก เบร์นาเบว เมื่อ ค.ศ. 1957 และซานซีโร เมื่อ ค.ศ. 1965 ตามลำดับ โรมา แพ้การดวลลูกโทษกับลิเวอร์พูลในสตาดีโอโอลิมปีโก เมื่อ ค.ศ. 1984 ไบเอิร์นมิวนิก แพ้การดวลลูกโทษกับเชลซีในอัลลีอันทซ์อาเรนา เมื่อ ค.ศ. 2012

รายชื่อนัดชิงชนะเลิศ

สัญลักษณ์

†	ชนะการแข่งขันในช่วงต่อเวลาพิเศษ
*	ชนะการแข่งขันโดยการดวลลูกโทษ
&	ชนะการแข่งขันโดยการแข่งใหม่

• คอลัมน์ "ฤดูกาล" หมายถึงฤดูกาลที่การแข่งขันจัดขึ้น และวิกิลิงก์ไปยังบทความที่เกี่ยวข้องกับฤดูกาลดังกล่าว
• วิกิลิงก์ในคอลัมน์ "ผลประตู" เชื่อมโยงไปที่บทความเกี่ยวกับนัดชิงชนะเลิศของฤดูกาลดังกล่าว

รายชื่อนัดชิงชนะเลิศยูโรเปียนคัพและยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก

ฤดูกาล	ประเทศ	ผู้ชนะเลิศ	ผลประตู	รองชนะเลิศ	ประเทศ	สถานที่	ผู้ชม
	สเปน	เรอัลมาดริด		แร็งส์	ฝรั่งเศส	ปาร์กเดแพร็งส์, ปารีส, ฝรั่งเศส	38,239
	สเปน	เรอัลมาดริด		ฟีออเรนตีนา	อิตาลี	ซานเตียโก เบร์นาเบว, มาดริด, สเปน	124,000
	สเปน	เรอัลมาดริด	^†	มิลาน	อิตาลี	, บรัสเซลส์, เบลเยียม	67,000
	สเปน	เรอัลมาดริด		แร็งส์	ฝรั่งเศส	, ชตุทท์การ์ท, เยอรมนีตะวันตก	72,000
	สเปน	เรอัลมาดริด		ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท	เยอรมนีตะวันตก	แฮมป์เดนพาร์ก, กลาสโกว์, สกอตแลนด์	127,621
	โปรตุเกส	ไบฟีกา		บาร์เซโลนา	สเปน	, แบร์น, สวิตเซอร์แลนด์	26,732
	โปรตุเกส	ไบฟีกา		เรอัลมาดริด	สเปน	สนามกีฬาโอลิมปิก, อัมสเตอร์ดัม, เนเธอร์แลนด์	61,257
	อิตาลี	มิลาน		ไบฟีกา	โปรตุเกส	สนามกีฬาเวมบลีย์, ลอนดอน, อังกฤษ	45,715
	อิตาลี	อินเตอร์มิลาน		เรอัลมาดริด	สเปน	สนามกีฬาพราเทอร์, เวียนนา, ออสเตรีย	71,333
	อิตาลี	อินเตอร์มิลาน		ไบฟีกา	โปรตุเกส	ซานซีโร, มิลาน, อิตาลี	89,000
	สเปน	เรอัลมาดริด		ปาร์ติซาน	ยูโกสลาเวีย	, บรัสเซลส์, เบลเยียม	46,745
	สกอตแลนด์	เซลติก		อินเตอร์มิลาน	อิตาลี	, ลิสบอน, โปรตุเกส	45,000
1967–68	อังกฤษ	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	4–1^†	ไบฟีกา	โปรตุเกส	สนามกีฬาเวมบลีย์, ลอนดอน, อังกฤษ	92,225
	อิตาลี	มิลาน		อายักซ์	เนเธอร์แลนด์	ซานเตียโก เบร์นาเบว, มาดริด, สเปน	31,782
	เนเธอร์แลนด์	ไฟเยอโนร์ด	^†	เซลติก	สกอตแลนด์	ซานซีโร, มิลาน, อิตาลี	53,187
	เนเธอร์แลนด์	อายักซ์		ปานาซีไนโกส	กรีซ	สนามกีฬาเวมบลีย์, ลอนดอน, อังกฤษ	83,179
	เนเธอร์แลนด์	อายักซ์	2–0	อินเตอร์มิลาน	อิตาลี	, รอตเทอร์ดาม, เนเธอร์แลนด์	61,354
1972–73	เนเธอร์แลนด์	อายักซ์		ยูเวนตุส	อิตาลี	, เบลเกรด, ยูโกสลาเวีย	89,484
1973–74	เยอรมนีตะวันตก	ไบเอิร์นมิวนิก		อัตเลติโกเดมาดริด	สเปน	, บรัสเซลส์, เบลเยียม	48,722
			^&				23,325
	เยอรมนีตะวันตก	ไบเอิร์นมิวนิก		ลีดส์ยูไนเต็ด	อังกฤษ	ปาร์กเดแพร็งส์, ปารีส, ฝรั่งเศส	48,374
	เยอรมนีตะวันตก	ไบเอิร์นมิวนิก		แซ็งเตเตียน	ฝรั่งเศส	แฮมป์เดนพาร์ก, กลาสโกว์, สกอตแลนด์	54,864
	อังกฤษ	ลิเวอร์พูล		โบรุสซีอาเมินเชินกลัทบัค	เยอรมนีตะวันตก	สตาดีโอโอลิมปีโก, โรม, อิตาลี	57,000
	อังกฤษ	ลิเวอร์พูล		กลึบบรึคเคอ	เบลเยียม	สนามกีฬาเวมบลีย์, ลอนดอน, อังกฤษ	92,500
	อังกฤษ	นอตทิงแฮมฟอเรสต์	1–0	มัลเมอ เอฟเอฟ	สวีเดน	โอลึมพีอาชตาดีอ็อน, มิวนิก, เยอรมนีตะวันตก	57,500
	อังกฤษ	นอตทิงแฮมฟอเรสต์	1–0	ฮัมบัวร์เกอร์ เอ็สเฟา	เยอรมนีตะวันตก	ซานเตียโก เบร์นาเบว, มาดริด, สเปน	51,000
	อังกฤษ	ลิเวอร์พูล		เรอัลมาดริด	สเปน	ปาร์กเดแพร็งส์, ปารีส, ฝรั่งเศส	48,360
	อังกฤษ	แอสตันวิลลา	1–0	ไบเอิร์นมิวนิก	เยอรมนีตะวันตก	, รอตเทอร์ดาม, เนเธอร์แลนด์	46,000
	เยอรมนีตะวันตก	ฮัมบัวร์เกอร์ เอ็สเฟา		ยูเวนตุส	อิตาลี	สนามกีฬาโอลิมปิก, เอเธนส์, กรีซ	73,500
	อังกฤษ	ลิเวอร์พูล	*	โรมา	อิตาลี	สตาดีโอโอลิมปีโก, โรม, อิตาลี	69,693
	อิตาลี	ยูเวนตุส		ลิเวอร์พูล	อังกฤษ	, บรัสเซลส์, เบลเยียม	58,000
	โรมาเนีย	สเตอัวบูคูเรสตี	0–0*	บาร์เซโลนา	สเปน	, เซบิยา, สเปน	70,000
	โปรตุเกส	โปร์ตู		ไบเอิร์นมิวนิก	เยอรมนีตะวันตก	สนามกีฬาพราเทอร์, เวียนนา, ออสเตรีย	57,500
	เนเธอร์แลนด์	เปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟิน	*	ไบฟีกา	โปรตุเกส	, ชตุทท์การ์ท, เยอรมนีตะวันตก	68,000
	อิตาลี	มิลาน		สเตอัวบูคูเรสตี	โรมาเนีย	กัมนอว์, บาร์เซโลนา, สเปน	97,000
	อิตาลี	มิลาน		ไบฟีกา	โปรตุเกส	สนามกีฬาพราเทอร์, เวียนนา, ออสเตรีย	57,558
	ยูโกสลาเวีย	เรดสตาร์เบลเกรด	*	มาร์แซย์	ฝรั่งเศส	, บารี, อิตาลี	56,000
	สเปน	บาร์เซโลนา	^†	ซัมป์โดเรีย	อิตาลี	สนามกีฬาเวมบลีย์, ลอนดอน, อังกฤษ	70,827
	ฝรั่งเศส	มาร์แซย์		เอซี มิลาน	อิตาลี	โอลึมพีอาชตาดีอ็อน, มิวนิก, เยอรมนี	64,400
	อิตาลี	มิลาน		บาร์เซโลนา	สเปน	สนามกีฬาโอลิมปิก, เอเธนส์, กรีซ	70,000
	เนเธอร์แลนด์	อายักซ์		เอซี มิลาน	อิตาลี	สนามกีฬาแอ็นสท์ ฮัพเพิล, เวียนนา, ออสเตรีย	49,730
	อิตาลี	ยูเวนตุส	*	อายักซ์	เนเธอร์แลนด์	สตาดีโอโอลิมปีโก, โรม, อิตาลี	70,000
	เยอรมนี	โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	3–1	ยูเวนตุส	อิตาลี	โอลึมพีอาชตาดีอ็อน, มิวนิก, เยอรมนี	59,000
	สเปน	เรอัลมาดริด		ยูเวนตุส	อิตาลี	อัมสเตอร์ดัมอาเรนา, อัมสเตอร์ดัม, เนเธอร์แลนด์	48,500
1998–99	อังกฤษ	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	2–1	ไบเอิร์นมิวนิก	เยอรมนี	กัมนอว์, บาร์เซโลนา, สเปน	90,245
	สเปน	เรอัลมาดริด		บาเลนเซีย	สเปน	สตาดเดอฟร็องส์, แซ็ง-เดอนี, ฝรั่งเศส	80,000
	เยอรมนี	ไบเอิร์นมิวนิก	*	บาเลนเซีย	สเปน	ซานซีโร, มิลาน, อิตาลี	71,500
	สเปน	เรอัลมาดริด		ไบเออร์เลเวอร์คูเซิน	เยอรมนี	แฮมป์เดนพาร์ก, กลาสโกว์, สกอตแลนด์	50,499
	อิตาลี	มิลาน	*	ยูเวนตุส	อิตาลี	โอลด์แทรฟฟอร์ด, แมนเชสเตอร์, อังกฤษ	62,315
	โปรตุเกส	โปร์ตู		มอนาโก	ฝรั่งเศส	อาเรนาเอาฟ์ชัลเคอ, เกลเซนเคียร์เชิน, เยอรมนี	53,053
	อังกฤษ	ลิเวอร์พูล	3–3*	เอซี มิลาน	อิตาลี	สนามกีฬาโอลิมปิกอาทาทืร์ค, อิสตันบูล, ตุรกี	69,000
	สเปน	บาร์เซโลนา		อาร์เซนอล	อังกฤษ	สตาดเดอฟร็องส์, แซ็ง-เดอนี, ฝรั่งเศส	79,610
	อิตาลี	มิลาน		ลิเวอร์พูล	อังกฤษ	สนามกีฬาโอลิมปิก, เอเธนส์, กรีซ	63,000
2007–08	อังกฤษ	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	1–1*	เชลซี	อังกฤษ	สนามกีฬาลุจนีกี, มอสโก, รัสเซีย	67,310
2008–09	สเปน	บาร์เซโลนา		แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	อังกฤษ	สตาดีโอโอลิมปีโก, โรม, อิตาลี	62,467
2009–10	อิตาลี	อินเตอร์มิลาน		ไบเอิร์นมิวนิก	เยอรมนี	ซานเตียโก เบร์นาเบว, มาดริด, สเปน	73,490
2010–11	สเปน	บาร์เซโลนา	3–1	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	อังกฤษ	สนามกีฬาเวมบลีย์, ลอนดอน, อังกฤษ	87,695
2011–12	อังกฤษ	เชลซี	1–1*	ไบเอิร์นมิวนิก	เยอรมนี	อัลลีอันทซ์อาเรนา, มิวนิก, เยอรมนี	62,500
2012–13	เยอรมนี	ไบเอิร์นมิวนิก	2–1	โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	เยอรมนี	สนามกีฬาเวมบลีย์, ลอนดอน, อังกฤษ	86,298
2013–14	สเปน	เรอัลมาดริด	4–1^†	อัตเลติโกเดมาดริด	สเปน	อิชตาดีอูดาลุช, ลิสบอน, โปรตุเกส	60,976
2014–15	สเปน	บาร์เซโลนา	3–1	ยูเวนตุส	อิตาลี	โอลึมพีอาชตาดีอ็อน, เบอร์ลิน, เยอรมนี	70,442
2015–16	สเปน	เรอัลมาดริด	1–1*	อัตเลติโกเดมาดริด	สเปน	ซานซีโร, มิลาน, อิตาลี	71,942
2016–17	สเปน	เรอัลมาดริด	4–1	ยูเวนตุส	อิตาลี	มิลเลนเนียมสเตเดียม, คาร์ดิฟฟ์, เวลส์	65,842
2017–18	สเปน	เรอัลมาดริด	3–1	ลิเวอร์พูล	อังกฤษ	สนามโอลิมปิสกีเนชันแนลสปอตส์คอมเพล็กซ์, เคียฟ, ยูเครน	61,561
2018–19	อังกฤษ	ลิเวอร์พูล	2–0	ทอตนัมฮอตสเปอร์	อังกฤษ	เอสตาดิโอเมโตรโปลิตาโน, มาดริด, สเปน	63,272
2019–20	เยอรมนี	ไบเอิร์นมิวนิก	1–0	ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง	ฝรั่งเศส	อิชตาดีอูดาลุช, ลิสบอน, โปรตุเกส	0
2020–21	อังกฤษ	เชลซี	1–0	แมนเชสเตอร์ซิตี	อังกฤษ	อิชตาดียูดูดราเกา, โปร์ตู, โปรตุเกส	14,110
2021–22	สเปน	เรอัลมาดริด	1–0	ลิเวอร์พูล	อังกฤษ	สตาดเดอฟร็องส์, แซ็ง-เดอนี, ฝรั่งเศส	75,000
2022–23	อังกฤษ	แมนเชสเตอร์ซิตี	1–0	อินเตอร์มิลาน	อิตาลี	สนามกีฬาโอลิมปิกอาทาทืร์ค, อิสตันบูล, ตุรกี	71,412
2023–24	สเปน	เรอัลมาดริด	2–0	โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	เยอรมนี	สนามกีฬาเวมบลีย์, ลอนดอน, อังกฤษ	86,212
นัดชิงชนะเลิศในอนาคต
ฤดูกาล	ประเทศ	ผู้ชิงชนะเลิศ	การแข่งขัน	ผู้ชิงชนะเลิศ	ประเทศ	สถานที่
2024–25			v			อัลลีอันทซ์อาเรนา, มิวนิก, เยอรมนี
2025–26						ปุชกาชออเรนอ, บูดาเปสต์, ฮังการี

ผลงาน

แบ่งตามสโมสร

ผลงานในยูโรเปียนคัพและยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกแบ่งตามสโมสร

สโมสร	ชนะเลิศ	รองชนะเลิศ	ฤดูกาลที่ชนะเลิศ	ฤดูกาลที่รองชนะเลิศ
เรอัลมาดริด	15	3	, , , , , , , , , 2014, 2016, 2017, 2018, 2022, 2024	, ,
มิลาน	7	4	, , , , , ,	, , ,
ไบเอิร์นมิวนิก	6	5	1974, , , , 2013, 2020	, , 1999, 2010, 2012
ลิเวอร์พูล	6	4	, , , , , 2019	, , 2018, 2022
บาร์เซโลนา	5	3	, , 2009, 2011, 2015	, ,
อายักซ์	4	2	, , 1973,	,
อินเตอร์มิลาน	3	3	, , 2010	, , 2023
แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	3	2	1968, 1999, 2008	2009, 2011
ยูเวนตุส	2	7	,	1973, , , , , 2015, 2017
ไบฟีกา	2	5	,	, , 1968, ,
เชลซี	2	1	2012, 2021	2008
นอตทิงแฮมฟอเรสต์	2	0	,	—
โปร์ตู	2	0	,	—
โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	1	2		2013, 2024
เซลติก	1	1
ฮัมบูร์เกอร์เอสเฟา	1	1
สเตอัวบูคูเรสตี	1	1
มาร์แซย์	1	1
แมนเชสเตอร์ซิตี	1	1	2023	2021
ไฟเยอโนร์ด	1	0		—
แอสตันวิลลา	1	0		—
เปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟิน	1	0		—
เรดสตาร์เบลเกรด	1	0		—
อัตเลติโกเดมาดริด	0	3	—	1974, 2014, 2016
แร็งส์	0	2	—	,
บาเลนเซีย	0	2	—	,
ฟีออเรนตีนา	0	1	—
ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟูร์ท	0	1	—
ปาร์ติซาน	0	1	—
ปานาซีไนโกส	0	1	—
ลีดส์ยูไนเต็ด	0	1	—
แซ็งเตเตียน	0	1	—
โบรุสซีอาเมินเชินกลัทบัค	0	1	—
กลึบบรึคเคอ	0	1	—
มัลเมอ เอฟเอฟ	0	1	—
โรมา	0	1	—
ซัมป์โดเรีย	0	1	—
ไบเออร์เลเวอร์คูเซิน	0	1	—
มอนาโก	0	1	—
อาร์เซนอล	0	1	—
ทอตนัมฮอตสเปอร์	0	1	—	2019
ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง	0	1	—	2020

แบ่งตามชาติ

มีสโมสรจากสิบสามชาติที่เข้าถึงนัดชนะเลิศแชมเปียนส์ลีก และมีสิบชาติที่ชนะเลิศรายการนี้ นับตั้งแต่ฤดูกาล 1995–96 นอกจากชัยชนะของโปร์ตูในฤดูกาล 2003–04 แล้ว ผู้ชนะเลิศมาจากหนึ่งในสี่ชาติเท่านั้น ได้แก่ สเปน (13), อังกฤษ (7), เยอรมนี (4) และอิตาลี (4) และนอกเหนือจากมอนาโกในฤดูกาล 2003–04 และปารีแซ็ง-แฌร์แม็งในฤดูกาล 2019–20 แล้ว รองชนะเลิศทั้งหมดมาจากสี่ชาติเดียวกัน

อังกฤษเป็นประเทศที่มีสโมสรที่ชนะเลิศได้มากที่สุด โดยมีหกสโมสรที่คว้าถ้วยรางวัล อิตาลี, เยอรมนี และเนเธอร์แลนด์มีชาติละสามสโมสรที่ชนะเลิศ ในขณะที่สเปนและโปรตุเกสมีชาติละสองสโมสรที่ชนะเลิศ สกอตแลนด์, โรมาเนีย, ยูโกสลาเวีย และฝรั่งเศสมีชาติละหนึ่งสโมสรที่ชนะเลิศ

ผลงานในนัดชิงชนะเลิศแบ่งตามชาติ

ชาติ	ชนะเลิศ	รองชนะเลิศ	รวม
สเปน	20	11	31
อังกฤษ	15	11	26
อิตาลี	12	17	29
เยอรมนี	8	11	19
เนเธอร์แลนด์	6	2	8
โปรตุเกส	4	5	9
ฝรั่งเศส	1	6	7
โรมาเนีย	1	1	2
สกอตแลนด์	1	1	2
ยูโกสลาเวีย	1	1	2
เบลเยียม	0	1	1
กรีซ	0	1	1
สวีเดน	0	1	1

ดูเพิ่มเติม

หมายเหตุ

1. ผลประตู 1–1 หลัง 90 นาทีและต่อเวลาพิเศษ ลิเวอร์พูลชนะการดวลลูกโทษ 4–2
2. ผลประตู 0–0 หลัง 90 นาทีและต่อเวลาพิเศษ สเตอัวบูคูเรสตีชนะการดวลลูกโทษ 2–0
3. ผลประตู 0–0 หลัง 90 นาทีและต่อเวลาพิเศษ เปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟินชนะการดวลลูกโทษ 6–5
4. ผลประตู 0–0 หลัง 90 นาทีและต่อเวลาพิเศษ เรดสตาร์เบลเกรดชนะการดวลลูกโทษ 5–3
5. ผลประตู 1–1 หลัง 90 นาทีและต่อเวลาพิเศษ ยูเวนตุสชนะการดวลลูกโทษ 4–2
6. ผลประตู 1–1 หลัง 90 นาทีและต่อเวลาพิเศษ ไบเอิร์นมิวนิกชนะการดวลลูกโทษ 5–4
7. ผลประตู 0–0 หลัง 90 นาทีและต่อเวลาพิเศษ มิลานชนะการดวลลูกโทษ 3–2
8. ผลประตู 3–3 หลัง 90 นาทีและต่อเวลาพิเศษ ลิเวอร์พูลชนะการดวลลูกโทษ 3–2
9. ผลประตู 1–1 หลัง 90 นาทีและต่อเวลาพิเศษ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดชนะการดวลลูกโทษ 6–5
10. ผลประตู 1–1 หลัง 90 นาทีและต่อเวลาพิเศษ เชลซีชนะการดวลลูกโทษ 4–3
11. ผลประตู 1–1 หลัง 90 นาทีและต่อเวลาพิเศษ เรอัลมาดริดชนะการดวลลูกโทษ 5–3
12. นัดชิงชนะเลิศ 2020 เล่นโดยไม่มีผู้ชม เนื่องจากการระบาดทั่วของโควิด-19 ในทวีปยุโรป
13. นัดชิงชนะเลิศ 2021 เล่นโดยมีผู้ชมจำกัด เนื่องจากการระบาดทั่วของโควิด-19 ในทวีปยุโรป
14. รวมสโมสรที่เป็นตัวแทนจากเยอรมนีตะวันตก และไม่มีสโมสรที่เป็นตัวแทนจากเยอรมนีตะวันออกเข้าถึงนัดชิงชนะเลิศ
15. ตัวแทนจากยูโกสลาเวียทั้งสองสโมสรมาจากสาธารณรัฐสังคมนิยมเซอร์เบีย

อ้างอิง

1. "Competition history". UEFA. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 November 2017. สืบค้นเมื่อ 13 May 2020.
2. "Access list" (PDF). UEFA. 30 July 2020. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 28 February 2018. สืบค้นเมื่อ 30 July 2020.
3. "1997/98: Seventh heaven for Madrid". UEFA. 30 April 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 October 2012. สืบค้นเมื่อ 8 July 2010.
4. "Liverpool get in Champions League". BBC Sport. 10 June 2005. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 January 2016. สืบค้นเมื่อ 8 July 2010.
5. "UEFA Champions League Museum" (PDF). UEFA. p. 10. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 6 November 2015. สืบค้นเมื่อ 22 June 2015.
6. Vieli, André, บ.ก. (October 2005). "A brand-new trophy" (PDF). UEFA Direct. UEFA (42): 8. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 17 March 2016. สืบค้นเมื่อ 7 July 2010.
7. "Regulations of the UEFA Champions League 2007/08" (PDF). UEFA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 12 March 2007. สืบค้นเมื่อ 7 July 2010.
8. "Regulations of the UEFA Champions' League 2009/10" (PDF). UEFA. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 5 July 2016. สืบค้นเมื่อ 20 October 2012.
9. Haslam, Andrew (27 May 2009). "Spain savour European pre-eminence". UEFA. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 June 2011. สืบค้นเมื่อ 7 July 2010.
10. "1985: English teams banned after Heysel". BBC News. 31 May 1985. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 June 2017. สืบค้นเมื่อ 8 August 2006.
11. Pettit, Mark (1 June 2024). "Real Madrid win Champions League: Carvajal and Vinícius Júnior see off Dortmund". UEFA. สืบค้นเมื่อ 2 June 2024.
12. "UEFA Champions League Finals 1956–2021". . เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 August 2022. สืบค้นเมื่อ 29 May 2022.
13. "European Champions' Cup". . 31 May 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 July 2009. สืบค้นเมื่อ 13 July 2012.
14. "UEFA Champions League Statistics Handbook" (PDF). UEFA. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 12 June 2019. สืบค้นเมื่อ 10 November 2022. See also "2022–23 Season Update" (PDF). เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 21 August 2023.
15. "UEFA Champions League – Statistics Handbook 2012/13" (PDF). UEFA. p. 141. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 25 February 2019. สืบค้นเมื่อ 22 September 2013.
16. "1983/84: Kennedy spot on for Liverpool". UEFA. 30 May 1984. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 July 2017. สืบค้นเมื่อ 28 February 2012.
17. "Steaua stun Barcelona with spot-kick masterclass". UEFA. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 May 2020. สืบค้นเมื่อ 13 May 2020.
18. "1987/88: PSV prosper from Oranje boom". UEFA. 25 May 1988. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 February 2018. สืบค้นเมื่อ 28 February 2012.
19. "1990/91: Crvena Zvezda spot on". UEFA. 29 May 1991. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 March 2012. สืบค้นเมื่อ 28 February 2012.
20. "1995/96: Juve hold their nerve". UEFA. 22 May 1996. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 February 2012. สืบค้นเมื่อ 28 February 2012.
21. "2000/01: Kahn saves day for Bayern". UEFA. 23 May 2001. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 March 2016. สืบค้นเมื่อ 28 February 2012.
22. "2002/03: Shevchenko spot on for Milan". UEFA. 28 May 2003. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 February 2012. สืบค้นเมื่อ 28 February 2012.
23. "2004/05: Liverpool belief defies Milan". UEFA. 25 May 2005. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 February 2012. สืบค้นเมื่อ 28 February 2012.
24. "2007/08: Fate favours triumphant United". UEFA. 21 May 2008. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 February 2012. สืบค้นเมื่อ 28 February 2012.
25. "Shoot-out win ends Chelsea's long wait for glory". UEFA. 19 May 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 May 2012. สืบค้นเมื่อ 19 May 2012.
26. "Spot-on Real Madrid defeat Atlético in final again". UEFA. 28 May 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 January 2018. สืบค้นเมื่อ 29 May 2016.
27. "Venues for Round of 16 matches confirmed" (Press release). UEFA. 9 July 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 August 2020. สืบค้นเมื่อ 10 July 2020.