ภาษาสิกขิม

ภาษาสิกขิม หรือ ภาษาภูเตีย เป็นภาษาย่อยของภาษาทิเบตใต้ มีผู้พูดจำนวนหนึ่งในชุมชนภูเตีย ทางภาคเหนือของสิกขิมชื่อเรียกในภาษาของตนเองคือ Dranjongke (Wylie: Bras-ljongs-skad)

ภาษาสิกขิม
ภูมิภาค	ภูฏาน, อินเดีย
ตระกูลภาษา	จีน-ทิเบต ตระกูลภาษาย่อยทิเบต-พม่า ภาษาทิเบต ภาษาทิเบตกลาง ภาษาสิกขิม
รหัสภาษา
ISO 639-3	sip

อักษร

ภาษาสิกขิมเขียนด้วยอักษรทิเบต ที่ได้รับอิทธิพลจาก แม้ว่าสัทวิทยาและรากศัพท์ของภาษาสิกขิมจะต่างจากภาษาทิเบตคลาสสิก แต่ก็มีผู้พูดภาษาสิกขิมสำเนียงภูเตียที่อ่านออกเขียนได้ด้วยอักษรทิเบตถึง 68%

ภาษาสิกขิมและภาษาเพื่อนบ้าน

ผู้พูดภาษาสิกขิมสามารถเข้าใจภาษาซองคาที่มีรากศัพท์ใกล้เคียงกัน 65% และมีความคล้ายคลึงของรากศัพท์กับ 42% ภาษาสิกขิมยังได้รับอิทธิพลจากและภาษาตามัง เนื่องจากมีการติดต่อกับผู้พูดภาษาเนปาลีและภาษาทิเบตอย่างใกล้ชิด ทำให้ชาวสิกขิมจำนวนมากพูดภาษานี้ได้ด้วย

อ้างอิง

1. Norboo, S. (1995). "The Sikkimese Bhutia" (PDF). Bulletin of Tibetology. Gangtok: Namgyal Institute of Tibetology. pp. 114–115.
2. Lewis, M. Paul, บ.ก. (2009). "Sikkimese". Ethnologue: Languages of the World (16 ed.). Dallas, Texas: SIL International. สืบค้นเมื่อ 2011-04-16.

ดูเพิ่ม

• (1992). The grammar of Dzongkha. Dzongkha Development Commission, .^[]