กาอุ้น

กาอุ้น หรือ แกฉง มีชื่อในสำเนียงจีนกลางว่า เจี่ยชง (อังกฤษ: Jia Chong ; จีนตัวย่อ: 闵纯; จีนตัวเต็ม: 閔純; พินอิน: Mǐn Chún; เวด-ไจลส์: Min Ch‘un) มีชื่อรองว่า กงลวี้ (อังกฤษ: ฺGonglü ; จีน: 公閭; พินอิน: Gōnglǘ; เวด-ไจลส์: Kung-lü) เป็นเสนาธิการแห่ง ราชวงศ์จิ้นตะวันตก ในช่วงหลัง ยุคสามก๊ก

กาอุ้นเสนาธิการแห่งราชวงศ์จิ้นตะวันตกเกิดค.ศ. 217ถึงแก่กรรมค.ศ. 282บิดากากุ๋ยชื่อภาษาจีนอักษรจีนตัวเต็ม賈充อักษรจีนตัวย่อ贾充

การถอดเสียง
ภาษาจีนกลางมาตรฐาน
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	Jiǎ Chōng
จู้อิน	เจี่ยชง
เวด-ไจลส์	Chia Chung
ภาษาหมิ่นใต้
ภาษาฮกเกี้ยน	กาอุ้น/แกฉง

ชื่อรองกงลวี้ (公閭)สมัญญานามอู่กงแห่งหลู่ (Duke Wu of Lu)

กาอุ้นเกิดเมื่อ ค.ศ. 217 เป็นบุตรชายของ กากุ๋ย เสนาธิการคนสำคัญของ วุยก๊ก ในช่วง ยุคสามก๊ก ใน ค.ศ. 228 กากุ๋ยถึงแก่กรรมอย่างกระทันหันขณะที่กาอุ้นมีอายุได้เพียง 11 ปี

ต่อมาเมื่อกาอุ้นเจริญวัยขึ้นได้เข้ามาทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาของ สุมาสู และ สุมาเจียว เมื่อ สุมาเอี๋ยน ได้ขึ้นเป็น จิ้นอ๋อง (King of Jin) ได้มีบทบาทสำคัญในการชักชวนให้สุมาเอี๋ยนตั้งตนขึ้นเป็น จักรพรรดิจิ้นหวู่ ปฐมจักรพรรดิแห่งราชวงศ์จิ้นตะวันตกนอกจากนี้ยังมีบทบาทในการแนะนำแกมบังคับให้ พระเจ้าโจฮวน จักรพรรดิองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์วุยยอมแพ้ต่อสุมาเอี๋ยนโดยดีเมื่อ ค.ศ. 265 ทำให้กาอุ้นมีความสำคัญกับราชวงศ์จิ้นตะวันตกอย่างมาก

นอกจากนี้กาอุ้นยังมีฐานะเป็นพระสัสสุระ (พ่อตา) ของสุมาจงผู้เป็นรัชทายาทซึ่งต่อมาขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิจิ้นฮุ่ย เนื่องจากกาอุ้นได้ถวายตัวธิดาให้เป็นพระชายาเจียและได้ขึ้นเป็นจักรพรรดินีเจียในภายหลัง

กาอุ้นถึงแก่กรรมเมื่อ ค.ศ. 282 ตรงกับปีที่ 17 ในรัชสมัย จักรพรรดิจิ้นหวู่ หรือ 2 ปีหลังจากที่ราชวงศ์จิ้นตะวันตกสามารถพิชิต ง่อก๊ก และรวมแผ่นดินให้เป็นปึกแผ่นได้สำเร็จขณะอายุได้ 65 ปี

ดูเพิ่ม

• รายชื่อบุคคลในยุคสามก๊ก