ต้นชงโค

ชงโค
ชงโค
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Plantae
หมวด:	Magnoliophyta
ชั้น:	Magnoliopsida
อันดับ:	Fabales
วงศ์:	Fabaceae
วงศ์ย่อย:	Caesalpinioideae
เผ่า:
สกุล:	Bauhinia
สปีชีส์:	B.  purpurea
ชื่อทวินาม
Bauhinia purpurea L.

ชงโค มีถิ่นกำเนิดทางตอนใต้ของประเทศจีนรวมถึงฮ่องกงและทางเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีชื่อพื้นเมืองอื่น ๆ ดังนี้ : ชงโค เสี้ยวเลื่อย (ภาคใต้), เสี้ยวดอกแดง (ภาคเหนือ), เสี้ยวหวาน (แม่ฮ่องสอน) กะเฮอ สะเปซี (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ในสหรัฐอเมริกานิยมปลูกกันที่รัฐฮาวาย, รัฐแคลิฟอร์เนีย, ทางตะวันตกเฉียงใต้ของรัฐฟลอริดา และทางตอนใต้ของรัฐเท็กซัส ชงโคเป็นไม้ที่ชอบแดด ควรปลูกในที่ได้รับแสงแดดทั้งวัน ดินปลูกควรเป็นดินร่วนหรือดินร่วนปนทรายที่ระบายน้ำดี มีความชุ่มชื้น

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ไม้พุ่มหรือไม้ต้นผลัดใบขนาดกลาง สูงประมาณ 15 เมตร เรือนยอดแผ่กว้างรูปทรงไม่แน่นอน ใบเดี่ยว เรียงสลับ เป็นรูปไข่แยกเป็น 2 แฉกลึก คล้ายใบติดกันหรือใบแฝด มีขนาดประมาณ 20 ซม. ดอกสีชมพูอมม่วง, สีม่วงสดคล้ายกล้วยไม้ และสีขาว มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ตลอดวัน ดอกบานเต็มที่ขนาด 6-8 ซม. ช่อดอกออกตามซอกใบและปลายกิ่ง มีจำนวนดอกน้อย เกสรตัวผู้ 3 อัน ขนาดไม่เท่ากัน ออกดอกเกือบตลอดปี ออกดอกมากในฤดูหนาว การขยายพันธุ์ใช้การตอนกิ่ง ปักชำและเพาะเมล็ด

ประโยชน์

ใช้รากเป็นยาขับลม เปลือกเป็นยาแก้ท้องร่วง มีฤทธิ์แก้ท้องเสีย พอกฝี สารสกัดเอทานอล 50% ของชงโค เพิ่มระดับฮอร์โมนในหนูทดลอง มีฤทธิ์ยับยั้งเซลล์มะเร็ง

สัญลักษณ์

• ดอกไม้ ประจำเขตบริหารพิเศษฮ่องกง สาธารณรัฐประชาชนจีน
• ต้นไม้ประจำโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัย กรุงเทพมหานคร
• ต้นไม้ประจำคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
• ดอกไม้ประจำคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี
• ต้นไม้ประจำคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
• ต้นไม้ประจำมหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
• ต้นไม้ประจำโรงเรียนภูเก็ตวิทยาลัย
• ต้นไม้ประจำโรงเรียนร้อยเอ็ดวิทยาลัย
• ต้นไม้ประจำคณะวิศวกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง
• ต้นไม้ประจำ อำเภอโชคชัย จังหวัดนครราชสีมา 30190
• ต้นไม้ประจำโรงเรียนปิยะบุตร์
• ต้นไม้ประจำโรงเรียนยุพราชวิทยาลัย จังหวัดเชียงใหม่
• ต้นไม้ประจำ จังหวัดชัยภูมิ
• ต้นไม้ประจำโรงเรียนศิริมาตย์เทวี จังหวัดเชียงราย
• ดอกไม้ประจำโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัย จังหวัดกรุงเทพมหานคร
• ดอกไม้ประจำโรงเรียนท่าม่วงราษฎร์บำรุง กาญจนบุรี จังหวัดกาญจนบุรี
• ดอกไม้ประจำโรงเรียนเทพลีลา
• ดอกไม้ประจำโรงเรียนพานพิเศษพิทยา จังหวัดเชียงราย
• ดอกไม้ประจำ จังหวัดนนทบุรี
• ดอกไม้ประจำ จังหวัดลำปาง
• ดอกไม้ประจำกลุ่มลูกเสือ จังหวัดนนทบุรี
• ดอกไม้ประจำ จังหวัดลำปาง
• ดอกไม้ประจำ จังหวัดอุดรธานี

อ้างอิง

1. ระวิวรรณ แก้วอมตวงศ์. สารทุติยภูมิและฤทธิ์ทางเภสัชวิทยาของพืชสกุลชงโค ^[] วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. หน้า 116 - 130