ตร น แดดและโตเบโก อ งกฤษ Trinidad and Tobago ˈ t r ɪ n ɪ d æ d t oʊ b ˈ eɪ ɡ oʊ ฟ งเส ยง หร อช อทางการค อ สาธารณร ฐตร น

ตรินิแดดและโตเบโก (อังกฤษ: Trinidad and Tobago, /ˈtrɪnɪdæd ... toʊbˈeɪɡoʊ/ ( ฟังเสียง)) หรือชื่อทางการคือ สาธารณรัฐตรินิแดดและโตเบโก (Republic of Trinidad and Tobago) เป็นชาติที่ตั้งอยู่ในทะเลแคริบเบียนมีบางส่วนติดทวีปอเมริกาใต้ ตั้งอยู่ห่างจากชายฝั่งเวเนซุเอลา 11 กิโลเมตร เป็นรัฐที่เป็นหมู่เกาะ ประกอบด้วยเกาะหลัก 2 เกาะคือ เกาะตรินิแดด และเกาะเล็กอื่น ๆ อีก 21 เกาะ โดยตรินิแดดเป็นเกาะที่ใหญ่กว่าและมีประชากรมากกว่า ในขณะที่โตเบโกมีขนาดเล็กกว่า (303 ตารางกิโลเมตร ประมาณร้อยละ 6 ของพื้นที่ประเทศทั้งหมด) และมีประชากรน้อยกว่า (50,000 คน ร้อยละ 4 ของจำนวนประชากรทั้งหมด) ในภาษาอังกฤษ พลเมืองมีชื่อเรียกเป็นทางการว่า Trinidadians (ชาวตรินิแดด) หรือ Tobagonians (ชาวโตเบโก) หรือ Citizens of Trinidad and Tobago (ชาวตรินิแดดและโตเบโก) แต่ก็มีชื่อเรียกอย่างไม่เป็นทางการว่า Trinis หรือ Trinbagonians

สาธารณรัฐตรินิแดดและโตเบโก Republic of Trinidad and Tobago (อังกฤษ)
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: "ร่วมกันเราปรารถนา ร่วมกันเราบรรลุผล" (อังกฤษ: Together We Aspire, Together We Achieve)
เพลงชาติ: "ฟอจด์ฟรอมเดอะเลิฟออฟลิเบอร์ที"
ที่ตั้งของ ประเทศตรินิแดดและโตเบโก (เขียว) ในทวีปอเมริกาใต้ (เทา)

เมืองหลวง	พอร์ตออฟสเปน 10°40′0″N 61°30′27″W / 10.66667°N 61.50750°W / 10.66667; -61.50750
เมืองใหญ่สุด	10°17′N 61°28′W / 10.283°N 61.467°W / 10.283; -61.467
ภาษาราชการ	อังกฤษ
ภาษาอื่น ๆ	^ดู
กลุ่มชาติพันธุ์ (ค.ศ. 2011)	37.6% 36.3% 24.4% — 7.66% 0.65% — 0.06% 0.30% 0.11% อเมรินเดียนพื้นเมือง (รวม ) 0.08% 0.17% 6.22% ไม่ระบุ
ศาสนา (ค.ศ. 2011)	63.2% คริสต์ 20.4% ฮินดู 5.6% อิสลาม 2.5% ไม่มี 10.8%
การปกครอง	รัฐเดี่ยว สาธารณรัฐ ประชาธิปไตย ระบบรัฐสภา

•	(อิสระ)
•	()
•	()
•
•
•	กมลา ประสาท-พิเสสร ()

สภานิติบัญญัติ
• สภาสูง
• สภาล่าง
ก่อตั้ง

• เอกราชจากสหราชอาณาจักร	31 สิงหาคม ค.ศ. 1962
•	1 สิงหาคม ค.ศ. 1973
• สาธารณรัฐ	1 สิงหาคม ค.ศ. 1976 (ฉลองวันที่ 24 กันยายน)

พื้นที่
• รวม	5,131 ตารางกิโลเมตร (1,981 ตารางไมล์) (อันดับที่ 164)
• แหล่งน้ำ (%)	น้อยมาก
ประชากร
• ค.ศ. 2020 ประมาณ	1,366,725 (อันดับที่ 151)
• สำมะโนประชากร ค.ศ. 2011	1,328,019
• ความหนาแน่น	264 ต่อตารางกิโลเมตร (683.8 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 34)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	ค.ศ. 2019 (ประมาณ)
• รวม	45.148 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ
• ต่อหัว	32,684 ดอลลาร์สหรัฐ
จีดีพี (ราคาตลาด)	ค.ศ. 2019 (ประมาณ)
• รวม	22.438 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ
• ต่อหัว	16,243 ดอลลาร์สหรัฐ
จีนี (ค.ศ. 2012)	39.0 ปานกลาง
เอชดีไอ (ค.ศ. 2019)	0.796 สูง · อันดับที่ 67
สกุลเงิน	(TTD)
เขตเวลา	UTC-4 ()
	วว/ดด/ปปปป
ขับรถด้าน	ซ้ายมือ
รหัสโทรศัพท์
โดเมนบนสุด	.tt
เข้าร่วม

ตรินิแดดและโตเบโกมีลักษณะต่างจากประเทศในภูมิภาคแคริบเบียนที่ใช้ภาษาอังกฤษประเทศอื่น ๆ คือมีการประกอบอุตสาหกรรมเป็นส่วนใหญ่ โดยมีพื้นฐานเศรษฐกิจอยู่บนปิโตรเลียมและ

ผู้ที่สืบเชื้อสายมาจากชาวอินเดียและชาวแอฟริกามีจำนวนรวมกันถึงเกือบร้อยละ 80 ของจำนวนประชากร ส่วนที่เหลือเป็นเชื้อชาติผสม, ชาวยุโรป, ชาวจีน และชาวซีเรีย-เลบานอน ตรินิแดดและโตเบโกมีชื่อเสียงในเรื่องที่จัดก่อน (Lenten) และเป็นถิ่นกำเนิดของ (Steelpan) และ เมืองหลวง (พอร์ตออฟสเปน) เป็นผู้เสนอตัวเป็นที่ตั้งสำนักงานเลขาธิการถาวร (Free Trade Area of the Americas: FTAA-ALCA)

การเมืองการปกครอง

ฝ่ายบริหาร

ประธานาธิบดี เป็นประมุขของรัฐ นายกรัฐมนตรีเป็นหัวหน้าคณะรัฐบาล ประธานาธิบดีมาจากการเลือกตั้งในแบบคณะผู้เลือกตั้ง (Electroral College) ประกอบด้วยสมาชิกจากวุฒิสภา (Senate) และ สภาผู้แทนราษฎร วาระการดำรงตำแหน่ง 5 ปี และสามารถดำรงตำแหน่งเป็นวาระที่ 2 ได้ ประธานาธิบดีเป็นผู้แต่งตั้งนายกรัฐมนตรี (โดยทั่วไปจะเป็นผู้นำพรรคการเมืองเสียงข้างมาก หรือ ผู้นำรัฐบาลผสม) และเป็นผู้แต่งตั้งคณะรัฐมนตรีจากสมาชิกรัฐสภา

ฝ่ายนิติบัญญัติ

ระบบ 2 สภา (bicameral parliament) ประกอบด้วย (1) วุฒิสภา (Senate) สมาชิก 31 ที่นั่ง 16 ที่นั่งมาจากการแต่งตั้งโดยพรรคการเมืองเสียงข้างมากในสภา 9 ที่นั่งจากการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดี (2) สภาผู้แทนราษฎร (house of Representatives) จำนวน 41 เสียง สมาชิกมาจากการแต่งตั้งในระบบคะแนนนิยม วาระการดำรงตำแหน่ง 5 ปี

ฝ่ายตุลาการ

ระบอบกฎหมาย : ระบบกฎหมายจารีตประเพณีของอังกฤษ (English Common Law) มีการตรวจสอบความชอบด้วยกฎหมายในศาลฎีกาสูงสุด รูปแบบ : ศาลสูงสุด (Supreme Court of Judicature) ประกอบด้วยศาลสูง (High Court of Justice และศาลอุทธรณ์ (Court of Appeals) ศาลสูงสุดของศาลอุทธรณ์ได้แก่ สภาองคมนตรี (Privy Council) ในกรุงลอนดอน นอกจากนี้ยังเป็นสมาชิกของ Caribbean Court of Justice (CCJ)

การแบ่งเขตการปกครอง

แผนที่แสดงเขตการปกครองของตรินิแดดและโตเบโก

ประเทศตรินิแดดและโตเบโกแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 9 ภูมิภาค 3 เขตการปกครอง (boroughs) 2 นคร และ 1 เขต (Ward - เขตการเลือกตั้ง)

9 ภูมิภาค ได้แก่ (Tabaquite หรือ Talparo) (Rio Claro) (Debe) (Laventille) และ (Piarco)

3 เขตการปกครอง (boroughs) ได้แก่ และ

2 นคร ได้แก่ พอร์ตออฟสเปนและ

1 เขต (Ward - เขตการเลือกตั้ง) ได้แก่

เศรษฐกิจ

ตรินิแดดและโตเบโกมีชื่อเสียงว่าเป็นแหล่งการลงทุนที่ดีสำหรับธุรกิจระหว่างประเทศ ประสบความสำเร็จในการปฏิรูปทางเศรษฐกิจตั้งแต่ปี 2538 ธุรกิจการท่องเที่ยวขยายตัวอย่างรวดเร็วแม้ยังเป็นสัดส่วนที่ไม่มากนักเมื่อเทียบกับธุรกิจท่องเที่ยวในประเทศหมู่เกาะแคริบเบียนอื่นๆ นอกจากนี้ เนื่องจากราคาน้ำมัน ปิโตรเคมี และก๊าซธรรมชาติเหลวซึ่งเป็นสินค้าอุตสาหกรรมของประเทศนี้ขยับตัวสูงขึ้น ทำให้เม็ดเงินลงทุนจากต่างชาติหลั่งไหลเข้ามาและทำให้เศรษฐกิจเติบโตอย่างต่อเนื่อง

ประชากรศาสตร์

เชื้อชาติ

กลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศตรินิแดดและโตเบโก
ชาติพันธุ์			ร้อยละ
อินเดีย			40%
แอฟริกา			37.5%
ลูกผสม			18.5%
จีน			0.3%
อื่น ๆ			1.1%

ใน ค.ศ. 2005 มีประชากรร้อยละ 96 หรือประมาณ 1.3 ล้านคนอาศัยอยู่บนเกาะตรินิแดด ส่วนอีกร้อยละ 4 อาศัยอยู่บนเกาะโตเบโก ซึ่งแต่ละเชื้อชาติที่อาศัยอยู่ในประเทศ แสดงให้เห็นถึงประวัติความเป็นมาและการอพยพย้ายถิ่นฐานของกลุ่มชนหลายเชื้อชาติ มีสองกลุ่มชาติพันธุ์หลักในประเทศคือ และ ทั้งยังมีคนจากชาติอื่น เช่น ลูกผสม, ยุโรป, จีน, ซีเรีย-เลบานอน และกลุ่มอเมรินเดียน เป็นต้น

ศาสนา


ศาสนา			ร้อยละ
คริสต์			65.7%
พราหมณ์-ฮินดู			25.6%
อิสลาม			6.6%
อื่น ๆ			2.2%

ประเทศตรินิแดดและโตเบโก ถือเป็นประเทศที่มีความหลากหลายทางศาสนา แต่โดยหลักแล้วประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาคริสต์ ร้อยละ 65.7 อันมีนิกายโรมันคาทอลิก, แองกลิคัน, , เพรสไบทีเรียน, , และ ขณะที่ศาสนาพราหมณ์-ฮินดู มีศาสนิกร้อยละ 25.6 และศาสนาอิสลาม มีศาสนิกร้อยละ 6.6

นอกจากนี้ยังศาสนาของชนแอฟริกา คือ สปิริตชวลแบปติสต์ และโอริซา ซึ่งถือเป็นศาสนาที่โตเร็วที่สุด ทำนองเดียวกัน ลัทธิอิแวนเจริคัล (พระวรสาร) และลัทธิอื่นๆ ที่ถือว่านอกรีตของศาสนาคริสต์นั้นก็เติบโตขึ้นในประเทศ ทั้งที่ลัทธิดังกล่าวถูกกำหนดว่าไม่ถูกต้องก็ตาม

มีชุมชนศาสนิกในศาสนาบาไฮ ซึ่งเผยแผ่ศาสนาในประเทศ และมีกลุ่มศาสนิกยูดาห์กลุ่มเล็ก ๆ ประมาณ 55-100 คน นอกจากนี้ยังมีกลุ่มที่นับถือศาสนาพุทธ และลัทธิเต๋าในกลุ่มเชื้อสายจีน

อ้างอิง

Government of the Republic of Trinidad and Tobago. . Ttconnect.gov.tt. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-06-15. สืบค้นเมื่อ 2019-03-16.
"Trinidad and Tobago – Languages". Ethnologue.com. สืบค้นเมื่อ 20 May 2018.
(PDF) (Report). Trinidad and Tobago Central Statistical Office. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2019-08-20.
. The Commonwealth. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-03-20. สืบค้นเมื่อ 2019-03-16.
"T&T history & society – Discover Trinidad & Tobago". 22 October 2013.
"History of Tobago: a myTobago visitor guide article". mytobago.info.
(CSO), Central Statistical Office. "T&T at a Glance".
(PDF) (Report). Trinidad and Tobago Central Statistical Office. p. 2. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2019-08-20.
"Report for Selected Countries and Subjects". www.imf.org.
Bridglal, Carla (12 March 2013). . Trinidad Express Newspapers. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 March 2013. สืบค้นเมื่อ 23 December 2013.
Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 December 2020. pp. 343–346. ISBN . สืบค้นเมื่อ 16 December 2020.
"Trouble in paradise". BBC News. May 1, 2002
(PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-03-14. สืบค้นเมื่อ 2012-03-12.
The Baha'is of Trinidad and Tobago
. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-22. สืบค้นเมื่อ 2012-03-12.

บรรณานุกรม

Carmichael, Gertrude (1961). The History of the West Indian Islands of Trinidad and Tobago, 1498–1900. London: Alvin Redman.
Kiely, Ray (1996). The Politics of Labour and Development in Trinidad. Press University of the West Indies. ISBN .
Williams, Eric (1964). History of the People of Trinidad and Tobago. New York: Frederick A. Praeger. LCCN 64-13390.
Ramkissoon, Harold; Kahwa, Ishenkumba A. (2015). "Caricom" (PDF). UNESCO Science Report: towards 2030. Paris: UNESCO. pp. 156–173. ISBN .
Rough Guides (2018). The Rough Guide to Trinidad and Tobago.
บทความนี้รวมข้อความจากงานที่มีเนื้อหาเสรี (free content) ข้อความนำมาจาก UNESCO Science Report: towards 2030, 156–173, Harold Ramkissoon & Ishenkumba A. Kahwa, UNESCO Publishing.

อ่านเพิ่ม

Besson, Gérard & Brereton, Bridget. The Book of Trinidad (2nd edition), Port of Spain: Paria Publishing Co. Ltd., 1992. ISBN
. Views from the Ridge, Port of Spain: Prospect Press, , 2000/2007. ISBN
Lans, Cheryl. Creole Remedies of Trinidad and Tobago. C. Lans, 2001.
Mendes, John. Côté ci Côté là: Trinidad & Tobago Dictionary. , Trinidad, 1986.
Saith, Radhica and Lyndersay, Mark. Why Not a Woman? Port of Spain: Paria Publishing Co. Ltd, 1993. ISBN
. Visitor's Guide to Trinidad & Tobago, London: Macmillan, 1986, ISBN ). 2nd edition as Trinidad and Tobago: An Introduction and Guide, London: Macmillan, 1991. ISBN ).