ซินเป มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า ซิน ฉ่าง (จีน: 辛敞; พินอิน: Xīn Chǎng) ชื่อรอง ไท่ยง (จีน: 泰雍; พินอิน: Tàiyōng) เป็นขุนนางของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นบุตรชายของซินผีและเป็นน้องชายของซินเหียนเอ๋ง
ซินเป (ซิน ฉ่าง) | |
---|---|
辛敞 | |
เสนาบดีกรมรักษาราชวัง (衛尉 เว่ย์เว่ย์) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. ? | |
เจ้าเมืองโห้ลาย (河內太守 เหอเน่ย์ไท่โฉ่ว) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 264 หรือ 265 – ค.ศ. ? | |
กษัตริย์ | โจฮวน |
เสนาธิการทัพ (參軍 ชานจฺวิน) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. ? | |
กษัตริย์ | โจฮอง |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | ก่อน ค.ศ. 191 นคร มณฑลเหอหนาน |
เสียชีวิต | ไม่ทราบ |
บุพการี |
|
ญาติ | ซินเหียนเอ๋ง (พี่สาว) |
อาชีพ | ขุนนาง |
ชื่อรอง | ไท่ยง (泰雍) |
บรรดาศักดิ์ | อิ่งเซียงโหว (潁鄉侯) |
ภูมิหลังครอบครัวและประวัติช่วงต้น
บ้านเกิดของซินเปคือในอำเภอหยางจ๋าย (陽翟縣 หยางจ๋ายเซี่ยน) เมือง (潁川郡 อิ่งชฺวานจฺวิ้น) ซึ่งอยู่บริเวณนคร มณฑลเหอหนานในปัจจุบัน บรรพบุรุษของซินเปแท้จริงแล้วมาจากเมืองหลงเส (隴西郡 หล่งซีจฺวิ้น; อยู่บริเวณนคร มณฑลกานซู่ในปัจจุบัน) แต่ย้านถิ่นฐานมายังเมืองเองฉวนในช่วงศักราชเจี้ยนอู่ (建武; ค.ศ. 25–56) ในรัชสมัยจักรพรรดิฮั่นกองบู๊ช่วงต้นยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก
บิดาของซินเปคือซินผี ผู้รับราชการเป็นขุนนางของขุนศึกโจโฉผู้กุมอำนาจราชสำนักส่วนกลางและคุมองค์พระเจ้าเหี้ยนเต้จักรพรรดิหุ่นเชิดในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก หลังราชวงศ์ฮั่นตะวันออกล่มสลาย ซินผีได้รับราชการต่อมากับรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กและมีตำแหน่งสูงสุดเป็นเสนาบดีกรมรักษาราชวัง (衛尉 เว่ย์เว่ย์) ซินเปมีพี่สาวชื่อซินเหียนเอ๋ง ผู้แต่งงานกับหยาง ตาน (羊耽) เสนาบดีกรมพิธีการ (太常 ไท่ฉาง)
ซินเปสืบทอดบรรดาศักดิ์อิ่งเซียงโหว (潁鄉侯) ของซินผีผู้บิดาหลังซินผีเสียชีวิตเมื่อราวปี ค.ศ. 235
ต้นรัชสมัยจักรพรรดิโจฮอง (ครองราชย์ ค.ศ. 239-254) ช่วงที่โจซองเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ซินเปรับราชการเป็นเสนาธิการทัพ (參軍 ชานจฺวิน) ของโจซอง และพำนักในนครหลวงลกเอี๋ยง
การก่อรัฐประหารของสุมาอี้
ในวันที่ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 249สุมาอี้ก่อการรัฐประหารยึดอำนาจโจซองในนครลกเอี๋ยง เวลานั้นโจซองตามเสด็จจักรพรรดิโจฮองออกจากลกเอี๋ยงไปสุสานโกเบงเหลง (高平陵 เกาผิงหลิง) ส่วนซินเปอยู่ในลกเอี๋ยง สุมาเล่าจี๋ผู้เป็นนายกองพันหรือสุมา (司馬 ซือหม่า) ได้นำกำลังทหารของโจซองที่อยู่ในลกเอี๋ยงเข้าสังหารทหารเฝ้าประตูเพื่อหนีจากลกเอี๋ยง สุมาเล่าจี๋ยังเรียกซินไปให้ไปพบโจซองด้วยกันกับตน ซินเปหวาดกลัวสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงไปปรึกษากับซินเหียนเอ๋งผู้เป็นพี่สาว ซินเหียนเอ๋งเชื่อว่าสุมาอี้ไม่ได้ตั้งใจจะก่อกบฏ เพียงแต่ต้องการโค่นล่มโจซองผู้เป็นเผด็จการเท่านั้น แต่ซินเหียนเอ๋งก็ยังแนะนำซินเปให้ยังปฏิบัติตามหน้าที่ของตนให้ดีเพราะซินเปมีฐานะเป็นเสนาธิการทัพของโจซอง ซินเปฟังคำแนะนำของพี่สาวแล้วจึงติดตามสุมาเล่าจี๋ออกทางประตูนครลกเอี๋ยงไป ต่อมาเมื่อสุมาอี้สั่งประหารชีวิตโจซองและละเว้นโทษให้ซินเป ซินเปจึงพูดว่า "ถ้าเราไม่ปรึกษาพี่สาวเสียก่อน ก็คงทำสิ่งที่ไม่ชอบธรรมไปแล้ว"
การรับราชการในภายหลัง
ในช่วงศักราชเสียนซี (ค.ศ. 264-265) ซินเปมีตำแหน่งเป็นเจ้าเมือง (太守 ไท่โฉ่ว) ของเมืองโห้ลาย (河內 เหอเน่ย์) ท้ายที่สุดได้ขึ้นมามีตำแหน่งสูงสุดที่ตำแหน่งเสนาบดีกรมรักษาราชวัง (衛尉 เว่ย์เว่ย์)
ดูเพิ่ม
หมายเหตุ
- วันที่ซินผีเสียชีวิตไม่มีบันทึกในจดหมายเหตุสามก๊ก เรฟ เดอ เครสพิกนี นักจีนวิทยาชาวออสเตรเลียเขียนว่าซินผีเสียชีวิต "ราวปี ค.ศ. 235"
- วันเจี๋ยอู่ (甲午) ของเดือน 1 ในศักราชเจียผิงปีที่ 1 ตามพระราชประวัติโจฮองในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 4
อ้างอิง
- (辛毗字佐治,潁川陽翟人也。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- (其先建武中,自隴西東遷。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- (其先建武中,自隴西東遷。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- de Crespigny (2007), pp. 896–897.
- (弟敞爲大將軍曹爽參軍。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- (嘉平元年春正月甲午,車駕謁高平陵。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 4.
- (司馬宣王將誅爽,因爽出,閉城門。大將軍司馬魯芝將爽府兵,犯門斬關,出城門赴爽,來呼敞俱去。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- (敞懼,問憲英曰:『天子在外,太傅閉城門,人云將不利國家,於事可得爾乎?』) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- (憲英曰:『天下有不可知,然以吾度之,太傅殆不得不爾!明皇帝臨崩,把太傅臂,以後事付之,此言猶在朝士之耳。且曹爽與太傅俱受寄託之任,而獨專權勢,行以驕奢,於王室不忠,於人道不直,此舉不過以誅曹爽耳。』敞曰:『然則事就乎?』憲英曰:『得無殆就!爽之才非太傅之偶也。』敞曰:『然則敞可以無出乎?』憲英曰:『安可以不出。職守,人之大義也。凡人在難,猶或卹之;爲人執鞭而棄其事,不祥,不可也。且爲人死,爲人任,親昵之職也,從衆而已。』敞遂出。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- (宣王果誅爽。事定之後,敞歎曰:『吾不謀於姊,幾不獲於義。』) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- (子敞嗣,咸熈中爲河內太守。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- (敞字泰雍,官至衞尉。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
บรรณานุกรม
- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
- (648). (จิ้นชู).
- ซือหม่า กวาง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.
- de Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23-220 AD. Leiden: Brill. ISBN .
wikipedia, แบบไทย, วิกิพีเดีย, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม, มือถือ, โทรศัพท์, Android, iOS, Apple, โทรศัพท์โมบิล, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, พีซี, web, เว็บ, คอมพิวเตอร์
sinep michuxinphasacinklangwa sin chang cin 辛敞 phinxin Xin Chǎng chuxrxng ithyng cin 泰雍 phinxin Taiyōng epnkhunnangkhxngrthwuykkinyukhsamkkkhxngcin epnbutrchaykhxngsinphiaelaepnnxngchaykhxngsinehiynexngsinep sin chang 辛敞esnabdikrmrksarachwng 衛尉 ewyewy darngtaaehnng kh s kh s ecaemuxngohlay 河內太守 ehxenyithochw darngtaaehnng kh s 264 hrux 265 264 hrux 265 kh s kstriyochwnesnathikarthph 參軍 chanc win darngtaaehnng kh s kh s kstriyochxngkhxmulswnbukhkhlekidkxn kh s 191 nkhr mnthlehxhnanesiychiwitimthrabbuphkarisinphi bida yatisinehiynexng phisaw xachiphkhunnangchuxrxngithyng 泰雍 brrdaskdixingesiyngohw 潁鄉侯 phumihlngkhrxbkhrwaelaprawtichwngtnbanekidkhxngsinepkhuxinxaephxhyangcay 陽翟縣 hyangcayesiyn emuxng 潁川郡 xingch wanc win sungxyubriewnnkhr mnthlehxhnaninpccubn brrphburuskhxngsinepaethcringaelwmacakemuxnghlnges 隴西郡 hlngsic win xyubriewnnkhr mnthlkansuinpccubn aetyanthinthanmayngemuxngexngchwninchwngskracheciynxu 建武 kh s 25 56 inrchsmyckrphrrdihnkxngbuchwngtnyukhrachwngshntawnxxk bidakhxngsinepkhuxsinphi phurbrachkarepnkhunnangkhxngkhunsukocochphukumxanacrachsankswnklangaelakhumxngkhphraecaehiynetckrphrrdihunechidinchwngplayrachwngshntawnxxk hlngrachwngshntawnxxklmslay sinphiidrbrachkartxmakbrthwuykkinyukhsamkkaelamitaaehnngsungsudepnesnabdikrmrksarachwng 衛尉 ewyewy sinepmiphisawchuxsinehiynexng phuaetngngankbhyang tan 羊耽 esnabdikrmphithikar 太常 ithchang sinepsubthxdbrrdaskdixingesiyngohw 潁鄉侯 khxngsinphiphubidahlngsinphiesiychiwitemuxrawpi kh s 235 tnrchsmyckrphrrdiochxng khrxngrachy kh s 239 254 chwngthiocsxngepnphusaercrachkaraethnphraxngkh sineprbrachkarepnesnathikarthph 參軍 chanc win khxngocsxng aelaphankinnkhrhlwnglkexiyngkarkxrthpraharkhxngsumaxiinwnthi 5 kumphaphnth kh s 249sumaxikxkarrthpraharyudxanacocsxnginnkhrlkexiyng ewlannocsxngtamesdcckrphrrdiochxngxxkcaklkexiyngipsusanokebngehlng 高平陵 ekaphinghling swnsinepxyuinlkexiyng sumaelaciphuepnnaykxngphnhruxsuma 司馬 suxhma idnakalngthharkhxngocsxngthixyuinlkexiyngekhasngharthharefapratuephuxhnicaklkexiyng sumaelaciyngeriyksinipihipphbocsxngdwyknkbtn sinephwadklwsthankarnthiekidkhun imrucathaxyangir cungippruksakbsinehiynexngphuepnphisaw sinehiynexngechuxwasumaxiimidtngiccakxkbt ephiyngaettxngkarokhnlmocsxngphuepnephdckarethann aetsinehiynexngkyngaenanasinepihyngptibtitamhnathikhxngtnihdiephraasinepmithanaepnesnathikarthphkhxngocsxng sinepfngkhaaenanakhxngphisawaelwcungtidtamsumaelacixxkthangpratunkhrlkexiyngip txmaemuxsumaxisngpraharchiwitocsxngaelalaewnothsihsinep sinepcungphudwa thaeraimpruksaphisawesiykxn kkhngthasingthiimchxbthrrmipaelw karrbrachkarinphayhlnginchwngskrachesiynsi kh s 264 265 sinepmitaaehnngepnecaemuxng 太守 ithochw khxngemuxngohlay 河內 ehxeny thaythisudidkhunmamitaaehnngsungsudthitaaehnngesnabdikrmrksarachwng 衛尉 ewyewy duephimraychuxbukhkhlinyukhsamkkhmayehtuwnthisinphiesiychiwitimmibnthukincdhmayehtusamkk erf edx ekhrsphikni nkcinwithyachawxxsetreliyekhiynwasinphiesiychiwit rawpi kh s 235 wneciyxu 甲午 khxngeduxn 1 inskracheciyphingpithi 1 tamphrarachprawtiochxngincdhmayehtusamkk elmthi 4xangxing 辛毗字佐治 潁川陽翟人也 cdhmayehtusamkk elmthi 25 其先建武中 自隴西東遷 cdhmayehtusamkk elmthi 25 其先建武中 自隴西東遷 xrrthathibaycakchux y hwiincdhmayehtusamkk elmthi 25 de Crespigny 2007 pp 896 897 弟敞爲大將軍曹爽參軍 xrrthathibaycakchux y hwiincdhmayehtusamkk elmthi 25 嘉平元年春正月甲午 車駕謁高平陵 cdhmayehtusamkk elmthi 4 司馬宣王將誅爽 因爽出 閉城門 大將軍司馬魯芝將爽府兵 犯門斬關 出城門赴爽 來呼敞俱去 xrrthathibaycakchux y hwiincdhmayehtusamkk elmthi 25 敞懼 問憲英曰 天子在外 太傅閉城門 人云將不利國家 於事可得爾乎 xrrthathibaycakchux y hwiincdhmayehtusamkk elmthi 25 憲英曰 天下有不可知 然以吾度之 太傅殆不得不爾 明皇帝臨崩 把太傅臂 以後事付之 此言猶在朝士之耳 且曹爽與太傅俱受寄託之任 而獨專權勢 行以驕奢 於王室不忠 於人道不直 此舉不過以誅曹爽耳 敞曰 然則事就乎 憲英曰 得無殆就 爽之才非太傅之偶也 敞曰 然則敞可以無出乎 憲英曰 安可以不出 職守 人之大義也 凡人在難 猶或卹之 爲人執鞭而棄其事 不祥 不可也 且爲人死 爲人任 親昵之職也 從衆而已 敞遂出 xrrthathibaycakchux y hwiincdhmayehtusamkk elmthi 25 宣王果誅爽 事定之後 敞歎曰 吾不謀於姊 幾不獲於義 xrrthathibaycakchux y hwiincdhmayehtusamkk elmthi 25 子敞嗣 咸熈中爲河內太守 cdhmayehtusamkk elmthi 25 敞字泰雍 官至衞尉 xrrthathibaycakchux y hwiincdhmayehtusamkk elmthi 25 brrnanukrmtnsiw stwrrsthi 3 cdhmayehtusamkk sankwcux ephy sngcux stwrrsthi 5 xrrthathibaycdhmayehtusamkk sankwcuxcu 648 cinchu suxhma kwang 1084 cuxcuxthngeciyn de Crespigny Rafe 2007 A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23 220 AD Leiden Brill ISBN 9789004156050