ชื่อคนเกาหลี

ชื่อบุคคลเกาหลี ในสมัยมักประกอบด้วยชื่อสกุล ตามด้วย โดยไม่มี เมื่อเขียนชื่อเกาหลีในอักษรฮันกึล จะไม่มีการแบ่งช่องว่างระหว่างชื่อสกุลกับชื่อตัว

ชื่อบุคคลเกาหลีแบบทั่วไป คล้ายกับ "John Doe" ในภาษาอังกฤษ ชื่อข้างบนเขียนด้วยอักษรฮันกึล อักษรฮันจา อักษรละตินในระบบอาร์อาร์

  ชื่อสกุล (홍; Hong)

  ชื่อตัว (길동; Gil-dong)

ชื่อบุคคลเกาหลี
ฮันกึล	이름 / 성명
ฮันจา	이름 / 姓名
อาร์อาร์	ireum / seongmyeong
เอ็มอาร์	irŭm / sŏngmyŏng

ชื่อสกุลเกาหลีส่วนใหญ่ประกอบด้วยพยางค์เดียว แม้ว่าจะมีชื่อสกุลหลายพยางค์อยู่บ้าง (เช่น ) หลังแต่งงานแล้ว ทั้งสองคนจะยังคงใช้ชื่อเต็ม แต่ลูกจะใช้ชื่อสกุลของพ่อ เว้นแต่ตกลงกันเป็นอื่นขณะจดทะเบียนสมรส ในอดีต ชื่อสกุลเคยจัดกลุ่มเป็น (ตระกูลหรือครอบครัวขยาย) แต่ละพน-กวันได้รับการระบุจากสถานที่จำเพาะและบรรพบุรุษฝ่ายพ่อร่วมกัน เช่น มาจากช็อนจู และสืบจาก  [ko]. ใน ค.ศ. 2000 สำมะโนระบุว่ามีทั้งหมด 286 สกุล และแบ่งออกเป็น 4,179 ตระกูล อย่างไรก็ตามชาวเกาหลีใต้เกือบครึ่งหนึ่งใช้ชื่อสกุลที่พบได้ทั่วไปมากที่สุด 3 สกุลแรก (คิม, อี และ)

ชื่อตัวมักมี 2 พยางค์ แม้ว่าจะมีชื่อตัวบางส่วนที่มีหนึ่ง สาม หรือหลายพยางค์ด้วย ส่วน (โดยชื่อจากรุ่นของครอบครัวขยายมีความเกี่ยวข้องในทางใดทางหนึ่ง ส่วนใหญ่มักอยู่ในตัวอักษรเดียวกัน) มักใช้ร่วมกัน แม้ว่าจะไม่ได้รับความนิยมในปัจจุบัน การใช้ชื่อบุคคลจะต้องตามระบบที่เข้มงวด โดยถือเป็นเรื่องหยาบคายที่จะเรียกคนแปลกหน้าหรือคนที่มีสถานะทางสังคมสูงด้วยชื่อบุคคล

การตั้งชื่อเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ครั้งหนึ่งชื่อสกุลสงวนไว้เฉพาะเชื้อพระวงศ์กับชนชั้นสูง แต่ภายหลังกลายเป็นที่ยอมรับในชนชั้นล่าง แม้กระทั่ง ค.ศ. 1910 ชาวเกาหลีมากกว่าครึ่งไม่มีชื่อสกุล ชื่อเกาหลีส่วนใหญ่ก่อนการประดิษฐ์อักษรฮันกึลในคริสต์ศตวรรษที่ 15 เขียนด้วยอักษรจีน (ฮันจา) ในขณะที่หลายชื่อสามารถเขียนในอักษรฮันจาได้ทั้งหมด บางชื่อเขียนได้เฉพาะอักษรฮันกึล (เช่น ) ใน ค.ศ. 2015 ประชากรร้อยละ 7.7 มีชื่อที่เขียนได้เฉพาะอักษรฮันกึลเท่านั้น ในช่วงเกาหลีภายใต้การปกครองของญี่ปุ่นที่เริ่มต้นใน ค.ศ. 1939 ชาวเกาหลีถูกบังคับให้ใช้ชื่อและระบบการตั้งชื่อแบบญี่ปุ่น ก่อนที่ใน ค.ศ. 1946 จึงหันกลับมาใช้แบบเดิม

คำนิยาม

แผนภาพแสดงคำนิยามของชื่อ พร้อมอักษรละตินในระบบอาร์อาร์

ชื่อบุคคลเกาหลีมีชื่อเรียกหลายแบบ สำหรับชื่อเต็มจะใช้คำว่า ซ็องมย็อง (성명; 姓名; seongmyeong) ซึ่งสามารถแยกเป็น ซ็อง (성; 姓; seong) สำหรับชื่อสกุล กับ มย็อง (명; 名; myeong) สำหรับชื่อตัว ศัพท์เกาหลีดั้งเดิมที่ใช้เรียกชื่อเต็มหรือชื่อตัวคือ อีรึม (이름; ireum)

ศัพท์ทางการสำหรับชื่อเต็มคือ ซ็องฮัม (성함; 姓銜; seongham). โดยใช้ในระหว่างการทำธุรกรรมหรือในงานทางการ

ชาวเกาหลีใต้มากกว่าครึ่งหนึ่งใช้ชื่อสกุลที่พบได้ทั่วไป 5 สกุล (อักษรไทยพร้อมอักษรโรมันที่เขียนในรูปแบบต่าง ๆ ในวงเล็บ):

  คิม (Kim, Gim, Ghim)

  อี (Lee, Yi, Rhee, Yie)

  

  

  

อ้างอิง

1. Evason, Nina (2021). "South Korean Culture – Naming". Cultural Atlas. สืบค้นเมื่อ 2023-08-11.
2. Lee, Si-jin (2022-05-05). "Wanju beckons with beautiful nature, traditions". . สืบค้นเมื่อ 2023-07-22.
3. "2000 인구주택총조사 성씨 및 본관 집계결과". 통계청 (ภาษาเกาหลี). . สืบค้นเมื่อ 2017-10-20.^[]
4. "성명". korean.dict.naver.com. สืบค้นเมื่อ 2023-08-11.
5. "성". korean.dict.naver.com. สืบค้นเมื่อ 2023-08-11.
6. "명". korean.dict.naver.com. สืบค้นเมื่อ 2023-08-11.
7. "이름". korean.dict.naver.com. สืบค้นเมื่อ 2023-08-11.
8. "How to Say "What Is Your Name" in Korean – Different ways of asking". 90 Day Korean. 2016-01-13. สืบค้นเมื่อ 2023-08-11.