จังหวัดนอร์ทบราบันต์

นอร์ทบราแบนต์ หรือ โนร์ดบราบันต์ (อังกฤษ: North Brabant; ดัตช์: Noord-Brabant) เป็นจังหวัดในประเทศเนเธอร์แลนด์ ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของประเทศ ทางทิศใต้จรดจังหวัดแอนต์เวิร์ปและจังหวัดลิมบูร์กของประเทศเบลเยียม ทางทิศเหนือจรดแม่น้ำมาส ทางทิศตะวันออกจรดจังหวัดลิมบูร์ก และทางทิศตะวันตกจรดจังหวัดเซลันด์ เมื่อเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2019 มีประชากร 2,562,566 คน โดยเมืองหลวงของจังหวัดคือ เซร์โทเคนบอส (ประชากร 154,205 คน) และมีเมืองใหญ่หลายเมือง ได้แก่ ไอนด์โฮเฟน (ประชากร 231,642 คน) ติลบูร์ค (ประชากร 217,259 คน) และ เบรดา (ประชากร 183,873 คน)

นอร์ทบราบันต์
ของเนเธอร์แลนด์
ธง ตราอาร์ม
เพลง: ไม่มี
ที่ตั้งของจังหวัดนอร์ทบราบันต์ในประเทศเนเธอร์แลนด์
ประเทศ	เนเธอร์แลนด์
การจัดตั้ง	ค.ศ. 1815
เมืองหลัก	เซร์โทเคนบอส
เมืองใหญ่สุด	ไอนด์โฮเฟน
การปกครอง
•
พื้นที่
• พื้นดิน	4,919 ตร.กม. (1,899 ตร.ไมล์)
• พื้นน้ำ	162 ตร.กม. (63 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่
ประชากร  (2006)
• พื้นดิน	2,415,946 คน
• อันดับ
• ความหนาแน่น	490 คน/ตร.กม. (1,300 คน/ตร.ไมล์)
• อันดับความหนาแน่น
รหัส ISO 3166	NL-NB
ศาสนา (2005)	โปรเตสแตนต์ ร้อยละ 6 โรมันคาทอลิก ร้อยละ 57 อิสลาม ร้อยละ 4.5
เว็บไซต์	www.brabant.nl

ประวัติศาสตร์

ประวัติของจังหวัดนอร์ทบราบันต์เริ่มต้นจากการกำเนิดของดัชชีบราบันต์ในสมัยของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ราว ค.ศ. 1183 โดยพัฒนามาจากดินแดนของขุนนางแห่งบราบันต์ ก่อนจะตกเป็นส่วนหนึ่งของเบอร์กันดีเมื่อ ค.ศ. 1430 และของราชวงศ์ฮาพส์บวร์คเมื่อปี ค.ศ. 1482 ผ่านการสืบทอดราชบัลลังก์

เมื่อมีการปฏิวัติของชาวดัตช์ต่อการปกครองของสเปนโดยมีจุดเริ่มต้นจุดหนึ่งมาจากความแตกต่างของนิกายทางคริสต์ศาสนาของผู้ปกครองและประชาชน ชาวดัตช์ได้รวมตัวกันสถาปนาสาธารณรัฐดัตช์ ชุมชนบางส่วนของจังหวัดนอร์ทบราบันต์หันมาร่วมมือกับสาธารณรัฐที่ยึดนิกายโปรเตสแตนท์เป็นหลัก และบางส่วนที่มักเป็นชาวคาทอลิกยังร่วมมือกับสเปน ทั้งสองฝ่ายทำการสู้รบกันยาวนานถึง 80 ปีในสงครามอิสรภาพของเนเธอร์แลนด์ พื้นที่จังหวัดนอร์ทบราบันต์เป็นสมรภูมิรบอย่างดุเดือด จนถึงปี ค.ศ. 1648 ที่สเปนรับรองเอกราชของเนเธอร์แลนด์อย่างเป็นทางการในสนธิสัญญาสันติภาพเวสต์ฟาเลีย

ผลจากการลงนามในสนธิสัญญา ส่วนเหนือของดัชชีบราบันต์(จังหวัดนอร์ทบราบันต์ในปัจจุบัน)ตกเป็นของสาธารณรัฐดัตช์ และส่วนใต้ยังอยู่ภายใต้การปกครองของสเปน แต่ดินแดนส่วนนี้ไม่ได้รับสถานะเป็นจังหวัด กล่าวคือ อยู่ภายใต้อธิปไตยของเนเธอร์แลนด์ แต่ไม่มีสิทธิปกครองตนเองแบบจังหวัดอื่นๆ นอกจากนี้ ชาวคาทอลิกในนอร์ทบราบันต์ยังยืนยันที่จะนับถือนิกายเดิมต่อไป ไม่เปลี่ยนเป็นโปรเตสแตนท์ตามคนส่วนใหญ่ของประเทศ ทำให้บางครั้ง ดินแดนนี้ได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างไปจากจังหวัดอื่น มีการเก็บภาษีที่สูง และไม่มีส่วนร่วมในการปกครองเท่าไหร่นัก มักใช้เป็นรัฐกันชนกับอาณาจักรอื่นทางใต้

ต่อมา กองทัพสาธารณรัฐฝรั่งเศสบุกยึดเนเธอร์แลนด์ในปี ค.ศ. 1796 และสถาปนาเป็นสาธารณรัฐปัตตาเวีย ดินแดนบราบันต์เหนือถูกเปลี่ยนเป็นจังหวัดบาตาฟส์บราบันต์ของสาธารณรัฐ แต่ถูกเปลี่ยนอีกครั้งเมื่อมีการผนวกเนเธอร์แลนด์เข้ากับจักรวรรดิฝรั่งเศส บราบันต์ถูกแบ่งเป็นจังหวัด เดอเนเตส (ปัจจุบันคือมณฑลแอนต์เวิร์ป) และไดล์ ในระบบการปกครองแบบจังหวัดของฝรั่งเศส

เมื่อปี ค.ศ. 1815 หลังจักรพรรดินโปเลียนแพ้สงคราม ที่ประชุมใหญ่แห่งเวียนนามีมติให้เบลเยียมและเนเธอร์แลนด์รวมเป็นประเทศเดียวกันอีกครั้งในชื่อสหราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ จึงได้มีการตั้งจังหวัดนอร์ทบราบันต์ขึ้นอย่างเป็นทางการ เพื่อแยกกับจังหวัดเซาท์บราบันต์ ซึ่งปัจจุบันอยู่ในเบลเยียม อย่างไรก็ตาม เบลเยียมได้ประกาศเอกราชในปี ค.ศ. 1830 ทำให้มีเพียงจังหวัดนอร์ทบราบันต์ที่ยังอยู่กับเนเธอร์แลนด์ หลังจากนั้น จังหวัดได้เริ่มมีอุตสาหกรรมใหญ่เกิดขึ้นมากมาย และพลิกโฉมเศรษฐกิจและวัฒนธรรมของดินแดนส่วนใต้ของเนเธอร์แลนด์ไปอย่างมาก

ภูมิศาสตร์

นอร์ทบราบันต์มีความหนาแน่นของประชากร 501 คนต่อตารางกิโลเมตร โดยมีเมืองเศรษฐกิจเรียงตัวคล้ายรูปว่าว ได้แก่ เซร์โทเคนบอส ไอนด์โฮเฟน ติลบูร์ค และเบรดา พื้นที่ส่วนใหญ่ของข้างราบเรียบและอยู่เหนือระดับน้ำทะเลเล็กน้อย แม้ประชากรส่วนใหญ่จะอยู่ในเมืองใหญ่ แต่ก็มีหมู่บ้านขนาดเล็กกระจัดกระจายอยู่เป็นจำนวนมาก ตามพื้นที่เกษตรกรรม

จังหวัดนอร์ทบราบันต์แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 62 เทศบาลซึ่งสามารถแบ่งเป็น 4 กลุ่มใหญ่ๆ (COROP) ได้ดังนี้

• กลุ่มนอร์ทบราบันต์ตะวันตก: เบร์เกินโอปโซม, เบรดา, ดริมเมอเลิน, เอทเทิน-เลอร์, เกร์เทราเดินแบร์ก, ฮาลเดอร์แบร์ก, มูร์ไดค์, โอสเตอร์ฮูต, โรเซนดาล, รุคเพน, สเตนแบร์เกิน, วุนสเดรชท์, ซุนเดิร์ท
• กลุ่มนอร์ทบราบันต์กลาง: อัลเพน-คาม, อัลเทนา, บาร์ล-นัสเซา, โดงเงิน, กิลเซอเอ็นไรเยิน, โกร์เลอ, ฮิลฟาเรินเบค, โลนโอปซานด์, โอยสเตอร์ไวค์, ติลบูร์ค, วาลไวค์
• กลุ่มนอร์ทบราบันต์ตะวันออกเฉียงเหนือ: เบิร์นเฮเซอ, บูเกิล, โบกซ์เมร์, โบกซ์เทิล, เคาค์, กราฟ, ฮาเริน, เซร์โทเคนบอส, เฮยส์เดิน, ลันเดร็ด, เมเยไรสตัด, มิลเอ็นซินท์ฮูเบิร์ต, โอส, ซินต์อินโทนิส, ซินต์มิเคลเกสเทิล, อูเดิน, ฟืคท์
• กลุ่มนอร์ทบราบันต์ตะวันออกเฉียงใต้: อาสเทิน, เบร์เคอไอค์, เบสท์, บลาเดล, คราเนินโดงค์, เดิร์น, เอร์เซิล, ไอนด์โฮเฟน, เกลโดรป-เมียร์โล, เกเมร์ท-บาเกิล, เฮซ-เลนเดอ, เฮลมอนด์, ลาร์เบก, นูเนิน, โอยร์สโคท, เรอเซิล-เดอ เมียร์ดิน, โซเมเริน, โซนเอ็นเบริกเกล, ฟานเคินสวาร์ด, เฟลด์โฮเฟน, วาลเรอ

แผนที่เทศบาล จังหวัดนอร์ทบราบันต์ (ค.ศ. 2015)

เศรษฐกิจ

การจ้างงานของนอร์ทบราบันต์อยู่ที่ภาคการเกษตร อุตสาหกรรม และการบริการเป็นหลัก โดยสินค้าเกษตรหลักได้แก่ ข้าวโพดหวาน ข้าวสาลี น้ำตาล และต้นบีท และมีฟาร์มปศุสัตว์สำหรับโคและสุกร ส่วนภาคอุตสาหกรรมมีการผลิตรถยนต์ สินค้าอิเล็กทรอนิกส์ สิ่งทอ และรองเท้า นอกจากนี้ การท่องเที่ยวในจังหวัดได้รับความนิยมมากขึ้น โดยมีสวนสนุกเอฟเทลลิงเป็นจุดดึงดูดนักท่องเที่ยว

วัฒนธรรม

อาหาร

อาหารของชาวดัตช์ในแดนใต้ที่โดดเด่นอยู่ที่จังหวัดนอร์ทบราบันต์และลิมบูร์ก โดยได้รับอิทธิพลมาจากเบอร์กันดีที่ปกครองดินแดนแถบนี้ในยุคกลาง จุดเด่นคือของหวาน ซุป สตูว์ และผัก จังหวัดนี้เป็นจังหวัดที่มีการพัฒนาวิธีการประกอบอาหารอย่างสูง นิยมเสิร์ฟสเต็กเนื้อสเต๊กเซอร์ลอยด์ ฟิลเลต์ และเท็นเดอร์ลอยด์ ซึ่งกลายมาเป็นอาหารจานหลักของอาหารดัตช์แบบดั้งเดิม รับประทานคู่กับซอสและมั่นฝรั่งหลากหลายชนิด นอกจากนี้ สตูว์เนื้อและหัวหอมก็ยังเป็นอาหารขึ้นชื่อที่ใช้เวลาเตรียมนาน ส่วนของหวานมักจะใช้ครีม คัสตาร์ท และผลไม้เป็นส่วนประกอบมาก

กีฬา

นอร์ทบราบันต์มีสโมสรฟุตบอลอาชีพมากถึง 8 สโมสร โดยมีเปเอสเฟ วิลเลิมทเว และแอร์กาเซวาลไวค์ ที่แข่งขันในลีกสูงสุด(เอเรดีวีซี) และอีก 5 สโมสรที่เล่นในดิวิชันล่าง เปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟน เป็นสโมสรที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในจังหวัด เป็นหนึ่งในสามสโมสรที่ใหญ่ที่สุดในเนเธอร์แลนด์

อ้างอิง

1. "CBS Statline". opendata.cbs.nl.
2. "CBS Statline". opendata.cbs.nl.
3.  Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Brabant (duchy)" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์.