กาล ม นต นกลาง หร อ กาล ม นต นเตองะฮ อ นโดน เซ ย Kalimantan Tengah เป นจ งหว ดในประเทศอ นโดน เซ ย เป นหน งในห าจ งหว ดท

กาลีมันตันกลาง หรือ กาลีมันตันเตองะฮ์ (อินโดนีเซีย: Kalimantan Tengah) เป็นจังหวัดในประเทศอินโดนีเซีย เป็นหนึ่งในห้าจังหวัดที่ตั้งอยู่ในกาลีมันตันที่เป็นส่วนหนึ่งของเกาะบอร์เนียวในส่วนอินโดนีเซีย เมืองหลักของจังหวัดคือปาลังการายา และใน ค.ศ. 2010 มีประชากรมากกว่า 2.2 ล้านคน ขณะที่การประเมินอย่างเป็นทางการ (เดือนมกราคม 2014) มีประชากร 2,368,654 คน

จังหวัดกาลีมันตันกลาง Provinsi Kalimantan Tengah (อินโดนีเซีย)
จังหวัด

ธง ตรา
คำขวัญ: Isen Mulang () (Never Retreat)
ที่ตั้งจังหวัดกาลีมันตันกลางในประเทศอินโดนีเซีย
พิกัด: 2°13′S 113°55′E / 2.217°S 113.917°E / -2.217; 113.917
ประเทศ	อินโดนีเซีย
	ปาลังการายา
การปกครอง
• ผู้ว่าการ	ซูกียันโต ซาบรัน
• รองผู้ว่าการ	ซาอิด อิซมาอิล
พื้นที่
• ทั้งหมด	153,564.5 ตร.กม. (59,291.6 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	อันดับ 2
ประชากร (2014)
• ทั้งหมด	2,368,654 คน
• ความหนาแน่น	15 คน/ตร.กม. (40 คน/ตร.ไมล์)
Demographics
• Ethnic groups	46.2% ชาวไดยัก 21.67% ชาวชวา 21.03% 3.96% 1.93% 1.29% ชาวซุนดา 0.77% 0.56% 0.38% 0.33% ชาวบาหลี 1.44% อื่น ๆ
• ศาสนา (2017)	70.08% อิสลาม 16.40% โปรเตสแตนต์ 8.09% ฮินดู/กาฮารีงัน 4.56% คาทอลิก 0.65% พุทธ 0.1% other
• ภาษา	อินโดนีเซีย (ทางการ) มลายู บูกิซ จีน (แคะและแต้จิ๋ว)
เขตเวลา	()
ทะเบียนพาหนะ
HDI	0.677 (Medium)
HDI rank	(2014)
เว็บไซต์	www.kalteng.go.id

อัตราการเจริญเติบโตของประชากรเกือบร้อยละ 3.0 ต่อปี ระหว่าง ค.ศ. 1990 ถึง 2000 เป็นหนึ่งในจังหวัดที่อัตราการเจริญเติบโตสูงสุดในอินโดนีเซีย ในทศวรรษต่อมาถึง ค.ศ. 2010 อัตราการเจริญเติบโตประชากรลดลงเหลือราวร้อยละ 1.8 แต่ก็ยังมากกว่าจังหวัดอื่นในภูมิภาคเดียวกัน จังหวัดกาลีมันตันกลางมีชาวดายักซึ่งเป็นชนเผ่าพื้นเมืองบนเกาะบอร์เนียวอาศัยอยู่มาก

หน่วยการบริหาร

พื้นที่จังหวัดกาลีมันตันกลางแบ่งออกเป็น 13 อำเภอหรือกาบูปาเต็น 1 นครหรือโกตา และ 136 ตำบลหรือเกอจามาตัน

อำเภอ

(Kabupaten Katingan)
(Kabupaten Kapuas)
(Kabupaten Gunung Mas)
(Kabupaten Kotawaringin Barat)
(Kabupaten Kotawaringin Timur)
(Kabupaten Sukamara)
(Kabupaten Seruyan)
(Kabupaten Barito Timur)
(Kabupaten Barito Selatan)
(Kabupaten Barito Utara)
(Kabupaten Pulang Pisau)
(Kabupaten Murung Raya)
(Kabupaten Lamandau)

นคร

ปาลังการายา (Palangkaraya; เมืองหลัก)

อ้างอิง

(อินโดนีเซีย) Central Bureau of Statistics: Census 2010 พฤศจิกายน 13, 2010 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, retrieved 17 January 2011.
Indonesia's Population: Ethnicity and Religion in a Changing Political Landscape. Institute of Southeast Asian Studies. 2003.
Aris Ananta; Evi Nurvidya Arifin; M. Sairi Hasbullah; Nur Budi Handayani; dan Agus Pramono (2015). Demography of Indonesia’s Ethnicity. Institute of Southeast Asian Studies dan BPS – Statistics Indonesia.
"Provinsi Kalimantan Tengah Dalam Angka 2018". BPS Kalimantan Tengah. สืบค้นเมื่อ 13 September 2018.
Statistik Indonesia 2021 (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. 2021-02-26. pp. 45–47. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.
"Peraturan Kepala Badan Pusat Statistik Nomor 120 Tahun 2020 Tentang Klasifikasi Desa Perkotaan dan Perdesaan di Indonesia Tahun 2020" (PDF) (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.

[bps2010-1] (อินโดนีเซีย) Central Bureau of Statistics: Census 2010 พฤศจิกายน 13, 2010 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, retrieved 17 January 2011.

[2] Indonesia's Population: Ethnicity and Religion in a Changing Political Landscape. Institute of Southeast Asian Studies. 2003.

[sensusSuku2010-3] Aris Ananta; Evi Nurvidya Arifin; M. Sairi Hasbullah; Nur Budi Handayani; dan Agus Pramono (2015). Demography of Indonesia’s Ethnicity. Institute of Southeast Asian Studies dan BPS – Statistics Indonesia.

[KalTeng-4] "Provinsi Kalimantan Tengah Dalam Angka 2018". BPS Kalimantan Tengah. สืบค้นเมื่อ 13 September 2018.

[5] Statistik Indonesia 2021 (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. 2021-02-26. pp. 45–47. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.

[6] "Peraturan Kepala Badan Pusat Statistik Nomor 120 Tahun 2020 Tentang Klasifikasi Desa Perkotaan dan Perdesaan di Indonesia Tahun 2020" (PDF) (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.