การลงประชามติแยกเป็นเอกราช

การลงประชามติแยกเป็นเอกราช (อังกฤษ: Independence referendum) คือ การลงประชามติประเภทหนึ่งซึ่งพลเมืองในดินแดนหนึ่งตัดสินว่าดินแดนนั้นควรเป็นประเทศเอกราชใหม่หรือไม่

การลงประชามติเอกราชติมอร์ตะวันออก ในปี 1999

การลงประชามติแยกซูดานใต้เป็นเอกราช ในปี 2011

ขั้นตอน

การเจรจาต่อรอง

ควันหลง

การลงประชามติในอดีต

รัฐที่เสนอ	ปี	เสนอเป็นเอกราชจาก	ฝ่ายข้างมาก	เอกราช	การรับรอง	หมายเหตุ
ชิลี		สเปน	ใช่	ใช่	ไม่	เพียงฝ่ายเดียว
ไลบีเรีย			ใช่	ใช่	ใช่
			ใช่	ใช่	ใช่
นอร์เวย์		สวีเดน–นอร์เวย์	ใช่	ใช่	ใช่
		เดนมาร์ก	ใช่	ใช่	ใช่
รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย		ออสเตรเลีย	ใช่	ไม่	ไม่
กัมพูชา	1945	ฝรั่งเศส	ใช่	ใช่	ใช่
มองโกเลีย		จีน	ใช่	ใช่	ใช่	เดิมทีสาธารณรัฐจีนให้การรับรอง แต่ภายหลังถอดถอนใน ค.ศ. 1953 สาธารณรัฐประชาชนจีนให้การรับรอง
หมู่เกาะแฟโร		เดนมาร์ก	ใช่	ไม่	ไม่	ทางเดนมาร์กประกาศให้เป็นโมฆะ
นิวฟันด์แลนด์		สหราชอาณาจักร	ไม่	ไม่	ใช่	รวมเข้ากับแคนาดา
รัฐนากาแลนด์		อินเดีย	ใช่	ไม่	ไม่	รัฐบาลอินเดียไม่รับรอง
		ฝรั่งเศส	ไม่	ไม่	ใช่	รวมเข้ากับประเทศเยอรมนีตะวันตก
แคเมอรูน			ไม่	ไม่	ใช่	การลงประชามติตามรัฐธรรมนูญฝรั่งเศส การไม่ลงคะแนนเสียงจะนำสู่การเป็นเอกราช
สาธารณรัฐแอฟริกากลาง			ไม่	ไม่	ใช่
ชาด			ไม่	ไม่	ใช่
คอโมโรส			ไม่	ไม่	ใช่
สาธารณรัฐคองโก			ไม่	ไม่	ใช่
ดาโฮมีย์			ไม่	ไม่	ใช่
จิบูตี			ไม่	ไม่	ใช่
เฟรนช์พอลินีเชีย			ไม่	ไม่	ใช่
กาบอง			ไม่	ไม่	ใช่
กินี			ใช่	ใช่	ใช่
โกตดิวัวร์			ไม่	ไม่	ใช่
มาดากัสการ์			ไม่	ไม่	ใช่
มาลี			ไม่	ไม่	ใช่
มอริเตเนีย			ไม่	ไม่	ใช่
นิวแคลิโดเนีย			ไม่	ไม่	ใช่
ไนเจอร์			ไม่	ไม่	ใช่
แซ็งปีแยร์และมีเกอลง			ไม่	ไม่	ใช่
เซเนกัล			ไม่	ไม่	ใช่
อัปเปอร์วอลตา			ไม่	ไม่	ใช่
ซามัว		นิวซีแลนด์	ใช่	ใช่	ใช่
แอลจีเรีย		ฝรั่งเศส	ใช่	ใช่	ใช่
		สหราชอาณาจักร	ใช่	ใช่	ใช่
โรดีเชีย			ใช่	โดยพฤตินัย	ไม่	เพียงฝ่ายเดียว
จิบูตี		ฝรั่งเศส	ไม่	ไม่	ใช่
ปวยร์โตรีโก		สหรัฐ	ไม่	ไม่	ใช่
		อินโดนีเซีย	ไม่	ไม่	ใช่
หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา		สหรัฐ	ไม่	ไม่	ใช่
บาห์เรน		สหราชอาณาจักร	ใช่	ใช่	ใช่
นีวเว		นิวซีแลนด์	ส่วนใหญ่โหวตยอมรับ	ได้รับสถานะรัฐพึ่งพิง	ใช่	กลางเป็นของนิวซีแลนด์
คอโมโรส		ฝรั่งเศส	ใช่	ใช่	ใช่	มายอตยังคงอยู่กับฝรั่งเศส
		สหรัฐ	ไม่	ไม่	ใช่
กวม			ไม่	ไม่	ใช่
อารูบา		เนเธอร์แลนด์	ใช่	ไม่	ใช่	ยกเลิกแผนเอกราชใน ค.ศ. 1994
จิบูตี		ฝรั่งเศส	ใช่	ใช่	ใช่
เนวิส			ใช่	ไม่	ไม่	การทำประชามติการเป็นเอกราชจากเซนต์คริสโตเฟอร์-เนวิส-แองกวิลลาและได้รับสถานะคราวน์โคโลนีในจักรวรรดิบริติชอย่างไม่เป็นทางการ รัฐบาลกลางไม่รับรอง
รัฐเกแบ็ก		แคนาดา	ไม่	ไม่	ใช่
		แอฟริกาใต้	ใช่	โดยพฤตินัย	Partial	แอฟริกาใต้ให้การรับรอง แต่นานาชาติไม่รับรอง
กวม		สหรัฐ	ไม่	ไม่	ใช่
ไมโครนีเชีย			ใช่	ใช่	ใช่	กลายเป็นรัฐพึ่งพิงของสหรัฐ
หมู่เกาะมาร์แชลล์			ไม่	ไม่	ใช่
ปาเลา			ไม่	ไม่	ใช่	กลายเป็นรัฐพึ่งพิงของสหรัฐ
			ไม่	ไม่	ใช่
หมู่เกาะโคโคส		ออสเตรเลีย	ไม่	ไม่	ใช่
หมู่เกาะฟอล์กแลนด์		สหราชอาณาจักร	ไม่	ไม่	ใช่
นิวแคลิโดเนีย		ฝรั่งเศส	ไม่	ไม่	ใช่
สโลวีเนีย		ยูโกสลาเวีย	ใช่	ใช่	ใช่	ประกาศเอกราชเพียงฝ่ายเดียว
อาร์มีเนีย		สหภาพโซเวียต	ใช่	ใช่	ใช่
อาเซอร์ไบจาน			ใช่	ใช่	ใช่
โครเอเชีย		ยูโกสลาเวีย	ใช่	ใช่	ใช่	ประกาศเอกราชเพียงฝ่ายเดียว
เอสโตเนีย		สหภาพโซเวียต	ใช่	ใช่	ใช่
จอร์เจีย			ใช่	ใช่	ใช่
		ยูโกสลาเวีย	ใช่	ไม่	ไม่	ประเทศแอลเบเนียเป็นประเทศเดียวที่ให้การรับรอง
ลัตเวีย		สหภาพโซเวียต	ใช่	ใช่	ใช่
ลิทัวเนีย			ใช่	ใช่	ใช่
มาซิโดเนียเหนือ		ยูโกสลาเวีย	ใช่	ใช่	ใช่
นากอร์โน-คาราบัค		สหภาพโซเวียต	ใช่	โดยพฤตินัย	ไม่	ประกาศเอกราชเพียงฝ่ายเดียว
ยูเครน			ใช่	ใช่	ใช่
ทรานส์นีสเตรีย			ใช่	โดยพฤตินัย	ไม่	ประกาศเอกราชเพียงฝ่ายเดียว
			ใช่	โดยพฤตินัย	ไม่	แยกจากมอลโดวาเป็นฝ่ายเดียว ภายหลังรวมประเทศใน ค.ศ. 1995
เติร์กเมนิสถาน			ใช่	ใช่	ใช่
อุซเบกิสถาน			ใช่	ใช่	ใช่
บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา		ยูโกสลาเวีย	ใช่	ใช่	ใช่	ประกาศเอกราชเพียงฝ่ายเดียว
มอนเตเนโกร			ไม่	ไม่	ใช่	มอนเตเนโกรแยกออกจากประเทศเซอร์เบียและมอนเตเนโกรใน ค.ศ. 2006
เซาท์ออสซีเชีย		จอร์เจีย	ใช่	โดยพฤตินัย	ไม่	ประกาศเอกราชเพียงฝ่ายเดียว
สาธารณรัฐตาตาร์สตาน		รัสเซีย	ใช่	ใช่	ไม่	รวมเข้ากับรัสเซียใน ค.ศ. 1994
เอริเทรีย		เอธิโอเปีย	ใช่	ใช่	ใช่
หมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐ		สหรัฐ	ไม่	ไม่	ใช่
ปวยร์โตรีโก			ไม่	ไม่	ใช่
กูราเซา		เนเธอร์แลนด์	ไม่	ไม่	ใช่
โบแนเรอ			ไม่	ไม่	ใช่
ซินต์มาร์เติน			ไม่	ไม่	ใช่
ซาบา			ไม่	ไม่	ใช่
ซินต์เอิสตาซียึส			ไม่	ไม่	ใช่
เบอร์มิวดา		สหราชอาณาจักร	ไม่	ไม่	ใช่
รัฐเกแบ็ก		แคนาดา	ไม่	ไม่	ใช่
		อิตาลี	ใช่	ไม่	ไม่	ถือเป็นประเทศจำลอง
		คอโมโรส	ใช่	โดยพฤตินัย	ไม่	รวมเข้ากับคอโมโรสใน ค.ศ. 2001
เนวิส		เซนต์คิตส์และเนวิส	ใช่	ไม่	ใช่	ต้องการจำนวนผู้เลือกเป็นเอกราช 2 ใน 3
ปวยร์โตรีโก		สหรัฐ	ไม่	ไม่	ใช่
ติมอร์-เลสเต	1999	อินโดนีเซีย	ใช่	ใช่	ใช่
ซินต์มาร์เติน		เนเธอร์แลนด์	ไม่	ไม่	ใช่
โซมาลีแลนด์		โซมาเลีย	ใช่	โดยพฤตินัย	ไม่
โบแนเรอ		เนเธอร์แลนด์	ไม่	ไม่	ใช่
ซาบา			ไม่	ไม่	ใช่
เคอร์ดิสถานอิรัก		อิรัก	ใช่	ไม่	ไม่
กูราเซา		เนเธอร์แลนด์	ไม่	ไม่	ใช่
ซินต์เอิสตาซียึส			ไม่	ไม่	ใช่
มอนเตเนโกร	2006	เซอร์เบียและมอนเตเนโกร	ใช่	ใช่	ใช่
เซาท์ออสซีเชีย		จอร์เจีย	ใช่	โดยพฤตินัย	ไม่
ทรานส์นีสเตรีย		มอลโดวา	ใช่	โดยพฤตินัย	ไม่
โตเกเลา		นิวซีแลนด์	ส่วนใหญ่โหวตยอมรับ แต่ไม่ถึงจำนวนขั้นต่ำ	ไม่ได้รับสถานะพึ่งพิง	ใช่	การลงประชามติมีขึ้นว่า โตเกเลาควรเป็นรัฐพึ่งพิงของนิวซีแลนด์หรือไม่ ต้องการผลโหวตยอมรับส่วนใหญ่ในอัตรา 2 ใน 3
			ส่วนใหญ่โหวตยอมรับ แต่ไม่ถึงจำนวนขั้นต่ำ	ไม่ได้รับสถานะพึ่งพิง	ใช่
ทมิฬอีฬัม		ศรีลังกา	ใช่	ไม่	ไม่	การลงประชามติอย่างไม่เป็นทางการ รัฐบาลศรีลังกาไม่ให้การรับรอง
ซูดานใต้	2011	ซูดาน	ใช่	ใช่	ใช่
ปวยร์โตรีโก		สหรัฐ	ไม่	ไม่	ใช่
ดอแนตสก์		ยูเครน	ใช่	โดยพฤตินัย	ไม่	ประกาศเอกราชเพียงฝ่ายเดียว
ลูฮันสก์			ใช่	โดยพฤตินัย	ไม่	ประกาศเอกราชเพียงฝ่ายเดียว
แคว้นเวเนโต		อิตาลี	ใช่	ไม่	ไม่	การลงประชามติอย่างไม่เป็นทางการ รัฐบาลอิตาลีไม่ให้การรับรอง
สกอตแลนด์	2014	สหราชอาณาจักร	ไม่	ไม่	ใช่
แคว้นกาตาลุญญา		สเปน	ใช่	ไม่	ไม่
ซินต์เอิสตาซียึส	2014	เนเธอร์แลนด์	ไม่	ไม่	ใช่
		บราซิล	ใช่	ไม่	ไม่	การลงประชามติอย่างไม่เป็นทางการ รัฐบาลบราซิลไม่ให้การรับรอง
ปวยร์โตรีโก		สหรัฐ	ไม่	ไม่	ใช่
เคอร์ดิสถานอิรัก		อิรัก	ใช่	ไม่	ไม่	การจัดประชามติจัดขั้นใน
แคว้นกาตาลุญญา	2017	สเปน	ใช่	ไม่	ไม่	เพียงฝ่ายเดียว รัฐบาลสเปนประกาศให้เป็นโมฆะ
		บราซิล	ใช่	ไม่	ไม่	การลงประชามติอย่างไม่เป็นทางการ รัฐบาลบราซิลไม่ให้การรับรอง
นิวแคลิโดเนีย		ฝรั่งเศส	ไม่	ไม่	ใช่
บูเกนวิลล์	2019	ปาปัวนิวกินี	ใช่	ขึ้นอยู่กับการเจรจา	ใช่	การลงคะแนนแบบไม่ผูกมัด ความเป็นเอกราชขึ้นอยู่กับรัฐสภาปาปัวนิวกินี
นิวแคลิโดเนีย	2020	ฝรั่งเศส	ไม่	ไม่	ใช่
			ไม่	ไม่	ใช่	คว่ำบาตรโดยพรรคที่สนับสนุนเอกราช

ดูเพิ่ม

• การลงประชามติ

อ้างอิง

1. Walling, A. Wati; Agrawal, Ankush; Phom, B. Henshet (1 January 2018). Democracy In Nagaland: Tribes, Traditions, and Tensions (ภาษาอังกฤษ). Highlander Press. ISBN .
2. Marcin Kosienkowski (2017) The Gagauz Republic: An Autonomism-Driven De Facto State The Soviet and Post-Soviet Review, volume 44, no. 3, pp292–313
3. Roth, Christopher F. (March 2015). Let's Split! A Complete Guide to Separatist Movements and Aspirant Nations, from Abkhazia to Zanzibar (PDF). Litwin Books, LLC. p. 90. In 1995, Giorgio held a referendum, with Seborgans opting for independence 304-4.
4. South Sudan backs independence – results
5. "In eastern Ukraine, polls close amid allegations of double-voting - CNN.com". CNN. 11 May 2014. สืบค้นเมื่อ 30 September 2014.
6. "Russia Praises Ukraine's Autonomy Law for Rebel Areas". WSJ. 17 September 2014. สืบค้นเมื่อ 30 September 2014.
7. "Iraqi Kurds offer to 'freeze' independence referendum result". BBC. 25 October 2017. สืบค้นเมื่อ 27 October 2017.
8. Catalonia independence: Spain takes charge of Catalan government BBC News, 28 October 2017
9. Suspendida la declaración de independencia de Cataluña (ในภาษาสเปน)
10. Lyons, Kate (2019-12-10). "Bougainville referendum: region votes overwhelmingly for independence from Papua New Guinea". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 2019-12-11.
11. "Bougainville referendum not binding - PM". Radio New Zealand (ภาษาอังกฤษ). 2019-03-11. สืบค้นเมื่อ 2019-03-18.
12. Mckenna, Kylie; Ariku, Emelda (19 November 2021). "Bougainville independence: recalling promises of international help". The Interpreter. สืบค้นเมื่อ 3 December 2021.{{}}: CS1 maint: url-status ()
13. Sartre, Julien; Doherty, Ben (4 October 2020). "New Caledonia rejects independence from France for second time". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 4 October 2020.
14. "New Caledonia pro-independence parties reject referendum result". Al Jazeera. 13 December 2021. สืบค้นเมื่อ 14 December 2021.