ปืนกลมือเอ็ม3

เอ็ม 3 เป็นปืนกลมือสัญชาติอเมริกันขนาด .45-คาลิเบอร์ที่ถูกใช้งานในกองทัพสหรัฐ เมื่อวันที่ 12 ธันวาคม ค.ศ. 1942 ในฐานะที่เป็นปืนกลมือสหรัฐอเมริกา เคล. .45 เอ็ม 3 เอ็ม 3 นั้นเป็นลำกล้องเดียวกันกับลูกกระสุน .45 เอซีพีที่ยิงด้วยปืนกลมือทอมป์สัน แต่การผลิตมีราคาถูกกว่าและน้ำหนักเบากว่า แม้ว่า, จะตรงกันข้ามกับความเชื่อที่นิยมกัน แต่มีความแม่นยำได้น้อย ตำนานนี้เกิดขึ้นมาจากภาพยนตร์การฝึกซ้อมของกองทัพสหรัฐที่แสดงให้เห็นว่า เอ็ม 3 มีความแม่นยำมากกว่าความเป็นจริง เอ็ม 3 มักจะถูกเรียกกันโดยทั่วไปว่า "ปืนจาระบี"(Grease Gun) หรือ "the Greaser" เนื่องจากจะมีความคล้ายคลึงกับเครื่องมือช่าง

ปืนกลมือ, เคล. .45, เอ็ม3
World War II-era Guide Lamp M3 submachine gun with 30-round magazine and other accessories. The Buffalo Arms bolt in this original M3 is dated January 1944.
ชนิด	ปืนกลมือ
แหล่งกำเนิด	สหรัฐอเมริกา
บทบาท
ประจำการ	1943–present
ผู้ใช้งาน	See Users
สงคราม	สงครามโลกครั้งที่สอง สงครามกลางเมืองจีน สงครามกลางเมืองกรีซ สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง สงครามเกาหลี การปฏิวัติคิวบา สงครามแอลจีเรีย การบุกครองอ่าวหมู สงครามเวียดนาม The Troubles สงครามกลางเมืองลาว สงครามจีน-อินเดีย สงครามกลางเมืองกัมพูชา สงครามกัมพูชา–เวียดนาม สงครามจีน–เวียดนาม สงครามฟอล์กแลนด์ สงครามโซเวียต–อัฟกานิสถาน สงครามอิรัก–อิหร่าน สงครามคอซอวอ สงครามในอัฟกานิสถาน สงครามอิรัก สงครามกลางเมืองซีเรีย
ประวัติการผลิต
ผู้ออกแบบ
ช่วงการออกแบบ	1942
บริษัทผู้ผลิต	General Motors, others
มูลค่า	Approx. USD $15 (1943; เท่ากับ $235 ในปี 2021)
ช่วงการผลิต	1943–1945 early 1950s
จำนวนที่ผลิต	655,363; 606,694 M3 48,669 M3A1
แบบอื่น	M3A1 PAM1 PAM2
ข้อมูลจำเพาะ
มวล	M3 (empty): 8.15 lb (3.70 kg) M3A1 (empty): 7.95 lb (3.61 kg)
ความยาว	29.1 in (740 mm) stock extended / 21.9 in (556.3 mm) stock collapsed
ความยาว	8 in (203.2 mm)
กระสุน	(11.43x23 mm)
การทำงาน	,
	450 rounds/min cyclic (= 7½ / second)
	920 ft/s (280 m/s)
ระยะหวังผล	Sights fixed to 100 หลา (91 เมตร)
ระบบป้อนกระสุน	30-round detachable box
ศูนย์เล็ง	Fixed rear peep sight and blade foresight, calibrated to 100 yards for caliber .45 M1911 ball ammunition

เอ็ม 3 นั้นถูกผลิตขึ้นมาโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้ทดแทนปืนกลมือทอมป์สัน และเริ่มเข้าประจำการในแนวหน้าในช่วงกลางปี ค.ศ. 1944 เนื่องจากความล่าช้าที่เกิดขึ้นในปัญหาการผลิตและการเปลี่ยนแปลงข้อกำหนดในการใช้งาน เอ็ม 3 จะถูกพบเห็นในการใช้งานในการรบได้น้อยในสงครามโลกครั้งที่สอง ปืนรุ่นเอ็ม3เอ1 ได้ถูกใช้งานในสงครามเกาหลีและความขัดแย้งอื่นๆ

ผู้ใช้

members conduct interdiction training with the in Cebu City, 2009. Two of them are armed with M3s.

•  อัฟกานิสถาน^[]
•  อาร์เจนตินา
•  ออสเตรีย
•  โบลิเวีย
•  บราซิล
•  บุรุนดี: Burundian rebels
•  People's Republic of China: Copies made as the Type 36 and Type 37 and used in the by Chinese soldiers.
•  Republic of China
•  โคลอมเบีย: Used by the and the National Police of Colombia from the 1950s up to the 1970s, when it was replaced by the submachine gun.^[]
•  คิวบา
•  สาธารณรัฐโดมินิกัน^[]
•  เอกวาดอร์
•  ฝรั่งเศส: Used during WW2 by the and during and
•  กรีซ Used by the Greek armed forces during World War II and the post-World War II period.
•  กรีเนดา
•  กัวเตมาลา
•  เฮติ
•  อินโดนีเซีย:mostly obtained from Dutch Indies occupation forces and allied forces^[]
•  อิหร่าน
•  อิตาลี​
•  ญี่ปุ่น: Used by the until the adoption of the . Known to be used by JGSDF tank crews as a personal defense weapon. Still used in limited numbers in certain branches of the JSDF.
•  เกาหลีใต้: Mainly used by .
•  ลาว: Received by US Government during Vietnam War 1955–1975.
•  มาซิโดเนียเหนือ: 707 surplus M3 submachine guns were transferred to Macedonia in 1999.
•  โมร็อกโก: 1,472 surplus M3A1 submachine guns were transferred to Morocco in the 1990s.
•  นอร์เวย์
•  ฟิลิปปินส์: Had their M3 submachine guns released from reserve stockpiles by the for the Philippine Marine Corps's special forces due to budget constraints. Modifications done on the refurbished weapons include an integral and a . The weapon had been tested with a prototype in May 2004.
•  สหภาพโซเวียต
•  ไต้หวัน: still in service in the 1960s.
• ไทย
•  ตุรกี
•  สหราชอาณาจักร: used by soldiers of in Korea
•  สหรัฐ
•  เวียดนามเหนือ: Used by and .
•  เวียดนามใต้

อ้างอิง

1. Bishop, Chris. Guns in Combat. Chartwell Books, Inc (1998). ISBN .
2. Sazanidis
3. Thompson, p. 75.
4. de Quesada, Alejandro (10 Jan 2009). The Bay of Pigs: Cuba 1961. Elite 166. Osprey Publishing. pp. 60–61. ISBN .
5. McNab, Chris (2002). 20th Century Military Uniforms (2nd ed.). Kent: Grange Books. p. 212. ISBN .
6. Sicard, Jacques (November 1982). . La Gazette des armes (ภาษาฝรั่งเศส). No. 111. pp. 25–30. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-10-19. สืบค้นเมื่อ 2019-06-17.
7. David Carter, James Paul & Martin Spirit. . Britain's Small Wars. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-01. สืบค้นเมื่อ 2009-04-06.
8. "WWII weapons in the Ayatollah's Iran". wwiiafterwwii.wordpress.com. 16 October 2016.
9. Leroy Thompson (2011). The Colt 1911 Pistol. p. 61. ISBN .
10. Carter, Gregg Lee: Guns in American Society: An Encyclopedia of History, Politics, Culture, and the Law, page 588. ABC-CLIO, 2002.
11. Iannamico, Frank, The U.S. M3-3A1 Submachine Gun, Moose Lake Publishing, ISBN , ISBN  (1999), pp. 14, 22–24, 34–39, 44–46, 54–55, 59–63, 67, 73–74
12. "YouTube". www.youtube.com.
13. Ingram, Mike: The MP40 Submachine Gun, page 85. Zenith Imprint, 2001.
14. "WWII gear in Afghan use: Part I – Firearms". 1 June 2015.
15. Gander, Terry J.; Hogg, Ian V. Jane's Infantry Weapons 1995/1996. Jane's Information Group; 21 edition (May 1995). ISBN .
16. "Rearming Austria: WWII weapons". wwiiafterwwii.wordpress.com. 14 June 2015.
17. Jones, Richard D.; Ness, Leland S., บ.ก. (January 27, 2009). Jane's Infantry Weapons 2009/2010 (35th ed.). Coulsdon: Jane's Information Group. ISBN .
18. (2007). "Armed Violence in Burundi: Conflict and Post-Conflict Bujumbura" (PDF). The Small Arms Survey 2007: Guns and the City. . p. 204. ISBN .
19. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-19. สืบค้นเมื่อ 2008-09-19.
20. Philip Jowett (2005). The Chinese Army 1937–49: World War II and Civil War. Osprey Publishing. p. 19. ISBN .
21. Jurado, Carlos Caballero (1990). Central American Wars 1959–89. Men-at-Arms 221. London: . p. 38. ISBN .
22. Ezell, Edward Clinton (1988). Personal firepower. The Illustrated history of the Vietnam War 15. Bantam Books. p. 34. OCLC 1036801376.
23. Windrow, Martin (1997). The Algerian War, 1954–62. Men-at Arms 312. London: . p. 43. ISBN .
24. Wiener, Friedrich (1987). The armies of the NATO nations: Organization, concept of war, weapons and equipment. Truppendienst Handbooks Volume 3. Vienna: Herold Publishers. p. 434.
25. "Urgent Fury 1983: WWII weapons encountered". 18 October 2015.
26. "Uphold Democracy 1994: WWII weapons encountered". 9 June 2015.
27. Smith, p. 463
28. (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-04-28. สืบค้นเมื่อ 2008-09-19.
29. "9mm機関けん銃" (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2009-11-04.
30. (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-24. สืบค้นเมื่อ 2009-11-04.
31. "11.4mm短機関銃 M3A1" (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2009-11-04.
32. Conboy, Kenneth (23 Nov 1989). The War in Laos 1960–75. Men-at-Arms 217. Osprey Publishing. p. 15. ISBN .
33. p.e. 1995 Excess Defence Articles 2004-06-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
34. Smith, p. 523
35. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-26. สืบค้นเมื่อ 2008-09-19.
36. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-26. สืบค้นเมื่อ 2008-09-19.
37. Thompson, p. 5
38. Smith, p. 295
39. Maximiano, Cesar; Bonalume, Ricardo N (2011). Brazilian Expeditionary Force in World War II. Men at Arms 465. . p. 45. ISBN .
40. Thompson, p. 53.
41. Forgotten Weapons (14 April 2017). "M3 and M3A1 Grease Gun SMGs" – โดยทาง YouTube.
42. Rottman, Gordon L. (10 Feb 2009). North Vietnamese Army Soldier 1958–75. Warrior 135. . p. 32. ISBN .
43. "Army of the Republic of Vietnam 1955–75". United States.
44. Smith, p. 720