ซ นอนเฮกซะฟล ออโรแพลท เนต เป นช อของสารประกอบท เก ดจากการรวมต วก นของก าซซ นอนและ ในการทดลองเพ อพ ส จน ความสามารถในการทำ

ซีนอนเฮกซะฟลูออโรแพลทิเนต เป็นชื่อของสารประกอบที่เกิดจากการรวมตัวกันของก๊าซซีนอนและ ในการทดลองเพื่อพิสูจน์ความสามารถในการทำปฏิกิริยาทางเคมีของแก๊สมีสกุล โดยจากได้ให้สูตรของสารประกอบนี้ว่า "Xe⁺[PtF₆]⁻" แม้ว่างานวิจัยในระยะเวลาต่อมาจะชี้ให้เห็นว่าสารประกอบที่ได้เป็นของผสมของสารประกอบหลายชนิด ไม่ใช่เป็นสารบริสุทธิ์

ซีนอนเฮกซะฟลูออโรแพลทิเนต
ชื่อ

ชื่ออื่น Xenon(I) hexafluoroplatinate
เลขทะเบียน
เลขทะเบียน CAS	12062-18-9
3D model ()	รูปภาพแบบโต้ตอบ รูปภาพแบบโต้ตอบ
F[Xe+].F[Pt-1](F)(F)(F)(F)F F[Xe+].F[Pt-1](F)(F)(F)(F)(F)Pt(F)(F)(F)(F)F
คุณสมบัติ
สูตรเคมี	Xe⁺[PtF₆]⁻
มวลโมเลกุล	440.367
ลักษณะทางกายภาพ	ของแข็งสีส้ม
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa อ้างอิงกล่องข้อมูล

การเตรียม

สามารถเตรียมได้จากซีนอนและ (PtF₆) ซึ่งละลายใน SF₆ สารตั้งต้นจะผสมรวมกันที่ 77 เคลวิน และอุณหภูมิจะค่อยๆ เพิ่มสูงขึ้นอย่างช้า ๆ

โครงสร้าง

โครงสร้างของสารประกอบนี้ไม่ได้เป็นอย่างที่บาร์เลตต์คาดไว้ เนื่องจากไอออนบวกที่บาร์เลตต์เสนอไว้คือ "Xe⁺" นั้นมีอิเล็กตรอนเดี่ยว ดังภาพด้านขวา จะเห็นว่าอิเล็กตรอนวงนอกสุดนั้นยังไม่ครบแปดตัว จึงสามารถเกิดพันธะกับอะตอมหนึ่งของฟลูออรีนเกิดเป็น XeF⁺ ดังนั้นบาร์เลตต์จึงสรุปว่าซีนอนได้เข้าทำปฏิกิริยาด้วย แต่ทว่าความเป็นธรรมชาติและความบริสุทธิ์ของผลิตภัณฑ์สีเหลืองมัสตาร์ดยังไม่เป็นที่แน่ชัด เนื่องจากงานวิจัยชิ้นถัดมาบ่งชี้ว่า สารผลิตภัณฑ์ที่บาร์เลตต์เตรียมได้นั้นอาจเป็นสารผสมระหว่าง [XeF]⁺[PtF₅]⁻, [XeF]⁺[Pt₂F₁₁]⁻ และ [Xe₂F₃]⁺[PtF₆]⁻ ซึ่งสารประกอบเหล่านี้เป็นเกลือซึ่งมีไอออนบวกมีซีนอนเป็นองค์ประกอบ และมีแพลทินัมเป็นองค์ประกอบของไอออน

ประวัติ

เมื่อ ค.ศ. 1962 นีล บาร์เลตต์ค้นพบว่าสารผสมของกับก๊าซออกซิเจนเกิดปฏิกิริยากันได้ของแข็งสีแดง พบว่าของแข็งสีแดงที่ได้นั้นคือ (O⁺
₂[PtF₆]⁻) และเขาก็ทราบว่าค่าพลังงานไอออไนเซชันของโมเลกุล ออกซิเจนและอะตอม ซีนอนมีค่าใกล้เคียงกัน เขาจึงขอให้เพื่อนร่วมงานนำซีนอนส่วนหนึ่งมาเพื่อทดสอบการทำปฏิกิริยา ซึ่งเขาพบว่าซีนอนก็ทำปฏิกิริยาจริง ๆ แม้ว่าสารผลิตภัณฑ์ที่ได้จะไม่บริสุทธิ์เท่าไรนัก แต่งานของเขาก็สามารถพิสูจน์ได้ว่าเราสามารถเตรียมสารประกอบจากแก๊สมีสกุลได้ การค้นพบของเขาเป็นตัวอย่างของการค้นพบสารประกอบของธาตุเหล่านี้ และได้มีการค้นพบสารประกอบประเภทของซีนอนในระยะเวลาต่อมา

ดูเพิ่ม

สารประกอบของแก๊สมีสกุล

อ้างอิง

; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). . ISBN .
Graham, Lionell; Graudejus, Oliver; Jha, Narendra K.; (2000). "Concerning the nature of XePtF₆". . 197 (1): 321–334. doi:10.1016/S0010-8545(99)00190-3.
Holleman, Arnold Frederick; Wiberg, Egon (2001). Inorganic Chemistry. San Diego: . ISBN .
Sampson, Mark T. (May 23, 2006). Neil Bartlett and the Reactive Noble Gases (PDF). . . (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ April 18, 2016. สืบค้นเมื่อ June 12, 2017.
(1962). "Xenon hexafluoroplatinate(V) Xe⁺[PtF₆]⁻". . 1962 (6): 197–236. doi:10.1039/PS9620000197.
; Lohmann, D. H. (1962). "Dioxygenyl hexafluoroplatinate(V), O⁺
₂[PtF₆]⁻". . 1962 (3): 97–132. doi:10.1039/PS9620000097.
Clugston, Michael; Flemming, Rosalind (2000). Advanced Chemistry. . p. 355. ISBN .

[1] ; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). . ISBN .

[grahm-2] Graham, Lionell; Graudejus, Oliver; Jha, Narendra K.; (2000). "Concerning the nature of XePtF₆". . 197 (1): 321–334. doi:10.1016/S0010-8545(99)00190-3.

[Holleman-3] Holleman, Arnold Frederick; Wiberg, Egon (2001). Inorganic Chemistry. San Diego: . ISBN .

[4] Sampson, Mark T. (May 23, 2006). Neil Bartlett and the Reactive Noble Gases (PDF). . . (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ April 18, 2016. สืบค้นเมื่อ June 12, 2017.

[bartlett-5] (1962). "Xenon hexafluoroplatinate(V) Xe⁺[PtF₆]⁻". . 1962 (6): 197–236. doi:10.1039/PS9620000197.

[6] ; Lohmann, D. H. (1962). "Dioxygenyl hexafluoroplatinate(V), O⁺
₂[PtF₆]⁻". . 1962 (3): 97–132. doi:10.1039/PS9620000097.

[7] Clugston, Michael; Flemming, Rosalind (2000). Advanced Chemistry. . p. 355. ISBN .