อ องร การ ต เย แบรซง ฝร งเศส Henri Cartier Bresson เป นช างถ ายภาพชาวฝร งเศส ตอนเด ก ๆ เขาม กล องต วเล ก ๆ สำหร บถ ายภาพ

อ็องรี การ์ตีเย-แบรซง (ฝรั่งเศส: Henri Cartier-Bresson) เป็นช่างถ่ายภาพชาวฝรั่งเศส ตอนเด็ก ๆ เขามีกล้องตัวเล็ก ๆ สำหรับถ่ายภาพเล่นแต่สิ่งที่เขาชื่นชอบมากกว่ากลับกลายเป็นการวาดรูป เขาเคยบอกไว้ครั้งหนึ่งว่าการวาดภาพเป็นความหลงใหลใฝ่ฝันของเขา เริ่มตั้งแต่ลุงของเขาได้พาไปเยี่ยมสตูดิโอวาดภาพในช่วงคริสต์มาส เมื่อได้ไปอยู่ ณ ที่นั้น เขารู้สึกราวกับว่าถูกดูดเข้าไปใน Canvas (ผ้าใบที่ใช้วาดภาพ) สิ่งที่สำคัญที่ทำให้อ็องรี การ์ติเยร์-แบรซง สนใจ "ภาพของเด็ก ๆ ผิวดำที่กำลังวิ่งเล่นอยู่กับคลื่นนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้แทบไม่เชื่อว่านี่คือภาพที่ได้มาจากกล้อง มันราวกับชีวิตจริง ๆ " หลังจากนั้นเขาก็หันไปหยิบกล้องและภาพถ่ายอย่างจริงจัง วันหนึ่งในปี พ.ศ. 2475 ได้ถ่ายภาพที่โด่งดังมากภาพหนึ่งที่ปารีส

ประวัติ

อ็องรี การ์ตีเย-แบรซงเกิดเมื่อวันที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2451 เสียชีวิตเมื่อวันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2548 ในครอบครัวชนชั้นกลางที่มีอันจะกิน มีชีวิตค่อนข้างสุขสบาย พ่อของเขาชอบร่างภาพเมื่อมีเวลาว่างจากการทำงาน และลุงของเขาชอบการวาดภาพสีน้ำมันเป็นชีวิตจิตใจ การ์ตีเย-แบรซงในวัยเยาว์จึงซึมซับศิลปะแขนงนี้ไว้ในใจ เขาเข้าสู่แวดวงศิลปะโดยเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มบาศกนิยมและเหนือจริงตามลำดับ แต่ในที่สุด เขาได้เลือกการถ่ายภาพเป็นเครื่องมือในการแสดงออกวิธีและมุมมองต่อการมองโลกของเขา แต่การเข้าไปคลุกคลีอยู่กับศิลปินในช่วงเวลานี้เป็นเสมือนหนึ่งการวางรากฐานของศิลปะให้กับการถ่ายภาพที่อ็องรี การ์ตีเย-แบรซง เอาจริงเอาจังในเวลาต่อมา

พ.ศ. 2490 เขาได้ร่วมก่อตั้งเอเจนซีช่างภาพกับเพื่อนช่างภาพอีก 3 คน คือ โรเบิร์ต คาปา, เดวิด เซเมอร์, จอร์จ รอดเจอร์ เอเจนซีแห่งนี้มีส่วนปรับเปลี่ยนมาตรฐานใหม่ของการจ้างและลิขสิทธิ์ผลงานของช่างภาพ เป็นช่วงเวลาที่อ็องรี การ์ตีเย-แบรซง รายงานสถานการณ์ต่าง ๆ ในฐานะช่างภาพอาชีพให้กับนิตยสารข่าวรายเดือนหลายฉบับ โดยมี Life, Paris Match และ Ce Soir (นิตยสารฝรั่งเศส)

พ.ศ. 2495 หนังสือรวมผลงานภาพชื่อ Image a la Sauvette (Street Photography) ของอ็องรี การ์ตีเย-แบรซง ได้รับการตีพิมพ์ในบทนำของหนังสือภาพเล่มนี้เขาได้เขียนถึงวิธีการและสิ่งที่เขายึดถือในการทำงานเอาไว้อย่างละเอียดจนกล่าวได้ว่ามันเป็นบทเรียนสำคัญที่ถ่ายทอดไว้ให้ช่างภาพรุ่นหลัง

ภาพถ่ายของ อ็องรีการ์ตีเย-แบรซง เป็นการทำงานที่ต้องอาศัยการทำงานที่ประสานสอดคล้องกันของจิตใจ สายตาทักษะความชำนาญ การตอบสนองของสมองต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น สัญชาตญาณ สุนทรีศาสตร์ความรู้เรื่องบริบทของสังคมการเมือง โชค ความบังเอิญ การรอคอย และเลือกที่จะบันทึกมุมมองหนึ่ง ๆ ของตนโดยการตัดสินใจในเศษเสี้ยวของวินาที

อ็องรี การ์ตีเย-แบรซง เดินทางไปรอบโลก โดยเฉพาะในเอเชียที่เขาร่อนเร่ไปตามประเทศต่าง ๆ นานสามปี ตั้งแต่อินเดีย อินโดนีเซีย จีน โดยเข้าไปเป็นประจักษ์พยานต่อการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและการเมืองครั้งประวัติศาสตร์ในภูมิภาคนี้ ในอินเดียเขาเป็นช่างภาพคนสุดท้ายที่ได้สนทนาและบันทึกภาพมหาตมะ คานธี หนึ่งชั่วโมงก่อนถูกลอบสังหารในจีน

เขาเข้าไปมีส่วนร่วมกับการเปลี่ยนแปลงการปกครองของจีน ด้วยความเหมาะเจาะพอดีของเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ การปฏิวัติด้านเทคโนโลยีการถ่ายภาพโดยเฉพาะกล้องไลกาที่มีคุณภาพดีขนาดพอเหมาะพอดี ทำให้ง่ายต่อการทำงาน การเติบโตของนิตยสารภาพ การพัตนาทางวิชาชีพและช่างภาพที่มีความสามารถเป็นเลิศจำนวนหนึ่งโฟโตเจอร์นอลิสม์ จึงได้พบกับช่วงเวลาที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์การถ่ายภาพ

แรงบันดาลใจ

หลังจากมีกล้อง brownie box และถ่ายภาพเป็นงานอดิเรกโดยไม่ได้เอาจริงเอาจังเท่าไรนัก แต่เมื่อเขาได้เห็นภาพถ่ายของช่างภาพชาวฮังการีชื่อ เขาจึงเริ่มถ่ายภาพอย่างจริงจัง ตอนนั้นเขาอายุประมาณ 23 ปี การ์ตีเย-แบรซงเล่าถึงแรงบันดาลใจที่เขาได้รับจากภาพนั้นในทำนองที่ว่า เมื่อได้เห็นภาพนั้น เขาตระหนักได้ทันทีถึงความสามารถของการถ่ายภาพที่สามารถบันทึกความเป็นนิรันดร์เอาไว้ได้ มันเป็นภาพถ่ายภาพเดียวที่มีอิทธิพลต่อเขาจวบจนทุกวันนี้ เพราะมันแสดงถึงอารมณ์ ความสนุกสนาน และความมหัศจรรย์ของชีวิต เขาบอกว่าเขาเหมือนโดนเตะที่ก้นและถูกเร่งเร้าให้ออกไปถ่ายภาพ

เขาชอบเลนส์ 50 มิลลิเมตร เพราะเขาบอกว่าใกล้เคียงกับระยะการมองของคนและมันบิดเบือนสิ่งที่เขาเห็นน้อยที่สุด ในทางเทคนิคมันก็เป็นอย่างนั้น แต่บางคนชอบมองแบบเจาะจง บางคนชอบมองกว้าง ๆ ดังนั้นมันจึงขึ้นอยู่กับการมองโลกของแต่ละคน เทคนิคการถ่ายภาพนอกจากนั้นแล้ว อ็องรี การ์ตีเย-แบรซง นั้นไม่ใช้แฟลช เพราะมันทำให้เหตุการณ์ที่กำลังดำเนินอยู่สะดุดกับแสงวาบ และมันเหมือนกับเป็นการคุกคามที่หยาบคายไร้มารยาท เมื่อจะต้องเลือกภาพเพื่อลงพิมพ์ เขาไม่คร็อปภาพ และยิ่งไม่อนุญาตให้ใครหน้าไหนทำแบบนั้น เพราะในขณะกดชัตเตอร์เขาคิดว่ามันเป็นความสมบรูณ์ของการทำงานในขณะนั้นโดยช่างภาพ ดังนั้นควรเคารพชิ้นงานของผู้สร้างงานนั้น ๆ

ภาพถ่าย

ภาพการดำเนินชีวิตของผู้คนธรรมดาที่กลายมาเป็นภาพกวี ภาพถ่ายของเขาคือ การเดินทางไปในโลกแห่งความจริงและโลกแห่งจินตนาการ และยังได้จัดนิทรรศการครั้งแรกที่เม็กซิโกในปี พ.ศ. 2478

กลางปี พ.ศ. 2513 อ็องรี กลับไปวาดภาพและสนใจเรื่องการถ่ายภาพน้อยลง และเขาก็ได้รู้สึกว่าการถ่ายภาพนั้นแตกต่างจากการวาด และการกลับไปวาดภาพนั้นเหมือนกับการกลับคืนสู่วัยเยาว์ของเขาอีกครั้งหนึ่ง

สิ่งที่ทำให้งานของอ็องรี การ์ตีเย-แบรซง โดดเด่นจากงานของช่างภาพคนอื่น ๆ นั้น เป็นเพราะเขาเป็นทั้งจิตรกรและช่างภาพ เขาได้พยายามเชื่อมต่อช่องว่างระหว่างการถ่ายภาพและการวาดรูปเช่นเดียวกับการใช้พู่กันของจิตกรแต่ละคนที่แตกต่างกันออกไป

รางวัล

พ.ศ. 2491 รางวัลสมาคมผู้สื่อข่าวต่างประเทศของอเมริกา
พ.ศ. 2596 รางวัล A.S.M.P.
พ.ศ. 2497 รางวัลสมาคมผู้สื่อข่าวต่างประเทศของอมริกา
พ.ศ. 2503 รางวัลสมาคมผู้สื่อข่าวต่างประเทศของอเมริกา
พ.ศ. 2507 รางวัลสมาคมผู้สื่อข่าวต่างประเทศอเมริกา
พ.ศ. 2525 รางวัล ฮัสเซลเบลด

ปรัชญาการทำงาน

There is nothing in this world that does not have a decisive moment.

แหล่งข้อมูลอื่น

Henri Cartier-Bresson Society 2011-04-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน