ลอดช่องสิงคโปร์

ลอดช่อง คือ ขนมพื้นบ้านที่ใช้แป้งข้าวเจ้าเป็นวัตถุดิบ เป็นที่นิยมแพร่หลายในไทยชนิดหนึ่ง มีจุดกำเนิดร่วมในทั่วทั้งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เชื่อกันว่ามีต้นกำเนิดมาจากอินโดนีเซีย โดยอินโดนีเซียมาเลเซีย เรียกว่า เจ็นดล (มลายู: cendol; จีน: 珍多冰, zhēn duō bīng; เจินโตวปิง) อีกทั้งยังแพร่หลายในสิงคโปร์ เวียดนาม และพม่า (เรียกว่า โหมะน์และส้อง, မုန့်လက်ဆောင်း)

ลอดช่อง

ชื่ออื่น	เจ็นดล (มาเลเซีย, สิงคโปร์, อินโดนีเซีย); ดาเว็ต (เกาะชวา); โหมะน์และส้อง (พม่า)
ประเภท	ขนม
แหล่งกำเนิด	เอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ส่วนผสมหลัก	กะทิ, แป้งใส่สีเขียว, น้ำแข็งไส,
ตำราอาหาร: ลอดช่อง   สื่อ: ลอดช่อง

ดาเว็ตที่ขายในตลาดที่มาลัง ประมาณ พ.ศ. 2478

ในประเทศไทย มีการเรียกลอดช่องอีกแบบหนึ่งว่า ลอดช่องสิงคโปร์ โดยมีที่มาจากชื่อร้านสิงคโปร์โภชนาบริเวณแยกหมอมี เยาวราช กรุงเทพมหานคร

รากศัพท์

ในอินโดนีเซียเชื่อว่า เจ็นดล มีความเกี่ยวข้องกับคำ jendol ในภาษาชวา ภาษาซุนดา และภาษาอินโดนีเซีย หมายถึง "โหนก" หรือ "โป่ง" ซึ่งมีความหมายโดยนัยหมายถึงเยลลี่ที่มีรูปร่างคล้ายตัวหนอน ในเวียดนาม เรียกว่า บั๊ญหลต (bánh lọt) ซึ่งเป็นส่วนผสมของขนมที่ชื่อเจ่หรือเจ่บาเหม่า

ส่วนผสม

ส่วนผสมทั่วไปของลอดช่องคือกะทิ แป้งปั้นเป็นรูปแท่งใส่สีเขียว โดยปกติมาจากใบเตย น้ำแข็งปั่นและ ส่วนผสมเพิ่มอื่น ๆ ได้แก่ ถั่วแดง ข้าวเหนียว เฉาก๊วย ในซุนดา ลอดช่องสิงคโปร์เป็นขนมทำจากแป้งหรือสาคูปั้นเป็นแท่ง กินกับกะทิและน้ำเชื่อมจากน้ำตาลของต้นหมาก ไม่ใส่น้ำแข็ง ในภาษาชวา เจ็นดล หมายถึงส่วนที่เป็นแป้งสีเขียวเท่านั้น ถ้านำ เจ็นดล มารวมกับน้ำตาลมะพร้าวและกะทิ จะเรียก ดาเว็ต ดาเว็ตที่นิยมมากที่สุดคือ เอ็ซดาเว็ต ในชวากลาง ด้วยอิทธิพลจากสิงคโปร์และอาหารตะวันตก ทำให้มีลอดช่องรูปแบบแปลก ๆ เช่น กินกับไอศกรีมวานิลลาหรือทุเรียน

การจำหน่าย

ลอดช่องเป็นขนมที่นิยมทั่วไปในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และนิยมขายทั้งในศูนย์อาหาร ข้างถนน และที่อื่น ๆ ลอดช่องสิงคโปร์หรือดาเว็ตดั้งเดิมไม่กินกับน้ำแข็ง แต่เมื่อเทคโนโลยีเข้ามาทำให้มีเจ็นดลเย็นกินกับน้ำแข็ง (เอ็ซเซอรัต) เป็นไปได้ว่าในแต่ละประเทศมีสูตรเฉพาะของตนเอง โดยเฉพาะเมืองเก่าของมาเลเซีย เช่น มะละกา ปีนัง และกัวลาลัมเปอร์

อ้างอิง

1. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-09-10. สืบค้นเมื่อ 2012-07-13.
2. Shaving the Ice, Cutting the Heat
3. aichan (2564-04-04). "สิงคโปร์โภชนา ต้นกำเนิดลอดช่องสิงคโปร์ ขนมหวานสัญชาติไทยแท้ ๆ". ทรูไอดี. กรุงเทพฯ: True Digital Group. สืบค้นเมื่อ 2564-04-11. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |access-date= ((help))CS1 maint: url-status ()
4. YourSingapore.com - Cendol
5. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-08-14. สืบค้นเมื่อ 2012-07-13.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Cendol mention in Malaysia writing 1932 - malay concordance project.

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ลอดช่อง