ซุนจุ๋น

ซุนจุ๋น (ค.ศ. 219 – 19 ตุลาคม ค.ศ. 256) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า ซุน จฺวิ้น (จีน: 孫峻; พินอิน: Sūn Jùn) ชื่อรอง จื๋อ-ยฺเหวี่ยน (จีน: 子遠; พินอิน: Zǐyuǎn) เป็นขุนพลและผู้สำเร็จราชการแผ่นดินแทนพระองค์ของรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีนในรัชสมัยของซุนเหลียงจักรพรรดิแห่งง่อก๊กลำดับที่ 2

ซุนจุ๋น (ซุน จฺวิ้น)
孫峻
อัครมหาเสนาบดี (丞相 เฉิงเซี่ยง)
ดำรงตำแหน่ง พฤศจิกายน หรือ ธันวาคม ค.ศ. 253 (253) – 19 ตุลาคม ค.ศ. 256 (256)
กษัตริย์	ซุนเหลียง
ก่อนหน้า	จู จฺวี้
ถัดไป	ซุนหลิม
ขุนพลใหญ่ (大將軍 ต้าเจียงจฺวิน)
ดำรงตำแหน่ง พฤศจิกายน หรือ ธันวาคม ค.ศ. 253 (253) – 19 ตุลาคม ค.ศ. 256 (256)
กษัตริย์	ซุนเหลียง
ก่อนหน้า	จูกัดเก๊ก
ถัดไป	ซุนหลิม
ขุนพลยุทธพิทักษ์ (武衛將軍 อู่เว่ย์เจียงจฺวิน)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 252 (252) – พฤศจิกายน หรือ ธันวาคม ค.ศ. 253 (253)
กษัตริย์	ซุนกวน / ซุนเหลียง
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ค.ศ. 219
เสียชีวิต	19 ตุลาคม ค.ศ. 256 (37 ปี)
บุพการี	ซุนหยง (บิดา)
ญาติ	ดูพงศาวลีง่อก๊ก
อาชีพ	ขุนพล, ผู้สำเร็จราชการ
ชื่อรอง	จื๋อ-ยฺเหวี่ยน (子遠)
ตำแหน่ง	ฟู่ชุนโหว (富春侯)

ประวัติ

ซุนจุ๋นเป็นเหลนชายของซุนเจ้งอาของซุนกวนจักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊ก บิดาของซุนจุ๋นคือซุนหยง (孫恭 ซุน กง) ปู่ของซุนจุ๋นคือซุน เก่า (孫暠) ในช่วงปลายรัชสมัยของซุนกวน ซุนจุ๋นขึ้นมาเป็นผู้ช่วยส่วนพระองค์ที่เป็นที่ไว้วางพระทัยของซุนกวน กล่าวกันว่าซุนจุ๋นได้ร่วมกับกิมก๋งจู๋พระธิดาของซุนกวนในการใส่ร้ายรัชทายาทซุนโฮ ทำให้ซุนโฮถูกปลดจากตำแหน่งรัชทายาทในปี ค.ศ. 250 ซุนกวนทรงแต่งตั้งซุนเหลียงพระโอรสองค์สุดท้องเป็นรัชทายาทแทนตามคำทูลเสนอของซุนจุ๋นและกิมก๋งจู๋ และยังทรงตั้งจูกัดเก๊กเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ให้ซุนเหลียงในปี ค.ศ. 251 ตามคำแนะนำของซุนจุ๋น หลังซุนกวนสวรรคตในปี ค.ศ. 252 ซุนจุ๋นได้กลายมาเป็นผู้ช่วยคนสำคัญของจูกัดเก๊ก

ในปี ค.ศ. 253 หลังจากจูกัดเก๊กพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ในการรบกับวุยก๊กที่เป็นรัฐอริของง่อก๊ก จูกัดเก๊กไม่ยอมรับความผิดพลาดของตนแต่กลับพยายามกำจัดผู้เห็นต่างต่างหมด ซุนจุ๋นจึงลอบสังหารจูกัดเก๊กและขึ้นเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แทนจูกัดเก๊ก เบื้องต้นมีการคาดหวังกันว่าซุนจุ๋นจะจัดสรรอำนาจให้กับขุนนางคนสำคัญคนอื่น ๆ แต่ซุนจุ๋นกลับรวมอำนาจไว้ที่ตนแต่เพียงผู้เดียว ในช่วงที่ซุนจุ๋นเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ไม่ปรากฏว่ามีผลงานใด ๆ และมีเพียงเรื่องการลงโทษคนอื่น ๆ อย่างรุนแรงเท่านั้น เป็นผลทำให้มีการคบคิดกันจะทำร้ายซุนจุ๋นหลายครั้งตลอดช่วงเวลาที่ซุนจุ๋นเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ เช่นครั้งหนึ่งในปี ค.ศ. 254 นำโดยซุนอิง (孫英) ผู้เป็นอู๋โหว (吳侯) และเป็นโอรสของซุนเต๋งโอรสองค์โตของซุนกวน และอีกครั้งหนึ่งในปี ค.ศ. 255 ซึ่งกิมก๋งจู๋ (ซึ่งเป็นผู้ที่ซุนจุ๋นลอบมีความสัมพันธ์ด้วย) กล่าวหาซุน หลู่-ยฺวี่ (孫魯育) ซึ่งเป็นพระขนิษฐาของพระองค์เองว่าเป็นผู้นำในการก่อการ ซุนจุ๋นจึงสั่งให้นำตัวซุน หลู่-ยฺวี่ไปสำเร็จโทษ

ในปี ค.ศ. 256 ซุนจุ๋นฟังคำแนะของบุนขิมขุนพลวุยก๊กที่สวามิภักดิ์เข้าด้วยง่อก๊กหลังการก่อกบฏที่ทำร่วมกับบู๊ขิวเขียมล้มเหลว ซุนจุ๋นจึงคิดการจะเปิดการโจมตีวุยก๊ํกครั้งใหญ่ แต่ขณะที่ซุนจุ๋นกำลังจะดำเนินการก็ล้มป่วยหนัก ซุนจุ๋นจึงโอนอำนาจให้กับซุนหลิมที่เป็นลูกพี่ลูกน้อง จากนั้นซุนจุ๋นก็เสียชีวิต ซุนหลิมสืบทอดตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์

ในปี ค.ศ. 258 หลังซุนหลิมปลดจักรพรรดิซุนเหลียงและตั้งซุนฮิวขึ้นเป็นจักรพรรดิแทน ซุนหลิมกลับถูกจับกุมมาประหารชีวิตด้วยรับสั่งของจักรพรรดิซุนฮิว โลงศพของซุนจุ๋นถูกแยกส่วนและลดขนาดลงแสดงถึงการไม่ยอมรับของจักรพรรดิซุนฮิว ทั้งซุนจุ๋นและซุนหลิมถูกถอดออกจากการเป็นเชื้อพระวงศ์และได้รับการตั้งชื่อใหม่เป็นกู้ จฺวิ้น (故峻) และกู้ เชิน (故綝) ตามลำดับ

ดูเพิ่ม

• (พงศาวลีง่อก๊ก#ซุน เฮ่า (บุตรชายของซุนเจ้ง))
• รายชื่อบุคคลในยุคสามก๊ก

หมายเหตุ

1. ชีวประวัติของซุนจุ๋นในจดหมายเหตุสามก๊กระบุว่าซุนจุ๋นเสียชีวิตขณะอายุ 38 ปี (ตาม) เมื่อคำนวณแล้ว ปีเกิดของซุนจุ๋นจึงควรเป็นปี ค.ศ. 219
2. ประวัติซุนเหลียงในจดหมายเหตุสามก๊กบันทึกว่า ซุนจุ๋นเสียชีวิตในวันติงไฮ่ (丁亥) ของเดือน 9 ในศักราชไท่ผิง (太平) ปีที่ 1 ในรัชสมัยของซุนเหลียง ตรงกับวันที่ 19 ตุลาคม ค.ศ. 256 ตามปฏิทินกริกอเรียน
3. "กิมก๋งจู๋" หรือ "เฉฺวียนกงจู่" (全公主; แปลว่า "เจ้าหญิงเฉฺวียน") เป็นอีกพระนามหนึ่งของซุน หลู่ปาน (孫魯班) เพราะสมรสกับจวนจ๋องหรือเฉฺวียน ฉง (全琮)

อ้างอิง

1. (恐惧发病死，时年三十八...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 64.
2. ([太平元年]九月丁亥，[孫]峻卒， ...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 48.
3. (孙峻字子远，孙坚弟静之曾孙也。静生暠，暠生恭，为散骑侍郎。恭生峻。) จดหมายเหตุสากมก๊ก เล่มที่ 64
4. (休耻与峻、綝同族。特除其属籍，称之曰故峻、故綝云。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 64.

บรรณานุกรม

• ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
• เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
• ซือหม่า กวาง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน, เล่มที่ 75-77.