ในทางส งคมว ทยา มาน ษยว ทยา โบราณคด ประว ต ศาสตร และ ภาษาศาสตร โครงสร างน ยม อ งกฤษ Structuralism เป นทฤษฎ ท วไปของว ฒนธ

ในทางสังคมวิทยา, มานุษยวิทยา, โบราณคดี, ประวัติศาสตร์ และ ภาษาศาสตร์ โครงสร้างนิยม (อังกฤษ: Structuralism) เป็นทฤษฎีทั่วไปของวัฒนธรรมและวิธีวิทยา ซึ่งส่อความว่าองค์ประกอบของวัฒนธรรมของมนุษย์จะต้องทำความเข้าใจผ่านวิถีของความสัมพันธ์กับระบบที่ใหญ่กว่า การศึกษาแบบโครงสร้างนิยมมีเป้าหมายในการหาที่อยู่ภายใต้ทุกสิ่งที่มนุษย์ทำ, คิด, รับรู้ และ เข้าใจ

นักปรัชญา สรุปในอีกทางว่าโครงสร้างนิยมคือ:

ความเชื่อว่าปรากฏการณ์ในชีวิตมนุษย์ไม่สามารถเข้าใจได้ ยกเว้นแต่[จะเข้าใจได้]ผ่านความสัมพันธ์ระหว่างกัน (interrelations) ความสัมพันธ์เหล่านี้ก่อร่างขึ้นเป็นโครงสร้าง (structure) และเบื้องหลังของความหลากหลายทางท้องถิ่นในปรากฏการณ์ผิวเผินล้วนมีกฎที่มั่นคงของโครงสร้างซึ่งเป็นนามธรรม

โครงสร้างนิยมในยุโรปเริ่มมีวิวัฒนาการในต้นศตวรรษที่ 20 โดยเฉพาะในฝรั่งเศสกับจักรวรรดิรัสเซีย ในฐานะชองแฟร์ดีน็อง เดอ โซซูร์ และสำนักภาษาศาสตร์แบบในยุคถัดมา และ ส่วนในฐานะขบวนการทางวิชาการ โครงสร้างนิยมกลายมาเป็นสกุลความคิดที่มาสืบทอดอัตถิภาวนิยม (existentialism) ภายหลังสงครามโลกครั้งที่สอง นักวิชาการสายมนุษยศาสตร์จำนวนมากได้นำเอาแนวคิดแบบโซซูร์มาใช้ในสายวิชาการของตน นักมานุษยวิทยา เป็นคนแรกที่ก่อให้เกิดความสนใจในโครงสร้างนิยมอย่างกว้างขวาง

การให้เหตุผลด้วยวิธีแบบโครงสร้างนิยมได้ถูกนำมาประยุกต์ใช้ในสาขาต่าง ๆ นับจากนั้น ทั้งในมานุษยวิทยา, สังคมวิทยา, จิตวิทยา, , และ นอกจากเลวี-สทรอส แล้ว นักคิดคนสำคัญที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างนิยมยังมี และ นักจิตวิเคราะห์

ในช่วงปลายทศวรรษ 1960s หลักการพื้นฐานจำนวนมากของโครงสร้างนิยมเริ่มถูกโจมตีโดยกระแสนักปรัชญาและนักวิชาการซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวฝรั่งเศส เช่น นักประวัติศาสตร์ มิแช็ล ฟูโกต์, , และนักวิจารณ์วรรณกรรม โรลันด์ บาตส์ ในท้ายที่สุด แนวคิดของบุคคลเหล่านี้ได้ถูกเรียกว่าเป็นสกุลความคิดหลังโครงสร้างนิยม (Post-structuralism) ผู้สนับสนุนโครงสร้างนิยมเช่นเลค็อง ยังคงมีอิทธิพลต่อ และมีบางส่วนเสนอว่าแนวคิดแบบหลังโครงสร้างนิยมเป็นการสืบต่อของแนวคิดโครงสร้างนิยมเดิม

อ้างอิง

, ed. 2002. "Structuralism." In Dictionary of the Social Sciences. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
, ed. 2008. "Structuralism." In (2nd rev. ed.). Oxford: . ISBN . p. 353.
Deleuze, Gilles. 2002. "How Do We Recognise Structuralism?" In Desert Islands and Other Texts 1953-1974. Trans. David Lapoujade. Ed. Michael Taormina. Semiotext(e) Foreign Agents ser. Los Angeles and New York: Semiotext(e), 2004. 170–192. ISBN : p. 170.
Mambrol, Nasrullah (2016-03-20). "Structuralism". Literary Theory and Criticism Notes. สืบค้นเมื่อ 2017-06-29.
. 1979. "Introduction." In Structuralism and Since: From Lévi Strauss to Derrida.

อ่านเพิ่ม

. 2015. Why There Is No Poststructuralism in France: The Making of an Intellectual Generation. London: Bloomsbury.
. 2008. Philosophy in Turbulent Times: , , Foucault, , , . New York: Columbia University Press.

แหล่งข้อมูลปฐมภูมิ

. .
Barthes, Roland. .
. 1973. "À quoi reconnaît-on le structuralisme?" Pp. 299–335 in Histoire de la philosophie, Idées, Doctrines. Vol. 8: Le XXe siècle, edited by . Paris:
. 1916. .
Foucault, Michel. .
. Essais de linguistique générale.
. .
. The Elementary Structures of Kinship.
—— 1958. Structural Anthropology [Anthropologie structurale]
—— 1964–1971.
Wilcken, Patrick, ed. Claude Levi-Strauss: The Father of Modern Anthropology.

[1] , ed. 2002. "Structuralism." In Dictionary of the Social Sciences. Oxford: Oxford University Press. ISBN .

[Blackburn-2] , ed. 2008. "Structuralism." In (2nd rev. ed.). Oxford: . ISBN . p. 353.

[d170-3] Deleuze, Gilles. 2002. "How Do We Recognise Structuralism?" In Desert Islands and Other Texts 1953-1974. Trans. David Lapoujade. Ed. Michael Taormina. Semiotext(e) Foreign Agents ser. Los Angeles and New York: Semiotext(e), 2004. 170–192. ISBN : p. 170.

[4] Mambrol, Nasrullah (2016-03-20). "Structuralism". Literary Theory and Criticism Notes. สืบค้นเมื่อ 2017-06-29.

[Sturrock-5] . 1979. "Introduction." In Structuralism and Since: From Lévi Strauss to Derrida.