การแพร ส ญญาณภาพด จ ท ลภาคพ นด น อ งกฤษ Digital Video Broadcasting Terrestrial ช อย อ DVB T เป นระบบการแพร ส ญญาณภาพด จ

การแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลภาคพื้นดิน (อังกฤษ: Digital Video Broadcasting — Terrestrial; ชื่อย่อ: DVB-T) เป็นระบบการแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลมาตรฐานของสหภาพยุโรป สำหรับการส่งสัญญาณเพื่อออกอากาศโทรทัศน์ภาคพื้นดินระบบดิจิทัล ที่เผยแพร่เป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1997 และออกอากาศอย่างเป็นทางการครั้งแรกในประเทศสิงคโปร์ ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1998 ระบบนี้ส่งสัญญาณที่ถูกบีบอัด, และข้อมูลอื่น ๆ ในของเอ็มเพก โดยใช้การปรับโอเอฟดีเอ็ม เป็นรูปแบบที่ใช้กันอย่างแพร่หลายทั่วโลก (รวมถึงทวีปอเมริกาเหนือ) สำหรับ สำหรับการส่งวิดีโอและเสียงจากสื่อ และรวบรวมข่าวในมือถือไปยังจุดรับสัญญาณจากส่วนกลาง มันถูกใช้ในสหรัฐโดยผู้ให้บริการ

พื้นฐาน

แทนที่ผู้ให้บริการข้อมูลหนึ่งรายจะถือคลื่นในช่องสัญญาณความถี่วิทยุเดียว โอเอฟดีเอ็มทำงานโดยการแยกกระแสข้อมูลดิจิทัลใหญ่ออกเป็นกระแสข้อมูลดิจิทัลย่อยที่ช้าลงจํานวนมาก ซึ่งแต่ละชุดจะปรับเปลี่ยนชุดของที่อยู่ติดกัน ในกรณีของ DVB-T มี 2 ตัวเลือกสำหรับจำนวนผู้ให้บริการที่รู้จักกันในชื่อโหมด 2K หรือโหมด 8K จริง ๆ แล้วเป็นความถี่พาหะย่อย 1,705 หรือ 6,817 ที่อยู่ห่างกันประมาณ 4 kHz หรือ 1 kHz

DVB-T มีรูปแบบการปรับที่แตกต่างกัน 3 แบบ (QPSK, 16QAM, 64QAM)

DVB-T ถูกนำมาใช้หรือเสนอให้ใช้สำหรับการออกอากาศโทรทัศน์ระบบดิจิทัลในหลาย ๆ ประเทศ () โดยใช้วีเอชเอฟความถี่ 7 MHz และยูเอชเอฟความถี่ 8 MHz เป็นหลัก ในขณะที่ ประเทศไต้หวัน ประเทศโคลอมเบีย ประเทศปานามา และประเทศตรินิแดดและโตเบโก ใช้ความถี่ 6 MHz

มาตรฐาน DVB-T เผยแพร่เป็น EN 300 744 โครงสร้างการเข้ารหัสช่องสัญญาณและการปรับสัญญาณสำหรับโทรทัศน์ภาคพื้นดินระบบดิจิทัล สามารถหาได้จากเว็บไซต์ของ เช่นเดียวกับ ETSI TS 101 154 ข้อมูลจำเพาะสำหรับการใช้งานการเข้ารหัสวิดีโอและเสียงในแอปพลิเคชั่นการออกอากาศตามการส่งกระแสของเอ็มเพก-2 ซึ่งให้รายละเอียดเกี่ยวกับการใช้ DVB ของวิธีการเข้ารหัสซอร์สสำหรับ MPEG-2 และล่าสุดคือ H.264/MPEG-4 AVC รวมถึงระบบเข้ารหัสเสียง หลายประเทศที่นำ DVB-T ไปใช้แล้วได้ตีพิมพ์มาตรฐานสำหรับการดำเนินการในประเทศของตนเอง

DVB-T ได้รับการพัฒนาให้เป็นมาตรฐานใหม่เช่น (มือถือ) ซึ่งเป็นความล้มเหลวในเชิงพาณิชย์และไม่สามารถใช้งานได้อีกต่อไป และ DVB-T2 ซึ่งได้รับการสรุปเบื้องต้นในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2011

DVB-T เป็นการส่งสัญญาณดิจิทัลให้ข้อมูลในชุดของบล็อกที่ไม่ต่อเนื่องที่อัตราสัญลักษณ์ DVB-T เป็นเทคนิคการส่งสัญญาณโอเอฟดีเอ็ม ซึ่งรวมถึงการใช้ จะช่วยให้ผู้รับรับมือกับสถานการณ์ที่แข็งแกร่งหลายเส้นทาง ภายในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ DVB-T ยังอนุญาตให่ดำเนินงาน (SFN) ซึ่งมีเครื่องส่งสัญญาณสองเครื่องขึ้นไปที่มีข้อมูลเดียวกันทำงานบนความถี่เดียวกัน ในกรณีเช่นนี้ สัญญาณจากตัวส่งสัญญาณแต่ละตัวใน SFN จะต้องมีการจัดเรียงเวลาอย่างแม่นยำ ซึ่งจะทำโดยการประสานข้อมูลในกระแสและเวลาในแต่ละตัวส่งสัญญาณที่อ้างอิงถึงจีพีเอส

สามารถเลือกความยาวของช่วงเวลาป้องกันได้ เป็นการแลกเปลี่ยนระหว่างอัตราข้อมูลและความสามารถของ SFN ยิ่งมีช่วงเวลาการป้องกันนานขึ้นพื้นที่ที่มีขนาดใหญ่ขึ้นก็คือพื้นที่ SFN ที่อาจเกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องสร้าง (ISI) มีความเป็นไปได้ที่จะใช้งาน SFN ซึ่งไม่สามารถปฏิบัติตามเงื่อนไขช่วงเวลาการป้องกันหากมีการวางแผนและตรวจสอบการรบกวนตนเอง

คำอธิบายทางเทคนิคของเครื่องส่งสัญญาณภาพดิจิทัลภาคพื้นดิน

รูปแบบของระบบส่งสัญญาณภาพดิจิทัลภาคพื้นดิน

จากรูปภาพ คำอธิบายสั้น ๆ ของบล็อกการประมวลผลสัญญาณ มีดังต่อไปนี้

การเข้ารหัสของแหล่งที่มา และอุปกรณ์รวมส่งสัญญาณ จะรวมวิดีโอที่ถูกบีบอัด เสียงที่ถูกบีบอัด และสตรีมข้อมูล ลงใน โดยจะมีตั้งแต่ 1 โปรแกรมขึ้นไปที่ถูกรวมเข้าด้วยกันเข้าสู่ นี่คือกระแสดิจิทัลพื้นฐานที่กำลังส่งและรับโดยชุดทีวีหรือกล่องรับสัญญาณภายในบ้าน อัตราบิตที่ได้รับอนุญาตสำหรับข้อมูลการขนส่งขึ้นอยู่กับพารามิเตอร์การเข้ารหัสและการปรับจำนวน: สามารถเป็นไปได้ในช่วงตั้งแต่ประมาณ 5 ถึงประมาณ 32 เทกะบิตต่อวินาที (ดูรูปด้านล่างสำหรับรายการที่สมบูรณ์)
ตัวแยก: ที่แตกต่างกันสองตัวสามารถส่งในเวลาเดียวกันโดยใช้เทคนิคที่เรียกว่า ระบบส่งกำลังตามลำดับชั้น มันอาจจะใช้ในการส่งสัญญาณ เช่น สัญญาณโทรทัศน์ความละเอียดมาตรฐาน (SDTV) และสัญญาณโทรทัศน์ความละเอียดสูง (HDTV) ในผู้ให้บริการรายเดียวกัน โดยทั่วไปสัญญาณ SDTV นั้นแข็งแกร่งกว่า HDTV ที่ตัวรับสัญญาณทั้งนี้ขึ้นอยู่กับคุณภาพของสัญญาณที่ได้รับกล่องรับสัญญาณอาจจะสามารถถอดรหัสสตรีม HDTV หรือหากความแรงของสัญญาณไม่เพียงพอก็สามารถสลับไปที่ SDTV ได้ (ด้วยวิธีนี้ ตัวรับทั้งหมดที่อยู่ใกล้เคียง ไซต์ส่งสัญญาณสามารถล็อคสัญญาณ HDTV ในขณะที่คนอื่น ๆ ทั้งหมด แม้แต่คนที่อยู่ไกลที่สุด ก็ยังสามารถรับและถอดรหัสสัญญาณ SDTV ได้)
การปรับมักซ์และการกระจายพลังงาน: ถูกระบุว่าเป็นลำดับของที่มีความยาวคงที่ (188 ไบต์) ด้วยเทคนิคที่เรียกว่าการกระจายพลังงานลำดับของไบต์นั้นมีความเกี่ยวข้องกัน
ตัวเข้ารหัสภายนอก: การแก้ไขข้อผิดพลาดระดับแรกถูกนำไปใช้กับข้อมูลที่ส่งโดยใช้ที่ไม่ใช่คู่ของรหัส Reed-Solomon RS (204, 188) ทำให้สามารถแก้ไขได้สูงสุด 8 ไบต์ที่ไม่ถูกต้องสำหรับแต่ละกลุ่มข้อมูล 188 ไบต์
เครื่องมือจัดการภายนอก: ใช้เพื่อจัดเรียงลำดับข้อมูลที่ส่งใหม่ในลักษณะที่ทำให้เกิดข้อผิดพลาดที่ยาวนานขึ้นไปอีก
ตัวเข้ารหัสภายใน: การแก้ไขข้อผิดพลาดระดับที่สองทำได้โดยการเข้ารหัสที่ซับซ้อน ซึ่งมักจะแสดงในเมนู STBs เป็น FEC () มี 5 อัตราการเข้ารหัสที่ถูกต้องคือ 1/2, 2/3, 3/4, 5/6 และ 7/8
เครื่องมือจัดการภายใน: ลำดับข้อมูลจะถูกจัดเรียงใหม่อีกครั้ง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อลดอิทธิพลของข้อผิดพลาดในการส่งข้อมูล ในครั้งนี้มีการใช้เทคนิคการแทรกสอดบล็อกด้วยชุดการสุ่มหลอก (นี่เป็นการกระทำจริง โดยกระบวนการแทรกสลับ 2 อันที่แยกจากกัน 1 อัน ทำงานบนบิต และอีก 1 อัน ทำงานในกลุ่มของบิต)
ผู้ทำแผน: ลำดับบิตดิจิทัลถูกวางแผนให้เข้ากับลำดับเบสของการปรับสัญญาณของสัญลักษณ์ที่ซับซ้อน มีรูปแบบการปรับสัญญาณที่ใช้ได้สามแบบ: QPSK, 16-QAM, 64-QAM
การปรับเฟรม: สัญลักษณ์ที่ซับซ้อนถูกจัดกลุ่มเป็นบล็อกที่มีความยาวคงที่ (1512, 3024 หรือ 6048 สัญลักษณ์ต่อบล็อก) มีการสร้างเฟรมยาว 68 บล็อก และสร้างเป็นเฟรม 4 เฟรม
สัญญาณนำทางและ TPS: เพื่อให้การรับสัญญาณที่ส่งบนสถานีวิทยุกระจายเสียงภาคพื้นดินง่ายขึ้นจะมีการเพิ่มสัญญาณเพิ่มเติมในแต่ละบล็อค สัญญาณนำร่องจะใช้ในระหว่างการซิงโครไนซ์และเฟสการทำให้เท่าเทียมกันในขณะที่สัญญาณ TPS (การส่งสัญญาณพารามิเตอร์) ส่งพารามิเตอร์ของสัญญาณที่ส่งและเพื่อระบุเซลล์เกียร์อย่างชัดเจน เครื่องรับจะต้องสามารถซิงโครไนซ์ปรับสมดุลและถอดรหัสสัญญาณเพื่อเข้าถึงข้อมูลที่จัดทำโดยนักบิน TPS ดังนั้นผู้รับจะต้องทราบข้อมูลนี้ล่วงหน้าและข้อมูล TPS จะใช้เฉพาะในกรณีพิเศษเช่นการเปลี่ยนแปลงพารามิเตอร์การซิงโครไนซ์เป็นต้น
การปรับสัญญาณโอเอฟดีเอ็ม: ลำดับของบล็อกถูกปรับตามเทคนิคโอเอฟดีเอ็มโดยใช้ผู้ให้บริการ 1705 หรือ 6817 (โหมด 2K หรือ 8K ตามลำดับ) การเพิ่มจำนวนผู้ให้บริการไม่ได้ปรับเปลี่ยนอัตราบิตบรรทุก ซึ่งยังคงที่ไม่เปลี่ยนแปลง
การแทรกช่วงเวลาการ์ด: เพื่อลดความซับซ้อนของผู้รับสัญญาณ บล็อก OFDM ทุกอันจะถูกขยาย และคัดลอกด้านหน้าของมันเอง (ด้านหน้าวงจร) ความกว้างของช่วงเวลาการป้องกันดังกล่าวอาจเป็น 1/32, 1/16, 1/8 หรือ 1/4 ของความยาวบล็อกเดิม ด้านหน้าวงจรเป็นสิ่งจำเป็นในการใช้งานเครือข่ายความถี่เดียวซึ่งอาจมีสัญญาณรบกวนที่ไม่สามารถทำได้ที่มาจากหลาย ๆ ไซต์ที่ส่งโปรแกรมเดียวกันบนเดียวกัน
DAC และ front-end: สัญญาณดิจิทัลจะถูกแปลงเป็นสัญญาณแอนะล็อกด้วย (DAC) จากนั้นปรับเป็นความถี่วิทยุ (VHF, UHF) โดย แบนด์วิดท์ที่ถูกครอบครองออกแบบมาเพื่อรองรับสัญญาณ DVB-T แต่ละช่องให้เป็น 5, 6, 7 หรือ 8 MHz อัตราตัวอย่างคลื่นความถี่พื้นฐานที่มีให้ที่อินพุต DAC ขึ้นอยู่กับแบนด์วิดท์

ช่องสัญญาณ: เป็น $f_{s}={\frac {8}{7}}B$ ตัวอย่าง/วินาที เมื่อ $B$ เป็นแบนด์วิดท์ของช่องที่แสดงเป็น Hz

อัตราบิตที่มี (Mbit/s) สำหรับระบบ DVB-T ในช่องความถี่ 8 MHz
ตัวปรับสัญญาณ	อัตราการเข้ารหัส	ช่วงเวลาของการป้องกัน
ตัวปรับสัญญาณ	อัตราการเข้ารหัส	1/4	1/8	1/16	1/32
QPSK	1/2	4.976	5.529	5.855	6.032
	2/3	6.635	7.373	7.806	8.043
	3/4	7.465	8.294	8.782	9.048
	5/6	8.294	9.216	9.758	10.053
	7/8	8.709	9.676	10.246	10.556
16-QAM	1/2	9.953	11.059	11.709	12.064
	2/3	13.271	14.745	15.612	16.086
	3/4	14.929	16.588	17.564	18.096
	5/6	16.588	18.431	19.516	20.107
	7/8	17.418	19.353	20.491	21.112
64-QAM	1/2	14.929	16.588	17.564	18.096
	2/3	19.906	22.118	23.419	24.128
	3/4	22.394	24.882	26.346	27.144
	5/6	24.882	27.647	29.273	30.160
	7/8	26.126	29.029	30.737	31.668

รายละเอียดทางเทคนิคของเครื่องรับ

เครื่องรับสัญญาณนั้นใช้เทคนิคที่เป็น 2 เท่าของเทคนิคที่ใช้ในการส่งสัญญาณ

Front-end และ ADC: สัญญาณ RF แบบแอนาล็อกจะถูกแปลงเป็นแบบฐานคลื่น และแปลงเป็นสัญญาณดิจิทัลโดยใช้ตัวแปลง (ADC)
การประสานเวลาและความถี่: สัญญาณแถบฐานดิจิทัลนั้นถูกค้นหาเพื่อระบุจุดเริ่มต้นของเฟรมและบล็อก ปัญหาใด ๆ เกี่ยวกับความถี่ของส่วนประกอบของสัญญาณจะได้รับการแก้ไขเช่นกัน คุณสมบัติที่ช่วงเวลาการป้องกันที่จุดสิ้นสุดของสัญลักษณ์นั้นถูกวางไว้ที่จุดเริ่มต้นเช่นกันเพื่อหาจุดเริ่มต้นของสัญลักษณ์โอเอฟดีเอ็มใหม่ ในอีกทางหนึ่ง การนำทางอย่างต่อเนื่อง (ซึ่งมีค่าและตำแหน่งถูกกำหนดในมาตรฐานและเป็นที่รู้จักกันโดยผู้รับ) ก็กำหนดความถี่ชดเชยการถูกสัญญาณรบกวน การชดเชยความถี่นี้อาจเกิดจากปรากฏการณ์ด็อพเพลอร์ ความไม่ถูกต้องทั้งในเครื่องส่งสัญญาณ หรือเครื่องรับสัญญาณ และอื่น ๆ โดยทั่วไปการประสานเวลาและความถี่ ทำได้ 2 ขั้นตอน ไม่ว่าจะก่อนหรือหลัง (FFT) ในลักษณะดังกล่าวเพื่อแก้ไขข้อผิดพลาดของความถี่/เวลาที่หยาบและละเอียด โดยขั้นตอนแรก Pre-FFT เกี่ยวข้องกับการใช้เลื่อนสหสัมพันธ์กับสัญญาณเวลาที่ได้รับ ในขณะที่ขั้นตอนหลัง FFT ใช้ความสัมพันธ์ระหว่างสัญญาณความถี่และลำดับผู้ให้บริการนำร่อง
การกำจัดช่วงเวลาการป้องกัน: ส่วนนำหน้าของวงจรจะถูกลบออก
การแยกสัญญาณโอเอฟดีเอ็ม: สิ่งนี้สามารถทำได้ด้วย FFT
การทำให้ความถี่: สัญญาณนำทางจะถูกใช้เพื่อประเมินฟังก์ชั่นการถ่ายโอนช่องทาง (CTF) ทุก ๆ 3 ความถี่พาหะย่อย CTF ได้มาจากความถี่พาหะย่อยที่เหลือผ่านการแก้ไข จากนั้น CTF จะถูกใช้เพื่อทำให้เท่าเทียมกันข้อมูลที่ได้รับในแต่ละความถี่พาหะย่อย โดยทั่วไปจะใช้วิธี Zero-Forcing (การคูณด้วย CTF ผกผัน) CTF ยังใช้เพื่อชั่งน้ำหนักความน่าเชื่อถือของข้อมูลที่ถูกแมปเมื่อมีการจัดให้กับตัวถอดรหัสไวเตอร์บิ
การทำลายล้าง: เนื่องจากมีกลุ่มดาว QAM สีเทาที่เข้ารหัสอยู่ การถอดถอนจะทำในลักษณะ "เบา" โดยใช้กฎที่ไม่ใช่เชิงเส้นซึ่งจะทำแผนแต่ละบิตในสัญลักษณ์ที่ได้รับไปยังค่าความเลือนลางที่น่าเชื่อถือมากขึ้นหรือน้อยลงระหว่าง -1 ถึง +1
การแยกภายใน
การถอดรหัสภายใน: ใช้ ที่มีความยาวย้อนกลับที่ใหญ่กว่าที่ใช้โดยทั่วไปสำหรับรหัสอัตรา 1/2 พื้นฐานเนื่องจากการมีบิตสำหรับเจาะ ("ลบ") บิต
deinterleaving ภายนอก
ถอดรหัสจากภายนอก
การปรับมักซ์
การถอดรหัสแบบหลายมิติและถอดรหัสแหล่ง MPEG-2

ประเทศและดินแดนที่ใช้

โทรทัศน์ภาคพื้นดินระบบดิจิทัลทั่วโลก ประเทศที่ใช้ DVB-T หรือ DVB-T2 จะแสดงด้วยสีน้ำเงิน

ทวีปอเมริกา

เบอร์มิวดา (ตัดสินใจเมื่อ 10 กรกฎาคม ค.ศ. 2007)
โคลอมเบีย (ตัดสินใจเมื่อ 28 สิงหาคม ค.ศ. 2008) (ใช้ DVB-T/H.264/ สำหรับ SD และ HD ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2011)
กรีนแลนด์ (Nuuk TV)
เฟรนช์เกียนา
ปานามา (ตัดสินใจเมื่อ 12 พฤษภาคม ค.ศ. 2009) (ใช้ DVB-T/ สำหรับ SD และ DVB-T/H.264/ สำหรับการส่งสัญญาณ HD)
เฮติ
แซ็งปีแยร์และมีเกอลง
ตรินิแดดและโตเบโก
กูราเซา (ทดลองใช้ DVB-T MPEG2)
ซูรินาม (ทดลองใช้ ATSC)
หมู่เกาะฟอล์กแลนด์ (ใน ค.ศ. 2008 KTV Ltd. ใช้ DVB-T, 64QAM, 7/8, 1/32, MPEG2 สำหรับการส่งสัญญาณทั้ง SD และ HD)

ทวีปยุโรป

แอลเบเนีย (ใช้ สำหรับ SD และ สำหรับการส่งสัญญาณ HD).
อันดอร์รา
ออสเตรีย (เปลี่ยนไปเป็น DVB-T2)
เบลเยียม (ใช้ ;)
เบลารุส (ใช้ DVB-T สำหรับการส่งสัญญาณฟรีทีวีทั้งระบบ SD และ HD และ DVB-T2 สำหรับการส่งสัญญาณช่องเสียเงินทั้ง SD และ HD)
บัลแกเรีย (, FEC=2/3, ช่วงเวลาของการป้องกัน - 1/4, 64QAM ออกอากาศคู่ขนานอย่างเป็นทางการเริ่มต้นในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2013 และเปลี่ยนผ่านอย่างสมบูรณ์ในวันที่ 30 กันยายน ค.ศ. 2013)
โครเอเชีย
เช็กเกีย (MPEG-2, DVB-T2 HEVC H.265 เริ่มใช้ในปี ค.ศ. 2017)
ไซปรัส (H.264/MPEG-4 AVC)
เดนมาร์ก (ใช้ สำหรับส่งสัญญาณ SD และ HD)
เอสโตเนีย (ใช้ )
หมู่เกาะแฟโร
ฟินแลนด์
ฝรั่งเศส (ใช้ สำหรับการส่งสัญญาณฟรีทีวีเฉพาะระบบ HD, ช่องเสียเงินทั้ง SD และ HD)
เยอรมนี (ส่วนหนึ่งยังคงใช้ DVB-T เฉพาะระบบ SD ตั้งแต่ ค.ศ. 2016 เปลี่ยนเป็น DVB-T2 ด้วยระบบ 1080p 50 เฟรมต่อวินาที)
จอร์เจีย
กรีซ ( และ Digital Union 2019-01-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ใช้ แต่จะเปลี่ยนเป็น Digea, ERT / ERT HD และ Digital Union (ในภูมิภาคเทสซาเลีย) 2019-01-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ใช้ )
ฮังการี (ของ MinDigTV, ใช้ โดยเฉพาะ)
ไอซ์แลนด์
ไอร์แลนด์ (ใช้ สำหรับการส่งสัญญาณ HD และ SD)
อิตาลี (ใช้ MPEG-2 สำหรับ SD, สำหรับ HD เปลี่ยนไปเป็น DVB-T2 ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2022)
ลัตเวีย (ใช้ )
ลิทัวเนีย (ใช้ )
ลักเซมเบิร์ก
มาซิโดเนียเหนือ
มอลตา
มอลโดวา (ใช้ กำลังถูกทดสอบ)
มอนเตเนโกร
เนเธอร์แลนด์ (ใช้ DVB-T2, ดำเนินการโดย Digitenne)
นอร์เวย์ (ใช้ สำหรับส่งสัญญาณ SD และ HD)
โปแลนด์ (ใช้ สำหรับส่งสัญญาณ SD และ HD)
โปรตุเกส (ใช้ )
โรมาเนีย DVB-T ถูกใช้ในการทดลองใน 2 เมืองเท่านั้น และกำลังจะยุติ มาตรฐานการแพร่ภาพโทรทัศน์ภาคพื้นดินอย่างเป็นทางการในโรมาเนียคือ DVB-T2 และการใช้งานเริ่มต้นในปี ค.ศ. 2015
รัสเซีย (ใช้ DVB-T2 )
เซอร์เบีย (ใช้ DVB-T2 )
สโลวาเกีย (ใช้ สำหรับ SD และ สำหรับ HD, กำลังทดสอบ DVB-T2 )
สโลวีเนีย (ใช้ ตั้งแต่ ค.ศ. 2007])
สเปน (ใช้ DVB-T สำหรับ SD และ DVB-T H.264/ สำหรับการส่งสัญญาณ HD)
สวีเดน (ใช้ และ ) สำหรับ SD และ DVB-T2 กับ สำหรับส่งสัญญาณ SD และ HD)
สวิตเซอร์แลนด์ (เหลือสถานี DVB-T ระดับภูมิภาคอีก 1 สถานี การแพร่ภาพโทรทัศน์ภาคพื้นดินคืนค่าโดยใช้ DVB-T2 ทั้งพื้นที่ใกล้กับออสเตรีย และใกล้กับฝรั่งเศสในไม่ช้า)
ตุรกี (ไม่เปิดตัวอย่างเป็นทางการ รู้จักกันครั้งสุดท้ายในชื่อ DVB-T2 ทดลองการออกอากาศ สิ้นสุดวันที่ 1 มิถุนายน ค.ศ. 2017)
สหราชอาณาจักร (ใช้ DVB-T สำหรับ SD และ DVB-T2 สำหรับการส่งสัญญาณ HD)
ยูเครน (ใช้ DVB-T2 สำหรับการออกอากาศทั่วประเทศ)

ทวีปออสเตรเลีย

ออสเตรเลีย (ส่วนใหญ่ใช้ สำหรับการส่งสัญญาณ SD และ สำหรับการส่งสัญญาณ HD)
นิวซีแลนด์ (ใช้ MPEG-4/H.264)

ทวีปเอเชีย

อัฟกานิสถาน (ใช้ DVB-T2 เปิดตัวในเดือนเมษายน ค.ศ. 2015)
บาห์เรน (อยู่ในการประเมิน)
บังกลาเทศ (ประกาศ)
อินเดีย (ใช้ สำหรับ SD และ สำหรับการส่งสัญญาณ HD)
อินโดนีเซีย (รับรอง DVB-T2 เมื่อ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2012)
อิหร่าน (ใช้ DVB-T MPEG-4/H.264/AAC SD :720x576i HD :1920x1080i)
อิรัก (เริ่มต้นใน Kurdistan ภูมิภาคอิรัก โดย MIX Media เมื่อ 31 ธันวาคม ค.ศ. 2011 ใช้ MPEG-4)
อิสราเอล (ใช้ MPEG-4/H.264)
จอร์แดน
คูเวต (จะใช้ DVB-T2)
คีร์กีซสถาน (DVB-T2)
เลบานอน
มาเลเซีย (ใช้ DVB-T2 ทั่วประเทศ ยุติออกอากาศทีวีแอนะล็อกเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม ค.ศ. 2019)
มองโกเลีย (ใช้ DVB-T2)
พม่า
เกาหลีเหนือ (ใช้ DVB-T2, เริ่มทดลองใช้เมื่อปี ค.ศ. 2012)
โอมาน (อยู่ในการประเมิน)
ปาเลสไตน์ (อยู่ในการประเมิน)
กาตาร์
สิงคโปร์ (4 ช่องใช้ DVB-T ในวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 2007 และ 7 ช่องใช้ DVB-T2 ในวันที่ 13 ธันวาคม ค.ศ. 2013)
ซาอุดีอาระเบีย
ซีเรีย (ใช้งานได้โดยใช้ DVB-T, MPEG-2 และ MPEG-4)
ไต้หวัน (ใช้ DVB-T/ สำหรับ SD และ DVB-T/H.264/ สำหรับการส่งสัญญาณ HD)
ทาจิกิสถาน (DVB-T2)
ไทย (ใช้ DVB-T2 กับตัวแปลงสัญญาณ สำหรับการส่งสัญญาณทั้ง SD และ HD การส่งสัญญาณเปิดตัวเมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2557)
เวียดนาม
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
อุซเบกิสถาน
เยเมน

ทวีปแอฟริกา

แอลจีเรีย
แคเมอรูน
กานา
กาบูเวร์ดี
เคนยา (จะใช้ DVB-T2 )
มาดากัสการ์ (ใช้ DVB-T2 บนช่องเสียเงิน)
มอริเชียส
โมร็อกโก
นามิเบีย
ไนจีเรีย
รวันดา (ใช้ DVB-T/ อยู่แล้ว และจะย้ายไปที่ DVB-T2)
แอฟริกาใต้ (จะใช้ DVB-T2 หลังจากพิจารณา เป็นเวลาสั้น ๆ)
ตูนิเซีย (ทดลอง)

ยุติการออกอากาศโทรทัศน์ภาคพื้นดินระบบดิจิทัล

ในขณะที่หลายประเทศคาดว่าจะเปลี่ยนมาใช้โทรทัศน์ภาคพื้นดินระบบดิจิทัล แต่มีบางประเทศที่เคลื่อนไหวไปในทิศทางตรงกันข้ามหลังจากการทดลองไม่ประสบความสำเร็จ

สวิตเซอร์แลนด์ : สถานีถ่ายทอดสัญญาณสาธารณะของสวิส SRG ยกเลิกทีวีดิจิทัลเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน ค.ศ. 2019 สถานีภูมิภาคจากเจนีวาได้ออกอากาศตลอดเวลา เสาอากาศ DVB-T2 ถูกเปิดใช้งานในภายหลังทางตะวันออกของประเทศเพื่อถ่ายทอดสวิสทีวีไปยังผู้ให้บริการเคเบิลของออสเตรีย
ตุรกี ยกเลิกทีวีดิจิทัล เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน ค.ศ. 2017

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

"ETSI EN 300 744 - Digital Video Broadcasting (DVB); Framing structure, channel coding and modulation for digital terrestrial television" (PDF). European Telecommunications Standards Institute. ตุลาคม 2015. p. 66.{{}}: CS1 maint: url-status ()
"DATAONE LIMITED RESPONSE TO CONSULTATION PAPER ON DATACASTING" (PDF). Infocomm Media Development Authority, Singapore.{{}}: CS1 maint: url-status ()
(PDF). web.archive.org. 8 ตุลาคม 1999. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1999-10-08. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2020.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()
(PDF). web.archive.org. 8 ตุลาคม 1999. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1999-10-08. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2020.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()
. web.archive.org. 2001-04-11. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2001-04-11. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2020.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()
(PDF). web.archive.org. 4 มิถุนายน 2000. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2000-06-04. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2020.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()
"S'pore testing digital TV format". The Business Times. 5 มีนาคม 1998. p. 4.{{}}: CS1 maint: url-status ()
"SBA plans to launch digital TV after trying out systems". The Straits Times. 9 มีนาคม 1998. p. 30.{{}}: CS1 maint: url-status ()
DVB.org, Official information taken from the DVB website
. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-01. สืบค้นเมื่อ 26 มิถุนายน 2016.
. (ภาษาสเปน). 28 สิงหาคม 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-13. สืบค้นเมื่อ 2020-07-12.
"TV Digital no ha llegado a toda Colombia y la CNTV ya piensa en modificar la norma". Evaluamos (ภาษาสเปน). 21 กรกฎาคม 2011.
. DVB.org. 19 พฤษภาคม 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-03. สืบค้นเมื่อ 26 มิถุนายน 2016.
"KTV Ltd". สืบค้นเมื่อ 26 มิถุนายน 2016.
"Plan for the introduction of terrestrial digital television broadcasting (DVB-T) in the Republic of Bulgaria" (ภาษาบัลแกเรีย). Ministry of Transport, Information Technology and Communications of Bulgaria. สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2012.
. NURTS (TV tower operator). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 ธันวาคม 2012. สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2012.
"Digital Ísland" (ภาษาไอซ์แลนด์). fjarskiptahandbokin.is. สืบค้นเมื่อ 27 ตุลาคม 2009.
"Russia adopts DVB-T2". Advanced-Television.com. 29 กันยายน 2011.
(ภาษาเซอร์เบีย). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 เมษายน 2012. สืบค้นเมื่อ 22 มีนาคม 2012.
https://www.broadbandtvnews.com/2018/12/06/switzerland-to-switch-off-dtt-on-june-3-2019/
. Oqaab.af. 31 มีนาคม 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 มีนาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 26 June 2016.
Hawkes, Rebecca (19 พฤษภาคม 2014). . Rapid TV News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-05-20. สืบค้นเมื่อ 26 มิถุนายน 2016.
. . 5 June 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-20. สืบค้นเมื่อ 2020-07-12.
"PERSYARATAN TEKNIS ALAT DAN PERANGKAT PENERIMA TELEVISI SIARAN DIGITAL BERBASIS STANDAR DIGITAL VIDEO BROADCASTING TERRESTRIAL – SECOND GENERATION" (PDF). KomInfo.go.id. . สืบค้นเมื่อ 1 เมษายน 2017.
"Standar Penyiaran Televisi Digital" (PDF). KomInfo.go.id. .
Hawkes, Rebecca (26 กุมภาพันธ์ 2014). . Rapid TV News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-13. สืบค้นเมื่อ 11 เมษายน 2014.
. DVB.org. 7 กันยายน 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-04-19. สืบค้นเมื่อ 2020-07-12.
"北朝鮮で4局が地上デジタル放送を実施中、ASUS ZenFone Go TVで確認". blogofmobile.com (ภาษาญี่ปุ่น). 8 กันยายน 2019. สืบค้นเมื่อ 24 มิถุนายน 2020.
Williams, Martyn (17 มีนาคม 2013). "Report: DPRK testing digital TV". North Korea Tech - 노스코리아테크. จากแหล่งเดิมเมื่อ 23 กันยายน 2019. สืบค้นเมื่อ 25 กันยายน 2019.
. DVB.org. 11 ธันวาคม 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-26. สืบค้นเมื่อ 2020-07-12.
. DVB.org. 4 กุมภาพันธ์ 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-12-29. สืบค้นเมื่อ 2020-07-12.
Mochiko, Thabiso (26 พฤศจิกายน 2010). "BusinessDay - State U-turn on Nyanda's digital-TV signal plan". BusinessDay.co.za. BDFM Publishers. จากแหล่งเดิมเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2010. สืบค้นเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2010.
Etherington-Smith, James (3 มกราคม 2011). "DVB-T2 chosen as digital TV standard". MyBroadband.co.za. สืบค้นเมื่อ 3 มกราคม 2011.

แหล่งข้อมูลอื่น

เว็บไซต์ของโครงการ DVB
เอกสารข้อมูลอย่างเป็นทางการของ DVB-T^[]

[1] "ETSI EN 300 744 - Digital Video Broadcasting (DVB); Framing structure, channel coding and modulation for digital terrestrial television" (PDF). European Telecommunications Standards Institute. ตุลาคม 2015. p. 66.{{}}: CS1 maint: url-status ()

[autogenerated1-2] "DATAONE LIMITED RESPONSE TO CONSULTATION PAPER ON DATACASTING" (PDF). Infocomm Media Development Authority, Singapore.{{}}: CS1 maint: url-status ()

[3] (PDF). web.archive.org. 8 ตุลาคม 1999. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1999-10-08. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2020.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()

[4] (PDF). web.archive.org. 8 ตุลาคม 1999. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1999-10-08. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2020.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()

[5] . web.archive.org. 2001-04-11. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2001-04-11. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2020.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()

[6] (PDF). web.archive.org. 4 มิถุนายน 2000. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2000-06-04. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2020.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()

[7] "S'pore testing digital TV format". The Business Times. 5 มีนาคม 1998. p. 4.{{}}: CS1 maint: url-status ()

[8] "SBA plans to launch digital TV after trying out systems". The Straits Times. 9 มีนาคม 1998. p. 30.{{}}: CS1 maint: url-status ()

[9] DVB.org, Official information taken from the DVB website

[10] . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-01. สืบค้นเมื่อ 26 มิถุนายน 2016.

[11] . (ภาษาสเปน). 28 สิงหาคม 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-13. สืบค้นเมื่อ 2020-07-12.

[12] "TV Digital no ha llegado a toda Colombia y la CNTV ya piensa en modificar la norma". Evaluamos (ภาษาสเปน). 21 กรกฎาคม 2011.

[13] . DVB.org. 19 พฤษภาคม 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-03. สืบค้นเมื่อ 26 มิถุนายน 2016.

[14] "KTV Ltd". สืบค้นเมื่อ 26 มิถุนายน 2016.

[15] "Plan for the introduction of terrestrial digital television broadcasting (DVB-T) in the Republic of Bulgaria" (ภาษาบัลแกเรีย). Ministry of Transport, Information Technology and Communications of Bulgaria. สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2012.

[16] . NURTS (TV tower operator). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 ธันวาคม 2012. สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2012.

[17] "Digital Ísland" (ภาษาไอซ์แลนด์). fjarskiptahandbokin.is. สืบค้นเมื่อ 27 ตุลาคม 2009.

[18] "Russia adopts DVB-T2". Advanced-Television.com. 29 กันยายน 2011.

[19] (ภาษาเซอร์เบีย). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 เมษายน 2012. สืบค้นเมื่อ 22 มีนาคม 2012.

[20] ttps://www.broadbandtvnews.com/2018/12/06/switzerland-to-switch-off-dtt-on-june-3-2019/

[oqaab.af-21] . Oqaab.af. 31 มีนาคม 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 มีนาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 26 June 2016.

[rapidtvnews.com-22] Hawkes, Rebecca (19 พฤษภาคม 2014). . Rapid TV News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-05-20. สืบค้นเมื่อ 26 มิถุนายน 2016.

[Asia-Pacific_Broadcasting_Union-23] . . 5 June 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-20. สืบค้นเมื่อ 2020-07-12.

[24] "PERSYARATAN TEKNIS ALAT DAN PERANGKAT PENERIMA TELEVISI SIARAN DIGITAL BERBASIS STANDAR DIGITAL VIDEO BROADCASTING TERRESTRIAL – SECOND GENERATION" (PDF). KomInfo.go.id. . สืบค้นเมื่อ 1 เมษายน 2017.

[25] "Standar Penyiaran Televisi Digital" (PDF). KomInfo.go.id. .

[26] Hawkes, Rebecca (26 กุมภาพันธ์ 2014). . Rapid TV News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-13. สืบค้นเมื่อ 11 เมษายน 2014.

[27] . DVB.org. 7 กันยายน 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-04-19. สืบค้นเมื่อ 2020-07-12.

[28] "北朝鮮で4局が地上デジタル放送を実施中、ASUS ZenFone Go TVで確認". blogofmobile.com (ภาษาญี่ปุ่น). 8 กันยายน 2019. สืบค้นเมื่อ 24 มิถุนายน 2020.

[29] Williams, Martyn (17 มีนาคม 2013). "Report: DPRK testing digital TV". North Korea Tech - 노스코리아테크. จากแหล่งเดิมเมื่อ 23 กันยายน 2019. สืบค้นเมื่อ 25 กันยายน 2019.

[30] . DVB.org. 11 ธันวาคม 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-26. สืบค้นเมื่อ 2020-07-12.

[31] . DVB.org. 4 กุมภาพันธ์ 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-12-29. สืบค้นเมื่อ 2020-07-12.

[BusinessDay-32] Mochiko, Thabiso (26 พฤศจิกายน 2010). "BusinessDay - State U-turn on Nyanda's digital-TV signal plan". BusinessDay.co.za. BDFM Publishers. จากแหล่งเดิมเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2010. สืบค้นเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2010.

[33] Etherington-Smith, James (3 มกราคม 2011). "DVB-T2 chosen as digital TV standard". MyBroadband.co.za. สืบค้นเมื่อ 3 มกราคม 2011.