กาบูเวร์ดี

กาบูเวร์ดี (โปรตุเกส: Cabo Verde, ออกเสียง: [ˈkabu ˈveɾdɨ]) มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า สาธารณรัฐกาบูเวร์ดี (โปรตุเกส: República de Cabo Verde) เป็นที่ตั้งอยู่บนกลุ่มเกาะภูเขาไฟประมาณ 10 เกาะในมหาสมุทรแอตแลนติกตอนกลาง ห่างจากชายฝั่งทวีปแอฟริกาไปทางทิศตะวันตก 570 กิโลเมตร (350 ไมล์) ทุกเกาะมีเนื้อที่รวมกันประมาณ 4,000 ตารางกิโลเมตร (1,500 ตารางไมล์) เกาะสามเกาะในจำนวนนี้ (ได้แก่ , และ) มีลักษณะค่อนข้างราบ แห้ง และเต็มไปด้วยทราย ส่วนเกาะอื่น ๆ โดยทั่วไปจะมีภูมิประเทศที่ขรุขระและมีพืชพรรณขึ้นอยู่มากกว่า

สาธารณรัฐกาบูเวร์ดี República de Cabo Verde (โปรตุเกส)
ธงชาติ National emblem
เพลงชาติ: กังตีกูดาลีบือร์ดาดึ ("บทเพลงแห่งเสรีภาพ")
ตำแหน่งที่ตั้งของกาบูเวร์ดี (ในวงกลม)
เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด	ไปรยา 14°55′N 23°31′W / 14.917°N 23.517°W / 14.917; -23.517
ภาษาราชการ	ภาษาโปรตุเกส
	ภาษาครีโอลกาบูเวร์ดี
กลุ่มชาติพันธุ์	(เลือดผสม) ร้อยละ 80 ร้อยละ 15 ชาวผิวขาว ร้อยละ 5
การปกครอง	สาธารณรัฐระบบรัฐสภา
•	ฌูแซ มารีอา แนวึช
•	อูลีซึช กูไรยา อี ซิลวา
สภานิติบัญญัติ
เอกราช
• จาก โปรตุเกส	5 กรกฎาคม ค.ศ. 1975
พื้นที่
• รวม	4,033 ตารางกิโลเมตร (1,557 ตารางไมล์) (167)
• แหล่งน้ำ (%)	น้อยมาก
ประชากร
• 2013 ประมาณ	512,096 คน (อันดับที่ 167)
• ความหนาแน่น	123.7 ต่อตารางกิโลเมตร (320.4 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 89)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2560 (ประมาณ)
• รวม	$ 3.734 พันล้าน
• ต่อหัว	$ 6,942
จีดีพี (ราคาตลาด)	2560 (ประมาณ)
• รวม	$ 1.728 พันล้าน
• ต่อหัว	$ 3,212
จีนี (2008)	47.2 สูง
เอชดีไอ (2019)	0.665 ปานกลาง · 126th
สกุลเงิน	(CVE)
เขตเวลา	UTC-1 ( (CVT))
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)	UTC-1 (ไม่ใช้)
ขับรถด้าน	ขวา
รหัสโทรศัพท์
โดเมนบนสุด	.cv

ก่อนที่ชาวยุโรปจะเข้ามานั้น บนหมู่เกาะกาบูเวร์ดีไม่มีผู้คนอาศัยอยู่จนกระทั่งนักสำรวจชาวโปรตุเกสได้ค้นพบและเข้ายึดครองเป็นอาณานิคมในคริสต์ศตวรรษที่ 15 เนื่องจากมีทำเลที่ตั้งที่เหมาะสมอย่างยิ่งสำหรับ หมู่เกาะแห่งนี้จึงทวีความมั่งคั่งขึ้นเรื่อย ๆ และดึงดูดให้บรรดาโจรสลัดเข้ามาปล้นสะดมอยู่หลายครั้ง หนึ่งในจำนวนนั้นได้แก่ ฟรานซิส เดรก โจรสลัดหลวงของราชินีอังกฤษซึ่งเข้าปล้นเมือง (เมืองหลักของหมู่เกาะในขณะนั้น) ถึงสองครั้งในคริสต์ทศวรรษ 1580 นอกจากนี้เรือหลวงบีเกิล (ที่มีชาลส์ ดาร์วิน เดินทางไปด้วย) ก็เข้ามาจอดแวะที่กาบูเวร์ดีในปี ค.ศ. 1832 เช่นกัน

การลดลงของการค้าทาสในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ส่งผลให้เกิดวิกฤตทางเศรษฐกิจ ประกอบกับทรัพยากรทางธรรมชาติที่มีน้อยและการลงทุนอย่างยั่งยืนที่ไม่เพียงพอจากชาวโปรตุเกส ชาวหมู่เกาะจึงเริ่มรู้สึกไม่พอใจเจ้าอาณานิคมที่ยังคงปฏิเสธที่จะให้คนในท้องถิ่นมีอำนาจปกครองตนเองมากขึ้น นักเขียน นักคิด และนักชาตินิยมได้เป็นผู้นำการเคลื่อนไหวเพื่อเรียกร้องเอกราชของกาบูเวร์ดี (และกินี-บิสเซา) จากโปรตุเกส แต่ก็ถูกลอบสังหารในวันที่ 20 มกราคม ค.ศ. 1973 และ จึงก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำขบวนการและดำเนินการแทนจนกระทั่งหมู่เกาะแห่งนี้ได้รับเอกราชในปี ค.ศ. 1975

ประชากรส่วนใหญ่ของกาบูเวร์ดีเป็นเลือดผสมระหว่างชาวโปรตุเกสกับชาวแอฟริกา กรุงไปรยาเมืองหลวงเป็นที่อาศัยของประชากรจำนวนเกือบหนึ่งในสี่ของประชากรทั้งประเทศที่มีอยู่ประมาณ 5 แสนคน จากสำมะโนประชากรในปี ค.ศ. 2013 พบว่า เกือบร้อยละ 35 ของประชากรทั้งหมดอาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบท และอัตราการรู้หนังสืออยู่ที่ประมาณร้อยละ 85 (จำแนกเป็นร้อยละ 91 ของประชากรชายอายุ 15 ปีขึ้นไป และร้อยละ 83 ของประชากรหญิงอายุ 15 ปีขึ้นไป) ในทางการเมือง กาบูเวร์ดีเป็นประเทศที่มีระบอบประชาธิปไตยที่เสถียรมากประเทศหนึ่ง การพัฒนาคุณภาพชีวิตและความเติบโตทางเศรษฐกิจที่โดดเด่นของกาบูเวร์ดี (แม้ว่าจะขาดแคลนทรัพยากร) ก็เป็นที่ยอมรับจากนานาชาติ โดยประเทศและองค์กรระหว่างประเทศต่าง ๆ มักจะให้อยู่เสมอ อนึ่ง กาบูเวร์ดีได้รับการจัดให้เป็นประเทศกำลังพัฒนาตั้งแต่ปี ค.ศ. 2007 เป็นต้นมา

ห้วงเวลาที่เศรษฐกิจตกต่ำระหว่างทศวรรษหลัง ๆ ของการเป็นอาณานิคมจนถึงช่วงปีแรก ๆ ที่ได้รับเอกราชทำให้ชาวกาบูเวร์ดีจำนวนมากอพยพไปยังทวีปยุโรป ทวีปอเมริกา และประเทศอื่น ๆ ในทวีปแอฟริกา ทุกวันนี้ประชากรที่อพยพออกไปอยู่นอกประเทศรวมทั้งลูกหลานมีจำนวนมากกว่าประชากรที่ยังอาศัยอยู่ในประเทศเสียอีก ในอดีต รายได้ที่ผู้ย้ายถิ่นออกส่งกลับมาให้ครอบครัวและญาติพี่น้องในกาบูเวร์ดีนับว่ามีความสำคัญอย่างมากต่อระบบเศรษฐกิจของประเทศ อย่างไรก็ตาม ลูกหลานรุ่นหลัง ๆ มักไม่ค่อยส่งเงินกลับมาเท่าไรนัก และในปัจจุบัน เศรษฐกิจของกาบูเวร์ดีก็พึ่งพาภาคบริการเป็นหลักโดยเน้นการท่องเที่ยวและการลงทุนจากต่างชาติมากขึ้น ซึ่งมีข้อได้เปรียบจากภูมิอากาศที่อบอุ่นตลอดทั้งปี ภูมิทัศน์ที่หลากหลาย ความรุ่มรวยทางวัฒนธรรมโดยเฉพาะด้านดนตรี

ชื่อประเทศกาบูเวร์ดีมีที่มาจากชื่อ คาบสมุทรเล็ก ๆ ซึ่งตั้งอยู่ห่างออกไปไม่ไกลบนชายฝั่งของประเทศเซเนกัลในปัจจุบัน ในครั้งแรกแหลมนี้ได้รับการตั้งชื่อเป็นภาษาโปรตุเกสว่า "กาบูเวร์ดี" (cabo แปลว่า แหลม และ verde แปลว่า สีเขียว) เมื่อนักสำรวจชาวโปรตุเกสสังเกตเห็นเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1444 ซึ่งเป็นเวลาไม่กี่ปีก่อนที่พวกเขาจะมาพบหมู่เกาะแห่งนี้ แต่เดิมหมู่เกาะและประเทศนี้มีชื่อเรียกเป็นภาษาอังกฤษและภาษาฝรั่งเศสว่า "เคปเวิร์ด" (Cape Verde) และ "กัป-แวร์" (Cap-Vert) ตามลำดับ จนกระทั่งในปี ค.ศ. 2013 เอกอัครราชทูตผู้แทนถาวรของเคปเวิร์ดได้แจ้งต่อสหประชาชาติว่า ชื่อประเทศของตนจะไม่มีการแปลจากภาษาโปรตุเกสไปเป็นภาษาอื่นอีกแม้ว่าจะอยู่ในบริบทของภาษานั้นก็ตาม และเน้นว่าชื่อเรียกอย่างเป็นทางการของประเทศในภาษาอังกฤษคือ "Republic of Cabo Verde" และในภาษาฝรั่งเศสคือ "République de Cabo Verde"

อ้างอิง

1. Instituto Nacional de Estatistica, Praia
2. "GINI index". World Bank. จากแหล่งเดิมเมื่อ 20 ธันวาคม 2013. สืบค้นเมื่อ 26 กรกฎาคม 2013.
3. Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 December 2020. pp. 343–346. ISBN . สืบค้นเมื่อ 16 December 2020.
4. "UN advocate salutes Cape Verde’s graduation from category of poorest States", UN News Centre, 14 June 2007.
5. Lobban, p. 4 2016-08-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
6. Tanya Basu (12 December 2013). "Cape Verde Gets New Name: 5 Things to Know About How Maps Change". National Geographic. สืบค้นเมื่อ 2013-12-12.
7. "Cabo Verde põe fim à tradução da sua designação oficial" [Cabo Verde puts an end to translation of its official designation] (ภาษาโปรตุเกส). Panapress. 31 October 2013. สืบค้นเมื่อ 2013-12-17.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ประเทศกาบูเวร์ดี

• คู่มือการท่องเที่ยว ประเทศกาบูเวร์ดี จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
• Official website of the Government of Cape Verde
• ประเทศกาบูเวร์ดี ที่เว็บไซต์ Curlie
• Cape Verde entry at The World Factbook
• Cape Verde from
• Country Profile from BBC News
• Cape Verde entry on Encyclopædia Britannica
• Cape Verde 2008-10-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน from UCB Libraries GovPubs
• Key Development Forecasts for Cape Verde from

การค้า

• Cape Verde 2012 Summary Trade Statistics