Bubonic plague

กาฬโรคต่อมน้ำเหลือง (อังกฤษ: bubonic plague) เป็นชนิดย่อยชนิดหนึ่งของกาฬโรคซึ่งเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย ผู้ป่วยจะเริ่มมีอาการคล้ายเป็นไข้หวัดใหญ่เมื่อเวลาผ่านไป 1-7 วันหลังได้รับเชื้อ โดยจะมีไข้ ปวดศีรษะ และอาเจียน ต่อมน้ำเหลืองในบริเวณใกล้เคียงกับจุดที่รับเชื้อโรคผ่านผิวหนังจะบวมโตและมีอาการเจ็บ บางครั้งต่อมน้ำเหลืองเหล่านี้อาจแตกออกเป็นแผลได้

กาฬโรคต่อมน้ำเหลือง (Bubonic plague)
A bubo on the upper thigh of a person infected with bubonic plague.
สาขาวิชา	Infectious disease
อาการ	Fever, headaches, vomiting, swollen lymph nodes
การตั้งต้น	1–7 days after exposure
สาเหตุ	spread by
วิธีวินิจฉัย	Finding the bacteria in the blood, sputum, or lymph nodes
การรักษา	Antibiotics such as streptomycin, , or doxycycline
ความชุก	650 cases reported a year
การเสียชีวิต	10% mortality with treatment

สาเหตุ

กาฬโรคต่อมน้ำเหลืองเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย Yersinia pestis โดยมีตัวหมัดหนูเมืองร้อน (Xenopsylla chopis) เป็นพาหะ เฉพาะกรณีที่ผู้ป่วยมีอาการลุกลามจนกลายเป็นกาฬโรคในกระแสเลือด (septicemic plague) เท่านั้น จึงจะสามารถติดต่อกันผ่านการสัมผัสเนื้อเยื่อที่ติดเชื้อหรือการไอได้

อ้างอิง

1. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ WHO2014
2. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ CDC2012Sym
3. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Lancet2007
4. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ CDC2012Tx

แหล่งข้อมูลอื่น

การจำแนกโรค	D ICD-10: A20.0 ICD-: 020.0 : 14226
ทรัพยากรภายนอก	: 000596