1966 Tashkent earthquake

แผ่นดินไหวที่ทาชเคนต์ พ.ศ. 2509 (อุซเบก: Toshkent zilzilasi; รัสเซีย: Ташкентское землетрясение) เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 26 เมษายน ในสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตอุซเบก โดยมีขนาดแรงสั่นสะเทือนที่ 5.2 แมกนิจูดโดยมีจุดเหนือศูนย์เกิดแผ่นดินไหวอยู่ที่ใจกลางกรุงทาชเคนต์ที่ความลึก 3–8 กิโลเมตร (1.9–5.0 ไมล์) แผ่นดินไหวครั้งนี้สร้างความหายนะครั้งใหญ่ให้กับกรุงทาชเคนต์ โดยทำลายอาคารส่วนใหญ่ในเมือง เหตุการณ์นี้ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตระหว่าง 15 ถึง 200 คน และอีก 200,000 ถึง 300,000 คนต้องไร้ที่อยู่อาศัย หลังภัยพิบัติ พื้นที่ประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ของกรุงทาชเคนต์ถูกทำลาย และเมืองก็ถูกสร้างขึ้นใหม่ตามรูปแบบสถาปัตยกรรมโซเวียต ทางการโซเวียตได้จัดตั้งสถาบันวิทยาแผ่นดินไหวขึ้นเพื่อพยากรณ์แผ่นดินไหวในอนาคต

แผ่นดินไหวที่ทาชเคนต์ พ.ศ. 2509

เวลาสากลเชิงพิกัด	1966-04-25 23:22:49
รหัสเหตุการณ์	848721
-	ComCat
วันที่ท้องถิ่น	26 เมษายน 2509 (2509-04-26)
เวลาท้องถิ่น	05:22:49
ขนาด	5.2 Mw
ศูนย์กลาง	41°10′N 69°08′E / 41.16°N 69.13°E / 41.16; 69.13
พื้นที่ที่ได้รับผลกระทบ	สหภาพโซเวียต สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตอุซเบก
ระดับความรุนแรงที่รู้สึกได้	(VII (แรงมาก))
ผู้ประสบภัย	เสียชีวิต 15–200 คน

พื้นหลัง

ทาชเคนต์และบริเวณใกล้เคียงมีแนวโน้มที่จะเกิดแผ่นดินไหวและมีการบันทึกแผ่นดินไหวขนาด 3 ถึง 6 แมกนิจูด 74 ครั้งระหว่าง พ.ศ. 2457 ถึง พ.ศ. 2509 เมืองนี้ได้รับความเสียหายจากแผ่นดินไหวใน พ.ศ. 2409 และ พ.ศ. 2429

ความกังวลเกี่ยวกับความเสียหายจากแผ่นดินไหวที่อาจเกิดขึ้นกับเมืองเกิดขึ้นในช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1940 และ 1950 โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่อาชกาบัตได้รับความเสียหายจาก ก่อนเกิดแผ่นดินไหวที่ทาชเคนต์ มีการสังเกตการเพิ่มขึ้นของระดับเรดอน

แผ่นดินไหว

แผ่นดินไหวเกิดขึ้นเมื่อเวลา 05:23 น. ที่ระดับความลึกที่ตื้นมาก (และทำลายล้างมากกว่า) ที่ความลึก 3–8 กิโลเมตร (1.9–5.0 ไมล์) โดยมีจุดศูนย์กลางอยู่ใจกลางเมือง

แผ่นดินไหวครั้งนี้ทำให้ทรัพย์สินเสียหายอย่างมาก โดยรวมแล้วเมืองถูกทำลายไปแล้วกว่าร้อยละ 80 รวมถึงเมืองเก่ามากกว่าครึ่ง มีบ้านเรือนเสียหายระหว่าง 78,000 ถึง 95,000 หลัง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นบ้านอิฐดิบแบบดั้งเดิมในพื้นที่ส่วนกลางที่มีประชากรหนาแน่นกว่า อาคารที่สำคัญส่วนใหญ่ในทาชเคนต์ถูกทำลาย รวมถึงมัสยิดอายุ 600 ปี อาคารเหล่านี้ส่วนใหญ่สร้างขึ้นก่อนการปฏิวัติรัสเซียใน พ.ศ. 2460 อย่างไรก็ตาม มีเพียงซึ่งสร้างโดยเชลยศึกชาวญี่ปุ่นเท่านั้นที่ไม่ได้รับความเสียหาย ตัวเลขประมาณการผู้ไร้ที่อยู่อาศัยจากภัยพิบัติครั้งนี้มีตั้งแต่ 200,000 ถึง 300,000 คน

แม้ว่ายอดผู้เสียชีวิตอย่างเป็นทางการอยู่ที่ 15 คน ตัวเลขนี้อาจเป็นตัวเลขที่ประเมินต่ำไปเนื่องจากความลับของสหภาพโซเวียต และแหล่งข้อมูลอื่น ๆ ประมาณการยอดผู้เสียชีวิตตั้งแต่ 200 คน ถึงร้อยละ 0.5 ของประชากรทั้งหมด 1,100,000 คนในเมือง ร้อยละ 20 ของผู้หญิงเสียชีวิตมากกว่าผู้ชาย

ผลที่ตามมา

อนุสรณ์สถานแด่ผู้ประสบภัยแผ่นดินไหว มีหน้าปัดนาฬิกาที่ด้านซ้ายล่างซึ่งระบุเวลาที่เกิดแผ่นดินไหว

ภายหลังแผ่นดินไหว เจ้าหน้าที่ระดับสูงของสหภาพโซเวียต รวมทั้งเลโอนิด เบรจเนฟ เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต ได้บินไปทาชเคนต์เพื่อควบคุมดูแลความพยายามในการฟื้นฟูเมือง โครงการสร้างใหม่ขนาดใหญ่ได้เริ่มต้นขึ้น โดยสาธารณรัฐสหภาพอื่น ๆ ได้ส่งแรงงานจำนวนมากเพื่อช่วยในกระบวนการสร้างใหม่ สิ่งนี้ได้เปลี่ยนรูปแบบทางชาติพันธุ์ของเมือง เนื่องจากหลายคนยังคงอยู่ในทาชเคนต์หลังจากงานเสร็จสิ้น กรุงทาชเคนต์ใหม่มีรูปแบบสถาปัตยกรรมที่พบในเมืองอื่น ๆ ของสหภาพโซเวียต เช่น ถนนกว้าง และอาคารอพาร์ตเมนต์ขนาดใหญ่ มีการสร้างบ้านใหม่จำนวน 100,000 หลังภายใน พ.ศ. 2513

แผ่นดินไหวยังส่งผลให้มีการนับถือศาสนาเพิ่มมากขึ้น โดยมีความสนใจในพิธีกรรมทางศาสนาอิสลามเพิ่มมากขึ้น

เพื่อป้องกันไม่ให้ภัยพิบัติดังกล่าวส่งผลกระทบร้ายแรงต่อเมืองอีก ใน พ.ศ. 2509 ทางการโซเวียตได้จัดตั้งสถาบันวิทยาแผ่นดินไหวขึ้น โดยมีหน้าที่ติดตามการเปลี่ยนแปลงของแผ่นดินไหว เช่น การเปลี่ยนแปลงของระดับเรดอนและการทำนายแผ่นดินไหว

ศิลารำลึกแด่ผู้ประสบภัยแผ่นดินไหวซึ่งอยู่เหนือศูนย์กลางแผ่นดินไหวถูกเปิดตัวใน พ.ศ. 2519

อ้างอิง

1. ISC (27 June 2022), ISC-GEM Global Instrumental Earthquake Catalogue (1900–2009), Version 9.1,
2. Bindi, D.; Abdrakhmatov, K.; Parolai, S.; Mucciarelli, M.; Grünthald, G.; Ischukf, A.; Mikhailova, N.; Zschau, J. (2012), "Seismic hazard assessment in Central Asia: Outcomes from a site approach", Soil Dynamics and Earthquake Engineering, 37: 7, doi:10.1016/j.soildyn.2012.01.016
3. Cowan, Janice (2006). A Spy's Wife: The Moscow Memoirs of a Canadian who Witnessed the End of the Cold War. James Lorimer & Company. p. 74. ISBN .
4. Schwartz, Stephen (2008). The Other Islam: Sufism and the Road to Global Harmony. Crown Publishing Group. p. 222. ISBN .
5. Bubis, I.I. (September 1966). "Engineering analysis of the aftereffects of the Tashkent earthquake, April 26, 1966". Soil Mechanics and Foundation Engineering. 3 (5): 339–344. doi:10.1007/BF01706148. S2CID 112220850.
6. Adle, Chahryar (2005). History of Civilizations of Central Asia: Towards the contemporary period : from the mid-nineteenth to the end of the twentieth century. UNESCO. p. 830. ISBN .
7. Stronski, Paul (2010). Tashkent: Forging a Soviet City, 1930–1966. University of Pittsburgh Press. pp. 159–160. ISBN .
8. Cothern, C.Richard (1987). Environmental Radon. Environmental Science Research. Vol. 35. ISBN .
9. Lovell-Hoare, Sophie (2013). Uzbekistan. Bradt Travel Guides. p. 100. ISBN .
10. Agrawal, Premendra (2012). Silent Assassins Jan11,1966. Agrawal Overseas. p. 291. ISBN .
11. Shoumatoff, Nicholas (2000). Around the Roof of the World. University of Michigan Press. p. 186. ISBN .
12. Christensen, Anna (22 January 1984). "New Old collide in Tashkent". . สืบค้นเมื่อ 3 December 2014.
13. United Nations. Economic and Social Commission for Asia and the Pacific (2003). The Ground Beneath Our Feet: A Factor in Urban Planning, Volume 14 of Atlas of urban geology. United Nations Publications. p. 110. ISBN .^[]
14. Sadikov, A C; Akramob, Z. M.; Bazarbaev, A.; Mirzlaev, T.M.; Adilov, S. R.; Baimukhamedov, X. N.; และคณะ (1984). Geographical Atlas of Tashkent (Ташкент Географический Атлас) (ภาษารัสเซีย). Moscow. pp. 60, 64.
15. Ruthven, Malise (2004). Historical Atlas of Islam. Harvard University Press. p. 145. ISBN .
16. Nurtaev Bakhtiar (199). "Damage for buildings of different type". Institute of Geology and Geophysics, Academy of Sciences of Uzbekistan. สืบค้นเมื่อ 4 December 2014.
17. Rall, Ted (2006). Silk Road to Ruin: Is Central Asia the New Middle East?. NBM. p. 141. ISBN .
18. "title unknown". Science Journal. 4: 74. 1968.
19. Katsumi Akai『Okayama zatsugaku nōto』Kibitoshuppan 2000　p.118-121
20. "Award Ceremony and Celebration for the Monodzukuri Nippon (Japan's Manufacturing) Grand Award". Prime Minister of Japan and His Cabinet. สืบค้นเมื่อ 2019-06-06.
21. "Japan-Uzbekistan Relations". Ministry of Foreign Affairs (Japan). สืบค้นเมื่อ 2019-06-06.
22. Bunich, Igor (2004). НЛО: Операция "Троянский конь" Секретные материалы. Olma Media Group. p. 182. ISBN .
23. Schmemann, Serge (21 March 1984). "Big tremor rocks Central Asia area". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 3 December 2014.
24. Hutchings, Ramond (1988). Soviet Secrecy and Non-secrecy. Rowman & Littlefield. p. 70. ISBN .
25. Huxley, Michael (1973). "title unknown". The Geographical Magazine. 46: 411.
26. Stoltman, Joseph (2007). International Perspectives on Natural Disasters: Occurrence, Mitigation, and Consequences: Occurrence, Mitigation, and Consequences, Volume 21 of Advances in natural and technological hazards research. Springer Science & Business Media. p. 435. ISBN .
27. Roscoe Wright, James (1971). Industrialized Building in the Soviet Union: (a Report of the U.S. Delegation to the U.S.S.R.). U.S. Government Printing Office. p. 15. ISBN .
28. Hanks, Reuel (2005). Central Asia: A Global Studies Handbook. ABC-CLIO. p. 32. ISBN .
29. Ramet, Sabina (1989). Religion and Nationalism in Soviet and East European Politics. Duke University Press. p. 205. ISBN .
30. Lee, William (2003). International Handbook of Earthquake & Engineering Seismology, Part 2, Volume 81, Part 2 of International Geophysics. Academic Press. p. 1465. ISBN .