เดอะคิงอินเยลโล

เดอะคิงอินเยลโล (อังกฤษ: The King in Yellow) หรือ ราชาอาภรณ์เหลืองเป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นซึ่งประพันธ์โดย และเผยแพร่ใน พ.ศ. 2438 งานประพันธ์ชุดนี้นับได้ว่าเป็นเรื่องแนวสยองขวัญยุคแรก ๆ แต่ก็มีลักษณะของเรื่องปรัมปรา แฟนตาซี, , นิยายวิทยาศาสตร์ และอยู่ด้วย ชื่อเดอะคิงอินเยลโลมาจากบทละครสมมุติ ซึ่งถูกกล่าวถึงในเรื่องสั้นสี่เรื่องแรก

เดอะคิงอินเยลโล
ภาพปกฉบับปี ค.ศ. 1895
ผู้ประพันธ์
ชื่อเรื่องต้นฉบับ	The King in Yellow
ประเทศ	สหรัฐอเมริกา
ภาษา	อังกฤษ
ประเภท	เรื่องสั้น
สำนักพิมพ์
วันที่พิมพ์	ค.ศ. 1895
ชนิดสื่อ	หนังสือ ()
หน้า	316 หน้า
(OCLC)	797965298

เรื่องสั้น

Wikisource

วิกิซอร์ซภาษาอังกฤษ (English) มีข้อมูลต้นฉบับเกี่ยวกับ: The King in Yellow

เดอะคิงอินเยลโลมีเรื่องสั้นทั้งหมด 10 เรื่องคือ

• The Repairer of Reputations
• The Mask
• In the Court of the Dragon
• The Yellow Sign
• The Demoiselle d'Ys
• The Prophets' Paradise
• The Street of the Four Winds
• The Street of the First Shell
• The Street of Our Lady of the Fields
• Rue Barrée

โดยสี่เรื่องแรกนั้นถูกเชื่อมเข้าด้วยกันด้วยสิ่งต่อไปนี้

• บทละครในหนังสือชื่อ เดอะคิงอินเยลโล
• สิ่งเหนือธรรมชาติอันลึกลับและชั่วร้ายซึ่งเรียกว่า ราชาอาภรณ์เหลือง
• สัญลักษณ์ ดวงตราเหลือง

เรื่องสั้นเหล่านี้มีบรรยากาศที่แบบสยองขวัญ แตกต่างจากเรื่องอื่น ๆ ซึ่งเป็นเรื่องแนวโรแมนติก

บทละคร เดอะคิงอินเยลโล

บทละครสมมุติ เดอะคิงอินเยลโลมีอยู่สององค์ด้วยกัน และมีตัวละครอยู่อย่างน้อยสามคน คือ คัสซิลดา, คามิลลา และ ราชาอาภรณ์เหลือง แคมเบอร์ได้ยกบางตอนจากบทละครมาใช้เพื่อเปิดเรื่องสั้น เช่น เรื่อง The Mask ที่เปิดเรื่องโดยยกข้อความมาจากองค์แรก ฉากที่สอง

คามิลลา: ท่านควรจะถอดหน้ากาก

คนแปลกหน้า: เช่นนั้นหรือ ?

คัสซิลดา: เป็นเช่นนั้น พวกเราล้วนถอดการปลอมแปลงหมดแล้วเว้นแต่ท่าน

คนแปลกหน้า: ข้ามิได้ใส่หน้ากาก

คามิลลา: (ขยับไปข้างคามิลลาด้วยความหวาดกลัว) ไม่ใช่หน้ากากรึ ? ไม่ใช่หน้ากาก !

ข้อความทั้งหมดที่ยกมานั้นมาจากองค์แรก เรื่องสั้นแต่ละเรื่องระบุว่าองค์แรกของบทละครนี้นับว่าปกติ แต่ผู้ที่อ่านองค์ที่สองจะเสียสติไปเพราะเรื่องราวที่เปิดเผยออกมา และผู้ที่เห็นหน้าแรกขององค์ที่สองก็จะถูกชักนำให้อ่านองค์ที่สองจนจบ

แคมเบอร์นั้นไม่ได้ระบุถึงเรื่องคร่าว ๆ ของบทละครทั้งหมด แต่ได้บอกเป็นนัยยะไว้ในเรื่องต่าง ๆ

อิทธิพล

แคมเบอร์ได้ยืมชื่อคาร์โคซา ฮาลิ และฮัสเทอร์ มาจากเรื่องสั้นของแอมโบรส เบียร์ซ แต่ก็ยืมมาเพียงชื่อเท่านั้นเช่น ฮัสเทอร์ ซึ่งเป็นเทพของคนเลี้ยงแกะในเรื่องสั้น Haita the Shepherd ของเบียร์ซ แต่เป็นชื่อสถานที่ใน The Repairer of Reputations ซึ่งถูกระบุไว้พร้อมกับไฮยาดิส และอัลดิบารัน

เรื่อง The Masque of the Red Death ของเอดการ์ อัลเลน โพ ก็มีลักษณะที่อาจเป็นแรงบันดาลใจให้บทละคร เดอะคิงอินเยลโล โดยใน The Masque of the Red Death นั้นเหล่าชนชั้นสูงได้จัดงานเลี้ยงสวมหน้ากากขึ้น คนเหล่านี้ได้ตัดขาดจากโลกภายนอกซึ่งเต็มไปด้วยโรคระบาดที่เรียกว่ามรณะแดง (อังกฤษ: Red Death) เมื่องานเลี้ยงจบลงนั้น ได้มีคนแปลกหน้าซึ่งสวมผ้าคลุมสีแดงเหมือนเลือดและหน้ากากซึ่งเหมือนกับคนป่วยโรคมรณะแดง เมื่อผู้ร่วมงานถอดหน้ากากนั้นออกก็ได้พบว่าใต้หน้ากากและผ้าคลุมนั้นมีเพียงความว่างเปล่า ก่อนที่ผู้ร่วมงานจะตายไปทีละคน ในเรื่องทั้งสอง สีเป็นสิ่งที่มีบทบาทสำคัญและคนแปลกหน้าก็เป็นสิ่งที่นำมาซึ่งความพินาศ

เรื่องสั้นแนวสัญลักษณ์ Le Roi au masque d'or (ราชาหน้ากากทอง) ของนักประพันธ์ชาวฝรั่งเศส ซึ่งเผยแพร่ใน พ.ศ. 2436 ขณะที่แคมเบอร์สกำลังศึกษาในปารีส และบทละคร ซาโลเม ของออสคาร์ ไวล์ด ก็อาจเป็นแรงบันดาลใจของแคมเบอร์เช่นกัน

ในตำนานคธูลู

เอช. พี. เลิฟคราฟท์ ได้อ่านรวมเรื่องสั้นชุดนี้ใน พ.ศ. 2470 และได้ระบุถึงสิ่งต่าง ๆ ในเรื่องชุดนี้อย่าง ทะเลสาบฮาลิ และดวงตราเหลือง ไว้อย่างผ่าน ๆ ในเรื่อง The Whisperer in Darkness เลิฟคราฟท์ยังได้ยืมรูปแบบการเขียนของแคมเบอร์สซึ่งระบุถึงสิ่งเหนือธรรมชาติอย่างไม่ชัดเจน เพื่อให้ผู้อ่านจินตนาการถึงความสยองด้วยตนเอง บทละครเดอะคิงอินเยลโลนั้นต่อมาได้กลายเป็นหนึ่งในข้อเขียนสมมุติในตำนานคธูลู เช่นเดียวกับตำราเวทย์อย่างนีโครโนมิคอน

แม้ว่าเลิฟคราฟท์จะโยงดวงตราเหลืองเข้ากับฮัสเทอร์ แต่ก็ไม่ได้ระบุไว้อย่างชัดเจนว่าฮัสเทอร์เป็นอะไร ต่อมา จึงได้เขียนให้ฮัสเทอร์เป็นหนึ่งในเกรทโอลด์วัน เดอเลธและนักประพันธ์ยุคหลังยังได้ระบุว่า ราชาอาภรณ์เหลืองนั้นเป็นร่างอวตารของฮัสเทอร์ ซึ่งมีลักษณะเป็นชายร่างผอมในผ้าคลุมขาด ๆ สีเหลือง

ในเกมเล่นตามบทบาท Call of Cthulhu ราชาอาภรณ์เหลืองนั้นใช้บทละครเดอะคิงอินเยลโลเพื่อทำให้มนุษย์เสียสติ ลักษณะของราชาอาภรณ์เหลืองนั้นเป็นชายผู้ในผ้าคลุมที่ขาดรุ่งริ่งสีเหลือง และปิดหน้าด้วยหน้ากากซึ่งเป็นเพียงแผ่นว่าง ๆ ใบหน้าของราชานั้น ประกอบด้วยดวงตาและปากแบบหนอนจำนวนมากซึ่งเคลื่อนไหวไปมาตามเนื้อเหลว ๆ ผู้ที่เห็นราชาอาภรณ์เหลืองถอดหน้ากากนั้นจะเสียสติทันที

อ้างอิง

1. "The King In Yellow: First Edition Controversy". สืบค้นเมื่อ 21 March 2014.
2. Chambers, Robert W., The Yellow Sign and Other Stories, S. T. Joshi, editor; c. 2000, Chaosium, Inc.; p. xiv.
3. Poe, E.A.,"The Masque of the Red Death" 1850 WORKS, p.344
4. Joshi & Schultz, “Chambers, Robert William”, An H. P. Lovecraft Encyclopedia, p. 38.
5. Pearsall, “Yellow Sign”, The Lovecraft Lexicon, p. 436.

บรรณานุกรม

• ; David E. Schultz (2001). An H. P. Lovecraft Encyclopedia. Westport, CT: Greenwood Press. ISBN .
• Pearsall, Anthony B. (2005). The Lovecraft Lexicon (1st ed.). Tempe, AZ: New Falcon Pub. ISBN .
• Price, Robert M., บ.ก. (October 1993). The Hastur Cycle (1st ed.). Oakland, CA: Chaosium. ISBN .
• Ryng, Thom (April 2006). The King in Yellow (2nd ed.). Seattle, WA: Armitage House. ISBN .
• Watts, Richard; Penelope Love (1990). Fatal Experiments. Oakland, CA: Chaosium. ISBN .
• (1948). The Checklist of Fantastic Literature. Chicago: Shasta Publishers. p. 74.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เดอะคิงอินเยลโล

• The King in Yellow ที่ โครงการกูเทนแบร์ก
• The King in Yellow ที่ yankeeclassic.com
• The King in Yellow ที่ sff.net
• kinginyellow, an external wiki