เซลล โลส C6H10O5 n เป นสารประกอบอ นทร ย ท เก ดจากกล โคสประมาณ 50 000 โมเลก ลมาเช อมต อก นเป นสายยาว แต ละสายของสายของเซล

เซลลูโลส (C₆H₁₀O₅) _n เป็นสารประกอบอินทรีย์ที่เกิดจากกลูโคสประมาณ 50,000 โมเลกุลมาเชื่อมต่อกันเป็นสายยาว แต่ละสายของสายของเซลลูโลสเรียงขนานกันไป มีแรงยึดเหนี่ยวระหว่างสาย ทำให้มีลักษณะเป็นเส้นใย สะสมไว้ในพืช ไม่พบในเซลล์สัตว์ เซลลูโลสไม่ละลายน้ำและร่างกายของมนุษย์ไม่สามารถย่อยสลายได้ แต่ในกระเพาะของวัว ควาย ม้า และสัตว์ที่เท้ามีกีบ มีแบคทีเรียที่สามารถย่อยสลายเซลลูโลสให้เป็นกลูโคสได้ ถึงแม้ว่าร่างกายของมนุษย์จะย่อยเซลลูโลสไม่ได้ แต่เซลลูโลสจะช่วยในการกระตุ้นลำไส้ใหญ่ให้เคลื่อนไหว เส้นใยบางชนิดสามารถดูดซับน้ำได้ดี จึงทำให้อุจจาระอ่อนนุ่ม ขับถ่ายง่าย ท้องไม่ผูก ลดโอกาสการการเกิดโรคริดสีดวงทวาร เซลลูโลสเมื่อถูกย่อยจะแตกตัวออก ให้น้ำตาลกลูโคสจำนวนมาก

สายโมเลกุลเซลลูโลส (conformation I_α), เส้นประแสดง พันธะไฮโดรเจน ภายในและระหว่างโมเลกุล

อ้างอิง

Per Stenius; Johan Gullichsen; H. Paulapuro, บ.ก. (2000). "1". Forest Products Chemistry. Papermaking Science and Technology. Vol. 3. Jyväskylä Finland: Fapet Oy. p. 35. ISBN .

แหล่งข้อมูลอื่น

เซลลูโลส 2009-06-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน สถาบันนวัตกรรมการเรียนรู้ ม.มหิดล

บทความชีวเคมี เคมีอินทรีย์ และโมเลกุลชีวภาพนี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Per Stenius; Johan Gullichsen; H. Paulapuro, บ.ก. (2000). "1". Forest Products Chemistry. Papermaking Science and Technology. Vol. 3. Jyväskylä Finland: Fapet Oy. p. 35. ISBN .