หุบเขาอามิก

หุบเขาอามิก, (อังกฤษ: Amik Valley; อาหรับ: ٱلْأَعْمَاق) ตั้งอยู่ในจังหวัดฮาทัย ใกล้กับเมือง (แอนติออกริมแม่น้ำออรอนตีส) ทางใต้ของประเทศตุรกี บริเวณนี้กับในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศซีเรีย เป็นหนึ่งในสองสถานที่ที่เชื่อว่าจะมีสงครามอารมาเกดโดนตาม

หุบเขาอามิก

อัลอะอ์มาก (ٱلْأَعْمَاق)
แสดงที่ตั้งภายในประเทศตุรกี แสดงแผนที่ประเทศตุรกี หุบเขาอามิก (ตะวันออกกลาง) แสดงแผนที่ตะวันออกกลาง หุบเขาอามิก (ทวีปเอเชีย) แสดงแผนที่ทวีปเอเชีย
ชื่ออื่น	Amuk Valley Amuq Valley Amouq Valley Amaq Valley
ที่ตั้ง	, ประเทศตุรกี
ภูมิภาค
พิกัด	36°20′N 36°20′E / 36.33°N 36.33°E / 36.33; 36.33
ประเภท	กลุ่ม
ความเป็นมา
สมัย	, ยุคหินใหม่
หมายเหตุเกี่ยวกับสถานที่
สภาพ	ซาก
การเปิดให้เข้าชม	ใช่

ความสำคัญทางโบราณคดี

พื้นที่นี้มีความสำคัญในชุดพื้นที่ทางโบราณคดีใน "ที่ราบแห่งแอนติออก" พื้นที่หลักในชุดนี้มีทั้ง, (อย่าสับสนกับชาทัลเฮอยึคในอานาโตเลีย), , , และ Robert Braidwood เป็นผู้สำรวจเทลล์ญุดัยดะฮ์ และ C. MacEwan จากสถาบันบูรพาแห่งมหาวิทยาลัยชิคาโกเป็นผู้ขุดค้นในบริเวณนี้ในคริสต์ทศวรรษ 1930

บริเวณหุบเขานี้ยังมีหลักฐานของเสือโคร่งแคสเปียนด้วย (Ellerman และ Morrison-Scott, 1951; Vallino และ Guazzo Albergoni, 1978)

อวสานวิทยาแบบอิสลาม

มีฮะดีษที่รายงานจากอะบูฮุร็อยเราะฮ์ว่า ศาสดามุฮัมมัดกล่าวว่า:

วาระสุดท้ายจะไม่เกิดขึ้นจนกว่าชาวโรมันจะตั้งถิ่นฐานที่อัลอะอ์มากหรือในดาบิก กองทัพที่ประกอบด้วยคนที่ดีที่สุดในโลกในเวลานั้นจะมาจากมะดีนะฮ์ (เพื่อตอบโต้พวกเขา)

— , เล่ม 41, ตอนที่ 9, ฮะดีษที่ 6924

นักวิชาการอิสลามและผู้อธิบายฮะดีษกล่าวแนะว่าคำว่า "โรมัน" ในที่นี้สื่อถึงชาวคริสต์ ฮะดีษนี้ยังอิงถึงชัยชนะของมุสลิมในภายหลัง ตามมาด้วยการยึดครองคอนสแตนติโนเปิลอย่างสงบด้วยการตักบีรและ และความพ่ายแพ้ของผู้ต่อต้านพระคริสต์กับการกลับมาและลงมาของพระเยซูคริสต์ อีกฮะดีษหนึ่งบันทึกว่าปรากฏตัวก่อนการมาครั้งที่สอง

ดุเพิ่ม

• ตะวันออกกลาง
  • ลิแวนต์

อ้างอิง

1. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-12-12. สืบค้นเมื่อ 2015-09-11.
2. Amik Ovası ve Armageddon Savaşı (ในภาษาตุรกี)
3. IŞİD’in nihai hedefi (ในภาษาตุรกี)
4. (ภาษาตุรกี). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-05-15. สืบค้นเมื่อ 2021-11-23.
5. Büyük savaş melhamei kübra (ในภาษาตุรกี)
6. Robert John Braidwood; Richard C. Haines; Linda S. Braidwood (1971). Excavations in the Plain of Antioch. University of Chicago Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 24 March 2011.
7. Robert John Braidwood; Richard C. Haines; Linda S. Braidwood (August 1971). Excavations in the Plain of Antioch: The structural remains of the later phases, Chatal Hüyük, Tell Al-Judaidah, and Tell Taʻyinat, by R.C. Haines. University of Chicago Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 24 March 2011.
8. Joseph Ward Swain (1950). The ancient world. Harper. สืบค้นเมื่อ 24 March 2011.
9. Krijna Nelly Ciggaar; David Michael Metcalf (2006). East and West in the Medieval Eastern Mediterrean: Antioch from the Byzantine reconquest until the end of the Crusader principality. Peeters Publishers. pp. 323–. ISBN . สืบค้นเมื่อ 24 March 2011.
10. Masseti, M. (2009). "Carnivores of Syria". ใน E. Neubert; Z. Amr; S. Taiti; B. Gümüs (บ.ก.). Animal Biodiversity in the Middle East. Proceedings of the First Middle Eastern Biodiversity Congress, Aqaba, Jordan, 20–23 October 2008. . ZooKeys 31: 229–252. pp. 229–252. doi:10.3897/zookeys.31.170.
11. Sahih Muslim, per Abu Huraira from Quran/Hadith study site: The Only Quran. Retrieved 16 November 2014
12. Farzana Hassan (15 Jan 2008). Prophecy and the Fundamentalist Quest: An Integrative Study of Christian and Muslim Apocalyptic Religion (illustrated ed.). McFarland. p. 41. ISBN .
13. Farzana Hassan (15 Jan 2008). Prophecy and the Fundamentalist Quest: An Integrative Study of Christian and Muslim Apocalyptic Religion (illustrated ed.). McFarland. pp. 41–2. ISBN .
14. Muhammad Saed Abdul-Rahman (2009). The Meaning and Explanation of the Glorious Qur'an (Vol 2) (2 ed.). MSA Publication Limited. pp. 311–12. ISBN .
15. Sonn (2004) p. 209

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ หุบเขาอามิก

• : Amuq survey and related projects
• :
• Les Amuqiens