หมู่วิหารฮัลตาร์ชีน

หมู่วิหารฮัลตาร์ชีน (มอลตา: It-Tempji ta' Ħal Tarxien) เป็นหมู่โบราณสถานแห่งหนึ่งในเมือง ประเทศมอลตา มีความเก่าแก่ย้อนไปได้ถึงประมาณ 3,150 ปีก่อนคริสต์ศักราช แหล่งโบราณคดีนี้ได้รับการรับรองจากยูเนสโกให้เป็นแหล่งมรดกโลกใน ค.ศ. 1992 ร่วมกับแหล่งหินใหญ่แหล่งอื่น ๆ ในมอลตา

หมู่วิหารฮัลตาร์ชีน

ทางเข้าวิหารตะวันตกก่อนการสร้างโครงขึงผ้าใบ
ที่ตั้งหมู่วิหารฮัลตาร์ชีนในประเทศมอลตา
ที่ตั้ง	มอลตา
พิกัด	35°52′9″N 14°30′43″E / 35.86917°N 14.51194°E / 35.86917; 14.51194
ประเภท	วิหาร
ความเป็นมา
วัสดุ	หินปูน
สร้าง	ประมาณ 3,250–2,800 ปีก่อน ค.ศ.
สมัย
หมายเหตุเกี่ยวกับสถานที่
ขุดค้น	ค.ศ. 1915, ค.ศ. 1963
ผู้ขุดค้น
สภาพ	ซากปรักหักพังที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างดี
ผู้ถือกรรมสิทธิ์
ผู้บริหารจัดการ
การเปิดให้เข้าชม	เปิด
เว็บไซต์	เฮริทิจมอลตา

วิหารหินใหญ่แห่งมอลตา (หมู่วิหารฮัลตาร์ชีน) *
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
วิหารกลางของหมู่วิหารฮัลตาร์ชีน
(ประเทศ)	มอลตา
ภูมิภาค **	ยุโรปและอเมริกาเหนือ
ประเภท	มรดกทางวัฒนธรรม
(เกณฑ์พิจารณา)	(iv)
อ้างอิง	132
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	1980 (คณะกรรมการสมัยที่ 4)
เพิ่มเติม	1992, 2015
พื้นที่	0.807 เฮกตาร์ (1.99 เอเคอร์)
พื้นที่กันชน	11 เฮกตาร์ (27 เอเคอร์)
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

ลักษณะ

หมู่วิหารฮัลตาร์ชีนประกอบด้วยโครงสร้างวิหาร 3 หลังที่อยู่ติดกันแต่ไม่เชื่อมต่อกัน ทางเข้าหลักได้รับการสืบสร้างขึ้นใหม่ตั้งแต่ ค.ศ. 1956 เมื่อแหล่งทั้งแหล่งได้รับการบูรณะ ในเวลาเดียวกัน แผ่นหินตกแต่งจำนวนมากที่พบในแหล่งนี้ถูกย้ายไปเก็บไว้ในร่มที่ในกรุงวัลเลตตาเพื่อป้องกันการผุกร่อน วิหารตะวันตก (หรือวิหารใต้) มีอายุย้อนไปถึง 3,100 ปีก่อนคริสต์ศักราช และเป็นวิหารที่ได้รับการตกแต่งอย่างประณีตที่สุดในบรรดาวิหารของมอลตา วิหารกลางมีอายุย้อนไปถึง 3,000 ปีก่อนคริสต์ศักราช และมีลักษณะเฉพาะไม่เหมือนวิหารหินใหญ่แห่งอื่นในมอลตาตรงที่มีมุขโค้ง 3 คู่แทนที่จะเป็น 2 คู่อย่างปกติ วิหารตะวันออกมีอายุย้อนไปถึง 3,100 ปีก่อนคริสต์ศักราช ซากของวิหารอีกหลังซึ่งเล็กกว่าและเก่าแก่กว่าโดยมีอายุย้อนไปถึง 3,250 ปีก่อนคริสต์ศักราช มองเห็นได้ไกลออกไปทางทิศตะวันออก

สิ่งที่น่าสนใจเป็นพิเศษในบริเวณวิหารคืองานหินที่ละเอียดประณีตซึ่งรวมถึงภาพสัตว์เลี้ยงแกะสลักนูนต่ำ แท่นบูชา และบล็อกหินกั้นที่ตกแต่งด้วยลายก้นหอยและลวดลายอื่น ๆ ทักษะความเชี่ยวชาญของผู้สร้างวิหารปรากฏชัดในห้องห้องหนึ่งที่ฝังตัวอยู่ภายในกำแพงระหว่างวิหารตะวันตกกับวิหารกลาง ห้องนี้ภาพแกะสลักนูนต่ำเป็นรูปวัวและแม่หมู

หน้าที่ในยุคก่อนประวัติศาสตร์

การขุดค้นทางโบราณคดีทำให้ทราบว่ามีการใช้หมู่วิหารฮัลตาร์ชีนเป็นสถานที่ประกอบพิธีกรรมอย่างกว้างขวางโดยอาจเกี่ยวข้องกับ สิ่งที่น่าสนใจอีกอย่างหนึ่งคือก้อนหินทรงกลมนอกวิหารตะวันตกซึ่งอาจใช้ในการขนย้ายแท่งหินใหญ่มาที่นี่ นอกจากนี้ยังพบหลักฐานการเผาศพที่ใจกลางวิหารตะวันตก ซึ่งเป็นตัวบ่งชี้ว่าสถานที่แห่งนี้เคยใช้เป็นฌาปนสถานในยุคสัมฤทธิ์

ความสำคัญ

การค้นพบหมู่วิหารฮัลตาร์ชีนช่วยส่งเสริมของมอลตาอย่างมาก โดยเป็นการยืนยันอย่างหนักแน่นถึงการมีอยู่ของวัฒนธรรมโบราณที่เคยเฟื่องฟูบนหมู่เกาะ นอกจากนี้ ความสนใจที่เกิดจากการค้นพบนี้ยังนำไปสู่ความตระหนักของสาธารณชนมอลตาในการปกป้องขุมทรัพย์ทางประวัติศาสตร์ของตนเป็นครั้งแรก ซึ่งรวมถึงความต้องการที่จะจัดการโบราณสถานและประกาศใช้กฎหมายและมาตรการอื่น ๆ เพื่อคุ้มครองและอนุรักษ์โบราณสถาน ในขณะเดียวกัน ระเบียบวิธีอันละเอียดถี่ถ้วนของ ในการขุดค้นแหล่งโบราณคดีแห่งนี้ได้ปูทางไปสู่วิธีการทางวิทยาศาสตร์ใหม่ ๆ สำหรับวงการโบราณคดี

ระเบียงภาพ

• ผังหมู่วิหารฮัลตาร์ชีน
• วิหารกลาง
• วิหารตะวันออก
• ภาพนูนต่ำรูปสัตว์ภายในห้องระหว่างวิหารตะวันตกกับวิหารกลาง
• ก้อนหินทรงกลมที่สันนิษฐานกันว่าใช้ในการขนแท่งหินใหญ่

อ้างอิง

1. (PDF). National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands. 30 March 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2 April 2015. สืบค้นเมื่อ 14 September 2015.
2. "Megalithic Temples of Malta - UNESCO World Heritage Centre". unesco. สืบค้นเมื่อ 30 December 2016.
3. Cilia, Daniel (2004-04-08). "Tarxien". The Megalithic temples of Malta. สืบค้นเมื่อ 2007-07-07.
4. . The National Agency for Museums, Conservation Practice and Cultural Heritage. 2003. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-06-29. สืบค้นเมื่อ 2007-07-07.
5. . allmalta.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 February 2013.