บทความน อ างอ งคร สต ศ กราช คร สต ทศวรรษ คร สต ศตวรรษ ซ งเป นสาระสำค ญของเน อหา พระเจ าหล ยส ท 9 ฝร งเศส Louis IX อ งกฤษ

บทความนี้อ้างอิง ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

พระเจ้าหลุยส์ที่ 9 (ฝรั่งเศส: Louis IX, อังกฤษ: Louis IX) (25 เมษายน ค.ศ. 1214 - 25 สิงหาคม ค.ศ. 1270) หรือ นักบุญหลุยส์ ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ฝรั่งเศสแห่งราชวงศ์กาแประหว่างวันที่ 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 1226 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 25 สิงหาคม ค.ศ. 1270 นอกจากเป็นพระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสพระองค์ก็ยังทรงใช้พระนามว่า “หลุยส์ที่ 2 เคานต์แห่งอาร์ตัว” ระหว่างปี 1226 จนถึงปี 1237 ในรัชสมัยของพระองค์ ได้ทรงทำงานร่วมกับในการพยายามปรับปรุงเพื่อเพิ่มความมีประสิทธิภาพทางด้านกฎหมาย

หลุยส์ที่ 9
พระบรมสาทิสลักษณ์ วาดโดยเอลเกรโก
พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส
ครองราชย์	8 พฤศจิกายน 1226 – 25 สิงหาคม 1270
ราชาภิเษก	29 พฤศจิกายน 1226 ณ อาสนวิหารแร็งส์
ก่อนหน้า	พระเจ้าหลุยส์ที่ 8
ถัดไป	พระเจ้าฟีลิปที่ 3

พระราชสมภพ	25 เมษายน ค.ศ. 1214 ราชอาณาจักรฝรั่งเศส
สวรรคต	25 สิงหาคม ค.ศ. 1270 (พระชนมายุ 56 พรรษา) ตูนิส แอฟริกาเหนือ
ฝังพระศพ	มหาวิหารแซ็ง-เดอนี
คู่อภิเษก	มาร์การิดาแห่งพรอว็องส์ (สมรส 1234)
พระราชบุตร รายละเอียด	พระเจ้าฟีลิปที่ 3 แห่งฝรั่งเศส
ราชวงศ์	กาแป
พระราชบิดา	พระเจ้าหลุยส์ที่ 8 แห่งฝรั่งเศส
พระราชมารดา	บลังกาแห่งกัสติยา
ศาสนา	โรมันคาทอลิก

หลุยส์ที่ 9 เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 25 เมษายน ค.ศ. 1214 เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าหลุยส์ที่ 8 แห่งฝรั่งเศส และพระนางบลังกาแห่งกัสติยา พระองค์เป็นพระเจ้าแผ่นดินฝรั่งเศสพระองค์เดียวที่ทรงได้รับการประกาศเป็นนักบุญ ซึ่งทำให้มีสถานที่ต่างๆ มากมายที่ตั้งชื่อตามพระองค์

แหล่งข้อมูล

เหรียญเซนต์หลุยส์ จารึกเป็นภาษาละตินรอบเหรียญว่า *LVDOVICVS DEI GRACIA FRANCOR REX*("หลุยส์ โดยพระคุณของพระเป็นเจ้า พระมหากษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์)

ที่มาของข้อมูลเกี่ยวกับพระราชประวัติของหลุยส์ที่ 9 มาจากหนังสืออันมีชื่อเสียงชื่อ “พระราชประวัติของนักบุญหลุยส์” ที่เขียนโดย ฌวนวิลล์เป็นทั้งพระสหาย, ที่ปรึกษาส่วนพระองค์ และที่ปรึกษาราชการในพระเจ้าหลุยส์ และเป็นผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในการสืบสวนของพระสันตะปาปาที่เกี่ยวกับพระราชประวัติของพระองค์ที่เป็นผลให้ทรงได้รับการประกาศเป็นนักบุญใน ค.ศ. 1297 โดย

แหล่งข้อมูลอีกสองแหล่งที่มีความสำคัญเขียนโดย และ อนุศาสนาจารย์ประจำพระองค์ แหล่งข้อมูลที่สำคัญแหล่งที่สี่เป็นประวัติของวิลเลียมแห่งเซนต์พาธัสที่เขียนจากเอกสารเกี่ยวกับการสืบสวนพระราชประวัติของสถาบันพระสันตะปาปา แม้ว่าจะมีแหล่งข้อมูลต่าง ๆ หลายแหล่งที่เขียนขึ้นภายในช่วงไม่กี่สิบปีหลังจากที่เสด็จสวรรคต แต่ก็มีเพียงพระราชประวัติที่เขียนโดยฌวนวีย์ และ เท่านั้นที่เขียนจากความรู้ส่วนตัวเกี่ยวกับพระองค์

พระราชประวัติ

ภาพการเสด็จพระราชสมภพของพระเจ้าหลุยส์ที่ 9 ในมหาพงศาวดารฝรั่งเศสโดยพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 5 คริสต์ศตวรรษที่ 14

หลุยส์ที่ 9 เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 25 เมษายน ค.ศ. 1214 ที่ไม่ไกลจากปารีส หลุยส์ที่ 9 เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าหลุยส์ที่ 8 และ บลังกาแห่งกัสติยาแห่งราชวงศ์กาแป หลุยส์ที่ 9 มีพระชนมายุเพียง 12 พรรษาเมื่อพระราชบิดาเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 1226 และทรงได้รับราชาภิเษกเป็นพระมหากษัตริย์ภายในเดือนเดียวกันที่มหาวิหารแร็งส์ แต่ก่อนที่จะทรงบรรลุนิติภาวะพระราชมารดาทรงทำหน้าที่เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์

การ์โลที่ 1 แห่งซิซิลี (ค.ศ. 1227–ค.ศ. 1285) พระราชอนุชาของพระองค์ ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็น ผู้ก่อตั้งราชวงศ์อ็องฌูสายที่สอง

จุลจิตรกรรมภาพพิธีราชาภิเษกของพระเจ้าหลุยส์ที่ 9

หลักฐานเกี่ยวกับวันที่ทรงขึ้นครองราชย์อย่างเป็นทางการด้วยพระองค์เองไม่เป็นที่ทราบ ผู้ร่วมสมัยมีความเห็นว่ารัชสมัยของพระองค์เป็นรัชสมัยของการปกครองร่วมกันระหว่างพระองค์เองและพระราชมารดา แต่นักประวัติศาสตร์มีความเห็นกันโดยทั่วไปว่าหลุยส์ที่ 9 ทรงเริ่มการปกครองด้วยพระองค์เองในปี 1234 โดยมีพระราชมารดาทรงเป็นที่ปรึกษา และทรงดำเนินการเป็นที่ปรึกษาคนสำคัญต่อมาจนกระทั่งเมื่อเสด็จสวรรคตในปี 1252

ในวันที่ 27 พฤษภาคม ค.ศ. 1234 หลุยส์ที่ 9 อภิเษกสมรสกับมาร์เกอริตแห่งพรอว็องส์ พระเชษฐภคินีในพระนางเอลินอร์ พระมเหสีในพระเจ้าเฮนรีที่ 3 แห่งอังกฤษ

ยุคภายใต้การสำเร็จราชการแผ่นดิน

ภาพบลังกาแห่งกัสติยากับพระเจ้าหลุยส์ที่ 9 ในจุลจิตรกรรมจากคัมภีร์ไบเบิ้ลโตเลโด ค.ศ. 1240

บลังกาแห่งกัสติยา พระราชมารดาของหลุยส์ที่ 9 เป็นสตรีที่ชาญฉลาด หนักแน่น และเลื่อมใสในศาสนา ทรงมีอิทธิพลอย่างมากต่อพระโอรส หลังพระสวามีของบลังกาสิ้นพระชนม์ พระนางได้ขึ้นเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินและได้สร้างความแข็งแกร่งให้แก่อำนาจของกษัตริย์ ในวัยหนุ่มพระเจ้าหลุยส์ผู้รูปงามโปรดปรานการใช้เวลาว่างตามวิถีแห่งอัศวิน ในปี 1234 ทรงอภิเษกสมรสกับมาร์เกอรีต ธิดาของ

ภาพการต่อสู้ระหว่างกองทัพของพระเจ้าหลุยส์ที่ 9 กับกองทัพของพระเจ้าเฮนรีที่ 3 จากพงศาวดารแซ็งต์เดอนี ราวปี 1332 ถึง 1350

การเข้ามามีบทบาทในการบริหารราชการของหลุยที่ 9 ไม่ค่อยสร้างความเปลี่ยนแปลงในการบริหารบ้านเมือง อำนาจของกษัตริย์ที่แข็งแกร่งอยู่แล้วทำให้พระเจ้าหลุยส์รักษาอำนาจที่ทรงมีต่อข้าราชบริพารของพระองค์ไว้ได้ไม่ยาก พระเจ้าเฮนรีที่ 3 กษัตริย์ราชวงศ์แพลนแทเจเนตอังกฤษแห่งพยายามกอบกู้การครอบครองของบรรพบุรุษของพระองค์กลับคืนมา แต่พระเจ้าหลุยส์คว้าชัยชนะในการทำสมรภูมิที่แตลเลอบูร์ ด้วยหลักแห่งความยุติธรรมทำให้พระองค์ไม่ได้เอารัดเอาเปรียบจากชัยชนะครั้งนี้ ทรงเห็นค้านกับคณะที่ปรึกษาและพระราชทานดินแดนบางส่วนที่ยึดมาจากอังกฤษในรัชสมัยของพระเจ้าฟีลิปที่ 2 ออกุสตุส คืนให้แก่พระเจ้าเฮนรี

สงครามครูเสดครั้งที่ 7

ภาพพระเจ้าหลุยส์กับสมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 4 จากมหาพงศาวดารฝรั่งเศสโดยพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 5

ในปี 1244 หลุยส์ที่ 9 ป่วยหนักและได้ปฏิญาณตนเข้ารับการปฏิบัติหน้าที่ต่อกางเขนศักดิ์สิทธิ์ด้วยพระองค์เอง พระองค์เข้ารับธง สายสะพาย และคณะผู้แสวงบุญที่แซ็งต์เดอนี และได้ขอให้ พระราชทารพรให้แก่พระองค์ พระเจ้าหลุยส์และคณะอัศวินครูเสดเดินทางถึงไซปรัสในเดือนกันยายน ค.ศ. 1248 และถึงอียิปต์ในฤดูใบไม้ผลิ ค.ศ. 1249 ดาเมียตตาถูกยึดในวันที่ 6 มิถุนายน พระเจ้าหลุยส์เคลื่อนพลไปถึง แต่กองทัพของอัศวินครูเสดอ่อนแอลงเนื่องจากความขัดแย้งและความไม่สงบภายใน

ภาพพระเจ้าหลุยส์ตกเป็นนักโทษ โดยวิลเลียมแห่งไทร์ ค.ศ. 1337

ขณะกำลังถอยทัพกลับดาเมียตตา กลุ่มแซ-ระเซ็นจับตัวหลุยส์ที่ 9 ได้ทำให้พระองค์ตกเป็นนักโทษ กษัตริย์จ่ายเงินก้อนโตจึงได้รับการปล่อยตัวกลับดาเมียตตา ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1250 พระเจ้าหลุยส์ล่องเรือออกจากอียิปต์ แต่ยังคงอยู่ในซีเรียเป็นเวลา 4 ปี ตั้งแต่ ค.ศ. 1250 ถึง ค.ศ. 1254 เพื่อรออัศวินครูเสดกลุ่มใหม่ พระเจ้าหลุยส์ให้การสนับสนุนชาวคริสต์ในปาเลสไตน์ ทรงสร้างความสัมพันธ์อันดีกับกษัตริย์เอเชีย เสริมความแข็งแกร่งให้ยัฟฟา เซซาเรีย และไซดอน หลังได้รู้ข่าวการสิ้นพระชนม์ของพระราชมารดา หลุยส์ที่ 9 เดินทางกลับฝรั่งเศสหลังจากไปเป็นเวลาหกปีและมุ่งมั่นที่จะบริหารบ้านเมือง

การดูแลกิจการภายใน

ภาพพระเจ้าหลุยส์กำลังพิจารณาคดีความใต้ต้นโอ๊กแห่งแว็งซ็อง โดยปิแอร์-นาร์ซีส เกแร็ง ค.ศ. 1816

หลุยส์ที่ 9 เคารพในสิทธิ์ของข้าราชบริพาร พระองค์ปฏิรูปราชสำนักขนานใหญ่ ทรงกำจัดจุดอ่อนของระบบศักดินาซึ่งไม่อนุญาตให้มีศาลสูงสุดในราชอาณาจักร ทรงสถาปนาหลักสามัญให้กษัตริย์มีสิทธิ์ในการแทรกแซงกิจการภายในของผู้อยู่ใต้การปกครอง ทรงห้ามไม่ให้ขัดแย้งกันในราชสำนักและห้ามไม่ให้ขุนนางทำสงครามกันเอง ทรงอนุญาตให้ผู้ที่ไม่พอใจคำตัดสินของศาลท้องถิ่นมีสิทธิ์อุทธรณ์ต่อศาลของกษัตริย์ จนเกิดเป็นเรื่องเล่าว่าหลังการทำมิสซา พระเจ้าหลุยส์จะออกจากราชสำนักไปนั่งใต้ต้นโอ๊กเพื่อรับฟังคำร้องเรียน

ภายใต้การปกครองของหลุยส์ที่ 9 อำนาจการพิจารณาคดีของกษัตริย์เพิ่มขึ้นอย่างมาก องค์กรพิจารณาคดีกลางคือรัฐสภาฝรั่งเศสอันประกอบด้วยกลุ่มขุนนางและนักกฎหมาย การบริหารบ้านเมืองทุกแขนงอยู่ภายใต้สายตาที่จับมองของพระเจ้าหลุยส์ผู้ทำทุกวิถีทางเพื่อขยายอำนาจของกษัตริย์ ทรงเพลิดเพลินกับอิทธิพลที่มีมากมาย ภายใต้การปกครองของพระเจ้าหลุย์ได้มีการร่างประมวลกฎหมายจารีตประเพณีที่ประกาศใช้ในรัชสมัยของพระองค์ พระเจ้าหลุยส์ปกป้องผลประโยชน์ของฝรั่งเศสจากการอ้างสิทธิ์ของโรม นักบวชฝรั่งเศสอยู่ข้างพระเจ้าหลุยส์และเอนเอียงอยู่ฝั่งอำนาจทางโลกมากกว่าสมเด็จพระสันตะปาปา ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1269 พระเจ้าหลุยส์ประกาศคว่ำบาตรในทางปฏิบัติเพื่อคุ้มครองเอกราชของศาสนจักรฝรั่งเศสจากโรม ทรงล้มเลิกข้อเรียกร้องทางการเงินและเลิกบริจาคเงินให้แก่ราชสำนักโรม ในช่วงแห่งความขัดแย้งระหว่างจักรพรรดิฟรีดริชที่ 2 แห่งราชวงศ์โฮเอินชเตาเฟินกับสมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 4 พระเจ้าหลุยส์ประณามการกระทำของพระสันตะปาปาอย่างเปิดเผย

เหรียญในรัชสมัยของพระเจ้าหลุยส์ที่ 9 ด้านหน้าและด้านหลัง

ในปี 1263 ระบบเงินตรามีประสิทธิภาพมาก เหรียญที่ออกโดยพระมหากษัตริย์ถูกใช้อย่างแพร่หลายในฝรั่งเศส

หลุยส์ที่ 9 รักหนังสือและงานศิลป์ พระองค์ถูกเรียกว่าเพริคลีสแห่งสถาปัตยกรรมสมัยกลาง ทรงก่อตั้งวัดคริสต์หลายแห่ง ได้แก่ อาสนวิหารแร็ง โบสถ์แซ็งต์ชาแปลในปารีส อารามโรโยโมน เป็นต้น

ในปี 1239 มีคำสั่งให้กำจัดสำเนาคัมภีร์ทัลมุดทุกเล่มที่ออกโดยชาวยิว ในปี 1240 พระเจ้าหลุยส์ที่ 9 ได้เข้ามามีส่วนในความขัดแย้งระหว่างชาวคริสต์กับชาวยิว (หรือนักบวชคริสต์กับนักบวชยิว) หลังพระคัมภีร์ของผู้นับถือศาสนายูดายถูกประณาม ในปี 1242 ในปารีส ได้มีการเผารถเข็บบรรจุคัมภีร์ทัลมุดที่ยึดมาจากชาวยิว

สงครามครูเสดครั้งที่ 8 และการสิ้นเสด็จสวรรคตในตูนิเซีย

ภาพการสวรรคตของพระเจ้าหลุยส์ จากพงศาวการแซ็งต์เดอนี

ความล้มเหลวของสงครามครูเสดครั้งที่ 7 ไม่ได้ดับไฟแห่งความกระตือรือร้นของหลุยส์ที่ 9 ในปี 1267 พระองค์ได้รับอนุญาตจาก ให้ออกไปทำศึกทางทหารในแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1270 ทรงออกเดินทางไปตูนิสด้วยความหวังที่จะเปลี่ยนเคาะลีฟะห์มูฮัมหมัดที่ 1 อัลมัสตาซีร์ให้เป็นชาวคริสต์ ระหว่างกำลังรอความช่วยเหลือทางทหารจากเคานต์แห่งพรอว็องส์และชาร์ลส์ที่ 1 แห่งอ็องฌู กษัตริย์แห่งซิซิลี พระเจ้าหลุยส์หมดเรี่ยวแรง เริ่มเกิดโรคระบาดขึ้นในกองทัพอัศวินครูเสด ฌ็อง ตริสต็อง พระราชโอรสของพระเจ้าหลุยส์สิ้นพระชนม์ และในวันที่ 3 สิงหาคม ตัวพระเจ้าหลุยส์เองได้ล้มป่วย ทว่ากษัตริย์ที่ป่วยยังคงเดินหน้านำกองทัพและต้อนรับคณะราชทูตของจักรพรรดิมิคาเอลที่ 8 พาไลโอโลกอสแห่งจักรวรรดิไบเซนไทน์

วันที่ 8 สิงหาคม ค.ศ. 1270 หลุยส์ที่ 9 เสด็จสวรรคตอย่างกระทันหันและอีกสองวันต่อมา ดูแฟ็งฟีลิป พระราชโอรสของพระองค์ได้รับการประกาศเป็นกษัตริย์คนใหม่ของฝรั่งเศส

ภาพการแต่งตั้งนักบุญหลุยส์ โดยกีโยมแห่งแซ็งต์-ปาตู

ร่างของพระเจ้าหลุยส์ที่ 9 ถูกชาร์ลส์แห่งอ็องฌู พระอนุชาเคลื่อนย้ายไปซิซิลีและทำการฝังในอาสนวิหารมอนเรอาเล ภายหลังร่างของพระองค์ถูกเคลื่อนย้ายไปแซ็งต์เดอนี

ทันทีหลังการสวรรคต พระเจ้าฟีลิปที่ 3 พระราชโอรสของพระองค์ก็ตั้งคำถามว่าควรแต่งตั้งพระองค์เป็นนักบุญหรือไม่ โดยมีบุคคลผู้ทรงอิทธิพลมากมายในฝรั่งเศสให้การสนับสนุน 27 ปีต่อมาในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1297 ได้ประกาศให้พระองค์เป็นนักบุญ ด้วยพระองค์ต้องการฟื้นฟูความสัมพันธ์อันดีกับพระเจ้าฟีลิปที่ 4 พระเจ้าหลุยส์ได้รับการยกย่องเป็นนักบุญในชื่อนักบุญหลุยส์ชาวฝรั่งเศส ทรงเป็นกษัตริย์ฝรั่งเศสคนแรกที่ได้เป็นนักบุญ โดยมีเพียง คนเดียวที่ได้รับการพิจารณาให้เป็นนักบุญก่อนหน้าจะมีการแต่งตั้งเป็นนักบุญอย่างเป็นทางการ

พระราชบุตร

พระเจ้าหลุยส์อภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม ค.ศ. 1234 ในอาสนาวิหารซ็อง กับมาร์เกอรีตแห่งพรอว็องส์ ธิดาของราโมน บารังเกที่ 4 เคานต์แห่งพรอว็องส์ กับเบียตรีสแห่งซาวอย ทั้งคู่มีพระราชบุตรด้วยกัน 11 คน คือ

บล็องช์ (ประสูติ ค.ศ. 1240) สิ้นพระชนม์ด้วยวัย 3 พรรษา
(ประสูติ ค.ศ. 1242) สมรสกับ และเป็นพระราชินีคู่สมรสแห่งนาวาร์
หลุยส์ (ประสูติ ค.ศ. 1244) ดูแฟ็งแห่งฝรั่งเศส ถูกจับหมั้นหมายกับอิซาเบลแห่งอารากอนตามเงื่อนไขในสนธิสัญญากอร์เบล สิ้นพระชนม์ก่อนอันควรด้วยวัย 16 พรรษา (อาจเป็นไส้ติ่งอักเสบ)
ฟีลิป (ประสูติ ค.ศ. 1245) ขึ้นเป็นดูแฟ็งหลังพระเชษฐาสิ้นพระชนม์ จึงถูกจับหมั้นหมายและสมรสกับอิซาเบลแห่งอารากอน หลังพระราชบิดาสิ้นพระชนม์ ทรงขึ้นเป็นกษัตริย์ฝรั่งเศสนามว่าพระเจ้าฟีลิปที่ 3 ผู้อาจหาญ
ฌ็อง (ประสูติ ค.ศ. 1248) สิ้นพระชนม์หลังคลอด
ฌ็อง ตริสต็อง (ประสูติ ค.ศ. 1250) ประสูติขณะพระราชบิดาถูกชาวมุสลิมจับตัวไปเรียกค่าไถ่ ทรงสมรสกับโยล็องด์แห่งบูร์กอญและขึ้นเป็นเคานต์แห่งเนอแวร์หลังอูเดส์แห่งบูร์กอญถึงแก่กรรม ต่อมาสิ้นพระชนม์ในสงครามครูเสดครั้งที่ 8
ปิแอร์ (ประสูติ ค.ศ. 1251) ประสูติในแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ขณะพระราชบิดามารดากำลังออกจาริกแสวงบุญ ทรงสมรสกับฌวน เดอ ชาตีลยง
บล็องช์ (ประสูติ ค.ศ. 1253) ประสูติในแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์เช่นเดียวกับพระเชษฐา พระราชบิดาประสงค์ให้บวชเป็นแม่ชีในวิหารโมบีซง แต่พระนางปฏิเสธ ทรงสมรสกับเฟร์นันโด เด ลา เกร์ดา อินฟันตาแห่งกัสติยา
มาร์เกอรีต (ประสูติ ค.ศ. 1254) สมรสกับ ทรงสิ้นพระชนม์ในการคลอดบุตร
รอแบร์ (ประสูติ ค.ศ. 1257) สมรสกับเบียตรีสแห่งบูร์กอญ เลดีแห่งบูร์บง ทรงเป็นต้นตระกูลบูร์บงของราชวงศ์กาแป และเป็นพระอัยกาของพระเจ้าอ็องรีที่ 4 แห่งฝรั่งเศส
แอนเญ็ส (ประสูติ ค.ศ. 1260) สมรสกับรอแบร์ที่ 2 ดยุคแห่งบูร์กอญ

อ้างอิง

LOUIS IX (1214-1270) THE HOLY
Joinville, Jean de, La vie de saint Louis, ed. Noel L. Corbett. (Sherbrooke: Naaman, 1977).
The Seventh Crusade, 1244-1254: Sources and Documents. Tr. by Peter Jackson (Aldershot, Ashgate, 2007), Pp. xi, 256 (Crusade Texts in Translation, 16).
M. C. Gaposchkin, "Louis IX, crusade and the promise of Joshua in the Holy Land," Journal of Medieval History, 34,3 (2008), 245-274.

ดูเพิ่ม

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล