จอห น ไซมอน เบอร โคว อ งกฤษ John Simon Bercow เก ด 19 มกราคม ค ศ 1963 เป นน กการเม องชาวอ งกฤษ เคยดำรงตำแหน งประธานสภาสา

จอห์น ไซมอน เบอร์โคว์ (อังกฤษ: John Simon Bercow; เกิด 19 มกราคม ค.ศ. 1963) เป็นนักการเมืองชาวอังกฤษ เคยดำรงตำแหน่งประธานสภาสามัญชนตั้งแต่ ค.ศ. 2009 ถึง ค.ศ. 2019 และเป็นสมาชิกรัฐสภาเขต ก่อนที่เขาจะได้รับการเลือกตั้งให้เป็นประธาน เขาเป็นสมาชิกของอนุรักษนิยมมาก่อน แนวคิดการเมืองฝ่ายขวาในมุมมองของเขาเปลี่ยนไปหลังจากเป็น ส.ส. และมีอยู่ครั้งหนึ่งที่เขาลือกันว่ามีแนวโน้มที่เขาจะย้ายไปอยู่พรรคแรงงาน การที่เบอร์โคว์ได้รับเลือกให้เป็นประธานสภาขึ้นอยู่กับการสนับสนุนของอีกฝ่ายเป็นอย่างมาก และไม่เป็นที่นิยมในหมู่อดีตเพื่อนร่วมงานของพรรคอนุรักษนิยม หลังจากลาออกจากตำแหน่งประธานสภาสามัญชนสหราชอาณาจักรในปี 2019 และตัดสินใจไม่ลงสมัครรับเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาเขตบักกิงแฮม ในการเลือกตั้งทั่วไป ค.ศ. 2019 เบอร์โคว์ได้ออกจากรัฐสภา ต่อมาในปี ค.ศ. 2021 ได้ย้ายมาสังกัดพรรคแรงงาน ก่อนจะถูกพักจากสมาชิกภาพในปีค.ศ. 2022

เดอะไรต์ออนะระเบิล จอห์น เบอร์โคว์


ประธานสภาสามัญชน
ดำรงตำแหน่ง 22 มิถุนายน 2009 – 4 พฤศจิกายน 2019
กษัตริย์	สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2
นายกรัฐมนตรี	กอร์ดอน บราวน์ เดวิด แคเมอรอน เทรีซา เมย์ บอริส จอห์นสัน
รอง	ลินด์เซย์ ฮอยล์
ก่อนหน้า
ถัดไป	ลินด์เซย์ ฮอยล์
สมาชิกรัฐสภา เขต
อยู่ในวาระ
เริ่มดำรงตำแหน่ง 1 พฤษภาคม 1997
ก่อนหน้า
คะแนนเสียง	25,725 (48.8%)

ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	จอห์น ไซมอน เบอร์โคว์ (1963-01-19) 19 มกราคม ค.ศ. 1963 (61 ปี) อังกฤษ
พรรคการเมือง	(ประธานสภา) (2009–ปัจจุบัน)
การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น	อนุรักษนิยม (ก่อน 2009)
คู่สมรส	(สมรส 2002)
บุตร	3
เว็บไซต์	เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ

ชีวิตส่วนตัว

เบอร์โคว์แต่งงานกับเมื่อ ค.ศ. 2002 และมีบุตรสามคน ภรรยาของเขาเคยเป็นอนุรักษนิยม ซึ่งต่อมาเปลี่ยนไปสนับสนุนพรรคแรงงาน แม้ว่าเบอร์โคว์และคนใกล้ชิดปฏิเสธมุมมองที่ว่าเธอมีอิทธิพลโดยเฉพาะมุมมองการเมืองฝ่ายขวา

เบอร์โคว์เป็นนัก และก่อนที่จะรับตำแหน่งประธานสภา เขาก็เป็นสมาชิกของ เมื่อพูดถึง เขาอธิบายในสภาสามัญชนว่าตัวเอง "เป็นผู้ไม่นับถือศาสนาที่มีส่วนได้ส่วนเสียทางโลกในเรื่องสำคัญ"

เบอร์โคว์เป็นแฟนตัวยงของอาร์เซนอลตั้งแต่เดือนมกราคม ค.ศ. 1971 และเขาเป็นผู้ถือ ซึ่งเขามักจะเข้าไปชมเกมร่วมกับลูกชายของเขา ใน ค.ศ. 2014 เขาตีพิมพ์หนังสือเกี่ยวกับนักเทนนิสชายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดยี่สิบคนตลอดกาล

อ้างอิง

Wheeler, Brian (24 June 2009). "The John Bercow story". BBC. สืบค้นเมื่อ 2 June 2015.
. Big Issue. 22 July 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-06-05. สืบค้นเมื่อ 2 June 2015.
"All Party Parliamentary Humanist Group". . 2007. สืบค้นเมื่อ 4 November 2015.
John Bercow (1 March 2001). "House of Commons (Removal of Clergy Disqualification) Bill". Parliamentary Debates (Hansard). United Kingdom: House of Commons. จากแหล่งเดิมเมื่อ 15 February 2017. สืบค้นเมื่อ 14 February 2017.
Arsene Wenger Deserves Respect! John Bercow, Speaker Of The House of Commons ที่ยูทูบ
John Bercow: Tennis Maestros − The Twenty Greatest Male Tennis Players of All Time. Kindle eBooks, 2014 (Preview).

อ่านเพิ่มเติม

Bobby Friedman. Bercow, Mr Speaker: Rowdy Living in the Tory Party (2011) Gibson Square.

แหล่งข้อมูลอื่น

เว็บไซต์ทางการ
The Speaker official Parliament website
– Official website
ข้อมูลการออกสื่อ บน ซี-สแปน

[jbstory-1] Wheeler, Brian (24 June 2009). "The John Bercow story". BBC. สืบค้นเมื่อ 2 June 2015.

[2] . Big Issue. 22 July 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-06-05. สืบค้นเมื่อ 2 June 2015.

[3] "All Party Parliamentary Humanist Group". . 2007. สืบค้นเมื่อ 4 November 2015.

[4] John Bercow (1 March 2001). "House of Commons (Removal of Clergy Disqualification) Bill". Parliamentary Debates (Hansard). United Kingdom: House of Commons. จากแหล่งเดิมเมื่อ 15 February 2017. สืบค้นเมื่อ 14 February 2017.

[5] Arsene Wenger Deserves Respect! John Bercow, Speaker Of The House of Commons ที่ยูทูบ

[6] John Bercow: Tennis Maestros − The Twenty Greatest Male Tennis Players of All Time. Kindle eBooks, 2014 (Preview).