ผ ดำรงตำแหน ง อ งกฤษ Incumbent ค อ ผ ท ดำรงอย ในฐานะห วหน าสำน กงานหร อดำรงอย ในตำแหน งเป นคนป จจ บ น ซ งม กเก ยวข องก บ

ผู้ดำรงตำแหน่ง (อังกฤษ: Incumbent) คือ ผู้ที่ดำรงอยู่ในฐานะหัวหน้าสำนักงานหรือดำรงอยู่ในตำแหน่งเป็นคนปัจจุบัน ซึ่งมักเกี่ยวข้องกับการเลือกตั้ง โดยในการเลือกตั้งจะให้ผู้ดำรงตำแหน่งอยู่ในตำแหน่งหรือรักษาการในตำแหน่งที่ตนลงเลือกตั้ง ไม่ว่าผู้ดำรงตำแหน่งจะลงเลือกตั้งใหม่หรือไม่ก็ตาม ในบางสถานการณ์ อาจไม่มีผู้ดำรงตำแหน่งอยู่ในขณะที่มีการเลือกตั้งตำแหน่งนั้นหลังจากที่ผู้ดำรงตำแหน่งปัจจุบันเสียชีวิต เกษียณอายุ ลาออก ไม่ลงเลือกตั้งใหม่ ถูกห้ามไม่ให้ลงเลือกตั้งใหม่เนื่องจากการจำกัดวาระ หรือมีการก่อตั้งตำแหน่งใหม่แทนตำแหน่งนั้นที่ว่างลง ในสหรัฐอเมริกา การเลือกตั้งโดยไม่มีผู้ดำรงตำแหน่งปัจจุบันมักเรียกว่าที่นั่งแบบเปิดหรือการแข่งขันแบบเปิด

นิรุกติศาสตร์

คำว่า "Incumbent" มีรากศัพท์มาจากคำกริยาภาษาละตินว่า "incumbere" ซึ่งแปลตรงตัวว่า "พิงหรือนอนทับ"

ข้อได้เปรียบของผู้ดำรงตำแหน่ง

โดยทั่วไป ผู้ดำรงตำแหน่งจะมีข้อได้เปรียบทางการเมืองเหนือผู้ท้าชิงในการเลือกตั้ง ยกเว้นเวลาการเลือกตั้งจะถูกกำหนดโดยรัฐธรรมนูญหรือกฎหมาย ผู้ดำรงตำแหน่งในบางประเทศอาจมีสิทธิ์ในการกำหนดวันเลือกตั้งได้

สำหรับตำแหน่งทางการเมืองส่วนใหญ่ ผู้ดำรงตำแหน่งมักจะได้รับการยอมรับมากกว่าเนื่องจากเคยทำงานในสำนักงานมาก่อน ทั้งยังสามารถเข้าถึงการเงินสำหรับการหาเสียงได้ง่ายขึ้นเช่นเดียวกับรัฐบาล ซึ่งสามารถนำมาใช้ในการหาเสียงเลือกตั้งใหม่ของผู้ดำรงตำแหน่งนั้นได้

ในสหรัฐอเมริกา การเลือกตั้ง (โดยเฉพาะการเลือกตั้งที่มีเพียงตำแหน่งเดียวในสภานิติบัญญัติ) ซึ่งผู้ดำรงตำแหน่งไม่ลงเลือกตั้งใหม่ มักเรียกว่าที่นั่งแบบเปิด เนื่องจากขาดความได้เปรียบในตำแหน่ง สิ่งเหล่านี้มักนำมาโต้เถียงในการเลือกตั้งใด ๆ นอกจากนี้ การแข่งขันแบบเปิดจะเกิดขึ้นเมื่อมีการจำกัดวาระการดำรงตำแหน่ง เช่น ในกรณีที่วาระของประธานาธิบดีสหรัฐถูกจำกัดไว้เพียง 2 วาระ วาระละ 4 ปี และผู้ดำรงตำแหน่งจะไม่ได้รับอนุญาตให้ลงเลือกตั้งใหม่ แม้ว่าข้อได้เปรียบที่คาดหวังของการดำรงตำแหน่งจะเพิ่มขึ้นจาก 2 เปอร์เซ็นต์ในช่วงทศวรรษที่ 1950 เป็น 10 เปอร์เซ็นต์ในช่วงทศวรรษที่ 1980 และ 1990 และกลับมาเป็นประมาณ 2 เปอร์เซ็นต์ในปี 2010 และ 2020

เมื่อผู้ท้าชิงจะดำรงตำแหน่งที่ว่างลง ผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งมักจะเปรียบเทียบคุณสมบัติของผู้สมัคร ตำแหน่ง ประเด็นทางการเมือง และคุณลักษณะส่วนบุคคลด้วยวิธีที่ค่อนข้างตรงไปตรงมา กาย โมลีนิวซ์ กล่าวไว้ว่า "โดยพื้นฐานแล้วเป็นการลงประชามติของผู้ดำรงตำแหน่ง" ในทางกลับกัน ผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งจะพิจารณาการกระทำของผู้ดำรงตำแหน่งก่อน เฉพาะในกรณีที่ผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งตัดสินใจ "ขับ" ผู้ดำรงตำแหน่งออกเท่านั้น ผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งจึงเริ่มประเมินว่าผู้ท้าชิงแต่ละคนเป็นบุคคลที่สมควรดำรงตำแหน่งหรือไม่

การศึกษาของวารสารรัฐศาสตร์อังกฤษในปี 2017 ระบุว่าความได้เปรียบในการดำรงตำแหน่งเกิดจากการที่ผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งประเมินอุดมการณ์ของผู้ดำรงตำแหน่งเป็นรายบุคคล ในขณะที่ผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งถือว่าผู้ท้าชิงคนใดก็ตามที่อยู่พรรคเดียวกัน จะมีความได้เปรียบในการดำรงตำแหน่งมากขึ้นเมื่อการแบ่งขั้วทางการเมือง และการศึกษาของวารสารการเมืองในปี 2017 พบว่าผู้ดำรงตำแหน่งมี "ข้อได้เปรียบที่ใหญ่กว่ามาก" ในการเลือกตั้งในรอบมากกว่าการเลือกตั้งนอกรอบ

ในทางธุรกิจ

ในการดำเนินธุรกิจและการแข่งขัน ผู้ดำรงตำแหน่งมักจะเป็นซัพพลายเออร์ที่จัดหาความต้องการของลูกค้าในปัจจุบัน และเป็นตำแหน่งที่ได้เปรียบในการรักษาบทบาทหรือสัญญาฉบับใหม่เมื่อเปรียบเทียบกับธุรกิจที่ต้องแข่งขันกัน

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

OED (2532), หน้า 834
Gelman, Andrew; King, Gary (1990). "Estimating Incumbency Advantage without Bias". American Journal of Political Science. 34 (4): 1142–1164. doi:10.2307/2111475. ISSN 0092-5853. JSTOR 2111475. S2CID 3752645.
Ebanks, Danny; Katz, Jonathan N.; King, Gary (2023). "If a Statistical Model Predicts That Common Events Should Occur Only Once in 10,000 Elections, Maybe it's the Wrong Model". gking.harvard.edu. สืบค้นเมื่อ 2023-02-14.
Guy Molyneux, The Big Five-Oh, The American Prospect, 1 October 2004.
Peskowitz, Zachary (2017-05-01). "Ideological Signaling and Incumbency Advantage". British Journal of Political Science. 49 (2): 467–490. doi:10.1017/S0007123416000557. ISSN 0007-1234. S2CID 157292602.
de Benedictis-Kessner, Justin (2017-12-07). "Off-Cycle and Out of Office: Election Timing and the Incumbency Advantage". The Journal of Politics. 80: 119–132. doi:10.1086/694396. ISSN 0022-3816. S2CID 222440248.
Chen, J., Incumbent, Investopedia, updated 27 January 2021, Retrieved 20 March 2021.

แหล่งที่มา

พจนานุกรมภาษาอังกฤษ ฉบับออกซฟอร์ด. ฉบับที่ 2. 2532. พิมพ์.

[volVII-1] OED (2532), หน้า 834

[2] Gelman, Andrew; King, Gary (1990). "Estimating Incumbency Advantage without Bias". American Journal of Political Science. 34 (4): 1142–1164. doi:10.2307/2111475. ISSN 0092-5853. JSTOR 2111475. S2CID 3752645.

[3] Ebanks, Danny; Katz, Jonathan N.; King, Gary (2023). "If a Statistical Model Predicts That Common Events Should Occur Only Once in 10,000 Elections, Maybe it's the Wrong Model". gking.harvard.edu. สืบค้นเมื่อ 2023-02-14.

[4] Guy Molyneux, The Big Five-Oh, The American Prospect, 1 October 2004.

[:0-5] Peskowitz, Zachary (2017-05-01). "Ideological Signaling and Incumbency Advantage". British Journal of Political Science. 49 (2): 467–490. doi:10.1017/S0007123416000557. ISSN 0007-1234. S2CID 157292602.

[6] Benedictis-Kessner, Justin (2017-12-07). "Off-Cycle and Out of Office: Election Timing and the Incumbency Advantage". The Journal of Politics. 80: 119–132. doi:10.1086/694396. ISSN 0022-3816. S2CID 222440248.

[7] Chen, J., Incumbent, Investopedia, updated 27 January 2021, Retrieved 20 March 2021.