กล่องเสียงอักเสบ

กล่องเสียงอักเสบ (อังกฤษ: Laryngitis) เป็นการอักเสบที่กล่องเสียง อาการบ่อยครั้งรวมเสียงแหบ และอาจมีไข้ ไอ เจ็บคอด้านหน้า และกลืนลำบาก โดยปกติจะเป็นไม่เกิน 2 อาทิตย์

กล่องเสียงอักเสบ (Laryngitis)
ภาพส่องกล้องของกล่องเสียงอักเสบเหตุกรดไหลย้อน
การออกเสียง	/ˌlærɪnˈdʒaɪtɪs/
สาขาวิชา	แพทย์หู คอ จมูก
อาการ	เสียงแหบ เป็นไข้ เจ็บที่คอ/บริเวณกล่องเสียง
ระยะดำเนินโรค	ปกติน้อยกว่าสองอาทิตย์
สาเหตุ	การบาดเจ็บ โรคติดเชื้อไวรัสและแบคทีเรีย
วิธีวินิจฉัย	ตามอาการ หรือส่องกล้องตรวจถ้าน่าเป็นห่วง
โรคอื่นที่คล้ายกัน	ฝากล่องเสียงอักเสบ มะเร็งกล่องเสียง กล่องเสียงและท่อลมอักเสบ
การรักษา	พักเสียง ทานน้ำ
ความชุก	เป็นเรื่องสามัญ

อาการจัดว่าเฉียบพลัน (acute) ถ้าเป็นน้อยกว่า 3 อาทิตย์และเรื้อรัง (chronic) เมื่อเป็นมากกว่า 3 อาทิตย์ แบบฉับพลันปกติเป็นส่วนของการติดเชื้อทางลมหายใจส่วนบนเนื่องกับไวรัส เหตุอื่นรวมทั้งการติดเชื้ออื่น ๆ เช่น ไวรัสและเชื้อรา และการบาดเจ็บ เช่นที่เกิดจากการไอเป็นต้น อาการเรื้อรังอาจเกิดจากการสูบบุหรี่ วัณโรค ภูมิแพ้ กรดไหลย้อน ข้ออักเสบรูมาตอยด์ หรือโรคซาร์คอยด์ กลไกที่เป็นเหตุก็คือความระคายเคืองที่สายเสียง

อาการน่าเป็นห่วงต่าง ๆ ที่ต้องตรวจเพิ่มรวมทั้งหายใจเข้าเสียงฮื๊ด มีประวัติฉายรังสีที่คอ มีปัญหาการกลืน เป็นนานกว่า 3 อาทิตย์ และมีประวัติสูบบุหรี่ ถ้ามีอาการน่าเป็นห่วง สายเสียงควรจะตรวจโดยส่องกล้อง (laryngoscopy) ภาวะอื่น ๆ ที่ก่ออาการเดียวกันรวมทั้งฝากล่องเสียงอักเสบ กล่องเสียงและท่อลมอักเสบ การสูดเอาสิ่งแปลกปลอมเข้า และมะเร็งกล่องเสียง

อาการแบบฉับพลันปกติจะหายเองโดยไม่ต้องรักษา และการพักเสียงประกอบกับทานน้ำให้เพียงพออาจช่วยยาปฏิชีวนะทั่วไปจะไม่ช่วยรักษาอาการรูปแบบนี้ แม้อาการแบบฉับพลันจะสามัญแต่แบบเรื้อรังก็ไม่ปกติ แบบเรื้อรังเกิดขึ้นในวัยกลางคนมากกว่าโดยจะสามัญในชายมากกว่าหญิง

อาการ

อาการหลักของกล่องเสียงอักเสบก็คือเสียงแหบ^: 108 เพราะภาวะนี้มีหลายสาเหตุ อาการอื่น ๆ ก็อาจต่างกันโดยขึ้นอยู่กับเหตุ ซึ่งรวมทั้ง

• คอแห้งคอเจ็บ
• ไอ (อาจเป็นเหตุและ/หรือเป็นอาการของกล่องเสียงอักเสบ)
• กระแอม/ขับเสมหะบ่อย ๆ
• น้ำลายมาก
• กลืนลำบาก
• รู้สึกบวมที่บริเวณกล่องเสียง (ไม่สบายตรงด้านหน้าคอ)
• อาการคล้ายเป็นหวัดหรือเป็นไข้หวัดใหญ่ (ซึ่งเหมือนกับการไอ คืออาจเป็นเหตุของกล่องเสียงอักเสบด้วยเหมือนกัน)
• ต่อมน้ำเหลืองบวมในคอ หน้าอก หรือใบหน้า
• เป็นไข้
• ปวดกล้ามเนื้อ
• หายใจลำบาก โดยมากในเด็ก

ลักษณะเสียง

นอกจากเสียงแหบ ความดังค่อยและความแหลมทุ้มของเสียงก็อาจเปลี่ยนไปด้วย คนไข้อาจพูดเสียงต่ำเสียงสูงกว่าปกติ ขึ้นอยู่กับว่าสายเสียงบวมหรือแข็ง เสียงพูดอาจจะฟังเหมือนลมแทรก เพราะอากาศสามารถวิ่งผ่านช่องระหว่างสายเสียง เสียงอาจค่อยลง และมีพิสัยทุ้มแหลมลดลง

เหตุ

(บน) กล่องเสียงปกติ (ล่าง) กล่องเสียงอักเสบ

กล่องเสียงอักเสบอาจเกิดจากการติดเชื้อหรือเหตุอื่น ๆ การอักเสบของสายเสียงที่เป็นผลทำให้เสียงเปลี่ยนไป ซึ่งปกติจะเกิดตอบสนองต่อการติดเชื้อ การบาดเจ็บ หรือการแพ้ กล่องเสียงอักเสบเรื้อรังอาจมีเหตุจากปัญหาที่หนักกว่าอื่น ๆ เช่น ความเสียหายทางประสาท แผลเปื่อย ติ่งเนื้อเมือก หรือปุ่มหนาและแข็ง (nodule) ที่สายเสียง

แบบฉับพลัน

ติดเชื้อไวรัส

แบบฉับพลันโดยมากจะเกิดจากการติดเชื้อไวรัส ที่สามัญสุดก็คือ , ไวรัสไข้หวัดใหญ่, parainfluenza virus (HPIV), adenovirus, โคโรนาไวรัส, และ respiratory syncytial virus (RSV) ส่วนคนไข้ที่ภูมิคุ้มกันเสียหาย ไวรัสอื่น ๆ เช่น เริม, เอชไอวี และ coxsackievirus ก็อาจเป็นเหตุด้วยเหมือนกัน

ติดเชื้อแบคทีเรีย

นี่เป็นเหตุหลักอีกอย่างหนึ่งของกล่องเสียงอักเสบฉับพลัน ซึ่งอาจเกิดคู่กับหรือมีเหตุจากการติดเชื้อไวรัสอีกอย่างหนึ่งเชื้อแบคทีเรียที่สามัญรวมทั้ง streptococcus กลุ่ม A, Streptococcus pneumoniae (เหตุของปอดบวม), Corynebacterium diphtheriae (เหตุของโรคคอตีบ), Moraxella catarrhalis, Haemophilus influenzae, Bordetella pertussis (เหตุของโรคไอกรน), Bacillus anthracis (เหตุอย่างหนึ่งของแอนแทรกซ์), และ Mycobacterium tuberculosis (เหตุของวัณโรค) ในประเทศกำลังพัฒนา อาจมีแบคทีเรียที่เป็นเหตุอื่น ๆ เช่น mycobacterium และเชื้อซิฟิลิส แต่ก็เกิดในประเทศพัฒนาแล้วเหมือนกัน

ติดเชื้อรา

ตามงานทบทวนวรรณกรรมของวารสารแพทย์ เดอะ บีเอ็มเจ กล่องเสียงอักเสบเพราะติดเชื้อราก็สามัญแต่วินิจฉัยไม่ค่อยถูกต้อง และอาจเป็นเหตุถึง 10% ของกล่องเสียงอักเสบแบบฉับพลัน คนไข้ทั้งที่มีภูมิคุ้มกันปกติและเสียหายสามารถมีกล่องเสียงอักเสบเหตุเชื้อราได้ ซึ่งอาจเป็นผลของการได้ยาปฏิชีวนะหรือการสูดยา corticosteroids เมื่อเร็ว ๆ นี้ เชื้อราที่อาจเป็นเหตุรวมทั้ง Histoplasma, , Candida (โดยเฉพาะผู้ที่ภูมิคุ้มกันเสียหาย), Cryptococcus และ Coccidioides

บาดเจ็บ

บ่อยครั้ง การบาดเจ็บอาจเกิดเพราะใช้สายเสียงทำงานมากเกินไปเช่น ตะโกน กรีดร้อง หรือร้องเพลง ซึ่งทำให้เยื่อชั้นนอกของสายเสียงเสียหาย และเมื่อหาย ลักษณะทางสรีรภาพของสายเสียงอาจจะเปลี่ยนไป เหตุการอักเสบอีกอย่างก็คือพูดเป็นเวลานานเกิน (เช่นในผู้มีอาชีพเป็นครู พนักงานขาย นักแสดง นักข่าวโทรทัศน์หรือวิทยุ) การบาดเจ็บรวมสิ่งที่หมอทำ (เช่น การสอดท่อลมเข้าในทางลมหายใจ) ก็อาจทำให้สายเสียงอักเสบได้

แบบเรื้อรัง

ภูมิแพ้

ไม่ชัดเจนว่า โรคหืดอาจเป็นเหตุของอาการกล่องเสียงอักเสบได้หรือไม่ นักวิชาการบางท่านสันนิษฐานว่า กล่องเสียงอักเสบเหตุภูมิแพ้บ่อยครั้งวินิจฉัยว่า เป็นผลของกรดไหลย้อน

กรดไหลย้อน

คำอธิบายที่เป็นไปได้อย่างหนึ่งของกล่องเสียงอักเสบเรื้อรังก็คือ การอักเสบที่มีเหตุจากการไหลย้อนของสิ่งที่อยู่ในกระเพาะอาหารขึ้นมาในหลอดอาหาร ซึ่งสร้างความระคายเคืองแก่สายเสียง แต่เหตุนี้ก็วินิจฉัยได้ยาก เนื่องจากอาการเช่นนี้ เป็นอาการที่ไม่จำเพาะเจาะจง

ภาวะภูมิต้านตนเอง

คนไข้ข้ออักเสบรูมาตอยด์ประมาณ 30-75% จะรายงานอาการกล่องเสียงอักเสบ

ส่วนคนไข้โรคซาร์คอยด์เพียงแค่ 0.5-5% เท่านั้นมีอาการนี้ ตามงานวิเคราะห์อภิมานปี 2007 เพราะโรคนี้เป็นเหตุไม่สามัญแก่อาการต่าง ๆ ในกล่องเสียง บ่อยครั้งจึงวินิจฉัยผิดว่าเป็นโรคเสียงอื่น ๆ

การวินิจฉัย

• กล่องเสียงอักเสบฉับพลัน (acute laryngitis)
• กล่องเสียงอักเสบเรื้อรัง (chronic laryngitis)
• กล่องเสียงอักเสบแบบแกลนูโลมา (granulomatous laryngitis)
• Pseudomyxomatous laryngitis

สภาพที่มองเห็น

เมื่อมีภาวะนี้ กล่องเสียงเองบ่อยครั้งก็จะแดง (erythema) และบวม (edema) ซึ่งสามารถดูได้ด้วยกล้องส่องดูกล่องเสียง (laryngoscopy) หรือสตรอโบสโคป ขึ้นอยู่กับการอักเสบแบบต่าง ๆ^: 108 ลักษณะอื่น ๆ อาจรวม

• เนื้อเยื่อกล้องเสียงแดง (แบบฉับพลัน)
• หลอดเลือดขยาย (แบบฉับพลัน)
• เนื้อเยื่อหนาแต่แห้ง (แบบเรื้อรัง)
• สายเสียงแข็ง
• การหลั่งเมือกเหนียวระหว่างสายเสียงบวกกับโครงสร้างใกล้ ๆ กัน (interarytenoid region)

การส่งต่อหาแพทย์เฉพาะทาง

อาการบางอย่างอาจจะต้องส่งไปหาแพทย์เฉพาะทางโดยเร็ว รวมทั้ง

• กลืนลำบาก
• หายใจเป็นเสียงฮื๊ด (stridor)
• เจ็บหู
• น้ำหนักลดเร็ว ๆ นี้
• ประวัติการสูบบุหรี่
• การฉายรังสีในปัจจุบันหรือเร็ว ๆ นี้ที่บริเวณคอ
• การผ่าตัดที่คอหรือที่ใช้ท่อหลอดลม
• เป็นผู้มีอาชีพใช้เสียง เช่น ครู นักร้อง นักแสดง พนักงานศูนย์บริการทางโทรศัพท์ เป็นต้น

การรักษา

การรักษาบ่อยครั้งเป็นการบรรเทาอาการ และขึ้นอยู่กับความรุนแรงและรูปแบบของกล่องเสียงอักเสบ เช่น แบบฉับพลันหรือเรื้อรัง

วิธีบรรเทาอาการทั่วไปรวมทั้งเปลี่ยนพฤติกรรม ดื่มน้ำ และอยู่ในอากาศชื้น การระวังใช้เสียงเป็นเรื่องสำคัญมาก ซึ่งรวมทั้ง

• พักเสียง
• ดื่มน้ำให้พอเพียง
• ลดกาแฟและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
• หยุดสูบบุหรี่
• จำกัดการกระแอมขับเสมหะ

ส่วนข้อระวังการใช้เสียงที่ผู้บำบัดปัญหาทางการพูด-ภาษาอาจแนะนำก็คือ

• จำกัดระยะการใช้เสียงและรูปแบบของเสียงที่ใช้
• ลดพฤติกรรมที่ทำสายเสียงให้เสียหาย
• เพิ่มความชุ่มชื้น
• เปลี่ยนพฤติกรรม (เช่น จำกัดกาแฟและตามรักษาโรคที่เป็น)

แบบฉับพลัน

โดยทั่วไป กล่องเสียงอักเสบฉับพลันจะรักษาด้วยการระวังใช้เสียง ยาแก้ปวด การรักษาความชุ่มชื้น และยาปฏิชีวนะ

เหตุติดเชื้อไวรัส

วิธีรักษาที่แนะนำสำหรับกล่องเสียงอักเสบเหตุติดเชื้อไวรัสก็คือให้พักเสียง ยาแก้ปวด และยาละลายเมือก (mucolytics) เมื่อไอบ่อย วิธีรักษาแบบชาวบ้านเช่น น้ำชาและน้ำผึ้ง ก็อาจช่วย ยาปฏิชีวนะไม่ควรใช้รักษาอาการแบบนี้

เหตุติดเชื้อแบคทีเรีย

แพทย์อาจสั่งยาปฏิชีวิตนะสำหรับภาวะแบบติดเชื้อ โดยเฉพาะถ้ามีอาการติดเชื้อในทางเดินอาหารส่วนบนอย่างชัดเจน ถึงกระนั้น นักวิชาการก็ไม่มีความเห็นร่วมกันว่า ควรใช้ยาชนิดนี้หรือไม่ เพราะประเด็นทางประสิทธิผล ผลข้างเคียง ค่าใช้จ่าย และโอกาสดื้อยา โดยทั่วไปแล้ว ยาปฏิชีวนะดูจะไม่มีประสิทธิผลที่ดีในการรักษากล่องเสียงอักเสบแบบฉับพลัน

ในกล่องเสียงอักเสบที่รุนแรง เช่น ฝากล่องเสียงอักเสบ มีโอกาสสูงกว่าที่ทางเดินหายใจจะถูกขัดขวาง ดังนั้น อาจต้องส่งตัวไปหาแพทย์เฉพาะทางทันทีเพื่อแก้ปัญหาในทางเดินลมหายใจ การรักษาอาจรวมการทำให้ชื้น, corticosteroid, ยาปฏิชีวนะที่ให้ทางเส้นเลือด, และเอพิเนฟรีนแบบพ่น

เหตุติดเชื้อรา

กล่องเสียงอักเสบเหตุติดเชื้อราสามารถรักษาด้วยยาเม็ดหรือยาน้ำต้านเชื้อรา ซึ่งปกติต้องทานถึง 3 อาทิตย์และอาจจะต้องรักษาซ้ำ ๆ ถ้ากลับเป็นอีก

เหตุการบาดเจ็บ

กล่องเสียงอักเสบเหตุใช้เสียงเกินหรือใช้อย่างไม่ควร สามารถรักษาด้วยการระวังใช้เสียง

แบบเรื้อรัง

เหตุกรดไหลย้อน

กรดไหลย้อนขึ้นกล่องเสียงและคอหอยโดยหลักจะรักษาด้วยการเปลี่ยนพฤติกรรมและทานยา การเปลี่ยนพฤติกรรมอาจรวม

• ใส่เสื้อผ้าที่ไม่คับ
• ทานอาหารมื้อละน้อย ๆ แต่หลายมื้อ
• เลี่ยงอาหารบางประเภท (เช่น กาแฟ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ อาหารเผ็ด)

ยาต้านการไหลย้อนอาจให้แก่คนไข้ที่มีกล่องเสียงอักเสบหรือเสียงแหบเรื้อรัง แต่ถ้ารักษาด้วยยาแล้วไม่ทำให้อาการดีขึ้น ก็ควรพิจารณาเหตุอื่น ๆ

ยาที่ซื้อเองได้โดยไม่ต้องใช้ใบสั่งแพทย์ เช่นยาลดกรดและสารต้านตัวรับเอช2ก็สามารถใช้ได้เหมือนกัน ยาลดกรดมักมีฤทธิ์สั้นและอาจไม่พอเพื่อรักษายายับยั้งการหลั่งกรด (PPI) เป็นยาที่ได้ผลดี แต่ควรใช้เป็นระยะเพียงที่กำหนดไว้ หลังจากนั้นควรตรวจดูอาการอีกที PPI อาจไม่ทำให้ดีขึ้น ยาที่สร้างตัวช่วยกั้นกรดซึ่งลอยกีดขวางการย้อนไหลของกรด (เช่น ยาลดกรดยี่ห้อกาวิสคอน) อาจได้ผลดีกว่าสำหรับบางคน ยาต้านการหลั่งกรดอาจมีผลข้างเคียงหลายอย่าง สำหรับบางคน การผ่าตัดอาจมีผลดี

เหตุภูมิแพ้

เมื่อรักษาอาการแบบภูมิแพ้ ยาเฉพาะที่เช่น สเตอรอยด์ที่พ่นเข้าจมูก และการบำบัดภูมิคุ้มกัน พบว่ามีผลดีต่อเยื่อจมูกอักเสบเหตุภูมิแพ้ (allergic rhinitis)สารต้านฮิสตามีนก็อาจช่วย แต่ก็อาจทำกล่องเสียงให้แห้งด้วย และสเตอรอยด์แบบสูดที่ใช้เป็นระยะเวลายาวอาจทำให้มีปัญหากล่องเสียงและเสียง

เหตุภาวะภูมิต้านตนเอง

โรค Mucous membrane pemphigoid ซึ่งเป็นโรคภูมิต้านตนเองที่ก่อแผลเป็นในที่ต่าง ๆ สามารรักษาได้ด้วยยา cyclophosphamide และเพรดนิโซโลน

เหตุแกลนูโลมา

โรคซาร์คอยด์ สามารถรักษาได้ด้วย corticosteroid แบบฉีด ส่วนวิธีการรักษาที่ใช้น้อยรวมทั้งฉีดที่แผลหรือผ่าตัดด้วยเลเซอร์

พยากรณ์โรค

แบบฉับพลัน

กล่องเสียงฉับพลันปกติจะหายเองภายในสองอาทิตย์ แต่ก็สามารถคงอยู่ได้เหมือนกัน คนไข้มีโอกาสหายเร็วสูงถ้าทำตามแผนการรักษา ในแบบที่ติดเชื้อไวรัส อาการสามารถคงยืนชั่วระยะหนึ่ง แม้หลังจากการอักเสบของทางเดินลมหายใจส่วนบนได้หายไปแล้ว

แบบเรื้อรัง

อาการที่เป็นนานกว่า 3 อาทิตย์จัดว่าเป็นแบบเรื้อรัง ซึ่งอาจต้องส่งให้แพทย์เฉพาะทางตรวจ เช่น ตรวจโดยกล้องส่อง พยากรณ์โรคแบบเรื้อรังจะต่าง ๆ กันขึ้นอยู่กับเหตุ

เชิงอรรถ

1. โรคซาร์คอยด์ (sarcoidosis) เป็นการรวมตัวอย่างผิดปกติของเซลล์ที่อักเสบจนกลายเป็นก้อนที่เรียกว่า แกรนูโลมา โรคมักจะเริ่มจากปอด ผิวหนัง หรือต่อมน้ำเหลือง

อ้างอิง

1. Wood, John M.; Athanasiadis, Theodore; Allen, Jacqui (October 9, 2014). . BMJ. The BMJ. 349: g5827. doi:10.1136/bmj.g5827. ISSN 1756-1833. PMID 25300640. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 13, 2016. สืบค้นเมื่อ November 21, 2016.
2. . PubMed Health. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 10, 2017. สืบค้นเมื่อ November 9, 2016.
3. "What Is Sarcoidosis?". NHLBI, NIH. June 14, 2013.
4. Dworkin, James Paul (April 2008). "Laryngitis: Types, Causes, and Treatments". Otolaryngologic Clinics of North America. 41 (2): 419–436. doi:10.1016/j.otc.2007.11.011. PMID 18328379.
5. Ferri, Fred F. (2016). (ภาษาอังกฤษ). Elsevier Health Sciences. p. 709. ISBN . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 10, 2016.
6. Reveiz, L; Cardona, AF (May 23, 2015). "Antibiotics for acute laryngitis in adults". Cochrane Database of Systematic Reviews. 5 (5): CD004783. doi:10.1002/14651858.CD004783.pub5. PMID 26002823.
7. Dhingra, P. L.; Dhingra, Shruti (2014). (ภาษาอังกฤษ) (6 ed.). Elsevier Health Sciences. p. 292. ISBN . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 10, 2016.
8. Colton, Raymond H.; Casper, Janina K.; Leonard, Rebecca (2011). Understanding Voice Problems (4th ed.). Baltimore, MD: Lippincott Williams & Wilkins. pp. 308–309. ISBN .
9. Verdolini, Katherine; Rosen, Clark A.; Branksi, Ryan C., บ.ก. (2006). Classification Manual of Voice Disorders-I. American Speech-Language-Hearing Association. Mahwah, N.J: Lawrence Erlbaum.
10. Takahashi, H.; Koike, Y. (1976). "Some perceptual dimensions and acoustical correlates of pathologic voices". Acta Oto-Laryngologica Supplementum (338): 1–24.
11. Shipp, Thomas; Huntington, Dorothy A. (November 1, 1965). "Some Acoustic and Perceptual Factors in Acute-Laryngitic Hoarseness". Journal of Speech and Hearing Disorders. 30 (4): 350. doi:10.1044/jshd.3004.350. ISSN 0022-4677. PMID 5835492.
12. Rieger, A.; Hass, I.; Gross, M.; Gramm, HJ; Eyrich, K. (1996). "Intubation trauma of the larynx--a literature review with special reference to arytenoid cartilage dislocation". Anasthesiol Intensivmed Notfallmed Schmerzther. 31 (5): 281–7. doi:10.1055/s-2007-995921. PMID 8767240.
13. Brook, Christopher; Platt, Michael; Reese, Stephen; Noordzij, Pieter (January 2016). "Utility of Allergy Testing in Patients with Chronic Laryngopharyngeal Symptoms: Is It Allergic Laryngitis?". Otolaryngology-Head and Neck Surgery. 154 (1): 41–45. doi:10.1177/0194599815607850.
14. Joniau, Sander; Bradshaw, Anthony; Esterman, Adrian; Carney, A. Simon (May 2007). "Reflux and laryngitis: A systematic review". Otolaryngology-Head and Neck Surgery. 136 (5): 686–692. doi:10.1016/j.otohns.2006.12.004. PMID 17478199.
15. Campagnolo, AM; Priston, J; Thoen, RH; Medeiros, T; Assunção, AR (April 2014). "Laryngopharyngeal reflux: diagnosis, treatment, and latest research" (PDF). International archives of otorhinolaryngology. 18 (2): 184–91. doi:10.1055/s-0033-1352504. PMC 4297018. PMID 25992088.
16. Silva, Leonardo; Damrose, Edward; Bairao, Fernanda; Nina, Mayra; Junior, James; Costa, Henrique (June 2008). "Infectious granulomatous laryngitis: a retrospective study of 24 cases". European Archives of Oto-Rhino-Laryngology. 265 (6): 675–680. doi:10.1007/s00405-007-0533-4.
17. Dominguez, L. M.; Simpson, C. B. (December 2015). "Viral laryngitis". Current Opinion in Otolaryngology & Head and Neck Surgery. 23 (6): 454-458. doi:10.1097/moo.0000000000000203.
18. Schwartz, Seth R.; Cohen, Seth M.; Dailey, Seth H.; Rosenfeld, Richard M.; Deutsch, Ellen S.; Gillespie, M. Boyd; Granieri, Evelyn; Hapner, Edie R.; Kimball, C. Eve (September 1, 2009). . Otolaryngology-Head and Neck Surgery (ภาษาอังกฤษ). 141 (3 suppl): S1–S31. doi:10.1016/j.otohns.2009.06.744. ISSN 0194-5998. PMID 19729111. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 9, 2015.
19. Jonas, Nico (2007). "Laryngitis Management". Journal of Modern Pharmacy. 14 (5): 44.

แหล่งข้อมูลอื่น

• กล่องเสียงอักเสบ ที่เว็บไซต์ Curlie
• Mayo Clinic

การจำแนกโรค	D ICD-10: J04.0, J37.0 ICD-: 464.0-464.4, 476.0-476.1 MeSH: D007827 : 29347
ทรัพยากรภายนอก	: 001385 : ent/353 ent/354 : กล่องเสียงอักเสบ