อามลัก

อามลัก หรือ อามลกะ (เทวนาครี: आमलक) คือจานหินที่มีรอบแบ่งหรือขัดเป็นเฟือง ใช้ประดับบนยอดศิขรหรือหอคอยหลักในโบสถ์พราหมณ์ มีการตีความไว้ว่าอามลักสื่อถึงดอกบัว อันเป็นสัญลักษณ์ถึงการเป็นที่สถิตของเทพเจ้าซึ่งประดิษฐานอยู่ในห้องภายใต้อามลัก บ้างตีความว่าสื่อถึงดวงอาทิตย์ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของทางสู่โลกสวรรค์ ลักษณะและชื่อของอามลักมาจากผลมะขามป้อมหรือมะขามอินเดีย ซึ่งมีขื่อในภาษาสันสกฤตว่าผล “อามลกี” (สันสกฤต: āmalaki) ผลอามลกีนั้นมีความเป็นชั้น ๆ และแบ่งส่วน ถึงแม้ว่าจะไม่ได้โดดเด่นมากเท่าในอามลักก็ตาม บนยอดของอามลักจะประดับด้วยกลศะอีกชั้นหนึ่งเป็นยอดบนสุด

อามลักสองชั้นบนยอดของ เมือง

อ้างอิง

เชิงอรรถ

1. . Personal.carthage.edu. 2006-01-12. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-02. สืบค้นเมื่อ 2012-08-09.; Kramrisch, 348-356
2. Harle, 54; Kramrisch, 356
3. Kramrisch, 354-355
4. Kramrisch, 350, 355

บรรณานุกรม

• Harle, J.C., The Art and Architecture of the Indian Subcontinent, 2nd edn. 1994, Yale University Press Pelican History of Art, ISBN 
• , The Hindu Temple, Volume 2, 1996 (originally 1946), ISBN , 9788120802223, google books