อ กษรต งก ต ต งก ต จ น 西夏文 พ นอ น Xī Xià Wén แปลตรงต ว อ กษรเซ ยตะว นตก เป นระบบการเข ยนต วหน งส อคำท ใช สำหร บภาษาต งก

อักษรตังกุต (ตังกุต: 𗼇𘝞; จีน: 西夏文; พินอิน: Xī Xià Wén; แปลตรงตัว: "อักษรเซี่ยตะวันตก") เป็นระบบการเขียนตัวหนังสือคำที่ใช้สำหรับภาษาตังกุตในราชวงศ์เซี่ยตะวันตก ตามรายงานล่าสุด มีอักษรตังกุตเท่าที่รู้จัก (ไม่รวมรูปแบบอื่น ๆ) 5,863 ตัว อักษรตังกุตมีความคล้ายกับอักษรจีน โดยมีวิธีคล้ายกัน แต่วิธีการเขียนตัวอักษรในระบบการเขียนตังกุตมีความแตกต่างจากอย่างมาก

ตังกุต
พิชัยสงครามซุนจื่อ เขียนในอักษรตังกุต
ชนิด	ตัวหนังสือคำ
ผู้ประดิษฐ์	(Yeli Renrong)
ช่วงยุค	ค.ศ. 1036–1502
ทิศทาง	Vertical right-to-left, left-to-right
ภาษาพูด	ภาษาตังกุต
อักษรที่เกี่ยวข้อง
ระบบแม่	ที่ได้แรงบันดาลใจจากอักษรจีน ตังกุต
ISO 15924
	Tang (520), Tangut
ยูนิโคด
ยูนิโคดแฝง	Tangut
ช่วงยูนิโคด	U+17000-U+187FF Tangut U+18D00-U+18D7F Tangut Supplement U+18800-U+18AFF Tangut Components U+16FE0-U+16FFF Ideographic Symbols & Punct.

ประวัติ

อักษรตังกุตที่หมายถึง "มนุษย์" เป็นอักษรที่ดูเรียบง่าย

พงศาวดารซ่ง ซ่งฉื่อ (ค.ศ. 1346) ระบุว่าอักษรนี้ได้รับการคิดค้นโดย (ตังกุต: 𘘥𗎁𗸯𘄊;จีน: 野利仁榮) เจ้าหน้าที่ชั้นสูงในปี ค.ศ. 1036 หลังคิดค้นอักษรนี้ในเวลาไม่นานก็มีการใช้งานทันที โดยการเรียนการสอนในโรงเรียนของรัฐ, เอกสารของทางการใช้อักษรนี้ (เอกสารสองภาษามีเฉพาะทางการทูต) มีจำนวนมากที่แปลจากภาษาทิเบตและภาษาจีนมาเป็นอักษรนี้ และมีที่สลักด้วยอักษรนี้ ถึงแม้ว่าราชวงศ์เซี่ยตะวันตกล่มสลายในปี ค.ศ. 1227 แต่อักษรนี้ยังคงมีการใช้งานต่อมาอีกหลายศตวรรษ ตัวอย่างสุดท้ายที่พบจารึกด้วยอักษรนี้ปรากฏบนคู่ ซึ่งสร้างขึ้นใน ค.ศ. 1502 ที่เมืองเป่าติ้ง ปัจจุบันอยู่ในมณฑลเหอเป่ย์

อักษรตังกุตที่หมายถึง "โคลน" มาจากส่วนของคำว่า "น้ำ" (ซ้ายสุด) และทั้งหมดของคำว่า "ดิน"

อ้างอิง

(ภาษาจีนตัวย่อ). Ningxia News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 มีนาคม 2007. สืบค้นเมื่อ 21 พฤศจิกายน 2006.
Frederick W. Mote (2003). Imperial China 900-1800. Harvard University Press. pp. 395–. ISBN .
李范文 (1999) [พฤศจิกายน 1984]. 西夏陵墓出土残碑粹编 (ภาษาจีน). 文物出版社. p. 17. : 11068-1200. ISBN .
(ภาษาจีนตัวย่อ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 กันยายน 2007. สืบค้นเมื่อ 12 กรกฎาคม 2022.
Heming Yong; Jing Peng (14 สิงหาคม 2008). Chinese Lexicography : A History from 1046 BC to AD 1911. OUP Oxford. pp. 377–. ISBN .
Xu Zhuang (徐庄. (ภาษาจีนตัวย่อ). 出版学术网. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 มีนาคม 2007. สืบค้นเมื่อ 5 มีนาคม 2007.
Nishida, Tatsuo (2010). translated by Noriyoshi Mizujulle, Anthony George and Hamaki Kotsuki. "Xixia Language Studies and the Lotus Sutra (II)" (PDF). The Journal of Oriental Studies. 20: 222–251.

ข้อมูล

(1972). Analysis of the Tangut Script. Scandinavian Institute of Asian Studies Monograph Series. Lund: .
(1996). "Tangut". ใน Daniels, Peter T.; Bright, William (บ.ก.). The World's Writing Systems. New York: Oxford University Press. pp. 228–9. ISBN .
(1994). Seika moji: sono kaidoku no purosesu 西夏文字: その解讀のプロセス [Xixia script: the process of its decipherment] (ภาษาญี่ปุ่น). Tokyo: Kinokuniya shoten. ISBN .
(1981). "Lüelun Xixia wenzi de gouzao" 略论西夏文字的构造 [A sketch of the structure of the Tangut script]. Minzu yuwen lunji 民族语文论集 [A collection of essays concerning the languages of the ethnic minorities] (ภาษาจีน). Beijing: Zhongguo shehui kexue chubanshe. pp. 192–226.

แหล่งข้อมูลอื่น

อักษรตังกุต ที่ Omniglot
Andrew West, "Tangut script", BabelStone
"Sample Tangut characters", Mojikyo (ภาษาญี่ปุ่น), คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 มกราคม 2020
大西磨希子・北本朝展，『文字が語りかける民族意識：カラホトと西夏文字』，ディジタル・シルクロード (ในภาษาญี่ปุ่น)
史金波, (ภาษาจีน), 宁夏新闻网, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 กันยายน 2014, สืบค้นเมื่อ 9 กันยายน 2014
Tangut index (ภาษาจีน), 古今文字集成

บทความภาษานี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] (ภาษาจีนตัวย่อ). Ningxia News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 มีนาคม 2007. สืบค้นเมื่อ 21 พฤศจิกายน 2006.

[Mote2003-2] Frederick W. Mote (2003). Imperial China 900-1800. Harvard University Press. pp. 395–. ISBN .

[3] 李范文 (1999) [พฤศจิกายน 1984]. 西夏陵墓出土残碑粹编 (ภาษาจีน). 文物出版社. p. 17. : 11068-1200. ISBN .

[4] (ภาษาจีนตัวย่อ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 กันยายน 2007. สืบค้นเมื่อ 12 กรกฎาคม 2022.

[YongPeng2008-5] Heming Yong; Jing Peng (14 สิงหาคม 2008). Chinese Lexicography : A History from 1046 BC to AD 1911. OUP Oxford. pp. 377–. ISBN .

[6] Xu Zhuang (徐庄. (ภาษาจีนตัวย่อ). 出版学术网. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 มีนาคม 2007. สืบค้นเมื่อ 5 มีนาคม 2007.

[7] Nishida, Tatsuo (2010). translated by Noriyoshi Mizujulle, Anthony George and Hamaki Kotsuki. "Xixia Language Studies and the Lotus Sutra (II)" (PDF). The Journal of Oriental Studies. 20: 222–251.