ล กค พม า လ က ဂ ออกเส ยง laɪ ʔ gì เจ าเม อง หงสาวด ในปลาย คร สต ศตวรรษท 13 และต น คร สต ศตวรรษท 14 เขาได เป นเจ าเม องเม

ลักคี (พม่า: လိုက်ဂီ, ออกเสียง: [laɪ̯ʔ.gì]) เจ้าเมือง หงสาวดี ในปลาย คริสต์ศตวรรษที่ 13 และต้น คริสต์ศตวรรษที่ 14 เขาได้เป็นเจ้าเมืองเมื่อประมาณ ค.ศ. 1296 ภายหลังจาก พระเจ้าฟ้ารั่ว ปฐมกษัตริย์แห่ง อาณาจักรเมาะตะมะ มีชัยชนะเหนือผู้ตั้งตนเป็นกษัตริย์แห่งหงสาวดี พระเจ้าตราพระยา ซึ่งก่อนที่จะได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าเมืองหงสาวดีเขาเคยรับราชการเป็นอัครมหาเสนาบดีแห่งอาณาจักรเมาะตะมะตั้งแต่สถาปนาเมื่อ ค.ศ. 1287 และเคยเป็นหัวหน้าคณะทูตเดินทางไปยังราชสำนักของ พ่อขุนรามคำแหงมหาราช กษัตริย์องค์ที่ 3 แห่ง อาณาจักรสุโขทัย เมื่อประมาณ ค.ศ. 1286–1287 และสุโขทัยให้การสนับสนุนพระเจ้าฟ้ารั่วในประกาศเอกราชจาก อาณาจักรพุกาม

ลักคี

เจ้าเมืองหงสาวดี
ดำรงตำแหน่ง ประมาณ 1296 – ประมาณ 1307
กษัตริย์	พระเจ้าฟ้ารั่ว
ก่อนหน้า	ตำแหน่งใหม่
ถัดไป	ไม่ทราบ
อัครมหาเสนาบดีแห่ง เมาะตะมะ
ดำรงตำแหน่ง 30 มกราคม 1287 – ประมาณ 1296
กษัตริย์	พระเจ้าฟ้ารั่ว
ก่อนหน้า	ตำแหน่งใหม่
ถัดไป	ไม่ทราบ

บทความนี้มีอักษรพม่า หากอุปกรณ์ของคุณไม่สามารถเรนเดอร์อักษรนี้ได้ คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม, อักษรพิเศษ, กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่น ๆ แทนที่อักษรพม่า

อ้างอิง

เชิงอรรถ

Pan Hla 2005: 31
Pan Hla 2005: 24–25

บรรณานุกรม

Pan Hla, Nai (1968). Razadarit Ayedawbon (ภาษาพม่า) (8th printing, 2005 ed.). Yangon: Armanthit Sarpay.

[nph-31-1] Pan Hla 2005: 31

[nph-24-25-2] Pan Hla 2005: 24–25