ภาษากลุ่มอิหร่านตะวันตก

กลุ่มภาษาอิหร่านตะวันตกเป็นกลุ่มย่อยของกลุ่มภาษาอิหร่าน แบ่งได้อีกเป็น 2 กลุ่มย่อย คือ กลุ่มภาษาอิหร่านตะวันตกเฉียงเหนือและกลุ่มภาษาอิหร่านตะวันตกเฉียงใต้

กลุ่มภาษาอิหร่านตะวันตก
ภูมิภาค:	เอเชียตะวันตกเฉียงใต้, เอเชียกลาง, คอเคซัส และเอเชียใต้ฝั่งตะวันตก
การจําแนก ทางภาษาศาสตร์:	อินโด-ยูโรเปียน อินโด-อิเรเนียน อิหร่าน กลุ่มภาษาอิหร่านตะวันตก
กลุ่มย่อย:	อิหร่านตะวันตกเฉียงเหนือ (เปอร์เซีย) กลุ่มคัสเปียน ประกอบด้วย ภาษาคิเลกิ ภาษามาซันดารานี กลุ่มอิหร่านกลาง ประกอบด้วย ภาษาอัสเตียนี ภาษาดารี กลุ่มเคิร์ด ประกอบด้วยภาษาเคิร์ด สำเนียงเหนือ กลุ่มโอร์มูรี-ปาราชี ประกอบด้วย กลุ่มเซมนานี ประกอบด้วยภาษาซังกิซารี ภาษาคาลาซ กลุ่มตาติก ประกอบด้วย กลุ่มซาซา-โกรานี ประกอบด้วย สำเนียงบาเยลานี สำเนียงคิมลี สำเนียงโกรานี เป็นต้น ภาษาที่จัดจำแนกไม่ได้คือภาษาลากี ซึ่งเป็นภาษาที่อยู่ระหว่างภาษาลูรีในกลุ่มอิหร่านตะวันตกเฉียงใต้กับภาษาเคิร์ดในกลุ่มอิหร่านตะวันตกเฉียงเหนือ กลุ่มภาษาอิหร่านตะวันตกเฉียงใต้ ประกอบด้วยภาษาที่ใกล้เคียงกัน 16 ภาษา และสำเนียงต่างๆ แบ่งย่อยได้เป็น สำเนียงลูรี ได้แก่ ภาษาลูรี ภาษาเปอร์เซีย สำเนียงต่างๆ ได้แก่ ภาษาเปอร์เซียโบราณ ภาษาเปอร์เซียกลาง ภาษาเปอร์เซียมาตรฐาน สำเนียงอิหร่านสมัยใหม่ ภาษาดารีเปอร์เซีย สำเนียงทาจิกิ ภาษาอายมัก ภาษาบูโครี ภาษาฮาซารากี ภาษายิวซิราซี ภาษาเปอร์เซียคูเซสถาน สำเนียงตัต ได้แก่ ภาษายูฮูรี ภาษาตัต ดูเพิ่ม อ้างอิง Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, บ.ก. (2013). "Western Iranian". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. บรรณานุกรม Compendium Linguarum Iranicarum, ed. Rüdiger Schmitt. Wiesbaden: L. Reichert Verlag, 1989; p. 99. อ่านเพิ่ม (PDF). Nicholas Kontovas, , Bloomington, Indiana, USA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2021-02-06. สืบค้นเมื่อ 2021-03-14. Hanaway Jr, William L. "Persian and West Iranic: History and State of Research: Part One: Persian Grammar.[Trends in Linguistics: State-of-the-Art Reports, No. 12]." (1982): 56-58.