โมเท ต อ งกฤษ motet เป นการประพ นธ ดนตร สำหร บการข บร องในดนตร คลาสส กตะว นตก ซ งม ร ปแบบและค ตล กษณ ท หลากหลาย ต งแต ดน

โมเท็ต (อังกฤษ: motet) เป็นการประพันธ์ดนตรีสำหรับการขับร้องในดนตรีคลาสสิกตะวันตก ซึ่งมีรูปแบบและคีตลักษณ์ที่หลากหลาย ตั้งแต่ดนตรีจนถึงปัจจุบัน โมเท็ตเป็นหนึ่งในคีตลักษณ์แบบสอดประสานหลายทำนอง () ที่โดดเด่นของดนตรีสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา ตามที่นักดนตรีวิทยาชาวอังกฤษ (Margaret Bent) ให้คำนิยามว่า "เป็นส่วนของดนตรีหลายท่อนที่มีบทร้อง" ซึ่งอธิบายโมเท็ตตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 13 ถึงปลายศตวรรษที่ 16 และช่วงเวลาหลังจากนั้นอย่างชัดเจน นักชาวฝรั่งเศส ยออานเนส เด กรอเคยอ (Johannes de Grocheo) ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 13 เชื่อว่าโมเท็ตนั้น "ไม่ควรเผยแพร่ต่อบุคคลทั่วไป เพราะพวกเขานั้นไม่สังเกตถึงความละเอียดอ่อนของงาน และพวกเขาก็ไม่ปิติเมื่อได้ยินโมเท็ต แต่ควรทำการแสดงต่อหน้าผู้มีการศึกษาและผู้ที่กำลังค้นหาความละเอียดอ่อนในงานศิลปะ"

หน้าแรกของ (BWV226) จากต้นฉบับผลงานโมเท็ตในดนตรีสมัยบารอกของโยฮัน เซบัสทีอัน บัค

อ้างอิง

Margaret Bent (1992). Tess Knighton; David Fallows (บ.ก.). The Late-Medieval Motet. Companion to Medieval & Renaissance Music. Berkeley, California: University of California Press. pp. 114–19. ISBN .
Johannes de Grocheio (2011). "19.2". ใน Constant J. Mews; John N. Crossley; Catherine Jeffreys; Leigh McKinnon; Carol J. Williams (บ.ก.). Ars Musice. TEAMS Varia. Kalamazoo, MI: Medieval Institute Publications. p. 85. ISBN , .

แหล่งข้อมูลอื่น

Motet online database ที่มหาวิทยาลัยฟลอริดา

บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[bent-1] Margaret Bent (1992). Tess Knighton; David Fallows (บ.ก.). The Late-Medieval Motet. Companion to Medieval & Renaissance Music. Berkeley, California: University of California Press. pp. 114–19. ISBN .

[2] Johannes de Grocheio (2011). "19.2". ใน Constant J. Mews; John N. Crossley; Catherine Jeffreys; Leigh McKinnon; Carol J. Williams (บ.ก.). Ars Musice. TEAMS Varia. Kalamazoo, MI: Medieval Institute Publications. p. 85. ISBN , .