โพลีเทีย

โพลีเทีย (อังกฤษ: Politeia มาจากภาษากรีกว่า πολιτεία Politeía) เป็นคำภาษากรีกโบราณที่ใช้ในความคิดการเมืองกรีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งความคิดของเพลโตและแอริสตอเติล มาจากคำว่า polis ("นครรัฐ") คำนี้มีความหมายหลายอย่างตั้งแต่ "สิทธิพลเมือง" ไปจนถึง "ระบอบการปกครอง"

ประวัติ

อริสโตเติลได้วิพากษ์วิจารณ์ปัญหาของประชาธิปไตยว่าเป็นการปกครองของผู้ที่บกพร่องทางสติปัญญาจำนวนมาก ซึ่งควรจะอยู่ภายใต้การควบคุมของชนชั้นสูง แต่ในขณะเดียวกัน ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับระบอบอภิชนาธิปไตย คือ การปกครองของชนชั้นสูง ควรจะอยู่ภายใต้การปกครองของคนจำนวนมาก ซึ่งอริสโตเติลได้ชี้ให้เห็นแนวคิดของเขาในหนังสือเรื่อง Politics ถึงความจำเป็นที่จะต้องมีตัวประสานระหว่างชนชั้นล่างและชนชั้นสูง

โดยในสมัยกรีซโบราณ การปกครองโดยชนชั้นกลาง หมายถึง การปกครองของนครรัฐกรีกจำนวนมากที่จัดตั้งสภาประชาชนเป็นองค์กรในกระบวนการทางการเมือง แต่ผู้ที่มีสิทธิ์ลงคะแนนไม่รวมถึงสตรี ทาส หรือคนต่างด้าว ซึ่งถูกจำกัดให้กับบุรุษเพียงจำนวนน้อยเท่านั้น แต่สภาดังกล่าวไม่ได้ถือครองอำนาจปกครองที่เบ็ดเสร็จ แต่ ก็ยังมีการแบ่งปันอำนาจอยู่ในหมู่ชนชั้นสูง อย่างเช่น สมาชิกสภาซึ่งมาจากการเลือกตั้ง หรือตำแหน่งซึ่งสืบทอดกันทางสายเลือด