โบอ ง 377 สตาร โตคร ซเซอร Boeing 377 Stratocruiser เป นเคร องบ นโดยสารพ ส ยบ นยาวขนาดใหญ ใช เคร องยนต 4 ต ว การออกแบบท ท

โบอิง 377 สตาร์โตครูซเซอร์ (Boeing 377 Stratocruiser) เป็นเครื่องบินโดยสารพิสัยบินยาวขนาดใหญ่ ใช้เครื่องยนต์ 4 ตัว การออกแบบที่ทันสมัยในตอนนั้น; คุณลักษณะใหม่ของมันรวมถึงดาดฟ้าสองชั้นและห้องโดยสารที่มีแรงดันอากาศซึ่งเป็นคุณลักษณะใหม่ในอากาศยานขนส่ง สามารถบรรทุกผู้โดยสารได้ 100 คน บนชั้นธรรมดา บวก 14 ในเลานจ์ชั้นล่าง; ที่นั่งปกติสำหรับผู้โดยสาร 63 หรือ 84 คนหรือผู้โดยสารที่มีที่นั่งจำนวน 28 คนและห้าที่นั่ง

โบอิง 377 สตาร์โตครุยเซอร์
โบอิง 377 สตาร์โตครูซเซอร์ ของแพนอเมริกันเวิลด์แอร์เวย์
บทบาท	อากาศยานพิสตัน พิสัยบินยาว
ชาติกำเนิด	สหรัฐอเมริกา
บริษัทผู้ผลิต	เครื่องบินพาณิชย์โบอิง
บินครั้งแรก	8 กรกฎาคม พ.ศ. 2490
เริ่มใช้	1 เมษายน พ.ศ. 2492 กับแพนอเมริกันเวิลด์แอร์เวย์
ปลดประจำการ	พ.ศ. 2506
สถานะ	ปลดประจำการแล้ว
ผู้ใช้งานหลัก	แพนอเมริกันเวิลด์แอร์เวย์
จำนวนที่ผลิต	56 ลำ
มูลค่า	1,225,000 เหรียญสหรัฐ (พ.ศ. 2488)
พัฒนามาจาก

สตาร์โตครุยเซอร์มีขนาดใหญ่กว่า และ และมีต้นทุนเพิ่มขึ้นในการซื้อและใช้งาน ความน่าเชื่อถือของมันไม่ดีส่วนใหญ่เกิดจากปัญหาที่เกิดขึ้นกับเครื่องยนต์พิสตัน Pratt & Whitney R-4360 Wasp Major และปัญหาโครงสร้างและการควบคุมด้วยใบพัด มีเพียง 55 ลำ ที่สร้างขึ้นสำหรับสายการบิน และเครื่องบินต้นแบบ 1 ลำ

ข้อมูลจำเพาะ

มีดังต่อไปนี้

ผู้สร้าง บริษัท โบอิง คอมเมอร์เชียล แอร์เพลน (สหรัฐอเมริกา)
ประเภท อากาศยานพิสตัน พิสัยบินยาว เจ้าหน้าที่ 3 นาย
เครื่องยนต์ (4x) Pratt & Whitney R-4360 Wasp Major
ยาว 33.63 เมตร
สูง 11.66 เมตร
พื้นที่ปีก 164.3 ตารางเมตร
น้ำหนักเปล่า 37,876 กิโลกรัม
น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 67,133 กิโลกรัม
เพดานบินใช้งาน 9,800 เมตร
พิสัยบินเมื่อภารกรรมบรรทุกสูงสุด 6,760 กิโลเมตร

อ้างอิง

"Boeing: Historical Snapshot: Model 377 Stratocruiser Commercial Transport". www.boeing.com.
"Boeing 377 Stratocruiser". www.aviation-history.com.

บทความเทคโนโลยี หรือ สิ่งประดิษฐ์นี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] "Boeing: Historical Snapshot: Model 377 Stratocruiser Commercial Transport". www.boeing.com.

[2] "Boeing 377 Stratocruiser". www.aviation-history.com.