แคว้นสก็อตแลนด์

สกอตแลนด์ (อังกฤษ: Scotland; สกอต: Scotland; : Alba, [ˈal̪ˠapə]( ฟังเสียง), อัลวะเปอะ) เป็นชาติของชนชาวสกอต และเป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร โดยครอบคลุมพื้นที่หนึ่งในสามทางตอนเหนือของเกาะบริเตนใหญ่ มีพรมแดนร่วมกับประเทศอังกฤษทางทิศใต้ ส่วนที่เหลือล้อมรอบด้วยมหาสมุทรแอตแลนติก ทางตะวันออกเป็นทะเลเหนือ และทิศตะวันตกเฉียงใต้จดและทะเลไอร์แลนด์ นอกเหนือจากแผ่นดินใหญ่แล้ว ประเทศสกอตแลนด์ยังมีเกาะอีกกว่า 790 เกาะ

สกอตแลนด์ : Alba
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: "In My Defens God Me Defend" (ภาษาสกอต)
เพลงชาติ:  ที่สำคัญคือ "ฟลาวเวอร์ออฟสกอตแลนด์" "ดอกไม้แห่งสกอตแลนด์"
ที่ตั้งของ สกอตแลนด์  (สีเขียวเข้ม) – ในทวีปยุโรป  (สีเขียว & สีเทาเข้ม) – ในสหราชอาณาจักร  (สีเขียว)
เมืองหลวง	เอดินบะระ
เมืองใหญ่สุด	กลาสโกว์
ภาษาราชการ	ภาษาอังกฤษ และภาษาสกอต
เดมะนิม	สกอตติช สกอต
การปกครอง	สภานิติบัญญัติภายใต้ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญตามหลัก
• พระมหากษัตริย์	ชาลส์ที่ 3
• มุขมนตรี	ฮัมซา ยูซาฟ
การก่อตั้ง
พื้นที่
• รวม	78,772 ตารางกิโลเมตร (30,414 ตารางไมล์) (n/a)
• แหล่งน้ำ (%)	1.9
ประชากร
• 2560 ประมาณ	5,424,800 (n/a)
• สำมะโนประชากร 2544	5,062,011
• ความหนาแน่น	95 ต่อตารางกิโลเมตร (246.0 ต่อตารางไมล์) (n/a)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2545 (ประมาณ)
• รวม	$130 billion (n/a)
• ต่อหัว	$25,546 ()
เอชดีไอ (2562)	0.925^[a] สูงมาก · อันดับที่ 4
สกุลเงิน	ปอนด์สเตอร์ลิง (£) (GBP)
เขตเวลา	UTC+0 (GMT)
รหัสโทรศัพท์	44
โดเมนบนสุด	.uk
^ เป็นอันดับที่ 4 ของสหราชอาณาจักร

เอดินบะระ เมืองหลวงและนครใหญ่ที่สุด เป็นศูนย์กลางยุคเรืองปัญญาของชาวสกอตในคริสต์ศตวรรษที่ 18 ซึ่งเปลี่ยนสกอตแลนด์มาเป็นมหาอำนาจทางพาณิชย์ ทางการศึกษา และทางอุตสาหกรรมเมืองหนึ่งของทวีปยุโรป. ส่วนกลาสโกว์ นครใหญ่สุดของสกอตแลนด์ เคยเป็นนครอุตสาหกรรมชั้นนำของโลกและปัจจุบันเป็นศูนย์กลางของ น่านน้ำสกอตแลนด์ประกอบด้วยเหนือและทะเลเหนือ ซึ่งมีปริมาณน้ำมันสำรองใหญ่สุดในสหภาพยุโรป ทำให้เมืองแอเบอร์ดีน นครใหญ่สุดอันดับสามในสกอตแลนด์ ได้ชื่อว่าเป็นเมืองหลวงน้ำมันของทวีปยุโรป

เดิมราชอาณาจักรสกอตแลนด์เป็นประเทศอิสระที่ไม่ขึ้นกับประเทศอังกฤษจนถึง ค.ศ. 1603 เมื่อพระเจ้าเจมส์ที่ 6 แห่งสกอตแลนด์ครองบัลลังก์อังกฤษโดยทรงใช้พระนามว่า พระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ จึงมีผลให้ทั้งสองประเทศมีพระมหากษัตริย์พระองค์เดียวกัน เรียกว่า การรวมราชบัลลังก์ (Union of the Crowns) อย่างไรก็ตาม รัฐบาลของทั้งสองยังคงแยกจากกันอยู่จนกระทั่งวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1707 ในรัชสมัยของสมเด็จพระราชินีแอนน์ อังกฤษและสกอตแลนด์ได้รวมตัวกันด้วยเหตุผลทางเศรษฐกิจ ตามพระราชบัญญัติสหภาพ ค.ศ. 1707 มีผลให้รวมเข้ากับราชอาณาจักรอังกฤษ และกลายเป็นราชอาณาจักรบริเตนใหญ่

ระบบกฎหมายของสกอตแลนด์ยังแยกจากระบบกฎหมายของอังกฤษ เวลส์และไอร์แลนด์เหนือ และสกอตแลนด์อยู่ในเขตอำนาจศาลต่างหาก ทั้งในทางกฎหมายมหาชนและเอกชน การคงไว้ซึ่งสถาบันกฎหมาย, การศึกษา, และศาสนาของตน อย่างเป็นอิสระจากสถาบันของสหราชอาณาจักร ล้วนส่งผลให้วัฒนธรรมสกอตแลนด์ และอัตลักษณ์ของชาติสามารถคงความต่อเนื่องไว้ได้ แม้ว่าสกอตแลนด์จะถูกรวมเข้าเป็นสหภาพมาตั้งแต่ ค.ศ. 1707 ใน ค.ศ. 1999 รัฐสภาสกอตแลนด์ สภานิติบัญญัติแบบระบบสภาเดี่ยวที่จัดตั้งขึ้น(ใหม่)ตาม และการลงประชามติ ค.ศ. 1997 เปิดประชุมใหม่โดยมีอำนาจเหนือกิจการภายในหลายด้าน ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2011 ชนะการเลือกตั้งโดยมีเสียงข้างมากในรัฐสภาสกอตแลนด์ ทำให้นำไปสู่การลงประชามติเอกราชสกอตแลนด์ ซึ่งมีขึ้นเมื่อวันที่ 18 กันยายน ค.ศ. 2014 ซึ่งผลในครั้งนั้นประชากรสกอตแลนด์ข้างมากลงเสียงปฏิเสธ

สกอตแลนด์มีผู้แทนในรัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักร 59 ที่นั่ง และมีผู้แทนในรัฐสภายุโรป 6 ที่นั่ง เป็นชาติสมาชิกสภาบริเตน–ไอร์แลนด์ และสมัชชารัฐสภาบริเตน–ไอร์แลนด์

ประวัติศาสตร์สังเขป

ศัพทมูลวิทยาของชื่อ

"สกอตแลนด์" มาจากคำว่า Scoti ชื่อภาษาละตินสำหรับใช้เรียกพวกแกล ว่า Scotia ("ดินแดนของชาวแกล") เป็นภาษาละตินที่ใช้เรียกไอร์แลนด์มาก่อน เมื่อถึงศตวรรษที่ 11 Scotia เริ่มถูกใช้เพื่ออ้างถึงสกอตแลนด์ (ส่วนที่พูดภาษาแกล) ทางตอนเหนือของ ใกล้กับ อัลเบเนีย หรือ อัลบานี ซึ่งทั้งสองมาจากคำภาษาแกลว่า Alba (อัลบา) การใช้คำว่า สกอต และ สกอตแลนด์ เพื่อรวมทุกสิ่งที่กลายมาเป็นสกอตแลนด์ กลายมาเป็นปกตินิยมในช่วงปลายยุคกลาง

การแบ่งเขตการปกครอง

นครกลาสโกว์ นครเอดินบะระ นครดันดี นครแอเบอร์ดีน เอาเตอร์เฮบริดีส (นาเฮลานันเชียร์) ออร์กนีย์

ประชากรศาสตร์

ประชากร

จำนวนประชากรในสกอตแลนด์จากการสำรวจสำมะโนประชากร พ.ศ. 2544 มีจำนวน 5,062,011 คน เพิ่มขึ้นในการสำรวจสำมะโนประชากร พ.ศ. 2554 เป็น 5,295,400 คนซึ่งสูงที่สุดเท่าที่ทำการสำรวจมา ประมาณการของสำนักงานสถิติแห่งชาติล่าสุดสำหรับช่วงกลางปี พ.ศ. 2560 คือ 5,424,800 คน

เมืองที่ใหญ่ที่สุดในสกอตแลนด์ สำมะโนประชากร สกอตแลนด์ ค.ศ. 2011
		ชื่อ	เทศมณฑล			ชื่อ
กลาสโกว์ เอดินบะระ	1	กลาสโกว์	นครกลาสโกว์	590,507	11	ดันเฟิร์มลิน		49,706	แอเบอร์ดีน ดันดี
	2	เอดินบะระ	นครเอดินบะระ	459,366	12	อินเวอร์เนสส์		48,201
	3	แอเบอร์ดีน	นครแอเบอร์ดีน	195,021	13			46,970
	4	ดันดี	นครดันดี	147,285	14			46,849
	5			76,834	15			46,159
	6			74,395	16			44,248
	7			56,269	17			43,841
	8			53,188	18			39,277
	9	คัมเบอร์นอลด์		52,270	19			37,132
	10			49,709	20	สเตอร์ลิง	สเตอร์ลิง	36,142

ภาษา

ศาสนา

กีฬา

ฟุตบอล

อ้างอิง

1. "Sub-national HDI – Area Database – Global Data Lab". hdi.globaldatalab.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-07-21.
2. "The Countries of the UK". Office for National Statistics. สืบค้นเมื่อ 24 June 2012.
3. . 10 Downing Street. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 April 2010. สืบค้นเมื่อ 24 August 2008. The United Kingdom is made up of four countries: England, Scotland, Wales and Northern Ireland
4. "ISO 3166-2 Newsletter Date: 28 November 2007 No I-9. "Changes in the list of subdivision names and code elements" (Page 11)" (PDF). International Organization for Standardization codes for the representation of names of countries and their subdivisions – Part 2: Country subdivision codes. สืบค้นเมื่อ 31 May 2008. SCT Scotland country
5. "Scottish Executive Resources" (PDF). Scotland in Short. Scottish Executive. 17 February 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-09-04. สืบค้นเมื่อ 14 September 2006.
6. "A quick guide to glasgow". Glasgow City Centre. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-23. สืบค้นเมื่อ 20 June 2012.
7. The Scottish Adjacent Waters Boundaries Order. London: The Stationery Office Limited. 1999. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 September 2007.
8. . Aberdeen City Council. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 September 2010. สืบค้นเมื่อ 1 December 2009. Aberdeen's buoyant modern economy – is fuelled by the oil industry, earning the city its epithet as 'Oil Capital of Europe'
9. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-10-16. สืบค้นเมื่อ 2007-10-02.
10. Collier, J. G. (2001) Conflict of Laws (Third edition)(pdf) Cambridge University Press. "For the purposes of the English conflict of laws, every country in the world which is not part of England and Wales is a foreign country and its foreign laws. This means that not only totally foreign independent countries such as France or Russia ... are foreign countries but also British Colonies such as the Falkland Islands. Moreover, the other parts of the United Kingdom – Scotland and Northern Ireland – are foreign countries for present purposes, as are the other British Islands, the Isle of Man, Jersey and Guernsey."
11. Devine, T. M. (1999), The Scottish Nation 1700–2000, P.288–289, "created a new and powerful local state run by the Scottish bourgeoisie and reflecting their political and religious values. It was this local state, rather than a distant and usually indifferent Westminster authority, that in effect routinely governed Scotland"
12. "Scotland: Independence Referendum Date Set". BSkyB. 21 March 2013. สืบค้นเมื่อ 4 May 2013.
13. Gardham, Magnus (2 May 2011). "Holyrood election 2011: Alex Salmond: Referendum on Scottish independence by 2015". Daily Record. Scotland. สืบค้นเมื่อ 14 October 2011.
14. . Europarl.org.uk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 May 2014. สืบค้นเมื่อ 26 May 2014.
15. "Scotland / Alba". British-Irish Council. สืบค้นเมื่อ 4 May 2013.
16. The History Of Ireland. สืบค้นเมื่อ 17 September 2014.
17. Ayto, John; Crofton, Ian. Brewer's Britain & Ireland: The History, Culture, Folklore and Etymology of 7500 Places in These Islands. WN. ISBN .
18. Keay, John; Keay, Julia (2001). Collins Encyclopedia of Scotland (2nd ed.). Harper Collins. p. 1101.
19. "Scotland's Population at its Highest Ever". National Records of Scotland. 30 April 2015. สืบค้นเมื่อ 12 February 2015.
20. Jonathan, McMullan (28 June 2018). "Population estimates for UK, England and Wales, Scotland and Northern Ireland". Ons.gov.uk. Office for National Statistics.
21. . Scotlandscensus.gov.uk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-28. สืบค้นเมื่อ 10 July 2014.

บรรณานุกรม

• Devine, T. M. [1999] (2000). The Scottish Nation 1700–2000 (New Ed. edition). London:Penguin. ISBN 
• Donnachie, Ian and George Hewitt. Dictionary of Scottish History. (2001). 384 pp.
• Keay, John; Keay, Julia (2001). Collins Encyclopedia of Scotland (2nd ed.). Harper Collins. p. 1101.
• Koch, J. T. Celtic Culture: a Historical Encyclopedia (ABC-CLIO, 2006), ISBN , 999pp
• Tabraham, Chris, and Colin Baxter. The Illustrated History of Scotland (2004) excerpt and text search
• Trevor-Roper, Hugh, The Invention of Scotland: Myth and History, Yale, 2008, ISBN 
• Watson, Fiona, Scotland; From Prehistory to the Present. Tempus, 2003. 286 pp.
• Wilson, Neil; Symington, Andy (2013). Discover Scotland. Lonely Planet. ISBN .
• Wormald, Jenny, The New History of Scotland (2005) excerpt and text search

ตำราข้อมูลเฉพาะเรื่อง

• Brown, Dauvit (1999) Anglo-French acculturation and the Irish element in Scottish Identity in Smith, Brendan (ed.), Insular Responses to Medieval European Change, Cambridge University Press, pp. 135–53
• Brown, Michael (2004) The Wars of Scotland, 1214–1371, Edinburgh University Press., pp. 157–254
• Dumville, David N. (2001). "St Cathróe of Metz and the Hagiography of Exoticism". Irish Hagiography: Saints and Scholars. Dublin: Four Courts Press. pp. 172–176. ISBN .
• Flom, George Tobias. Scandinavian influence on Southern Lowland Scotch. A Contribution to the Study of the Linguistic Relations of English and Scandinavian (Columbia University Press, New York. 1900)
• Herbert, Maire (2000). "Rí Érenn, Rí Alban, kingship and identity in the ninth and tenth centuries". ใน Simon Taylor (บ.ก.). Kings, Clerics and Chronicles in Scotland, 500–1297. Dublin: Four Courts Press. pp. 63–72. ISBN .
• MacLeod, Wilson (2004) Divided Gaels: Gaelic Cultural Identities in Scotland and Ireland: c.1200–1650. Oxford University Press.
• Pope, Robert (ed.), Religion and National Identity: Wales and Scotland, c.1700–2000 (University of Wales Press, 2001)
• Sharp, L. W. The Expansion of the English Language in Scotland, (Cambridge University PhD thesis, 1927), pp. 102–325.

แหล่งข้อมูลอื่น

• แผนที่ 2005-11-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน และ สิ่งพิมพ์ ฯลฯ ดิจิทัล 2006-02-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ที่หอสมุดแห่งชาติสกอตแลนด์ (National Library of Scotland)
• The Gazetteer for Scotland 2007-01-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - แนะนำอย่างละเอียดถึงสถานที่และบุคคลที่เกี่ยวกับสกอตแลนด์ โดยราชสมาคมภูมิศาสตร์สกอต (Royal Scottish Geographical Society) และมหาวิทยาลัยเอดินบะระ
• สถิติเศรษฐกิจของสกอตแลนด์ ค.ศ. 2005 2006-11-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (PDF) - จาก Scottish Executive
• Scottish Executive เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของรัฐบาลสกอตแลนด์ (Scottish Executive)
• Scottish Parliament เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของรัฐสภาสกอตแลนด์ (Scottish Parliament)
• VisitScotland เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของคณะกรรมการการท่องเที่ยวสกอตแลนด์
• ข่าว การท่องเที่ยว และประวัติศาสตร์สกอตแลนด์ - จากบีบีซี สกอตแลนด์
• สถาบันส่งเสริมการศึกษาต่อสกอตแลนด์