แกรนด ดย กอ องร แห งล กเซมเบ ร ก 16 เมษายน พ ศ 2498 เป นพระโอรสพระองค แรกในแกรนด ดย กฌ องและเจ าฟ าหญ งโฌเซฟ น ชาร ล อต

แกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก (16 เมษายน พ.ศ. 2498 –) เป็นพระโอรสพระองค์แรกในแกรนด์ดยุกฌ็องและเจ้าฟ้าหญิงโฌเซฟิน-ชาร์ล็อต เป็นพระราชนัดดาใน เลออปอลที่ 3 เป็นพระภาคิไนยใน อัลแบร์ที่ 2 ขึ้นครองราชย์เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2543 อภิเษกสมรสกับมาเรีย เตเรซา เมสเตรใน พ.ศ. 2524

แกรนด์ดยุกอ็องรี

(แกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์ก)
ครองราชย์	7 ตุลาคม พ.ศ. 2543 – ปัจจุบัน (23 ปี 276 วัน)
ก่อนหน้า	ฌ็อง
รัชทายาท	กีโยม
นายกรัฐมนตรี	ดูรายชื่อ ฌ็อง-โคลท ยุงเคอร์ ซาวีเอ เบิทเทิล
ผู้สำเร็จราชการแห่งลักเซมเบิร์ก
ดำรงตำแหน่ง	3 มีนาคม พ.ศ. 2541 - 7 ตุลาคม พ.ศ. 2543

ประสูติ	16 เมษายน พ.ศ. 2498 (69 ปี) ประเทศลักเซมเบิร์ก
พระชายา	มาเรีย เตเรซา เมสเตร
พระบุตร	แกรนด์ดยุกกีโยม รัชทายาทแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าชายเฟลิกซ์แห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าชายหลุยส์แห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าหญิงอาแล็กซ็องดราแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าชายเซบัสเตียงแห่งลักเซมเบิร์ก
ราชวงศ์	ลักเซมเบิร์ก-นัสเซา (ทางการ) บูร์บง-ปาร์มา (แอกนาติก)
พระบิดา	แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก
พระมารดา	แกรนด์ดัชเชสโฌเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก
ศาสนา	โรมันคาทอลิก

ในวัยเยาว์และการศึกษา

แกรนด์ดยุกอ็องรี เป็นพระโอรสพระองค์แรกในแกรนด์ดยุกฌ็องและแกรนด์ดัชเชสโฌเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก มีพระภราดาพระภคินีทั้งหมด 4 พระองค์คือ

อาร์ชดัชเชสมารี-อัสทรีดแห่งออสเตรีย (ประสูติ พ.ศ. 2488),
เจ้าชายฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก (ประสูติ พ.ศ. 2491)
เจ้าหญิงมาร์กาเร็ตแห่งลิกเตนสไตน์ (ประสูติ พ.ศ. 2491)
เจ้าชายกีโยมแห่งลักเซมเบิร์ก (ประสูติ พ.ศ. 2506)

เจ้าชายอ็องรีได้เป็นรัชทายาทแห่งลักเซมเบิร์กเมื่อวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2507 ทรงศึกษาในประเทศลักเซมเบิร์กและในฝรั่งเศส ที่นั่นพระองค์ทรงได้รับปริญญาตรีในปี พ.ศ. 2517 จากนั้นทรงศึกษาด้านรัฐศาสตร์ที่ ทรงสำเร็จการศึกษาในปี พ.ศ. 2523 พระองค์ได้อาสาเข้าฝึกในวิทยาลัยการทหารของประเทศอังกฤษ

อภิเษกสมรสและครอบครัว

แกรนด์ดยุกอ็องรีและแกรนด์ดัชเชสมาเรีย เตเรซา พระชายา

ขณะที่ทรงศึกษาอยู่ที่เจนีวา แกรนด์ดยุกอ็องรีได้พบกับนางสาวมาเรีย เตเรซา เมสเตร ผู้ซึ่งศึกษาอยู่คณะเดียวกัน ทั้งคู่ทรงอภิเษกสมรสในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2524 ณ ลักเซมเบิร์ก และทรงได้รับพระอนุญาตจากแกรนด์ดยุกก่อนแล้ว

ทั้งคู่มีพระโอรสธิดารวม 5 พระองค์ ได้แก่

แกรนด์ดยุกกีโยม รัชทายาทแห่งลักเซมเบิร์ก (ประสูติ พ.ศ. 2524)
เจ้าชายเฟลิกซ์แห่งลักเซมเบิร์ก (ประสูติ พ.ศ. 2527)
เจ้าชายหลุยส์แห่งลักเซมเบิร์ก (ประสูติ พ.ศ. 2529)
เจ้าหญิงอาแล็กซ็องดราแห่งลักเซมเบิร์ก (ประสูติ พ.ศ. 2534)
เจ้าชายเซบัสเตียงแห่งลักเซมเบิร์ก (ประสูติ พ.ศ. 2535)

พระอิสริยยศในรัฐธรรมนูญ

พระบรมวงศานุวงศ์แห่งลักเซมเบิร์ก

แกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์ก แกรนด์ดัชเชสแห่งลักเซมเบิร์ก
แกรนด์ดยุกรัชทายาท แกรนด์ดัชเชสรัชทายาท เจ้าชายชาลส์ เจ้าชายฟร็องซัวส์ เจ้าชายเฟลิกซ์ เจ้าหญิงแกลร์ เจ้าหญิงอะมาเลีย* เจ้าชายเลียม* เจ้าชายบัลทาซาร์* เจ้าชายหลุยส์ เจ้าชายกาบรีแยล* เจ้าชายโนอาห์* เจ้าหญิงอาแล็กซ็องดรา เจ้าชายเซบัสเตียง พระบรมวงศานุวงศ์พระองค์อื่น อาร์ชดัชเชสมารี-อัสทรีด เจ้าชายฌ็อง เคาน์เตสดียานแห่งนัสเซา เจ้าหญิงมารี-กาเบรียล* เจ้าชายก็องสต็องแต็ง* เจ้าชายเวนซิสลัส* เจ้าชายคาร์ล-โจฮัน* เจ้าหญิงมาร์กาเรทา เจ้าชายกีโยม เจ้าหญิงซีบิลา เจ้าชายปอล หลุยส์* เจ้าชายเลออปอล* เจ้าหญิงชาล็อต* เจ้าชายฌ็อง* เจ้าหญิงโจน เจ้าหญิงชาล็อต เจ้าชายโรแบร์ เจ้าหญิงจูลี เจ้าหญิงชาล็อต* เจ้าชายอาเล็กซ็องดร์* เจ้าชายเฟรเดริก* * มีพระอิสริยยศเป็นเจ้าชาย/เจ้าหญิงแห่งนัสเซา กล่องนี้:

ธรรมเนียมพระยศของ แกรนด์ดยุกอ็องรี
ตราประจำพระอิสริยยศ
ธงประจำพระอิสริยยศ
ตราประจำพระองค์
การทูล	ฮิส รอยัล ไฮเนส
การขานรับ	ยัวร์ รอยัล ไฮเนส
ลำดับโปเจียม	1

เจ้าชายอ็องรีได้กลายเป็นรัชทายาทอย่างแท้จริงเมื่อแกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กผู้เป็นพระอัยยิกาของพระองค์ทรงสละราชสมบัติในวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2507 ตั้งแต่พ.ศ. 2523 ถึง พ.ศ. 2541 ทรงเป็นสมาชิกในสภาแห่งรัฐ

ในวันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2541 เจ้าชายอ็องรีทรงได้รับการแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรโดยแกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์กผู้เป็นพระราชบิดา แสดงว่าพระองค์ทรงได้รับพระราชอำนาจทางรัฐธรรมนูญจากพระบิดา ในวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2543 แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์กทรงสละราชสมบัติ เจ้าชายอ็องรีทรงขึ้นครองราชสมบัติเป็นแกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์กโดยรัฐธรรมนูญก่อนการประชุมคณะผู้แทนหลังจากวันนั้น

พระนามเต็มและพระอิศริยยศของพระองค์คือ ฮิสรอยัลไฮเนสอ็องรีโดย แกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าชายแห่งนัสเซา เจ้าชายแห่งบูร์บง-ปาร์มา ดยุกแห่งนัสเซา เคานต์พาลาไทน์แห่งแม่น้ำไรน์ เคานต์แห่งไซน์ เคอนิกชไตน์ คัทเซเนล์นโบเงิน และนีซ เบอร์เกรฟแห่งฮัมเมอร์ชไตน์ ลอร์ดแห่งมาลแบร์ก วีสบาเดิน อิทชไตน์ เมเรนแบร์ก ลิมบูร์ก และเอพพ์ชไตน์

อย่างไรก็ตามในช่วงครองราชสมบัติทรงสละพระยศ โดยพระคุณของพระเป็นเจ้า และในกฎหมาย, ประกาศและเอกสารทางราชการทรงให้พระนามว่า "อ็องรี แกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์ก ดยุกแห่งนัสเซา"

การโต้แย้งในกฎหมายการการุณยฆาต

ในวันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2551 จากประกาศแกรนด์ดยุกอองรีทรงไม่เห็นด้วยกับการการุณยฆาตที่จะต้องลงพระอภิไธยเพื่อให้เป็นการถูกกฎหมาย หลังจากการลงคะแนนเสียง ทรงจำเป็นต้องลงพระนามในกฎหมายนี้ตามคะแนนเสียง ทางราชวงศ์พยายามที่จะหยุดคำตัดสินของรัฐสภาที่เห็นชอบซึ่งเหมือนกับครั้งอดีตที่แกรนด์ดัชเชสมารี-อเดเลดแห่งลักเซมเบิร์กทรงปฏิเสธที่จะลงพระนามในพระราชบัญญัติการศึกษาในปี พ.ศ. 2455

บทบาทและความสนพระทัย

ขณะเป็นพระประมุขในระบอบประชาธิปไตย ภาระหน้าที่ของพระองค์เริ่มแรกคือการเป็นผู้แทน อย่างไรก็ตามพระองค์ได้รักษาไว้ซึ่งพลังแห่งรัฐธรรมนูญที่ทรงกำหนดหน้าที่ให้แก่นายกรัฐมนตรีและรัฐบาลแต่ทรงล้มเลิกหน้าที่การประกาศกฎหมายและการแต่งตั้งคณะทุตานุทูต แกรนด์ดยุกอ็องรีทรงเป็นจอมทัพลักเซมเบอร์ก ที่ซึ่งมีพระอิศริยยศทางทหารชั้นนายพล

พระองค์ทรงเป็นตัวแทนประเทศไปกระชับความสัมพันธ์กับประเทศต่างๆเช่นในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2544 แกรนด์ดยุกอ็องรีและแกรนด์ดัชเชสมาเรีย เตเรซาเสด็จประพาสสเปนเป็นประเทศแรก ตามคำทูลเชิญของสมเด็จพระราชาธิบดีควน การ์โลสที่ 1 แห่งสเปนกับสมเด็จพระราชินีโซเฟียแห่งสเปน แกรนด์ดยุกอ็องรีทรงเป็นสมาชิกในคณะกรรมการโอลิมปิกนานาชาติด้วย

ปัจจุบันพระองค์ทรงพำนักอยู่กับพระราชวงศ์ที่ในลักเซมเบิร์ก และมักทรงแปรพระราชฐานในวันหยุดไปที่ฝรั่งเศสตอนใต้

การแต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์

ในวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2567 ซึ่งตรงกับวันเฉลิมพระชนมพรรษาของแกรนด์ดยุก พระองค์ทรงประกาศแต่งตั้งเจ้าชายกีโยมเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ โดยจะเริ่มปฏิบัติหน้าที่ในเดือนตุลาคมปีเดียวกัน สื่อมวลชนคาดการณ์ว่าอาจเป็นสัญญาณแห่งพระราชประสงค์ที่จะสละราชสมบัติในอนาคต

พระราชตระกูล

พงศาวลีของแกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก

16.

8.

17.

4. เจ้าชายเฟลิกซ์แห่งบูร์บง-ปาร์มา

18. พระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกส

9.

19. เจ้าหญิงอเดเลดแห่งโลเวนสไตน์-เวิร์ทเฮล์ม-โรเซนเบิร์ก

2. แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก

20. แกรนด์ดยุกอดอลฟ์แห่งลักเซมเบิร์ก

10. วิลเลียมที่ 4 แห่งลักเซมเบิร์ก

21.

5. แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก

22. พระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกส

11. เจ้าหญิงมารี แอนน์แห่งโปรตุเกส

23. เจ้าหญิงอเดเลดแห่งโลเวนสไตน์-เวิร์ทเฮล์ม-โรเซนเบิร์ก

1. แกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก

24. เจ้าชายฟิลิป เคานต์แห่งแฟลนเดอส์

12. พระเจ้าอัลแบร์ที่ 1 แห่งเบลเยียม

25. เจ้าหญิงมารีแห่งโฮเฮนซอลเลิร์น-ซิกมาริงเงิน

6. พระเจ้าเลโอโปลด์ที่ 3 แห่งเบลเยียม

26.

13. เจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งบาวาเรีย

27.

3. แกรนด์ดัชเชสโฌเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก

28. สมเด็จพระเจ้าออสการ์ที่ 2 แห่งสวีเดน

14. เจ้าชายคาร์ล ดยุกแห่งเวสเตร์เกิตลันด์

29. เจ้าหญิงโซเฟียแห่งนอสซอ

7. พระราชินีแอสตริดแห่งเบลเยียม

30. สมเด็จพระเจ้าเฟรเดอริกที่ 8 แห่งเดนมาร์ก

15. เจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์กแห่งเดนมาร์ก ดัชเชสแห่งเวสเตร์เกิตลันด์

31. เจ้าหญิงหลุยส์แห่งสวีเดน

ดูเพิ่ม

รายพระนามพระมหากษัตริย์ทั่วโลกเรียงตามวันเสด็จขึ้นครองราชย์

อ้างอิง

http://en.wikipedia.org/wiki/Henri, _Grand_Duke_of_Luxembourg
Grand-Ducal House of Luxembourg 2009-04-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Ancestry of Maria Teresa Mestre (b. 1956), Grand Duchess of Luxembourg
The Mentor Foundation charity website
The Official Site of the Ducal Family

ก่อนหน้า		แกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก		ถัดไป
แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก		แกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์ก (ราชวงศ์นัสเซา-เวลเบิร์ก) (บูร์บง-ปาร์มา) (7 ตุลาคม พ.ศ. 2543 – ปัจจุบัน)		ยังอยู่ในราชสมบัติ
แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก		(ราชวงศ์นัสเซา-เวลเบิร์ก) ภายใต้กฎหมาย (7 ตุลาคม พ.ศ. 2543 – ปัจจุบัน)		ยังอยู่ในราชสมบัติ

[1] ttps://www.lemonde.fr/en/europe/article/2024/06/23/luxembourg-grand-duke-to-start-handover-of-power-to-son-before-abdication_6675522_143.html

[2] ttps://www.townandcountrymag.com/society/tradition/a60567764/grand-duke-henri-luxembourg-abdication-plans/

[3] ttps://www.msn.com/en-ie/news/world/luxembourg-grand-duke-announces-start-of-handover-to-son/ar-BB1oJysz

[4] ttps://www.luxtimes.lu/luxembourg/grand-duke-paves-way-for-abdication-with-surprise-announcement/14509987.html