แกรนด์ดยุกอ็องรีที่ 1 แห่งลักเซมเบิร์ก

แกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก (16 เมษายน พ.ศ. 2498 –) เป็นพระโอรสพระองค์แรกในแกรนด์ดยุกฌ็องและเจ้าฟ้าหญิงโฌเซฟิน-ชาร์ล็อต เป็นพระราชนัดดาใน เลออปอลที่ 3 เป็นพระภาคิไนยใน อัลแบร์ที่ 2 ขึ้นครองราชย์เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2543 อภิเษกสมรสกับมาเรีย เตเรซา เมสเตรใน พ.ศ. 2524

แกรนด์ดยุกอ็องรี
(แกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์ก)
ครองราชย์	7 ตุลาคม พ.ศ. 2543 – ปัจจุบัน (23 ปี 260 วัน)
ก่อนหน้า	ฌ็อง
รัชทายาท	กีโยม
นายกรัฐมนตรี	ดูรายชื่อ ฌ็อง-โคลท ยุงเคอร์ ซาวีเอ เบิทเทิล
ผู้สำเร็จราชการแห่งลักเซมเบิร์ก
ดำรงตำแหน่ง	3 มีนาคม พ.ศ. 2541 - 7 ตุลาคม พ.ศ. 2543
ประสูติ	16 เมษายน พ.ศ. 2498 (69 ปี) ประเทศลักเซมเบิร์ก
พระชายา	มาเรีย เตเรซา เมสเตร
พระบุตร	แกรนด์ดยุกกีโยม รัชทายาทแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าชายเฟลิกซ์แห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าชายหลุยส์แห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าหญิงอาแล็กซ็องดราแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าชายเซบัสเตียงแห่งลักเซมเบิร์ก
ราชวงศ์	ลักเซมเบิร์ก-นัสเซา (ทางการ) บูร์บง-ปาร์มา (แอกนาติก)
พระบิดา	แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก
พระมารดา	แกรนด์ดัชเชสโฌเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก
ศาสนา	โรมันคาทอลิก

ในวัยเยาว์และการศึกษา

แกรนด์ดยุกอ็องรี เป็นพระโอรสพระองค์แรกในแกรนด์ดยุกฌ็องและแกรนด์ดัชเชสโฌเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก มีพระภราดาพระภคินีทั้งหมด 4 พระองค์คือ

• อาร์ชดัชเชสมารี-อัสทรีดแห่งออสเตรีย (ประสูติ พ.ศ. 2488),
• เจ้าชายฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก (ประสูติ พ.ศ. 2491)
• เจ้าหญิงมาร์กาเร็ตแห่งลิกเตนสไตน์ (ประสูติ พ.ศ. 2491)
• เจ้าชายกีโยมแห่งลักเซมเบิร์ก (ประสูติ พ.ศ. 2506)

เจ้าชายอ็องรีได้เป็นรัชทายาทแห่งลักเซมเบิร์กเมื่อวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2507 ทรงศึกษาในประเทศลักเซมเบิร์กและในฝรั่งเศส ที่นั่นพระองค์ทรงได้รับปริญญาตรีในปี พ.ศ. 2517 จากนั้นทรงศึกษาด้านรัฐศาสตร์ที่ ทรงสำเร็จการศึกษาในปี พ.ศ. 2523 พระองค์ได้อาสาเข้าฝึกในวิทยาลัยการทหารของประเทศอังกฤษ

อภิเษกสมรสและครอบครัว

แกรนด์ดยุกอ็องรีและแกรนด์ดัชเชสมาเรีย เตเรซา พระชายา

ขณะที่ทรงศึกษาอยู่ที่เจนีวา แกรนด์ดยุกอ็องรีได้พบกับนางสาวมาเรีย เตเรซา เมสเตร ผู้ซึ่งศึกษาอยู่คณะเดียวกัน ทั้งคู่ทรงอภิเษกสมรสในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2524 ณ ลักเซมเบิร์ก และทรงได้รับพระอนุญาตจากแกรนด์ดยุกก่อนแล้ว

ทั้งคู่มีพระโอรสธิดารวม 5 พระองค์ ได้แก่

• แกรนด์ดยุกกีโยม รัชทายาทแห่งลักเซมเบิร์ก (ประสูติ พ.ศ. 2524)
• เจ้าชายเฟลิกซ์แห่งลักเซมเบิร์ก (ประสูติ พ.ศ. 2527)
• เจ้าชายหลุยส์แห่งลักเซมเบิร์ก (ประสูติ พ.ศ. 2529)
• เจ้าหญิงอาแล็กซ็องดราแห่งลักเซมเบิร์ก (ประสูติ พ.ศ. 2534)
• เจ้าชายเซบัสเตียงแห่งลักเซมเบิร์ก (ประสูติ พ.ศ. 2535)

พระอิสริยยศในรัฐธรรมนูญ

พระบรมวงศานุวงศ์แห่งลักเซมเบิร์ก
แกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์ก แกรนด์ดัชเชสแห่งลักเซมเบิร์ก
แกรนด์ดยุกรัชทายาท แกรนด์ดัชเชสรัชทายาท เจ้าชายชาลส์ เจ้าชายฟร็องซัวส์ เจ้าชายเฟลิกซ์ เจ้าหญิงแกลร์ เจ้าหญิงอะมาเลีย* เจ้าชายเลียม* เจ้าชายบัลทาซาร์* เจ้าชายหลุยส์ เจ้าชายกาบรีแยล* เจ้าชายโนอาห์* เจ้าหญิงอาแล็กซ็องดรา เจ้าชายเซบัสเตียง พระบรมวงศานุวงศ์พระองค์อื่น อาร์ชดัชเชสมารี-อัสทรีด เจ้าชายฌ็อง เคาน์เตสดียานแห่งนัสเซา เจ้าหญิงมารี-กาเบรียล* เจ้าชายก็องสต็องแต็ง* เจ้าชายเวนซิสลัส* เจ้าชายคาร์ล-โจฮัน* เจ้าหญิงมาร์กาเรทา เจ้าชายกีโยม เจ้าหญิงซีบิลา เจ้าชายปอล หลุยส์* เจ้าชายเลออปอล* เจ้าหญิงชาล็อต* เจ้าชายฌ็อง* เจ้าหญิงโจน เจ้าหญิงชาล็อต เจ้าชายโรแบร์ เจ้าหญิงจูลี เจ้าหญิงชาล็อต* เจ้าชายอาเล็กซ็องดร์* เจ้าชายเฟรเดริก* * มีพระอิสริยยศเป็นเจ้าชาย/เจ้าหญิงแห่งนัสเซา กล่องนี้:

ธรรมเนียมพระยศของ แกรนด์ดยุกอ็องรี
ตราประจำพระอิสริยยศ
ธงประจำพระอิสริยยศ
ตราประจำพระองค์
การทูล	ฮิส รอยัล ไฮเนส
การขานรับ	ยัวร์ รอยัล ไฮเนส
ลำดับโปเจียม	1

เจ้าชายอ็องรีได้กลายเป็นรัชทายาทอย่างแท้จริงเมื่อแกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กผู้เป็นพระอัยยิกาของพระองค์ทรงสละราชสมบัติในวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2507 ตั้งแต่พ.ศ. 2523 ถึง พ.ศ. 2541 ทรงเป็นสมาชิกในสภาแห่งรัฐ

ในวันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2541 เจ้าชายอ็องรีทรงได้รับการแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรโดยแกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์กผู้เป็นพระราชบิดา แสดงว่าพระองค์ทรงได้รับพระราชอำนาจทางรัฐธรรมนูญจากพระบิดา ในวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2543 แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์กทรงสละราชสมบัติ เจ้าชายอ็องรีทรงขึ้นครองราชสมบัติเป็นแกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์กโดยรัฐธรรมนูญก่อนการประชุมคณะผู้แทนหลังจากวันนั้น

พระนามเต็มและพระอิศริยยศของพระองค์คือ ฮิสรอยัลไฮเนสอ็องรีโดย แกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าชายแห่งนัสเซา เจ้าชายแห่งบูร์บง-ปาร์มา ดยุกแห่งนัสเซา เคานต์พาลาไทน์แห่งแม่น้ำไรน์ เคานต์แห่งไซน์ เคอนิกชไตน์ คัทเซเนล์นโบเงิน และนีซ เบอร์เกรฟแห่งฮัมเมอร์ชไตน์ ลอร์ดแห่งมาลแบร์ก วีสบาเดิน อิทชไตน์ เมเรนแบร์ก ลิมบูร์ก และเอพพ์ชไตน์

อย่างไรก็ตามในช่วงครองราชสมบัติทรงสละพระยศ โดยพระคุณของพระเป็นเจ้า และในกฎหมาย, ประกาศและเอกสารทางราชการทรงให้พระนามว่า "อ็องรี แกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์ก ดยุกแห่งนัสเซา"

การโต้แย้งในกฎหมายการการุณยฆาต

ในวันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2551 จากประกาศแกรนด์ดยุกอองรีทรงไม่เห็นด้วยกับการการุณยฆาตที่จะต้องลงพระอภิไธยเพื่อให้เป็นการถูกกฎหมาย หลังจากการลงคะแนนเสียง ทรงจำเป็นต้องลงพระนามในกฎหมายนี้ตามคะแนนเสียง ทางราชวงศ์พยายามที่จะหยุดคำตัดสินของรัฐสภาที่เห็นชอบซึ่งเหมือนกับครั้งอดีตที่แกรนด์ดัชเชสมารี-อเดเลดแห่งลักเซมเบิร์กทรงปฏิเสธที่จะลงพระนามในพระราชบัญญัติการศึกษาในปี พ.ศ. 2455

บทบาทและความสนพระทัย

ขณะเป็นพระประมุขในระบอบประชาธิปไตย ภาระหน้าที่ของพระองค์เริ่มแรกคือการเป็นผู้แทน อย่างไรก็ตามพระองค์ได้รักษาไว้ซึ่งพลังแห่งรัฐธรรมนูญที่ทรงกำหนดหน้าที่ให้แก่นายกรัฐมนตรีและรัฐบาลแต่ทรงล้มเลิกหน้าที่การประกาศกฎหมายและการแต่งตั้งคณะทุตานุทูต แกรนด์ดยุกอ็องรีทรงเป็นจอมทัพลักเซมเบอร์ก ที่ซึ่งมีพระอิศริยยศทางทหารชั้นนายพล

พระองค์ทรงเป็นตัวแทนประเทศไปกระชับความสัมพันธ์กับประเทศต่างๆเช่นในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2544 แกรนด์ดยุกอ็องรีและแกรนด์ดัชเชสมาเรีย เตเรซาเสด็จประพาสสเปนเป็นประเทศแรก ตามคำทูลเชิญของสมเด็จพระราชาธิบดีควน การ์โลสที่ 1 แห่งสเปนกับสมเด็จพระราชินีโซเฟียแห่งสเปน แกรนด์ดยุกอ็องรีทรงเป็นสมาชิกในคณะกรรมการโอลิมปิกนานาชาติด้วย

ปัจจุบันพระองค์ทรงพำนักอยู่กับพระราชวงศ์ที่ในลักเซมเบิร์ก และมักทรงแปรพระราชฐานในวันหยุดไปที่ฝรั่งเศสตอนใต้

พระราชตระกูล

พงศาวลีของแกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก

16.               8.                       17.               4. เจ้าชายเฟลิกซ์แห่งบูร์บง-ปาร์มา                             18. พระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกส               9.                       19. เจ้าหญิงอเดเลดแห่งโลเวนสไตน์-เวิร์ทเฮล์ม-โรเซนเบิร์ก               2. แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก                                   20. แกรนด์ดยุกอดอลฟ์แห่งลักเซมเบิร์ก               10. วิลเลียมที่ 4 แห่งลักเซมเบิร์ก                       21.               5. แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก                             22. พระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกส               11. เจ้าหญิงมารี แอนน์แห่งโปรตุเกส                       23. เจ้าหญิงอเดเลดแห่งโลเวนสไตน์-เวิร์ทเฮล์ม-โรเซนเบิร์ก               1. แกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก                                         24. เจ้าชายฟิลิป เคานต์แห่งแฟลนเดอส์               12. พระเจ้าอัลแบร์ที่ 1 แห่งเบลเยียม                       25. เจ้าหญิงมารีแห่งโฮเฮนซอลเลิร์น-ซิกมาริงเงิน               6. พระเจ้าเลโอโปลด์ที่ 3 แห่งเบลเยียม                             26.               13. เจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งบาวาเรีย                       27.               3. แกรนด์ดัชเชสโฌเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก                                   28. สมเด็จพระเจ้าออสการ์ที่ 2 แห่งสวีเดน               14. เจ้าชายคาร์ล ดยุกแห่งเวสเตร์เกิตลันด์                       29. เจ้าหญิงโซเฟียแห่งนอสซอ               7. พระราชินีแอสตริดแห่งเบลเยียม                             30. สมเด็จพระเจ้าเฟรเดอริกที่ 8 แห่งเดนมาร์ก               15. เจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์กแห่งเดนมาร์ก ดัชเชสแห่งเวสเตร์เกิตลันด์                       31. เจ้าหญิงหลุยส์แห่งสวีเดน

ดูเพิ่ม

• รายพระนามพระมหากษัตริย์ทั่วโลกเรียงตามวันเสด็จขึ้นครองราชย์

อ้างอิง

• http://en.wikipedia.org/wiki/Henri, _Grand_Duke_of_Luxembourg
• Grand-Ducal House of Luxembourg 2009-04-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Ancestry of Maria Teresa Mestre (b. 1956), Grand Duchess of Luxembourg
• The Mentor Foundation charity website
• The Official Site of the Ducal Family

ก่อนหน้า		แกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก		ถัดไป
แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก		แกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์ก (ราชวงศ์นัสเซา-เวลเบิร์ก) (บูร์บง-ปาร์มา) (7 ตุลาคม พ.ศ. 2543 – ปัจจุบัน)		ยังอยู่ในราชสมบัติ
แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก		(ราชวงศ์นัสเซา-เวลเบิร์ก) ภายใต้กฎหมาย (7 ตุลาคม พ.ศ. 2543 – ปัจจุบัน)		ยังอยู่ในราชสมบัติ